2014-07-06 Pierwsze 'selfie' pochodzi z XVI wieku.mp3

zulasi / Pr II PR / Jest taki obraz / 2014 / 2014-07-06 Pierwsze 'selfie' pochodzi z XVI wieku.mp3

Download: 2014-07-06 Pierwsze 'selfie' pochodzi z XVI wieku.mp3

Pobierz

8,55 MB

Parmigianino "Autoportret w wypukłym lustrze"

Prawa ręka większa niż głowa, wypchnięta na patrzącego i lekko odchylona, jakby chciała osłonić to, co zapowiada. Okno w ramkach z ołowiu, stare belki stropu, futro, marszczony muślin, pierścionek z koralem stopiony, z gestem dającym wsparcie twarzy, która napływa i cofa się jak ręka, tyle że nie udziela się - skazano ją na odosobnienie. Włoski historiograf sztuki Giorgio Vasari pisze: "któregoś dnia Francesco zaczął malować własny portret, przeglądając się tym celu w wypukłym lustrze, jakich używają golarze. [..] jął z wielkim kunsztem kopiować wszystko, co ujrzał w zwierciadle".

Oprócz szczególnego rodzaju zwierciadła Parmigianino użył także wyjątkowego podobrazia. – Kazał wyciąć deskę tak, by udawała wypukłość lustra – opowiadała dr Grażyna Bastek. – Obraz jest w złotej ramce, a w takie właśnie oprawiano lustra. Potęguje to iluzję. Malowidło z 1524 r. oddaje wygląd malarza w wieku 21 lat, pięknego młodzieńca. Zresztą - nie tylko z powodu kunsztu malarskiego, lecz także urody - był przez współczesnych nazywany "nowym Rafaelem". Obaj zresztą zmarli bardzo młodo – dodała.

Parmigianino, czyli inaczej Girolamo Francesco Maria Mazzola, (1503-1540) był włoskim malarzem manierystycznym. Jego przydomek artystyczny pochodzi od Parmy - miejsca jego urodzenia. Charakterystyczne dla jego malarstwa wydłużenie postaci, wyszukany wdzięk i odrzucenie postulatów realizmu stały się cechami typowymi dla wielu malarzy doby manieryzmu.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

zulasi

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

2014-12-07 Mężczyzna z obrazu Moroniego. Za piękny na....mp3

Giovanni Battista Moroni "Portret krawca" "Portret krawca” jest bardzo ceniony, chociaż temat niepozorny, a sam krawiec nieznany. Uroda tego portretu zdobyła mu jednak wielką sławę w XVII wieku - mówiła dr Grażyna Bastek. Działa Giovanniego Moroniego cenił sam Tycjan i polecał mu osoby, dla których sam nie miał czasu malować. Dr Grażyna Bastek zwróciła uwagę na fakt, że Moroni był znakomitym portrecistą, a w samym Bergamo miał znakomita pozycję i nie musiał zabiegać o zlecenia. Malował portrety dla papieży i rodziny królów hiszpańskich. - Obraz jest niezwykłej urody, wzrok przyciąga skromnie oświetlone tło z którego wydobywa się postać krawca i to pokazuje skąd się wzięło malarstwo Caravaggio - powiedziała dr Bastek. Dr Bastek zaznaczyła, że cześć badaczy uważała, że obraz jest krytoportretem jednego z arystokratów. - Eksperci nie mogli uwierzyć, że mężczyzna, o tak szlachetnym spojrzeniu był krawcem - dodała. Pojawiła się też hipoteza, że obraz zamówił ktoś, kto był wielbicielem jego talentu. - Czy krawca byłoby stać na portret u najwybitniejszego portrecisty regionu - zauważyła dr Bastek.

2014-09-14 'Świat na opak' według Jana Steena.mp3

Jan Steen "Świat na opak" Jan Steen malował głównie sceny rodzajowe, alegorie i portrety, także tematy historyczne, religijne i mitologiczne. Największą popularność zdobył jako twórca pełnych humoru przedstawień życia codziennego w XVII wieku. Powiedzenie "domostwo Jana Steena" jest w Holandii synonimem bałaganu. "Świat na opak" to obraz, na którym pani domu upojona winem zasnęła, więc korzystając z nieuwagi matki, jedno dziecko otwiera szafkę, drugie pali fajkę, a trzecie zabawia się sznurem drogocennych pereł. Małpka pociąga za łańcuszki zegara, na plecach jednego z gości zasiadła kaczka, pies je z talerza stojącego na stole, a świnia roztrąca coś przy schodach. Mąż kobiety zamroczonej winem zabawia się z kurtyzaną. Jako przestrogę przed niepowodzeniami czekającego każdego, upajającego się swym dobrobytem i zapominającego o umiarze i przyzwoitości artysta umieścił pod sufitem symboliczny wiklinowy kosz z drewnianą kulą i szpadą.

2014-08-31 Wstydliwa broda papieża.mp3

Rafael Santi, Portret Juliusza II (fragment) Dr Grażyna Bastek mówiła tym razem o "Portrecie Juliusza II" pędzla Rafaela Santiego. To jeden z najznakomitszych portrteów papieskich, do którego odnosili się malarze późniejsi, choćby Velasquez i Bacon. Obraz namalowany został na zlecenie Juliusza II w latach 1511–1512. Przedstawia papieża jako siedzącego w fotelu starego, zmęczonego, i zamyślonego człowieka. Broda Juliusza II została zapuszczona na znak upokorzenia w latach 1511–1512, gdy w jednej z kampanii wojskowych utracił on Bolonię. Ten fakt z życia papieża pozwala na określenie daty powstania dzieła. Biała broda kontrastuje z czerwonym tłem i zieloną kotarą. Portret, wraz z innym obrazem Rafaela przedstawiającym Madonnę, został wystawiony w kościele Santa Maria del Popolo w Rzymie. Tam widział go biograf Rafaela Giorgio Vasari. W 1591 roku obraz trafił do zbiorów Scipiona Borghese, a następnie do kolekcji angielskiej Johna Juliusa Angersteina. W 1824 roku został zakupiony przez National Gallery w Londynie.

2014-08-17 Odjazd na wyspę miłości.mp3

Jean Antoine Watteau "Odjazd na Cyterę", wersja z 1717 roku (fragm.) W audycji dr Grażyna Bastek i Michał Montowski opowiadali o obrazie Jeana Antoine’a Watteau "Pielgrzymowanie na Cyterę". Dzieło francuskiego malarza znane jest także jako "Odjazd na Cyterę”. To dzięki temu obrazowi Watteau został przyjęty do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby.

2014-08-03 Co wnuk Zygmunta Freuda widział w ludzkim c....mp3

Lucien Freud ,"Benefits Supervisor Sleeping". Przed obrazem modelka - Lucy Tiley Dzieło to zasłynęło jako najdrożej sprzedany obraz żyjącego artysty; zostało bowiem kupione przez Romana Abramowicza za kwotę 33,6 mln dolarów w nowojorskim domu aukcyjnym Christie's. Tytuł obrazu - w zasadzie nie dający się przełożyć na język polski - odwołuje się do zawodu modelki. Lucy Tiley, która wówczas pełniła funkcję zbliżoną do księgowej w urzędzie zatrudnienia, stała się jedną z ikon malarstwa Freuda. Tiley była modelką niezwykłą, chociażby ze względu na swoją masę przekraczającą 130 kilogramów. - Jej ciało wygląda, jakby było pozbawione mięśni i szkieletu. Właśnie dlatego zainteresowało Freuda, którego fascynowała skóra, studiowana centymetr po centymetrze - wyjaśniała dr Grażyna Bastek. Gość Michała Montowskiego dodał, że naturalistyczna praktyka Freuda wiązała się z wyczerpującymi sesjami. - On nigdy nie malował bez modela. Sesje trwały po 6-7 godzin i zwykle wiązały się z karkołomnymi pozami. Portret Lucy Tiley przyjął postać, którą znamy, bo znużona modelka po prostu zasnęła podczas pracy - mówiła. Dlaczego Freud posiadał dwie pracownie? Co łączyło go z Tycjanem oraz Rubensem? I jaki był sekret jego powodzenia, nie tylko artystycznego...?

2014-07-06 Pierwsze 'selfie' pochodzi z XVI wieku.mp3

Parmigianino "Autoportret w wypukłym lustrze" Prawa ręka większa niż głowa, wypchnięta na patrzącego i lekko odchylona, jakby chciała osłonić to, co zapowiada. Okno w ramkach z ołowiu, stare belki stropu, futro, marszczony muślin, pierścionek z koralem stopiony, z gestem dającym wsparcie twarzy, która napływa i cofa się jak ręka, tyle że nie udziela się - skazano ją na odosobnienie. Włoski historiograf sztuki Giorgio Vasari pisze: "któregoś dnia Francesco zaczął malować własny portret, przeglądając się tym celu w wypukłym lustrze, jakich używają golarze. [..] jął z wielkim kunsztem kopiować wszystko, co ujrzał w zwierciadle". Oprócz szczególnego rodzaju zwierciadła Parmigianino użył także wyjątkowego podobrazia. – Kazał wyciąć deskę tak, by udawała wypukłość lustra – opowiadała dr Grażyna Bastek. – Obraz jest w złotej ramce, a w takie właśnie oprawiano lustra. Potęguje to iluzję. Malowidło z 1524 r. oddaje wygląd malarza w wieku 21 lat, pięknego młodzieńca. Zresztą - nie tylko z powodu kunsztu malarskiego, lecz także urody - był przez współczesnych nazywany "nowym Rafaelem". Obaj zresztą zmarli bardzo młodo – dodała. Parmigianino, czyli inaczej Girolamo Francesco Maria Mazzola, (1503-1540) był włoskim malarzem manierystycznym. Jego przydomek artystyczny pochodzi od Parmy - miejsca jego urodzenia. Charakterystyczne dla jego malarstwa wydłużenie postaci, wyszukany wdzięk i odrzucenie postulatów realizmu stały się cechami typowymi dla wielu malarzy doby manieryzmu.

2014-06-22 Zmysłowa, mocno erotyczna. Niejedna Danae T....mp3

Tycjan 'Danae' (1553-1554) Powstało kilka obrazów renesansowego malarza weneckiego Tycjana ukazujących Danae. Najstarszy został namalowany w latach 1545-1546. Przechowywany jest w Museo di Capodimonte w Neapolu. - O tej pierwszej wersji dowiadujemy się z bardzo ekspresyjnego listu, jaki Giovanni della Casa napisał do kardynała Alessandro Farnese. Giovanni pisze, że jest w pracowni Tycjana, widzi akt kobiecy, który właśnie malarz tworzy. Jak podkreśla, Wenus, jaką kardynał widział niegdyś w Pesaro (która przeszła do historii jako "Wenus z Urbino"), to zakonnica w porównaniu z tym obrazem - mówiła dr Grażyna Bastek. Istnieją także trzy późniejsze wersje obrazu: z lat 1553-1554 (obecnie w muzeum w Prado i Ermitażu) i z 1554 (w Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu). Jak przypominała dr Bastek, wersja neapolitańska przedstawia amora towarzyszącego Danae. Wersja madrycka natomiast jest bardziej eksperysjna: zamiast amora mamy postać starszej służącej, stanowiącą mocny kontrast z pięknem nagiej młodej kobiety. O fomie obrazów, ich kompozycjnych pierwowzorach, zmiennej kolorystyce, o antycznym micie i jego malarskiej konkretyzacji - o tym wszystkim w rozmowie, jaką z dr Grażyną Bastek przeprowadził Michał Montowski.

2014-05-11 Hendrik Willem Mesdag 'Panorama Scheveningen'.mp3

Fragment panoramy Mesdaga Powstała w 1881 r. na zamówienie belgijskiej firmy panorama (ściślej: cyklorama) przedstawia widok na Morze Północne, piaszczyste plaże i na miasteczko Scheveningen, które obecnie jest dzielnicą Hagi. Jest to jedna z ostatnich panoram powstałych w okresie wielkiej mody na nie w połowie wieku XIX, zanim rozwinęła się fotografia i kinematografia. obrazek

2014-04-21 Odzyskane 'Schody pałacowe'.mp3

Schody Pałacowe Francesco Guardiego To obraz olejny o wymiarach 32,8 x 25,8 cm. 13 marca 1925 roku został kupiony przez Muzeum Narodowe w Warszawie od kolekcjonera Leona Kranca. Do wybuchu II wojny światowej dzieło było eksponowane w budynku Muzeum przy ul. Podwale 15 w Warszawie. Latem 1939 roku, w obliczu zbliżającej się wojny, obraz umieszczono w piwnicy muzeum. Wkrótce po zajęciu Warszawy przez wojska niemieckie rozpoczęło się systematyczne rekwirowanie i wywóz dóbr kultury. Na przełomie listopada i grudnia obraz Francesco Guardiego przewieziony został do składnicy Urzędu Specjalnego Pełnomocnika ds. Zabezpieczania Sztuki i Dóbr Kultury mieszczącej się w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie, a stamtąd został przeniesiony w 1943 roku do siedziby Hansa Franka na Wawelu. Rok później, podczas ewakuacji Urzędu Generalnego Gubernatora przewieziono go - wraz z najcenniejszymi dziełami, m.in. nadal zaginionym "Portretem Młodzieńca" Rafaela oraz "Damą z Gronostajem" Leonarda da Vinci - do zamku hrabiego Manfreda von Richthofena w Sichowie na Dolnym Śląsku. Od tego czasu losy obrazu pozostawały dla strony polskiej nieznane. Na podstawie dokumentów odnalezionych w niemieckich archiwach ustalono jednak, że 24 grudnia 1945 roku dzieło przekazano do składnicy dóbr kultury w Wiesbaden, a następnie do Central Collecting Point w Monachium. Płótno, zamiast wrócić do swojego prawowitego właściciela, trafiło na Uniwersytet w Heidelbergu jako obiekt o nieznanym pochodzeniu. W 1980 roku "Schody pałacowe" przekazano jako depozyt do Kurpfalzische Museum w Heidelbergu, a następnie do Staatsgalerie w Stuttgarcie, gdzie znajdował się do niedawna...

2014-04-20 Dyptyk z Wilton.mp3

Dyptyk reprezentuje nurt w malarstwie i rzeźbie gotyckiej zwanym stylem międzynarodowym. Dyptyk został namalowany na zamówienie dworu Ryszarda II – króla Anglii. Obecnie znajduje się w zbiorach Galerii Narodowej w Londynie. Dyptyk jest jednym z niewielu dzieł malarstwa gotyckiego, które zachowały się do dziś na terenie Anglii. Badacze datują czas powstania dzieła na ostatnie lata życia Ryszarda II i czas rozpowszechnienia stylu pięknego (gotyk międzynarodowy) w latach 90. XIV w. Czas powstania dyptyku oscyluje wokół ostatniej dekady XIV stulecia. W londyńskiej Galerii Narodowej datę powstania dzieła określono na lata 1395-1399. Szczęśliwie ocalał z pożogi, jaką wywołały ruchy religijne w XVI i XVII wieku zainicjowane przez zwolenników purytanizmu. Dzieło to było po raz pierwszy wzmiankowane w roku 1649 w inwentarzu dzieł sztuki znajdujących się w kolekcji króla angielskiego Karola I. Przechowywany był w rezydencji earlów Pembroke w Wilton House pod Salisbury, gdzie znajdował się do 1929 roku. Wówczas został zakupiony dla londyńskiej Galerii Narodowej, w której znajduje się do dziś.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin