Hortensja.jpg

mandolinka1 / Ogrod / Kwiaty -gatunki, pielegnacja / Hortensja.jpg

Download: Hortensja.jpg

Pobierz

21 KB

(320px x 240px)

Cechy:
Zapotrzebowanie na światło: polcien
Okres kwitnienia: pełne lato
Wysokość: 60 - 120 cm
Rozstawa: 40 cm
Mrozoodporność: strefa 6A
Krzew liściasty o pokrój kulistym, kwiaty różowe, liście naprzeciwległe, jajowate, brzeg blaszki liściowej piłkowany, owoce torebki. W Polsce zachodniej zimuje bardzo dobrze, natomiast w Polsce północnej wymaga okrywania. Najlepiej rośnie na glebach kwaśnych, żyznych i próchniczych. Wymaga obfitego podlewania w młodym wieku okrywania na zimę. Dobra do nasadzeń pojedynczych. Rośnie do 1,5 m wysokości. Kwitnie w czerwcu.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

mandolinka1

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Rozanecznik.jpg

Różaneczniki Podstawowym warunkiem dobrego rozwoju ró ...

Różaneczniki Podstawowym warunkiem dobrego rozwoju różaneczników jest odpowiednia gleba. Musi być zdecydowanie kwaśna i stale lekko wilgotna. W większości ogrodów gleba jest obojętna lub lekko kwaśna, bo w takiej właśnie dobrze rośnie większość roślin - ale nie różaneczniki. Dlatego w miejscu, gdzie chcemy posadzić różaneczniki, gleba powinna zostać wymieniona. Przygotowanie podłoża: przed sadzeniem wykopujemy duży dół głębokości 40-50 cm i szerokości 80 cm i wypełniamy go mieszanką przeznaczoną specjalnie dla azalii i różaneczników . Takie gotowe mieszanki można kupić w sklepach ogrodniczych. Podłoże miesza się z ziemią ogrodową, zgodnie z zaleceniami producenta podanymi na opakowaniu. Można też samodzielnie sporządzić odpowiednie podłoże: wymieszać torf, przekompostowaną korę sosnową i ziemię ogrodową w proporcjach 1:1:1 - i w takiej mieszance posadzić rośliny. Do takiego podłoża można dodać garść nawozu do różaneczników. Wybór stanowiska: różanecznikom bardzo służy wilgotny (leśny) klimat, dlatego najlepiej czują się w lekkim cieniu - na przykład pod koronami drzew, gdzie są osłonięte od prażącego słońca i silnych wiatrów. Podlewanie: ważne jest, by było regularne, zwłaszcza wiosną, gdy różaneczniki kwitną i późną jesienią, gdy szykują się do zimy. Rośliny, które zgromadziły w liściach dużo wody, lepiej zimują. Okrywanie na zimę: krzewy (zwłaszcza młode) dobrze jest przykryć włókniną lub gałązkami świerkowymi, co osłoni je przed mroźnymi wiatrami i intensywnym wczesnowiosennym słońcem. Inne zabiegi pielęgnacyjne: - powierzchnię wokół krzewów wyłożyć 5-centymetrową warstwą kory, aby ochronić ziemię przed szybkim wysychaniem i utrudnić rozwój chwastów, - usuwać (wyłamywać) przekwitłe kwiatostany, aby przedłużyć okres kwitnienia krzewów, - nie przekopywać ziemi wokół krzewów, aby nie uszkodzić ich bardzo płytkiego systemu korzeniowego.

Hortensja.jpg

Cechy: Zapotrzebowanie na światło: polcien Okres k ...

Cechy: Zapotrzebowanie na światło: polcien Okres kwitnienia: pełne lato Wysokość: 60 - 120 cm Rozstawa: 40 cm Mrozoodporność: strefa 6A Krzew liściasty o pokrój kulistym, kwiaty różowe, liście naprzeciwległe, jajowate, brzeg blaszki liściowej piłkowany, owoce torebki. W Polsce zachodniej zimuje bardzo dobrze, natomiast w Polsce północnej wymaga okrywania. Najlepiej rośnie na glebach kwaśnych, żyznych i próchniczych. Wymaga obfitego podlewania w młodym wieku okrywania na zimę. Dobra do nasadzeń pojedynczych. Rośnie do 1,5 m wysokości. Kwitnie w czerwcu.

Piwonia.jpg

Peonie (piwonie) najlepiej rosną na słońcu, w żyznej, pr ...

Peonie (piwonie) najlepiej rosną na słońcu, w żyznej, próchnicznej ziemi. Są długowieczne - nawożone kompostem i podlewane w czasie upałów, mogą w tym samym miejscu rosnąć i obficie kwitnąć nawet 20 lat. Rozmnaża się je przez podział karpy korzeniowej. Najlepiej robić to w sierpniu, a najpóźniej - we wrześniu. Rośliny posadzone w innym terminie dłużej adaptu-ją się w nowym miejscu i w kolejnym roku mogą nie zakwitnąć. Korzenie peonii są mięsiste i bardzo kruche. Żeby ich nie połamać podczas wyciągania rośliny z ziemi, okopujemy krzew wokół korzeni , wyciągamy go i delikatnie usuwamy ziemię spomiędzy korzeni. Obcinamy liście i dzielimy karpę na kilka części. Gdy chcemy mieć dużo sadzonek, możemy odcinać małe fragmenty z dwoma, trzema pąkami i jednym, dwoma lub trzema zdrowymi korzeniami. Karpę, którą chcemy podzielić na takie właśnie małe części, warto wcześniej umyć pod bieżącą wodą i zostawić na kilka godzin, żeby przeschła. Korzenie staną się mniej jędrne i będzie je można łatwiej ciąć, bez obawy, że zostaną uszkodzone. Uwaga! Rośliny, które rozwiną się z takich niewielkich sadzonek, zakwitną dopiero w dwa lata po posadzeniu. Sadząc peonie, trzeba pamiętać, że pąki sadzonki umieszcza się około 4 cm pod powierzchnią ziemi - wtedy rośliny będą się dobrze rozwijały.

Dalia.jpg

Atrakcyjna roślina o kwiatach w pięknym, ciemnobordowym ...

Atrakcyjna roślina o kwiatach w pięknym, ciemnobordowym kolorze. Doskonała na rabaty do ogrodów przydomowych i grup naturalistyznych, jak również na kwaiat cięty. Dalie wymagają gleby piaszczysto-gliniastej, przepuszczalnej. Stanowisko Decydując się na uprawę dalii powinniśmy pamiętać o stanowisku słonecznym lub lekko zacienionym, glebie przepuszczalnej, żyznej, lekko wilgotnej, zasobnej w składniki pokarmowe. Zabezpieczmy stanowisko osłonięte od wiatru, Dalie, bowiem łatwo się łamią. Łodygi ich są grube, ale delikatne i łamliwe. Wysokie oraz bardzo wysokie odmiany dalii doskonale wyglądać będą w naturalistycznych kompozycjach, niskie i karłowe z kolei idealnie sprawdzą się na rabatach, kwietnikach, czy w donicach. Prześlicznie również prezentować będą się sadzone grupami na trawniku. Dalie doskonale sprawdzają się na kwiaty cięte, niektóre, bowiem z odmian w wodzie wytrzymają nawet 10 dni. Pamiętajmy, by do wazonów ścinać jedynie kwiaty w pełni rozwinięte, w wazonie pąki już się nie rozwiną.

moje-sliczne-wrzosy_14531.jpg

Zastosowanie Na wrzosowiska, do obsadzania skarp, do s ...

Zastosowanie Na wrzosowiska, do obsadzania skarp, do skrzyń, mis, kwiaty na balkon świetnie komponuje się z roślinami posiadającymi ozdobne owoce (irga, ognik, trzmielina), różanecznik, pieris oraz niskimi iglarkami. Zbiór i Konserwacja Wrzosy to rośliny lecznicze. Do celów zielarskich stosuje się kwiaty i ziele, ścinane na początku kwitnienia tylko roślin - wrzos zwyczajny. Zbieramy niezdrewniałe pędy, które następnie suszymy w miejscach o dobrej wentylacji w temperaturze nie przekraczającej 40⁰ C. Zioła przechowuje się w suchych i ciemnych miejscach. Właściwości i działanie lecznicze Garbniki zawarte w wrzosach wykorzystywane są do leczenia chorób układu pokarmowego, w szczególności biegunek i stanów zapalnych. Wrzosy mają działanie moczopędne, stosowane są między innymi do leczenia kamienicy. Substancje zawarte we wrzosie zwyczajnym pobudzają czynności wydzielnicze żołądka a także wzmacniają łaknienie. Roślina posiada duże ilości potasu. Okres kwitnienia Wrzosy kwitną od końca lipca do końca października. Zimowanie Roślina mrozoodporna ale zaleca się okrycie roślin gałązkami świerkowymi lub włókniną. Uwagi Wrzosy to rośliny miododajne, miód wrzosowy uważany jest za jeden z najcenniejszych pod względem walorów smakowych. Miód ten ma słodko-gorzki smak i jest trudny do odwirowania.

wrzosy_13171.jpg

Opis Wrzos to bardzo dekoracyjne krzewinki należące do r ...

Opis Wrzos to bardzo dekoracyjne krzewinki należące do rodziny wrzosowatych o różnej wielkości i pokroju. Najmniejsze z nich nie przekraczają kilku centymetrów wysokości, a najwyższe osiągają nawet 50 cm. Nazwa Calluna pochodzi od słowa „zamiatać”, co wiąże się z dawnym jego zastosowaniem do produkcji mioteł. Wrzos zwyczajny, to jedyny gatunek rodzaju Calluna, pochodzący z Europy i obszarów Azji Mniejszej, charakteryzujący się krzaczastym pokrojem. Zdrewniałe pędy są pokryte małymi, łuskowatymi, szarozielonymi liśćmi. Kwiaty małe, dzwonkowate w barwach (zależnie od odmiany) od bieli, różu, purpury i czerwieni. Można również spotkać odmiany o odmiennych kolorach liści (odcienie czerwieni, złota, srebra)

cykoria-cykoria-podroznik_6152.jpg

Opis Cykoria jest rośliną znaną i używaną już od setek ...

Opis Cykoria jest rośliną znaną i używaną już od setek lat, należącą do rodziny astrowatych. Osiąga wysokość niewiele ponad jeden metr. Kwiaty pojawiają się na szczytach kwiatowych łodyżek i otwierają się tylko i wyłącznie, gdy znajdują się w słońcu. Mają jasnofioletowy lub biało-niebieskawy kolor. Charakterystyczne są ich płatki. Po bokach są gładkie, a na końcówkach ząbkowane. Wyróżnia się również małe, ząbkowane podkwiatki w kolorze zielonym. Liście mają owalny kształt i na brzegach mogą być ząbkowane. Nie rosną zbyt gęsto na roślinie i od spodniej części wyposażone są w drobne włoski. Cykoria podróżnik często uprawnia jest jako roślina ozdobna, ponieważ charakterystycznie otwiera rano kwiaty a na noc zamyka. Uprawa Najlepszym stanowiskiem jest miejsce słoneczne. Podłoże może być dowolne, jednak optymalnie jest sadzić cykorię w ziemi zasadowej i lekkiej. Rozmnażanie odbywa się przez nasiona. Wysiewamy je w środku lata, a po kilkunastu dniach możemy spodziewać się wschodzenia. Rośliny należy przerzedzić i pozostawić tylko najładniejsze okazy. Pozwoli to na prawidłowy rozwój pozostałych bylin. Po przekwitnięciu ucinamy pędy kwiatowe, by nie obciążać zbytnio rośliny. Jeżeli hodujemy cykorię tylko dla ich korzeni, nie powinno pozwolić się jej na kwitnienie, gdyż spowalnia to rozwój systemu korzeniowego. Właściwości i działanie lecznicze Korzenie cykorii bardzo popularne są jako zastępca kawy. Są jednocześnie przy tym łagodniejsze i mają słabsze działanie pobudzające. Liście tej rośliny natomiast stanowią dodatek do różnego rodzaju sałatek. Kwiaty z kolei stanowią wspaniałą, jadalną dekorację gotowych potraw. Cykoria reguluje przepływ żółci, więc działa uspokajająco. Zaparzone liście stosowane jako zioła mają pozytywny wpływ na działanie układu trawiennego, w tym wątroby. Przedawkowanie może doprowadzić do osłabienie układu moczowego.

cynia-cynie-8211-zinnia_4282.jpg

Opis Cynia należy do rodziny astrowatych – Asteraceae (d ...

Opis Cynia należy do rodziny astrowatych – Asteraceae (dawniej Compositae- złożone), pochodzi z Ameryki Środkowej i obejmuje około dwunastu gatunków. Ich nazwa została zaczerpnięta od nazwiska profesora medycyny J. G. Zinna. Cynie są roślinami o wzniesionych łodygach, widłakowato rozgałęzionych, szorstkich. Liście sercowate lub jajowate. Wielkość koszyczków od 5 do 12 cm, a paleta barw bardzo urozmaicona. Najbardziej znanym i najpowszechniej uprawianym gatunkiem jest cynia wytworna- Jakobinka, która zachwyca barwami w wielu odcieniach. Wysokość zależna od odmiany (20-100 cm) a kwiaty osadzone na długich, sztywnych szypułkach. Są one tak zróżnicowane, że wyodrębniono wiele grup, zależnie od budowy kwiatostanów jak i wysokości. Stosując pierwsze kryterium możemy wyróżnić m.in.: cynie chryzantemowe, daliowe, igiełkowe, anemonowe. Biorąc pod uwagę ich wysokość: kalifornijskie olbrzymie i karłowe. Przy omawianiu tego rodzaju warto wspomnieć o cyni wąskolistnej (Zinnia angustifolia). Która ma kwiaty języczkowate, żółte lub brunatne z żółtą plamą u nasady. Dostępne są również odmiany o pełnych kwiatach. Uprawa Cynie lubią stanowiska słoneczne, podłoże żyzne i ciepłe, lekko wilgotne, zasobne w składniki pokarmowe o pH. 7,0- 8,0. Rozmnażamy ją poprzez nasiona, które wysiewamy w drugiej połowie marca do inspektu o temperaturze 16- 18 ºC. Pierwsze siewki pojawiają się już po tygodniu. Gdy wytworzą pierwszy właściwy liść, pikujemy je w rozstawie 5x5 cm lub pojedynczo do doniczek. Na miejsce stałe wysadzamy w drugiej połowie maja, w rozstawie 15-25x20-40 cm. Czas, jaki upływa od siewu do kwitnienia to 12 tygodni. Zastosowanie Cynia jest jedną z najpopularniejszych roślin ogrodowych, które nadają się na kwietniki, grupami na rabaty, zapełniania pustych miejsc wśród bylin. Niskie odmiany dobrze będą się prezentować na obwódkach i w pojemnikach. Odmiany wysokie są znakomite na kwiat cięty, który zachowuje świeżość nawet do dwóch tygodni. Okres kwitnienia Od czerwca do pierwszych przymrozków. Zimowanie Roślina jednoroczna.

slonecznik_2097_338.jpg

Opis Roślina jednoroczna. Wysokość 100-120cm. Uprawa Wys ...

Opis Roślina jednoroczna. Wysokość 100-120cm. Uprawa Wysiew nasion w kwietniu-maju wprost do gruntu kupkowo po 2-3 ziarna w rozstawie 25x50cm. Wymaga gleby żyznej głęboko uprawionej. Stanowisko słoneczne. Zastosowanie Do wysadzania pojedynczo lub w grupach, na rabaty. Doskonale nadaje się na kwiat cięty. Okres kwitnienia Od lipca do października. Roslina jednoroczna

aksamitka-8211-tagetes_3832.jpg

Aksamitki, to bardzo popularne kwiaty w naszym kraju, na ...

Aksamitki, to bardzo popularne kwiaty w naszym kraju, należące do rodziny astrowatych, które przywędrowały z cieplejszych rejonów Ameryki, gdzie obejmują około 20 gatunków jednorocznych. Mają one silnie rozgałęzione pędy, liście ustawione naprzeciwlegle, charakteryzujące się intensywnym zapachem. Obecnie można nabyć odmiany również bezwonne. Aksamitki różnią się między sobą pokrojem, wyglądem liści, wysokością, budową jak i osadzeniem koszyczków kwiatowych. Najczęściej spotykane są aksamitki o barwie żółtej i pomarańczowej w różnych odcieniach, choć dostępne są również w barwie białej. W Polsce uprawiamy gatunki pochodzące z Meksyku, są to: • aksamitka wyniosła (wzniesiona)- Tagetes erecta- której wysokość waha się od 20 do 100 cm, koszyczki kwiatowe osadzone pojedynczo na szczytach pędów, charakteryzujące się sporym rozmiarem dochodzącym nawet do 15 cm średnicy o barwach od żółtej po intensywną pomarańczową; • aksamitka rozpierzchła- Tagetes patula- w przeciwieństwie do aksamitki wzniesionej jest nieco niższa (20- 60 cm) o mniejszych wąskoeliptycznych liściach, które jednak mają najbardziej intensywny zapach ze wszystkich aksamitek. Kwiaty o średnicy 4- 6 cm, są języczkowate i dwubarwne ( złotożółte z purpurową plamką u nasady lub ciemnobrunatne z żółtym brzegiem); • aksamitka wąskolistna- Tagetes tenuifolia- może osiągać nawet 70 cm wysokości, jednak uprawiane są głównie formy niskie, których wysokość waha się między 15-25 cm. Ten gatunek ma cieńsze łodygi i delikatniejsze liście oraz mniejsze koszyczki średnicy 1-2 cm, które zbudowane są z pięciu kwiatów barwy złotożółtej lub szafranowej, zebranych w baldachy.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin