Download: Dīwān al-Aˁšá al-Kabīr.pdf
Tytuł: Dīwān al-Aˁšá al-Kabīr (arab. ديوان الأعشى الكبير)
Autor: Maymūn bin Qays bin Ǧandal bin Šarāḥīl bin Saˁd bin Mālik bin Ḍabīˁa bin Qays bin Ṯaˁlaba bin ˁUkāba bin Ṣaˁb bin ˁAlī bin Bakr bin Wāˀil bin Qāsiṭ bin Hanb bin Duˁmī bin Ǧadīla bin Asad bin Rabīˁa bin Nazār bin Maˁadd bin ˁAdnān (arab. ميمون بن قيس بن جندل بن شراحيل بن سعد بن مالك بن ضبيعة بن قيس بن ثعلبة بن عكابة بن صعب بن علي بن بكر بن وائل بن قاسط بن هنب بن دعمي بن جديلة بن أسد بن ربيعة بن نزار بن معد بن عدنان)
Wydanie: al-Iskandariyya 1950 (arab. الإسكندرية ١٩٥٠)
Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje z obszernym tłumaczeniem, przedmową oraz rozmaitymi indeksami. O poecie pisze Józef Bielawski w swojej Historii literatury arabskiej (1968: 44-45): "[...] Al-A'sza prowadził w zasadzie życie włóczęgi, jednak nie typowego nomady-pasterza, lecz zawodowego barda wędrującego do różnych plemion, a jednocześnie zaglądającego na dwory książąt. [...] Jak na owe czasy, wędrował istotnie dużo: był w Syrii, Jerozolimie, Mezopotamii, Persji, Omanie, zawędrował na południe Arabii, do Nadżranu i Hadramautu, a nawet do Etiopii. Miał więc ten poeta szerokie spojrzenie na świat, rzadko wówczas spotykane u Arabów. Przedstawił w swojej poezji, w ramach tradycyjnej kasydy pustynnej, doświadczenie ludów, ich zwyczaje, wtrącając często słowa obce, zwłaszcza perskie (rzadkość u dawnych poetów), czym się też charakteryzują jego utwory. Wysławiał w żywych obrazach piękność kobiet, choć w konwencji literackiej beduińskiej, słodkie, pachnące wino, wypijane w grocie przy dźwiękach lutni perskiej, opisywał też nieodzowną wielbłądzicę. Lecz ze szczególnym upodobaniem zatrzymywał się w zadumie nad ruinami i śladami wielkiej przeszłości, opisując je nie tylko sentymentalnie i konwencjonalnie, według szablonu obowiązującego we wstępie lirycznym kasydy, lecz w sposób żywy i bezpośredni[...]."