Aleksander Gierymski .jpg

Aleksander Gierymski, właściwie Ignacy Aleksander Gierymski (ur. 30 stycznia 1850 w Warszawie, zm. w okresie między 6-8 marca 1901 w Rzymie), polski malarz, tworzący w XIX wieku.
Młodszy brat Maksymiliana Gierymskiego.

Gierymski ukończył w Warszawie szkołę średnią, a następnie szkołę rysunku. W latach 1868-1872 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, którą ukończył ze złotym medalem. Wyróżnienie otrzymał za swoją pracę dyplomową * Kupiec wenecki.
W latach 1873-1879 przebywał we Włoszech, głównie w Rzymie doskonaląc swoją technikę malarską. Skoncentrował uwagę na zgłębieniu zagadnień związanych z wzajemnym oddziaływaniem na siebie koloru i światła. W rozwiązaniu tych zagadnień Gierymski zbliżył się do współczesnych jemu impresjonistów francuskich, których dzieł najprawdopodobniej nie znał, gdyż nie był wówczas jeszcze w Paryżu.

Najświetniejszy okres twórczości Gierymskiego przypadł na lata 1879-1888, które artysta spędził w Warszawie. W okresie tym związał się z grupą młodych literatów i malarzy spod znaku pozytywizmu, skupiających się wokół tygodnika ‘’Wędrowiec’’. Rzecznikiem spraw malarstwa był na łamach tego pisma Stanisław Witkiewicz, który podjął walkę o należyte uznanie w społeczeństwie dla sztuki Gierymskiego.

Najważniejsze dzieła:
# Żydówka z cytrynami (1881) # W altanie (1882) # Powiśle (1883) # Święto trąbek I (1884) # Piaskarze (1887) # Plac Wittelsbachów w Monachium nocą # Wieczór nad Sekwaną (1892-93) # Trumna chłopska (1894-95) # Jezioro o zachodzie słońca (1900)
# Pinie przy Villa Borghese w Rzymie (1900) # Morze (1901)

więcej: http://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Gierymski