Fałat Julian .jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
1) Emisja 23.08.1919-07.02.1920 -
1919 emitowane w 1924 -
1925 -
1929 -
1930 -
1931 -
1932 -
1934 -
1936 -
1939 -
1940 -
1941 -
Bank Emisyjny w Polsce -
Bank Polski -
Corka kapitana okrętu - Irena Szczepańska -
Darlehnskasse Ost (Kowno 1918) -
Emisja 1914-1918 -
Emisja 1918-1924 -
Emisja 1919 -
Emisja 1922 -
Emisja 1923 -
Emisja 1924-1939 -
Emisja 1944 seria -nie obowiazkowym- -
Emisja 1944 seria -obowiazkowym- -
Emisja 1945-1977 -
Emisja 1948.07.01-1965.10.29 -
Emisje p. II Wojny Światowej -
Generalne Gubernatorstwo -
Generalne Gubernatorstwo Warszawskie -
Iny Lorentz -
Jerzy Jankowski -Monarsze sekrety -
Madonny w polskich kościołach -
Ministerstwo Skarbu -
O -
Obrazy Koronowane -
Okupacja Terenów wschodnich -
Olson Lynne & Cloud Stanley -
Opowieści -
Polska Rzeczpospolita Ludowa -
Polskie banknoty 1918 - 2005 -
Popławska Halina -
PRL-u banknoty -
Propaganda PRLu -
Reichskreditkassen -
Sandemo Margit -
Seria-Generał- -
Seria-Jenerał- -
Tajemnica czarnych rycerzy -
Wydanie Banku Polskiego na Emigracji -
z)Emisje po 1989
Julian Fałat (ur. 30 lipca 1853 w Tuligłowach, zm. 9 lipca 1929 w Bystrej) – jeden z wybitniejszych polskich malarzy.
Był pierwszym polskim malarzem, który, pochodząc ze wsi, wyłącznie o własnych siłach, bez pomocy rodziny i stypendiów, zdobył artystyczne wykształcenie. Zapisany do szkół między innymi we Lwowie, kilkakrotnie z nich uciekał. Gimnazjum udało mu się skończyć w Przemyślu, a w 1869 r. zapisał się do Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. Nie stać go było na farby olejne, więc zainteresował się malarstwem akwarelowym.
Po ukończeniu studiów wyjechał na rok na Ukrainę, gdzie znalazł zatrudnienie jako rysownik przy wykopaliskach archeologicznych. Pracował później w pracowni architekta Feliksa Gąsiorowskiego w Odessie. Następnie wyjechał na dalsze studia do Zurychu i Monachium. Studia przerwał, aby na nie zarobić, i rozpoczął pracę jako technik przy budowie kolei. Studiował do 1880 r. i w tym okresie malował głównie pejzaże, sceny rodzajowe i portrety.
W późniejszym okresie malował sceny rodzajowe, sceny myśliwskie. Malował zwierzęta - jelenie, sarny, a od 1891 r. także łosie.
W późniejszym okresie w jego malarstwie pojawił się zimowy pejzaż i motywy krakowskie.
Jest autorem zimowego pejzażu w panoramie "Berezyna", który w 1907 r. Kossakowie pocięli na części.
W latach 1886-1895 pracował na dworze cesarza Wilhelma II w Berlinie. Zdobywał medale na wystawach w Berlinie, Monachium i w Wiedniu. W kwietniu 1895 został dyrektorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Opracował nowy statut uczelni, wymienił całą kadrę profesorską na młodszą. Powołana została katedra pejzażu, którą objął Jan Stanisławski.
Po odzyskaniu niepodległości włączył się w odbudowę polskiego życia kulturalnego. W latach 1919-1922 mieszkał w Toruniu, gdzie został współzałożycielem i pierwszym majstrem (prezesem) Konfraterni Artystów. Następnie był dyrektorem Departamentu Sztuki w gabinecie ministra Antoniego Ponikowskiego. Pod koniec życia organizował wystawy retrospektywne w Krakowie i Warszawie w 1925 r.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Julian_Fa%C5%82at
Był pierwszym polskim malarzem, który, pochodząc ze wsi, wyłącznie o własnych siłach, bez pomocy rodziny i stypendiów, zdobył artystyczne wykształcenie. Zapisany do szkół między innymi we Lwowie, kilkakrotnie z nich uciekał. Gimnazjum udało mu się skończyć w Przemyślu, a w 1869 r. zapisał się do Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. Nie stać go było na farby olejne, więc zainteresował się malarstwem akwarelowym.
Po ukończeniu studiów wyjechał na rok na Ukrainę, gdzie znalazł zatrudnienie jako rysownik przy wykopaliskach archeologicznych. Pracował później w pracowni architekta Feliksa Gąsiorowskiego w Odessie. Następnie wyjechał na dalsze studia do Zurychu i Monachium. Studia przerwał, aby na nie zarobić, i rozpoczął pracę jako technik przy budowie kolei. Studiował do 1880 r. i w tym okresie malował głównie pejzaże, sceny rodzajowe i portrety.
W późniejszym okresie malował sceny rodzajowe, sceny myśliwskie. Malował zwierzęta - jelenie, sarny, a od 1891 r. także łosie.
W późniejszym okresie w jego malarstwie pojawił się zimowy pejzaż i motywy krakowskie.
Jest autorem zimowego pejzażu w panoramie "Berezyna", który w 1907 r. Kossakowie pocięli na części.
W latach 1886-1895 pracował na dworze cesarza Wilhelma II w Berlinie. Zdobywał medale na wystawach w Berlinie, Monachium i w Wiedniu. W kwietniu 1895 został dyrektorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Opracował nowy statut uczelni, wymienił całą kadrę profesorską na młodszą. Powołana została katedra pejzażu, którą objął Jan Stanisławski.
Po odzyskaniu niepodległości włączył się w odbudowę polskiego życia kulturalnego. W latach 1919-1922 mieszkał w Toruniu, gdzie został współzałożycielem i pierwszym majstrem (prezesem) Konfraterni Artystów. Następnie był dyrektorem Departamentu Sztuki w gabinecie ministra Antoniego Ponikowskiego. Pod koniec życia organizował wystawy retrospektywne w Krakowie i Warszawie w 1925 r.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Julian_Fa%C5%82at
