Albrecht Durer.jpg

Albrecht Dürer (ur. 21 maja 1471 w Norymberdze; zm. 6 kwietnia 1528 tamże) — niemiecki malarz i grafik, teoretyk sztuki, uważany jest za najwybitniejszego artystę niemieckiego renesansu.

W pierwszym okresie swojej działalności artystycznej stworzył kilka portretów, namalował też parę autoportretów
Z 1500 r. pochodzi mały Chrystus na krzyżu (obecnie w Galerii Drezdeńskiej, obrazek o niewysłowionej finezji wykonania, oraz — z tego samego okresu — detale ołtarzy w Dreźnie (Maria z Dzieciątkiem i Ukrzyżowanie Chrystusa).

Głównie jednak poświęcał swój czas grawiurom i drzeworytom — rycinom do książek. Osobliwie szybko zajął się był miedziorytnictwem: pierwszy datowany sztych pochodzi z roku 1497, jednakże istnieją z pewnością starsze, nie datowane. Z tegoż czasu pochodzi również Objawienie Janowe (Apocalypsis cum figuris) (1498), cykl szesnastu drzeworytów oraz miedzioryt Adam i Ewa.

Najistotniejszą z zasług Dürera jest jego szczególny wkład w rozwój drzeworytnictwa i miedziorytu. Nadał drzeworytowi rangę samodzielnego dzieła sztuki plastycznej, doprowadzając go do poziomu miedziorytu, w którym udało mu się do perfekcji opanować operowanie światłem.

Tak samo jak drzeworyt, zrewolucjonizował Dürer techniki miedziorytnicze. Sztychy takie jak Rycerz, śmierć i diabeł, czy Melancholia I przysporzyły mu sławy w całej Europie i zapewniły mu oddziaływanie, którego z pewnością nie uzyskałby żadnym swoim obrazem. Dürer — podobnie jak Tycjan czy Michał Anioł — dostrzegł znaczenie grafiki również w tym, że sprzedawane sztychy mogą nabrać wymiernej wartości finansowej. Swoje grafiki wydawał Dürer własnym sumptem. Stosowane przezeń rozwiązania graficzne prędko rozprzestrzeniły się na całym kontynencie.

Oprócz działalności artystycznej zajmował się Dürer teorią perspektywy, jest też autorem traktatu o miernictwie. Interesowała go również obronność miast: na podstawie jego szkiców przebudowane zostały u progu XVI wieku mury obronne Ulm.

więcej: http://pl.wikipedia.org/wiki/Albrecht_D%C3%BCrer