Właściwa kolejność działania u człowieka zdrowego wygląda następująco: POMYSŁ/STOP/DZIAŁANIE/ BRAK DZIAŁANIA, na przykład dziecko widzi okno i chce wejść na nie i wyskoczyć ( to jest pomysł), ale po przemyśleniu tego czynu, wie, że jest wysoko i skacząc zrobiłoby sobie krzywdę. Podejmuje więc decyzję o zaniechaniu (to jest STOP) i ostatecznie nie skacze. U człowieka z ADHD kolejność działanie wygląda tak: POMYSŁ/BRAK STOP/DZIAŁANIE.

Objawy, które często towarzyszą ADHD to:

* duża labilność (chwiejność) emocjonalna;
* niższy poziom dojrzałości społecznej i emocjonalnej niż u rówieśników;
* tendencja do wciągania dorosłych w niekończące się dyskusje;
* dramatycznie słabe rozumienie czasu i przekonanie, że ze wszystkim zdąży się na czas; 60 % dzieci z ADHD przejawia specyficzne trudności szkolne- dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia.

Mogą występować trzy podtypy ADHD.
Pierwszy to typ mieszany, występuje u większości dzieci, czyli zaburzenia koncentracji uwagi, nadruchliwość i impulsywność.
Drugi to typ z przewagą zaburzeń koncentracji uwagi, występuje najczęściej u dziewcząt.
Trzeci podtyp – z przewagą nadruchliwości i impulsywności, występuje częściej u chłopców.
Aby uprawnione było rozpoznanie ADHD sześć lub więcej objawów zaburzeń koncentracji uwagi lub nadruchliwości i impulsywności musi się utrzymywać przez przynajmniej sześć miesięcy w stopniu utrudniającym adaptację, czyli funkcjonowanie dziecka bądź w stopniu niewspółmiernym do jego rozwoju. Objawy upośledzonego funkcjonowania muszą występować, w co najmniej dwóch (lub więcej) sytuacjach- na przykład w domu i przedszkolu/szkole.

Skąd się wzięło ADHD?

ADHD nie można się zarazić lub nabyć w trakcie życia. Człowiek rodzi się z ADHD. Genetyczna geneza tłumaczy to zaburzoną równowagą neuroprzekaźników (głównie dopaminy i noradrenaliny) w mózgu oraz niesprawnym funkcjonowaniem układu hamowania aktywacji. Początek zaburzenia następuje nie później niż w wieku 7 lat, jednak najwięcej przypadków ujawnia się z rozpoczęciem nauki, bądź przejściem na wyższy etap kształcenia. Uważa się, że przyczyną jest zaburzony proces dojrzewania systemu nerwowego, opóźnionego dojrzewania jego struktur.

Jak wygląda leczenia ADHD?

Najczęściej słyszy się o farmakoterapii, czyli podawaniu leków: psychostymulujących, niestymulujących, trójpierścieniowych i przeciwdepresyjnych. Suplementacja polega na podawaniu kwasów nienasyconych Omega3 i Omega6. Godne polecenia jest terapia: poznawczo- behawioralna. Jest jeszcze terapia mieszana, poznawczo- behawioralna z farmakoterapią. Trzeba pamiętać, iż w przedszkolu należy dążyć do wyeliminowania leków. Proces doboru leków do dziecka jest bardzo trudny. Nie ma sprawdzonego przepisu na dane zachowanie, lek działający w jednym przypadku może się okazać całkowicie bezskuteczny u innego dziecka. Mózg dziecka z ADHD śpi, dodatkowe wyciszenie mózgu, jest więc niedobre. U wielu dobrze prowadzonych terapeutycznie dzieci i nie tylko, z wiekiem objawy ADHD ulegają znacznemu zmniejszeniu.

**********************************************************************

z chomika grawaw57

10 KB
24 mar 14 17:59

adhd_s400.jpg

Na ADHD składają się trzy grupy objawów:

* Zaburzenia koncentracji uwagi,
* Nadruchliwość,
* Impulsywność.

Zaburzenia koncentracji uwagi to:

* pomijanie szczegółów,
* popełnianie błędów z nieuwagi,
* rozpraszanie się przy zadaniach, grach i zabawach,
* nie zwracanie uwagi na to, co mówią inni,
* problemy z postępowaniem według instrukcji lub kończeniem prac domowych zadanych w szkole,
* problemy z pomocą w domu lub obowiązkami w pracy,
* trudności z organizowaniem pracy i innych zajęć, nawet doborem zabaw (!),
* unikalna lub silna niechęć do zadań wymagających trwałego wysiłku umysłowego ( a więc nauka w szkole, odrabianie zajęć domowych);
* gubienie rzeczy i zabawek, ale też i na przykład roweru (!),
* łatwe rozpraszanie się pod wpływem zewnętrznych bodźców;
* zapominanie o różnych rzeczach w toku codziennej aktywności (np. zapomnienie o myciu zębów, uczesaniu się, ogoleniu, pójściu na zajęcia).

Nadruchliwość to wielość następujących zachowań:

* poruszanie rękami i nogami;
* wiercenie się na krześle;
* częste opuszczanie miejsca w Sali i w sytuacjach wymagających dłuższego siedzenia;
* częste bieganie, wchodzenie na meble;
* problem ze spokojnym bawieniem się (nadmierna hałaśliwość);
* utrwalony wzorzec nadmiernej aktywności ruchowej zmodyfikowany przez społeczny kontakt.

Impulsywność to:

* udzielanie odpowiedzi zanim pytanie zostanie zadane do końca;
* nieumiejętność oczekiwania na swoją kolej w grze lub innej sytuacji grupowej; przerywanie i przeszkadzanie innym;
* nadmierna gadatliwość bez uwzględnienia norm społecznych (też przeklinanie), przerywanie i przeszkadzanie innym;
* problem z hamowaniem reakcji.

**********************************************************************

z chomika grawaw57

119 KB
24 mar 14 17:59

ADHD CZYLI NADPOBUDLIWOŚĆ PSYCHORUCHOWA.doc

z chomika grawaw57

71 KB
24 mar 14 17:59

Czy ADHD naprawdę istnieje.doc

z chomika grawaw57

30 KB
24 mar 14 17:59

adhd2(1).jpg

Od sztucznych barwników do... ADHD

Przeprowadzone w Wielkiej Brytanii badania potwierdziły wpływ spożywania produktów zawierających sztuczne dodatki na rozwój ADHD u dzieci. Sprawa jest niebagatelna, bo już teraz nadaktywne maluchy stanowią blisko 7 procent dzieci w przedziale między 3. a 12. rokiem życia. Zdaniem naukowców zakaz stosowania sztucznych barwników (E102, E104 itd.) zmniejszyłby tę liczbę o blisko jedną trzecią!

Pierwsze badania na ten temat zostały podjęte już trzydzieści lat temu w Stanach Zjednoczonych. Na grupie 300 uczniów przeprowadzono eksperymenty, które wykazały znaczne różnice w zachowaniu dzieci pijących napoje zawierające mieszaninę barwników do żywności i konserwantów oraz maluchów pijących zwykłe naturalne soki owocowe. Okazało się, że również dodatki te nie tylko pogłębiają nadaktywność u dzieci dotkniętych ADHD, ale też mają negatywny wpływ na zachowanie malców niecierpiących to tej pory na nadpobudliwość.

Źródło: Inspirander

**********************************************************************

z chomika grawaw57

45 KB
24 mar 14 17:59

Czym jest ADHD.doc

z chomika grawaw57

17 KB
24 mar 14 17:59

Czym jest ADHD.jpg

Czy ADHD gwarantuje ponadprzeciętne zdolności kreatywne?

Irlandzki psychiatra uważa, że osoby cierpiące na zespół ADHD mogą być jednocześnie nieprzeciętnie utalentowane.

Jak podaje Rzeczpospolita, zdaniem prof. Michaela Fitzgeralda z Trinity College Dublin, Juliusza Verne'a, Marka Twaina, Jamesa Deana, Thomasa Edisona i Kurta Cobaina łączył nie tylko talent, ale i choroba.

W opinii irlandzkiego psychiatry, wszycy oni cierpieli na zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD). Jak wyjaśnia prof. Fitzgerald, te same geny, które wiążą się z występowaniem ADHD, są jednocześnie odpowiedzialne za skłonność do podejmowania ryzykownych zachowań oraz mogą sprzyjać przełomowym dokonaniom w dziedzinie sztuki lub nauki.

Dzieje się tak dlatego, że choć osobom z ADHD trudno się skoncentrować, to w wąskim, interesującym ich obszarze wykazują się ponadprzeciętnym skupieniem. Choroba nie gwarantuje jednak posiadania wielkiego talentu, a ponadprzeciętne zdolności kreatywne towarzyszą tylko łagodnej postaci zespołu nadpobudliwości psychoruchowej.

Rzeczpospolita

**********************************************************************

z chomika grawaw57

4 KB
24 mar 14 17:59

ADD czy ADHD.jpg

ADD dotyczy przede wszystkim terminologii amerykańskiej i w obecnie obowiązującej klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (DMS-IV) już nie funkcjonuje. Jeszcze przed kilkoma laty terminem ADD, który oznacza Attention Deficit Disorder, czyli zespół deficytu uwagi, określało się zaburzenia występujące zarówno z nadpobudliwością ruchową lub bez niej.

Czasem można także zaobserwować różną terminologię podkreślającą mniejszy udział nadpobudliwości w obrazie zespołu jako AD(H)D lub AD/HD.

Obecnie jednak, gdy w kryteriach diagnostycznych nie ma już zespołu ADD, tylko ADHD, dzieli się go na kilka podtypów:

* typ z przewagą nadruchliwości i impulsywności,
* typ z przewagą zaburzeń koncentracji uwagi,
* typ mieszany.

ADD był jakby typem ADHD z przewagą zaburzeń koncentracji i uwagi, bez nadruchliwości. Charakteryzuje się on trudnościami w utrzymaniu uwagi na jednym zadaniu, czynności, łatwością rozpraszania uwagi przez nowe czynniki, rozpoczynaniem wykonywania kolejnych zadań bez wcześniejszego ukończenia poprzednich, trudnościami w słuchaniu innych osób, słuchaniu i wykonywaniu poleceń, trudnościami w planowaniu zadań ukierunkowanych na osiągnięcie jakiegoś celu. Osoby z ADHD szybko nudzą się wieloma czynnościami, rozmowami.

Zamiast typowej nadpobudliwości jest tu charakterystyczna skłonność do pogrążania się w swoich różnych myślach, co rusz to innych. Konsekwencją tego jest kilkukrotnie dłuższy czas wykonywania wszystkich czynności. Czasem, gdy skumuluje się w nich nadmiar emocji, wybuchają. Takie reakcje wydają się dla otoczenia niespodziewane.

Wydaje się, że taki typ ADHD częściej dotyczy dziewczynek i kobiet.

**********************************************************************

z chomika grawaw57

6 KB
24 mar 14 17:59

ADHD u chłopca i dziewczynki.jpg

ADHD dzieli się na 3 podtypy:

* typ z przewagą nadruchliwości i impulsywności,
* typ z przewagą zaburzeń koncentracji uwagi,
* typ mieszany.

Taki podział ma też swoje odzwierciedlenie w obrazie choroby u dziewczynek i u chłopców.

Pierwszy typ ADHD, z przewagą nadpobudliwości, przeważa zazwyczaj u chłopców. Są nadruchliwi, impulsywni, nie mogą usiedzieć w ławce na lekcjach, „wszędzie jest ich pełno”. To nie tylko problem w szkole, lecz także wszędzie, gdzie wymagana jest dłuższa chwila wytrzymania w jednym miejscu, np. w podróży samochodem. Są niecierpliwi, przerywają, gdy inne osoby mówią, na pytania nauczyciela mogą „rzucać” odpowiedzi bez zgłaszania się, podnoszenia ręki i czekania na swoją kolej. Nie zastanawiają się także nad tym, jak ich zachowanie wpływa na innych, czy może komuś sprawić przykrość. Mogą wydawać się bardziej agresywni niż ich rówieśnicy.

Jednak ADHD to także zaburzenia uwagi i koncentracji, i to właśnie te składowe przeważnie wychodzą na pierwszy plan u chorych dziewczynek. Charakteryzują się one trudnościami w utrzymaniu uwagi na jednym zadaniu, czynności, łatwością rozpraszania uwagi przez zewnętrzne czynniki, rozpoczynaniem wykonywania kolejnych zadań bez wcześniejszego ukończenia poprzednich, trudnościami w słuchaniu innych osób, słuchaniu i wykonywaniu poleceń, trudnościami w planowaniu zadań ukierunkowanych na osiągnięcie jakiegoś celu. Dziewczynki z ADHD szybko się nudzą wieloma czynnościami, rozmowami. Gubią swoje zabawki, rzeczy. Zapominają, gdzie zostawiły jakieś przedmioty, zapominają, że mają odrobić pracę domową, a gdy ją zrobią, to zapominają zabrać ją do szkoły.

W takim typie ADHD nadpobudliwość i impulsywność schodzi na plan dalszy lub w ogóle trudno ją dostrzec w obrazie choroby. Stąd też wynika czasem trudność rozpoznania ADHD, gdy większość problemów nie będzie skupiać się wokół zachowania dziecka w szkole, ale najczęściej wokół jego problemów z nauką. A wydawać się nawet może, że nikt nie ma większych zastrzeżeń co do jego zachowania.

Oczywiście, występuje także typ mieszany ADHD, w którym wszystkie te objawy są wyraźnie zaznaczone. Czasem też trudno jednoznacznie każdego chorego przypisać do jednego typu, ponieważ u każdego może to wyglądać zupełnie inaczej. Dziewczynka z ADHD może być nadpobudliwa, a chłopiec z przewagą objawów zaburzeń uwagi. Wszystko jest problemem indywidualnym.

Jednak to ważne, by pomóc swoim dzieciom rozpoznawać ADHD, ponieważ jest to zaburzenie, które poddaje się leczeniu. Wtedy może się okazać, że np. trudności z nauką, które były dla dziecka bardzo dużym problemem, wynikają z chorowania na ADHD. Można rozwiązać te problemy i pomóc je złagodzić odpowiednią terapią i leczeniem.

z chomika grawaw57