Dulag 121 (2013).avi

Płonąca granica (2011).avi

Film o tym, gdzie naprawdę rozpoczęła się II wojna świat ...

Film o tym, gdzie naprawdę rozpoczęła się II wojna światowa i o nieznanych zbrodniach Wehrmahtu na ludności cywilnej, których dokumentacja przepadła, pośrednio przez niefrasobliwość pracowników Głównej Komisji Badań Zbrodni Hitlerowskich, a których świadkowie jeszcze żyją. Powszechnie uważa się, że II wojna światowa rozpoczęła się 1 września 1939 roku, o godzinie 4: 45, salwą oddaną przez pancernik Schleswik Holstein w kierunku polskiej placówki na Westerplatte. Okazuje się, że na Podłężu Królewskim w okolicach Wielunia wojna zaczęła się już przed godziną drugą. W reportażu godzina po godzinie będziemy próbowali odtworzyć nie tylko przebieg militarnych zmagań, ale także tragiczny los ludności cywilnej. Wypowiadają się: profesor Instytutu Historii PAN Tadeusz Kondracki oraz Romuald Cieśla, autor książki "Blask dawnych Krzepic". Ponadto mieszkańcy Krzepic, Parzymiechów, Podłęża Królewskiego, Wielunia, m. in. Zofia Burchacińska, Eugeniusz Kołodziejczyk i Jan Kamiński.

Polskie Termopile (2009).avi

W dniach 7 - 10 września 1939 roku rozegrała się bitwa p ...

W dniach 7 - 10 września 1939 roku rozegrała się bitwa pod Wizną, jedna z bohaterskich epopei Wojny Obronnej 1939 roku. Punkt oporu "Wizna" na strategicznej przeprawie przez Narew tworzyła nieukończona linia fortyfikacji polowych budowana od wiosny 1939 roku. Składała się z 16 ciężkich i lekkich schronów bojowych. Naprzeciwko 720 polskich żołnierzy dowodzonych przez kapitana Władysława Raginisa stanęły jednostki XIX Korpusu Pancernego gen. Heinza Guderiana. Przewaga Niemców w ludziach i sprzęcie była ogromna, mimo to żołnierzom polskim udało się przez trzy dni powstrzymać marsz hitlerowskich kolumn pancernych. Bunkry broniły się w izolacji, zdobywane pojedynczo z użyciem miotaczy płomieni i materiałów wybuchowych. Z pola walki udało się wycofać jedynie 40 żołnierzom polskim, a dowódca odcinka kpt. Władysław Raginis popełnił samobójstwo w bunkrze koło Strękowej Góry. Obrona Wizny przeszła do historii i legendy jako "Polskie Termopile".

Obława (2015).avi

O obławie augustowskiej, niewyjaśnionej do końca zbrodni ...

O obławie augustowskiej, niewyjaśnionej do końca zbrodni dokonanej w lipcu 1945 r. przez sowietów na około 600 Polakach, działaczach podziemia niepodległościowego z Suwalszczyzny, jako o "zbiorowym losie ludzi" opowiada film "Obława", który przygotował Instytut Pamięci Narodowej w Białymstoku. Film powstał z okazji obchodzonej w 2015 r. 70. rocznicy tej zbrodni, by popularyzować wiedzę na temat obławy nazywanej czasem małym Katyniem. Film został zrealizowany w TV Biełsat.

Ostatni bój (2019).avi

Film o historii wojennych zmagań 3 Pułku Strzelców Konny ...

Film o historii wojennych zmagań 3 Pułku Strzelców Konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego, będącego ostatnią jednostką polskiej wrześniowej armii, jaka zachowała bojową sprawność i nigdy się nie poddała. Kanwą scenariusza tego fabularyzowanego dokumentu są wojenne wspomnienia kilku byłych żołnierzy pułku, których udało się nagrać, zanim odeszli na wieczną wartę. Ich obecność w filmie przesądzająca o autentyzmie narracji, wprowadza sceny realizowane z udziałem aktorów stanowiących porte - parole postaci wypowiadających się weteranów. Autentyczni bohaterowie płk. Zbigniew Makowiecki, rtm. Wilhelm Bilewicz, rtm. Bernard Wasilewski, płk. Antoni Ławrynowicz wprowadzają opowieść, którą następnie podejmują odtwarzający ich aktorzy. Film w linearnej narracji zaprezentuje historię strzelców konnych, których wojenna tułaczka odzwierciedla typowe losy wielu polskich oddziałów miotających się w chaosie niemieckiego Blitzkriegu i niewydolności własnego dowództwa. Wrześniowy szlak bojowy 3 Pułku Strzelców Konnych to 700 kilometrów przemierzonych dróg i bezdroży w walkach obronnych i zaczepnych, w odwrocie i pogoniach za swoimi. "Ostatni bój" prezentuje wszystkie najważniejsze momenty epopei strzelców konnych. Począwszy od wyjścia z garnizonu w Wołkowysku, poprzez znaczone kolejnymi ofiarami potyczki w Dzwonku, Hajnówce, wypad na Kalenkowicze, udział w obronie Woli Gułowskiej pod Kockiem, aż po dramatyczny finał w Kalinowym Dole, będący ostatnią walką pułku, po której przestał istnieć. Ponadto historia pułkowego znaku sztandaru, który ukryty przez garstkę ocalałych z wojennej pożogi, potem odnaleziony dał impuls do odrodzenia pułku w dzisiejszym kształcie.

Idealne miasto Auschwitz (2016).avi

Film o zupełnie nieznanej historii Oświęcimia. Ze staryc ...

Film o zupełnie nieznanej historii Oświęcimia. Ze starych, niemieckich map z czasu II wojny światowej, odnalezionych po kilkudziesięciu latach, wynika, że miało to być idealne nazistowskie miasto, bastion niemczyzny na Wschodzie. Zapleczem taniej siły roboczej miał być istniejący tu obóz koncentracyjny.

Opowieść o Żegocie (2015).mkv

Warszawa w końcu 1942 roku. Szczyt okupacyjnego terroru. ...

Warszawa w końcu 1942 roku. Szczyt okupacyjnego terroru. W getcie po wielkiej akcji przetrwało jeszcze kilkadziesiąt tysięcy Żydów. Grupka ludzi zakłada konspiracyjną organizację Żegota, mającą ratować ocalałych i nieść pomoc tym, którzy ukrywają się po aryjskiej stronie. Kim byli ludzie, którzy kierując się humanitaryzmem, a czasem zwykłym odruchem litości narażali życie, by ratować innych? Jakie musieli podejmować decyzje? Skąd brali na chleb? Jak czuły się żydowskie dzieci, nagle oderwane od rodziców i rzucone w obce środowisko? W filmie poruszające wspomnienia osób uratowanych przez Żegotę: - prof. Michała Głowińskiego (jego rodzina znała Irenę Sendlerową jeszcze sprzed wojny; Żegota uratowała także jego matkę); - prof. Mariana Apfelbauma (syn lekarza Emila Apfelbauma, autora wstrząsającego dzieła "Choroba głodowa", który oparł się na obserwacjach i materiałach zebranych w warszawskim getcie); - Elżbiety Ficowskiej, Katarzyny Meloch, Anny Henrietty Kretz, a także Jana Karpińskiego, Katarzyny Nowak, Felicji Nowak, Danuty Piaszczyńskiej, Ruty Wermuth i innych. W filmie zobaczymy między innymi materiał filmowy nagrany przez Zofię Kunert w 2003 roku z relacją Ireny Sendlerowej na temat sposobów ratowania dzieci i możliwości wyprowadzania ich z warszawskiego getta.

Walka bez broni. Biuro Informacji i Propagandy Komendy....avi

Walka bez broni. Biuro Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej 2012.avi

"Walka bez broni" ukazuje wyjątkową rolę , jaką podczas ...

"Walka bez broni" ukazuje wyjątkową rolę , jaką podczas II wojny odegrało Biuro Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. Większość istniejących filmów dokumentalnych skupia się głównie na akcjach zbrojnego Podziemia lub walce polskich żołnierzy na rozmaitych frontach. Ale równolegle z działaniami zbrojnymi w każdej wojnie toczy się nie mniej groźna i zaciekła walka propagandowa i psychologiczna. Walczy się słowami, obrazami, dźwiękiem – czyli przekazem informacyjnym i propagandowym. Film pokazuje złożoną działalność i zasięg BIP – u oraz szereg akcji przeprowadzonych przez członków tej komórki. Dokument ten pokazuje również, jak ogromny wpływ na współczesna walkę psychologiczną mają osiągnięcia Biura Informacji Propagandy.

Skazani na Sybir (2009).avi

Film opowiada historie grupy osób wywiezionych w wyniku ...

Film opowiada historie grupy osób wywiezionych w wyniku przesiedleń na tle politycznym na Sybir, gdzie w skrajnie trudnych warunkach bytowych, w oderwaniu od rodzin i bliskich i od miejsc znanych przyszło im bytować. Relacje tych ludzi tworzą wstrząsający dokument tamtych czasów.

A zaczęło się wszystko na Kresach (2005).avi

"Wilno, około 17 września - wspomina prof. Hanna Świda - ...

"Wilno, około 17 września - wspomina prof. Hanna Świda - Zięba. Mam dziewięć lat, jesteśmy w Kolonii Wileńskiej u cioci - babci. Pojawia się mama i mówi: Przychodzą bolszewicy!" Tragiczne chwile wkroczenia Armii Czerwonej na Kresy Wschodnie, "cios w plecy" zadany polskim oddziałom walczącym zmagającym się z nierównie silniejszym agresorem niemieckim, wspominają wszyscy występujący w filmie świadkowie tamtych wydarzeń, m.in. prof. Anna Czekanowska, kardynał Henryk Gulbinowicz, Wojciech Dzieduszycki, Bronisław Szeremeta, prof. Kazimierz Żygulski, Andrzej Wat - syn Aleksandra, poety i prozaika, współtwórcy polskiego futuryzmu. Nagłe zetknięcie się młodych i bardzo młodych ludzi z totalitaryzmem mocno wryło się w ich pamięć. Bolszewicy wnosili w uładzony, uporządkowany świat Kresów Rzeczypospolitej bałagan, brud i chaos. "Nawet piękny Lwów sparszywiał w jednej chwili" - skarży się jeden z byłych kresowiaków. Ale to był dopiero początek apokalipsy. Wkrótce nastał czas prześladowań i represji, zwłaszcza inteligencji uznanej za element niepewny, a nawet niebezpieczny dla systemu. W 1940 roku rozpoczęły się wywózki. Pociągi z ludźmi stłoczonymi w towarowych wagonach tygodniami jechały na wschód. Podróżnych czekała jeszcze długa droga wozami zaprzęgniętymi w woły do łagrów położonych w rozciągającym się po horyzont, porośniętym trawą stepie, lub w dzikiej tajdze. Mężczyźni harowali przy wyrębie lasu, kobiety wykonywały niemniej ciężkie prace pomocnicze, dzieci zbierały grzyby i jagody do wspólnego garnka. Obozów nie otaczały druty. Nie było dokąd uciekać. "Przywykniecie - pocieszali dobrodusznie strażnicy z NKWD. Przywykniecie albo zdechniecie!" Rok 1940 zapowiadał kolejne ciosy spadające na polską inteligencję Kresów Wschodnich, a także całej przedwojennej Rzeczypospolitej. Po bolszewikach dzieło niszczenia najświatlejszej warstwy społeczeństwa przejęli Niemcy, potem raz jeszcze radzieccy wyzwoliciele tępiący zajadle "wrogów ludu". Nie bez udziału - jak twierdzą z bólem bohaterowie filmu - licznych, zbyt licznych! - rodzimych kolaborantów. Tych strat, zdaniem prof. Hanny Świdy - Zięby - nie odrobiliśmy do dziś. Zmarniała intelektualna i moralna kondycja współczesnej inteligencji, rozmył się etos takich zawodów, jak nauczyciel i lekarz, skarlała klasa polityczna. A to wszystko zaczęło się na Kresach...

Z gorącego serca. Żegota (2003).avi

"W krytycznej sytuacji, po raz pierwszy w historii nowoż ...

"W krytycznej sytuacji, po raz pierwszy w historii nowożytnej Polski, przedstawiciele kompetentnych, miarodajnych żydowskich organizacji politycznych różnego odcienia, niejednokrotnie z sobą nawet skłóconych, wspólnie z przedstawicielami demokratycznych ośrodków polskiego podziemia podjęli działanie na rzecz ratowania ludzi, i ostrzegania, i zbierania materiałów dotyczących zbrodni hitlerowskich, i kontaktów z wolnym światem. Jest to zjawisko, którego nie znam w żadnym innym kraju okupowanej Europy. Wobec tego jednak, że na naszym terytorium rozegrała się główna część tragedii ludności żydowskiej, działania te mogły dotyczyć tysięcy ludzi, ale nie milionów. I odchodzą w cień wobec tragedii milionów. Ale ja stale przypominam, że według Starego Testamentu brakowało dziesięciu ludzi do uratowania Sodomy. W Polsce tych Sprawiedliwych znalazły się tysiące... Myślę, że nie tylko Żydzi uratowani w infernalnych warunkach mają im coś do zawdzięczenia, ale i my wszyscy, ówcześni i potomni." To fragment wywiadu, jakiego udzielił Władysław Bartoszewski Andrzejowi Friszke. A wypowiedziane słowa dotyczą działalności powstałej w czasie okupacji Rady Pomocy Żydom "Żegota". W 1963 roku Władysław Bartoszewski i Maria Kann jako działacze Rady Pomocy Żydom "Żegota" zasadzili drzewko w Alei Sprawiedliwych w Jerozolimie. W filmie na temat okoliczności powstania Rady i jej działalności opowiadają ostatni żyjący jej działacze, a o zakresie udzielanej przez tę organizację pomocy świadczą wypowiedzi uratowanych przez "Żegotę" osób. Rada Pomocy Żydom - Żegota utworzona została w konspiracji w grudniu 1942 r. jako ciało społeczne przy Delegaturze Rządu RP na Kraj. Wcześniej, od września, działał Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom pod kierownictwem Zofii Kossak. W Radzie znaleźli się przedstawiciele PPS-WRN, RPPS, SL, SD, Bundu, ŻKN (Żydowskiego Komitetu Narodowego), FOP (Frontu Odrodzenia Polski), Związku Syndykalistów Polskich, Polskiej Organizacji Demokratycznej. Przewodniczyli Radzie: Julian Grobelny, Roman Jabłonowski, Leon Feiner. RPŻ udzieliła wsparcia materialnego ok. czterem tysiącom osób, pomagała wyrabiać fałszywe dokumenty, organizowała opiekę nad dziećmi (szczególne zasługi Ireny Sendlerowej), starała się o mieszkania i schronienia dla uciekinierów z gett. "Żegota" zakończyła działalność w styczniu 1945 roku.

Dulag 121 (2013).avi

the.ville