-
6524 -
1047 -
688 -
5222
13914 plików
657,84 GB
Rafał Wojaczek urodził się 6 grudnia 1945 roku w Mikołowie. Jego rodzice byli nauczycielami. W rodzinnym miasteczku Rafał uczył się w szkole podstawowej, tam też rozpoczął naukę w liceum. Mając lat 15, przeniósł się jednak do szkoły średniej w Katowicach-Ligocie, by ostatecznie egzamin dojrzałości zdać w Kędzierzynie Koźlu. Bezpośrednio po maturze zaczął studiować filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, ale długo na tej szacownej uczelni nie wytrwał - po pół roku rzucił studia i w 1964 roku przeniósł się do Wrocławia.
Tam podjął pracę w Miejskim Przedsiębiorstwie Oczyszczania na "odpowiedzialnym" stanowisku dyspozytora samochodów. Po kilku miesiącach stracił jednak tę posadę i od tej pory nigdzie na stałe miejsca zatrudnienia już nie znalazł.
W maju 1965 roku trafił do kliniki psychiatrycznej wrocławskiej Akademii Medycznej (rozpoznanie - signa psychopathica). Tam poznał swoją przyszłą żonę Teresę, która była w tej klinice pielęgniarką. Rok później ożenił się z nią, mieli dziecko. Małżeństwo to jednak bardzo szybko się rozpadło. Teresa odeszła, zabierając ze sobą córeczkę Dagmarę. Jako poeta Wojaczek debiutował w wieku dwudziestu lat - w grudniu 1965 roku - w pierwszym numerze nowopowstałego miesięcznika "Poezja".
Jego życie pełne było ekscesów, pijackich burd, czasami absurdalnych przejawów buntu wobec rzeczywistości, w której przyszło mu żyć. Uznany za chuligana i skandalistę,
nigdy nie został przyjęty w poczet członków Związku Literatów Polskich. "Pracował" zresztą na taką opinię wyjątkowo gorliwie. W październiku 1967 roku za zakłócanie porządku publicznego skazany został na dwa miesiące aresztu, które odsiedział we wrocławskim Ośrodku Pracy Więźniów. Pomimo niechęci, jaką darzony był przez nobliwych literatów,
dane mu było spędzić jeden miesiąc - czerwiec 1969 roku - w Domu Pracy Twórczej ZLP w Zakopanem. Było to w tym samym roku, kiedy światło dzienne ujrzał debiutancki tomik poetycki Wojaczka - "Sezon". Tomik, który przyniósł mu ogromny rozgłos i idącą z nim w parze popularność. Za życia udało mu się wydać jeszcze tylko jeden zbiór wierszy - "Inną bajkę" (w rok po "Sezonie"). Dwa kolejne - również opublikowane w 1972 roku: "Nie skończona krucjata" i "Którego nie było" - opatrzone już zostały dopiskiem "pośmiertne".
Ostatni wiersz, który napisał, nosi datę 8 marca 1971 roku. Dwa miesiące później popełnił samobójstwo. Nie udało mu się to za pierwszym razem. Jak wspomina przyjaciel Wojaczka Bogusław Kierc, przeszkodzono mu, gdy pewnego dnia próbował się powiesić. W nocy z 10 na 11 maja 1971 nie znalazł się już jednak nikt, kto mógł go powstrzymać.
W pokoju wynajętym od pewnej rencistki otruł się. Pochowany został na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.
(źródło: magazyn esencja)
- sortuj według:
-
0 -
0 -
1 -
0
1 plików
3,87 MB