Auschwitz, naziści i ostateczne rozwiązanie (3).AVI

Odcinek 3: FACTORIES OF DEATH (FABRYKI ŚMIERCI): W styczniu 1942 r. na konferencji w Wannsee pod Berlinem hitlerowcy dokonali decydujących uzgodnień w sprawie realizacji programu "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej". Sposób, w jaki rozwiązali ten budzący grozę problem, wiele mówi o ich mentalności. Wymyślili bowiem coś nowego w historii: fabryki śmierci. Wyłapywali Żydów w całej Europie, by ich mordować w obozach koncentracyjnych. Z Europy Zachodniej do Auschwitz jako pierwsi trafili Żydzi z Francji, wywożeni stamtąd przy współudziale władz francuskich, które wiedziały, że odmawiając współpracy narażą się na gniew fuhrera. Zaproponowały jednak deportowanie tylko Żydów z obcymi, niefrancuskimi, paszportami. Na pierwszy ogień poszli dorośli. Brutalnie rozdzielano rodziny. Ale z czasem ponad 4 tys. dzieci pozbawionych wcześniej rodziców i przetrzymywanych w Drancy również wysłano do Auschwitz i tam zagazowano. Tylko w 1942 r. z Francji, Holandii, Belgii, Jugosławii, Polski, Czech, Słowacji, Austrii i Niemiec wywieziono do Auschwitz ok. 200 tys. Żydów. Około 70% z nich zostało zamordowanych zaraz po przyjeździe. Nawet brytyjska policja na wysepkach na Kanale La Manche, słynących jako bezpieczne i spokojne, przekazywała Niemcom osoby pochodzenia żydowskiego. Funkcjonariusze nie wiedzieli, że zostaną zamordowane, ale wiedzieli aż za dobrze, jak bardzo Niemcy nienawidzili Żydów. 19 lipca 1942 r. Heinrich Himmler wydał rozkaz wymordowania do końca roku wszystkich Żydów z terenów Generalnej Guberni. Był to wyrok na 2 miliony ludzi, w tym setki tysięcy w samym getcie warszawskim. Do tak szybkiego wymordowania tak wielu ludzi Himmler wykorzystał nie Auschwitz, lecz obozy powstałe później, które w odróżnieniu od Auschwitz były wyłącznie fabrykami śmierci. Specjalnie do tego celu przystosowano najstraszniejszy z nich - w Treblince, gdzie wymordowano ok. 900 tys. Żydów. To drugi obóz po Auschwitz pod względem liczby ofiar. Przed zakończeniem wojny obóz został jednak zniszczony, by nie został po nim ślad. Nie było to trudne, gdyż obóz był mały. Służył tylko jednemu celowi: zabijaniu. Specjalnie do tego celu wybudowano w Treblince komory gazowe, w których na raz można było wymordować ponad 2 tys. ludzi. Problemem przestało być szybkie likwidowanie więźniów, lecz było nim nadal pozbywanie się ciał ofiar. Ale i ten problem planiści z Auschwitz mieli niebawem rozwiązać.