Zygmunt Kaczkowski - Olbrachtowi rycerze tom 1.pdf
margozap / Ksiazki / ebooks / beletrystyka / niezdecydowane / Zygmunt Kaczkowski - Olbrachtowi rycerze tom 1.pdf
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
01 - Ogrody ksiezyca -
01 - Trylogia wojen magow -
02 - Bramy domu umarlych -
03 - Trylogia ostatniego maga heroldow -
03 - Wspomnienie lodu -
04 - Dom lancuchow -
04 - Przysiegi i honor -
05 - Przyplywy nocy -
06 - Lowcy kosci -
06 - Trylogia Heroldow Valdemaru -
07 - Wicher smierci -
07 = opowiesci Kerowyn -
08 - Myto ogarow -
08 - Trylogia magicznych wiatrow -
09 - Pyl snow -
09 - trylogia magicznych burz -
30 Rock -
Archer Season 1 -
Archer Season 2 -
Bauchelain i Korbal Broach -
Boardwalk empire -
Brygada Kanga -
Diabolo -
EN -
Family Guy -
Game Of Thrones SoundTrack -
Hell on wheels -
Jak.Rozpetalem.II.Wojne.Swiatowa -
Kroniki krola - kaplana -
Kroniki polelfow -
Malazanska ksiega poleglych -
Mroczny uczen -
NiD cz.1 -
Obroncy magii -
Opowiesci -
PL -
Sample -
Season 01 -
season 06 -
Season 3 -
Smocze krolestwo -
Smoki nowej ery -
Spotkania -
Subs -
The Clevland show -
The Simpsons -
Trylogia Ergoth -
Valdemar -
Walking dead -
Wolne
Inne pliki do pobrania z tego chomika
Tango z motylem to literacki dokument oparty na faktach. Autorka jako 12-letnia dziewczynka zostaje ciężko oparzona. Przechodzi 20 operacji w szpitalu Chirurgii Plastycznej w Polanicy Zdrój. Dziś jest uznaną dziennikarką, laureatką wielu konkursów. Książka to zapis drogi jaką musiała pokonać by osiągnąć sukces. Autorka opisuje też losy ludzi spotkanych w szpitalu. Poznajemy przypadki odtwarzanych, pomniejszanych lub powiększanych piersi, rozległych plam na twarzy, utraconych palców, nowych nosów i usuwanych blizn, ale również twarzy odtwarzanej kawałek po kawałku, palców odbudowanych z kości biodra, korekcji przerośniętej żuchwy, nosa i szczęki. Poznajemy historię skróconego nosa, który ma naprawić chwiejące się małżeństwo, trzeciej powieki pani reżyser, ale również kobiety oblanej kwasem solnym, omdlałej dziewczyny w wannie napełniającej się wrzątkiem,. Tango z motylem uczy przede wszystkim empatii. Dowiadujemy się jak palące mogą być spojrzenia, jak bezduszne komentarze, jak cyniczne urzędnicze decyzje. Ta książka sprawi, że będziemy lepsi. Tango z motylem to relacja przejmująca i wstrząsająca, ale dynamiczna, optymistyczna i zagrzewająca do walki z losem. Pomoże wyrwać się z depresji wszystkim, których widoczna czy wyimaginowana inność przytłacza do tego stopnia, że rezygnują z marzeń.
Fascynująca opowieść o niełatwym, burzliwym i nasyconym konfliktami życiu na wyspie Le Devin. Zamknięta społeczność, wierna tradycjom i przesądom, od zawsze przyjmuje z rezygnacją wyroki niebios i kaprysy natury. Ale oto zjawia się Mado, urodzona na Le Devin malarka, która po dziesięciu latach spędzonych w wielkim mieście odkrywa, że ta niewielka wyspa jest jej domem. Odnajduje tu ojca - szkutnika i dziwaka - poznaje mieszkańców skazanej za zagładę rodzinnej wioski. Oparcie i prawdziwe zrozumienie znajduje nieoczekiwanie u obcego przybysza, cudzoziemca z tajemniczą przeszłością. Czy z porozumienia i wspólnej troski o losy osady zrodzi się uczucie?
Z perspektywy czasu Framboise inaczej postrzega wydarzenia, które sprawiły, że niegdyś opuściła rodzinną wieś, a dziennik matki odkrywa przed nią świat niezwykłych przeżyć. Zakochany we Framboise mężczyzna, mimo lat rozłąki nigdy jej nie zapomniał, przekonuje ją, że chociaż ponure - lata wojny miały w sobie piękno i czułość. Przejmująca opowieść o tragedii, jaka rozegrała się w czasie okupacji w małej wiosce nad Loarą, o tajemnicy i niezwykłym związku łączącym matkę i córkę, to historia dziewczynki, która - odtrącona przez matkę - przelewa swoje uczucia na niemieckiego żołnierza.
Wybór felietonów Krystyny Jandy ukazujących się od kilku lat na łamach miesięcznika "Uroda". Pełne ciepła, humoru i zaskakujących spostrzeżeń teksty znakomitej aktorki jeszcze raz potwierdzają jej niezwykłą wrażliwość i dar obserwacji. Janda mówi o sprawach codziennych z taką samą pasją, z jaką opowiada o swych inspiracjach, życiu i sztuce. Nawet w błahych zdarzeniach potrafi dostrzec treści godne uwagi, a te najważniejsze odkrywają przed nią zupełnie nowe znaczenie.
Po wrześniowym zamachu w 2001 roku świat zmienił się nieodwracalnie. W swoim dzienniku internetowym, którego druga część zaczyna się właśnie od jesieni 2001, Krystyna Janda stara się nie dopuszczać do siebie pesymizmu i lęku, choć oprócz wielkich światowych dramatów życie wciąż przynosi codzienne zmartwienia. Jest jak zawsze pełna energii, niezwykle otwarta i wręcz zachłanna: na nowe, często bardzo trudne wyzwania, nowe doświadczenia, nowe znajomości z ludźmi, miejscami i książkami. Paradoksalnie źródłem radości staje się dla niej praca nad spektaklem "Mała Steinberg", historią umierającej autystycznej dziewczynki, która siłą swojej osobowości oswaja chorobę i śmierć. Wytchnieniem i oparciem są dla wybitnej aktorki najbliżsi ludzie i ukochane zwierzęta, drobne rodzinne rytuały, zabawne sytuacje, błahe domowe problemy, jak najdalsze od wielkiej polityki i wielkiej sztuki. Jej zapiski – spontaniczne i zarazem pełen przenikliwych obserwacji, dowcipne i refleksyjne, przesycone są głęboką akceptacją dla tego, co przynosi życie, przekonaniem, że mimo wszystko „nie bez powabów jest ten straszny świat, nie bez poranków, dla których warto się zbudzić”.
"Ten dziennik jest właściwie dziwny. Piszę go już tak długo, że nie umiem myśleć o Was inaczej niż jak o bliskich, a jednocześnie nie mogę Wam powiedzieć wszystkiego. Wszystkiego? Co ja piszę!? Co najmniej 40 procent tego, co myślę i przeżywam, nie mogę ujawnić, bo byłoby nietaktowne, okropne. Jestem w moich zapiskach szczera i impulsywna, choć pilnie strzegę kilku granic, które sobie sama wyznaczyłam" – pisze Krystyna Janda, "artystka multimedialna", w pamiętniku prowadzonym od kilku lat na stronie www.krystynajanda.com. Wybór z jej zapisków, obejmujący okres od września 2000 do września 2003, raz jeszcze dowodzi ogromnej wrażliwości, ciekawości świata, zmysłu obserwacji, otwartości, a zarazem poczucia humoru i autoironii autorki. Anegdoty z polskiego świata filmowo-teatralnego przeplatają się tu ze sprawozdaniami z produkcji domowych przetworów, cytaty z filozofów z fragmentami horoskopów, ulubione wiersze z przepisami na śledzie w migdałach... "www.małpa.pl" to lektura pełna ciepła, a zarazem celnych obserwacji i intelektualnych niespodzianek, promieniująca zgodą na życie, we wszelkich jego przejawach.
"Ostatnie kuszenie Chrystusa" - kontrowersyjny film Martina Scorsese, którego dystrybucja napotkała liczne przeszkody (na polskie ekrany film nigdy nie trafił), ponownie zwrócił publiczną uwagę na napisaną w latach pięćdziesiątych szokującą powieść Nikosa Kazantzakisa, słynnego autora "Greka Zorby", pisarza, dyplomaty, podróżnika. Film był w zasadzie wierną adaptacją literackiego pierwowzoru. Chrystus Scorsese i Kazantzakisa to człowiek wątpiący w swoje boskie posłannictwo i jednocześnie Mesjasz, za którym podążają tysiące przepełnionych nadzieją. Kazantzakis prowadzi swojego bohatera ciernistą drogą pokus, ludzkich słabości i zwątpień, aż do jego nieuchronnej, męczeńskiej śmierci na krzyżu. Czy nieuchronnej? W tym miejscu dwudziestowieczny pisarz zdecydowanie rozmija się z ewangelistami...
Lata osiemdziesiąte. Mieszkając w tej samej wsi Rushton, Mickey i Fred są sąsiadami i jednocześnie najlepszymi przyjaciółmi. Od początku dzielą ze sobą wszystko, począwszy od wspólnego papierosa, a skończywszy na pierwszym pocałunku. Są przekonani, iż nic ich nie rozdzieli, jednakże bardzo się mylą.
Piętnaście lat później Mickey rozpoczyna nowy okres w swoim życiu, otwierając w Londynie niewielką kwiaciarnię. Gnieżdżąc się w znajdującym się tuż nad niż maleńkim mieszkanku, jest kochającą, choć nieco roztrzepaną samotną matką, miotającą się między domem a pracą, i starającą się zbudować bezpiecznń przystań. Życie Freda także nie stoi w miejscu, otoczony atrybutami sukcesu już za kilka miesięcy ma poślubić swoją olśniewającą narzeczoną. I wtedy spotyka Mickey. Po raz pierwszy od czasu, kiedy ich światy się rozdzieliły.
Łącząc niezobowiązująco zerwane nici dawnej przyjaźni, Fred i Mickey na nowo przeżywają niezapomniane lata wspólnego dorastania w Rushton. Ale czy są w stanie przezwyciężyć i zrozumieć wydarzenia, które kiedyś doprowadziły do ich rozstania? I ile prawdy jest w powiedzeniu, że stara miłośc nie rdzewieje?
Tęsknię, jak pewnie miliony Polaków, za polskim marzeniem, bo chcę w coś wierzyć, bo potrzebuję idei, która mogłaby inspirować. Piszę to wszystko i sam się trochę boję. Przecież mój codzienny styl to raczej ironia, a nawet szyderstwo. A tu tyle wielkich słów. Próbuję się pilnować, by nie było ich za wiele, ale z drugiej strony myślę, że trochę wstydzę się tych wielkich słów, bo tak nie pasują one do rzeczywistości, co skrzeczy.