Jean Michel Jarre

JEAN MICHEL JARRE

Jean-Michel André Jarre (ur. 24 sierpnia 1948 w Lyonie we Francji) – kompozytor muzyki elektronicznej, syn kompozytora muzyki filmowej, Maurice'a Jarre'a. Jest uważany za pioniera muzyki elektronicznej, jak i organizatora koncertów - masowych tworzonych z rozmachem koncertów-przedstawień, z wykorzystaniem reflektorów, laserów i fajerwerków.

Mówi się, że Jarre stworzył muzykę elektroniczną "dla wszystkich".

Występy cieszą się wielką popularnością i Jarre kilkakrotnie ustanawiał nowe rekordy Guinnessa jeśli chodzi o liczbę widzów. Na koncert w Moskwie w 1997 przybyło aż 3,5 miliona ludzi. Innym rekordem jest cena, za jaką została sprzedana jedyna wytłoczona sztuka płyty "Music for Supermarkets" – 69 000 ówczesnych franków francuskich. Oryginalne taśmy zostały spalone w obecności notariusza.

26 sierpnia 2005 dał dwuipółgodzinny koncert pt. "Przestrzeń wolności" dla upamiętnienia 25. rocznicy powstania "Solidarności".

Od jego nazwiska została nazwana jedna z planetoid – 4422 Jarre.

Jest kompozytorem oprawy muzycznej nowego kanału informacyjnego: TVP Info Telewizji Polskiej S. A., który ruszył 6 października 2007 roku w miejsce dawnego programu TVP3 i jego "Kuriera".
JMJ był dwukrotnie żonaty. Z Tessą Charlotte Rampling (1978-2000) ma syna Davida (1977). Obecnie jest w związku z Anne Parillaud (2005), z którą wychowuje dwójkę dzieci z poprzedniego związku Anne. Pierworodna córka Emilie (1975) jest nieślubnym dzieckiem Jeana, ze związku z Flore Guillard (1975-1977).

Pochodzi z muzykalnej rodziny. Ojciec jest jednym z najsłynniejszych francuskich kompozytorów muzyki filmowej (filmy "Lawrence z Arabii" czy "Doktor Żywago"). Również dziadek Jarre'a był związany z muzyką. Grał na oboju, był też inżynierem i wynalazcą. Skonstruował pierwszy elektryczny gramofon, a także jeden z pierwszych stołów mikserskich dla francuskiego radia. Gdy Jarre miał 5 lat, jego rodzice rozeszli się. Ojciec wyjechał do USA, a Jarre rozpoczął naukę gry na pianinie. Rozłąka z ojcem trwała 13 lat. Jego nauczycielka jednak nie odznaczała się talentem pedagogicznym, bo zniechęciła młodego człowieka do muzyki (napisał nawet na ścianie w swoim pokoju "I hate piano"). Całe szczęście nie na tyle, żeby Jarre do końca życia zrezygnował z muzyki. W 1957 roku zmienił się jego nauczyciel i Jarre wrócił do nauki muzyki. Dziesiąte urodziny świętował w jazzowym klubie Le Chat-qui-peche w Paryżu w towarzystwie wielu jazzmanów m.in. Cheta Bakera – znanego i cenionego muzyka jazzowego. Chociaż interesowały go nauki ekonomiczne (podjął studia ekonomiczne), to cały czas pogłębiał wiedzę muzyczną. Był uczestnikiem kursu, organizowanego przez wykładowców Konserwatorium Paryskiego dla dzieci wykazujących duże uzdolnienia muzyczne. W międzyczasie poznał kilku muzyków, którzy spowodowali, że muzyka stała się dla niego najważniejszą rzeczą – potrafił uciekać z lekcji w szkole, żeby podglądać uliczne zespoły i kupił pierwszą gitarę. W 1964 Jarre wyjeżdża na koncert grupy "Danny Logan & The Pirates" i kiedy wraca do szkoły, zakłada swój własny zespół – "Les Mystere IV", z którym wygrał pierwszą nagrodę na paryskim festiwalu muzycznym. Jego kolejny zespół – "The Dustbins" – założony w 1967 odniósł kolejne sukcesy – występował w scenie w filmie "Des Garcon Et Des Filles" i miał małe tournée po Francji. Później muzyk rozpoczyna studia w paryskim konserwatorium pod opieką Jeannine Rueff. W 1968 Jarre skończył swoją pracę na wydziale literatury zatytułowaną "The Faust Of Literature and Music" ze szczególnym uwydatnieniem Goethego i Berlioza. Krótko po tym, opuścił paryskie konserwatorium i poznał człowieka, który zmienił jego sposób pojmowania muzyki i technologii – Pierre'a Schaeffera z grupy "GRM". Schaeffer był człowiekiem, który wprowadził pojęcie muzyki elektroakustycznej i muzyki konkretnej. To zmieniło podejście Jarre'a do muzyki. Muzyka tworzona do tej pory przez Jarre'a stylem przypominała The Kings i The Beatles. Zaczął uczyć się tworzenia nowych dźwięków, miał dostęp do nowych instrumentów i komputerów. Stworzył swój pierwszy utwór "Hapiness is a Sad Song" dla Maison de Culture, który nie został nigdy oficjalnie wydany. W 1969 wydał pierwszy swój singel – "La Cage". później nagrał kolejny utwór "Erosmachine".

W 1971 opuścił GRM i zaczął tworzyć muzykę elektroniczną dla grupy "Triangle". Rozpoczyna występy w paryskiej operze, by uczcić ponowne jej otwarcie. Był najmłodszą osobą, która występowała tam na żywo. Stworzył muzykę do sztuki pt. "Aor"., do którego choreografię ułożył Norman Schmucki. W kolejnym poznał Francisa Dreyfusa, właściciela firmy płytowej Disques Dryefus, która wydała większość jego płyt. Wydał płytę "Deserted Palace" i nagrał muzykę do filmu "Les Granges Brulees" (reż. Jean Chapot) z Alainem Delonem i Simone Signoret w rolach głównych. Ścieżka ta została także wydana na płycie długogrającej. W tym czasie tworzył muzykę do reklam, do telewizji, był także kompozytorem i autorem tekstów dla innych muzyków takich jak Christophe czy Patrick Juvet. Nagrał utwór Zig-Zag, który zdobył dużą popularność. W 1974 poznał Michela Geissa – inżyniera, który tworzy instrumenty specjalnie dla Jarre'a. W 1975 Jarre ożenił się z Flore Guillard i urodziła się im córka Emilie. Małżeństwo trwało krótko. Spotykał następnie na swojej drodze angielską aktorkę Charlotte Rampling, która w 1976 roku została jego drugą żoną.

Albumy	Koncerty	Tributes

Nie ma plików w tym folderze