Monte Cassino.avi

Film pokazuje żołnierzy 2-giego Korpusu Polskiego pod Monte Cassino z piosenką „Czerwone Maki” w tle.

„Czerwone maki na Monte Cassino”
Muzyka: Alfred Schütz
Słowa: Feliks Konarski

Feliks Konarski (pseudonim Ref-Ren) był członkiem Teatru Żołnierza Polskiego armii Andersa. 17 maja późnym wieczorem wrócił z występów do Campobasso, ale nie mógł zasnąć, bo w oddali rozpoczęła się bitwa o Monte Cassino. Zasiadł do napisania tekstu piosenki. O trzeciej nad ranem zbudził swego przyjaciela Alfreda Schütza (pseudonim ‘Al Suito’), prosząc go dopisanie muzyki. Po półtorej godzinie melodia praktycznie była gotowa. Bitwa wciąż trwała, więc cały zespół aktorski spiesznie wyruszył w jej kierunku. Po drodze, za przydrożnym rowem, Konarski zobaczył samotny grób żołnierski – naprędce sklecony krzyż, przewiązany białą taśmą, lekko przekrzywiony, z wiązanką maków w łusce po pocisku. Wyjął notes i w ciężarówce dopisał trzecią zwrotkę "Czy widzisz ten rząd białych krzyży?" O 9:50, 18 maja 1944, wreszcie ucichły działa – to 12 pułk Ułanów Podolskich pierwszy dotarł na szczyt wzgórza i zatknął na nim biało-czerwony sztandar.

Czwartą zwrotkę dopisał Feliks Konarski w 25-lecie bitwy, w r. 1969. W publikacjach zwrotka ta bywa niestety pomijana i jest mniej znana.
Z różnych źródeł zebrał Jerzy Trzesicki, Vancouver, lipiec 2002

Tekst Piosenki wg publikacji książkowej "Piosenki z plecaka Helenki", Rzym, 1946 (zmiany: "wziąć" zamiast "wziąść", "spod" zamiast "z pod", oraz "sprzed" zamiast "z przed").

Czy widzisz te gruzy na szczycie?
Tam wróg twój się kryje, jak szczur!
Musicie! Musicie!! Musicie!!!
Za kark wziąć i strącić go z chmur!
I poszli szaleni, zażarci,
I poszli zabijać i mścić!
I poszli - jak zawsze – uparci!
Jak zawsze – za honor się bić.
Refren:
Czerwone maki na Monte Cassino,
Zamiast rosy piły polską krew…
Po tych makach szedł żołnierz i ginął,
Lecz od śmierci silniejszy był gniew!
Przejdą lata i wieki przeminą,
Pozostaną słady dawnych dni!…
I tylko maki na Monte Cassino
Czerwieńsze będą, bo z polskiej wzrosną krwi!

Runęli przez ogień straceńcy!
Nie jeden z nich dostał i padł…
Jak ci, z Samossierry, szaleńcy!
Jak ci, spod Rokitny, sprzed lat!
Runęli z impetem szalonym
I doszli!… I udał się szturm!
I sztandar swój biało-czerwony
Zatknęli na gruzach wśród chmur!
Refren:

Czy widzisz ten rząd białych krzyży?
To Polak z honorem brał ślub!…
Idź naprzód!… Im dalej… im wyżej…
Tym więcej ich znajdziesz u stóp!
Ta ziemia do Polski należy,
Choć Polska daleko jest stąd,
Bo wolność… krzyżami się mierzy…!
Historia ten jeden ma błąd…!
Refren:

Ćwierć wieku, koledzy, za nami,
Bitewny ulotnił się pył
I klasztor białymi murami
Na nowo do nieba się wzbił...
Lecz pamięć tych nocy upiornych
I krwi, co przelała się tu -
Odzywa się w dzwonach klasztornych,
Grających poległym do snu...!