Programy tv - filmy wojenne - kris9984

310,8 MB
12 sty 11 22:39

Było... nie minęło - 2010.05.09.avi

zachomikowany

200,3 MB
12 sty 11 22:39

Było... nie minęło - 2010.05.01.avi

Gdzie dokładnie rozbił się samolot kpt. Medweckiego? Poszukiwania wraz z wolontariuszami trwają. Po poszukiwaniach terenowych autorzy wybierają się do Chełma. Tamtejszy kościół Rozesłania Apostołów to miejsce wyraźnie magiczne. Tym razem sprowadziła ich tam relacja, według której pod pomieszczeniem klasztornym, przylegającym do kościoła znajdują się zasypane podziemne kondygnacje...

zachomikowany

200,1 MB
21 wrz 10 20:41

Było... nie minęło - 2010.01.02.avi

Podsumowanie roku 2009, który przyniósł miłośnikom historii wiele emocji. Autorzy programu odwiedzili wschód Polski, tropiąc historię porucznika Jana Bołbota i jego podkomendnych. Próbowali również odszukać fragmenty samolotu "Łoś" oraz zrekonstruować czołg "Vickers".

zachomikowany

199,8 MB
21 wrz 10 20:41

Było... nie minęło - 2010.01.09.avi

W programie powrót do historii tajemnej skrzyni z dokumentami, ukrytej na Oksywiu, w obrębie ostatniej reduty pułkownika Dąbka. Z taktycznego punktu widzenia ten wąski korytarz i fragment bałtyckiego wybrzeża były nie do obrony. Z punktu widzenia polskich obrońców walka do końca była kategorycznym, patriotycznym nakazem, zaś decyzja pułkownika Dąbka: „wy kapitulujecie, mnie nie wezmą żywcem” – miała wymiar symboliczny. Wcześniej jednak podobno rozkazał pułkownik ukryć w obrębie ostatniego bastionu sztandar i skrzynię z dokumentami. Kolejny cel podróży - tym razem 400 km na południe od Wybrzeża – rozpisany jest na 7 hektarów podmokłego boru. Tu pokaźna grupa poszukiwaczy rusza śladem enigmatycznej relacji o sztandarze ukrytym w lasach koło Rejowca. Szukają sztandaru z Dęblina – to jednak określenie wysoce nieprecyzyjne. Z grubsza dębliński garnizon to przed wojną 28 Pułk Artylerii Lekkiej w Zajezierzu, 15 Pułk Piechoty Wilków, Szkoła Podchorążych Lotnictwa i Centralna Składnica Uzbrojenia nr 2 w Stawach. I teoretycznie każda z tych jednostek mogła posiadać po dwa sztandary – jeden starego, drugi nowego typu. Lasy obecnego Leśnictwa Pawłów to we wrześniu 1939 r. obszar koncentrowania rozbitków wycofujących się na Wschód. Tu też zapewne oddano ziemi nie jeden depozyt przeszkadzający w ostatnich bojach.

zachomikowany

199,9 MB
21 wrz 10 20:41

Było... nie minęło - 2010.01.16.avi

Pałac w Łabuńkach wzniesiony został przez rodzinę Zamoyskich. Następnie znalazł się on w posiadaniu rodziny Szeptyckich, która ostatecznie podarowała go siostrom franciszkankom. W dworskim parku znajduje się zaś kurhan, o którym powiadają, że skrywa powstańcze mogiły.
Powstanie Styczniowe przywykło się wiązać z datą 1863, ale to tylko prawda cząstkowa. Rzut oka w kalendarium militarne zaskakuje ilością bitew i potyczek stoczonych w roku następnym. Z tym, że wiadomo o nich niezwykle mało. Przekazy ustne wskazują, iż powstańcy zostali zaskoczeni i pobici na Kociej Górze, w byłym majątku Łabunie i tu zostali pochowani.
Wykorzystując aparaturę autorzy sprawdzają, co pod darnią tego kurhanu się skrywa. Następnie ruszają do miejscowości Stołpie, położonej przy szlaku prowadzącym z Mazowsza na Wołyń. Tu na sztucznie usypanej wyniosłości znajduje się tajemnicza kamienna wieża. Czym w istocie był ten obiekt i z jakiej kultury się wywodzi? Profesorowi Andrzejowi Buko z Polskiej Akademii Nauk udało się rozwikłać tę zagadkę.

zachomikowany

281,4 MB
21 wrz 10 20:41

Było... nie minęło - 2010.02.06.avi

zachomikowany

95,3 MB
21 wrz 10 20:40

Było... nie minęło - 2010.02.13.wmv

W programie wyprawa na Podlasie, gdzie autorzy podejmują próby dopasowania terenu do szkicu wrześniowego żołnierza, pokazującego miejsce ukrycia skrzyń wiezionych w taborach. Kolejnym celem jest Zielonka, tuż pod Warszawą, gdzie również trwać będą zmagania topograficzne w poszukiwaniu polowego lotniska Myśliwskiej Brygady Pościgowej, a także rzut oka do pracowni konserwatorów, by obejrzeć efekty prac przywracających blask niedawnym znaleziskom.

zachomikowany

94,2 MB
21 wrz 10 20:40

Było... nie minęło - 2010.02.20(1).wmv

zachomikowany

94,2 MB
21 wrz 10 20:40

Było... nie minęło - 2010.02.20.wmv

W programie powrót do losów porucznika Bołbota – oficera niezwykłego, wpisanego w ciąg polskiej, historycznej tradycji obrońców ostatnich redut. Co stało się na rubieżach Rzeczpospolitej w bunkrach odcinka Tynne w czasie agresji sowietów 1939 roku? 17 września Sowieci atakują bunkry najnowocześniejszej polskiej linii obronnej nad rzeką Słucz. Rezygnując z ostatniej szansy wycofania się, dowódca i jego 50 podkomendnych wybierają walkę do końca. Miny podłożone pod bunkier przez saperów nieprzyjaciela pieczętują ich los. Dziś porucznik i jego ludzie nie mają nawet mogił, a z 380 żołnierzy 4 kompanii Korpusu Ochrony Pogranicza znamy jedynie kilka nazwisk. W poszukiwaniu informacji pomaga Tomasz Rodziewicz – autor pozycji „Agresja Sowiecka na Kresach Wschodnich i Lubelszczyźnie” oraz Adam Kotuła – żołnierz 4 kompanii, człowiek który w tamtym czasie znalazł się w samym centrum tamtych wydarzeń.

Następnie podróż w głąb czasu, czyli do Kraśnika i kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Autorzy próbują dotrzeć do śladów pierwotnej, drewnianej świątyni, do początków XIII wieku. Na razie trwa przeszukiwanie warstwy współczesnej królowi Zygmuntowi Staremu.

zachomikowany

93,9 MB
21 wrz 10 20:40

Było... nie minęło - 2010.02.27.wmv

zachomikowany

94,0 MB
21 wrz 10 20:40

Było... nie minęło - 2010.01.23.wmv

"Droga jest tak trudna do opisania jak trudna była do przebycia. Żaden śmiertelnik nie mógł się bowiem przedrzeć przez tę puszczę dopóki polski książę nie kazał wyrąbać szlaku dla swojej drużyny, dobrze go znakując…"
Tak oto opisywali kronikarze początki „królewskiej drogi”, czyli gościńca wijącego się pośród prastarej puszczy parczewskiej.

Królewska droga to fragment późniejszego szlaku jagiellońskiego, wiodącego z Krakowa do Wilna. Tędy podróżowali królowie i snuły się kupieckie karawany pełne najprzeróżniejszych towarów. Niepokoi jedynie myśl zrodzona wraz z pierwszym rzutem oka na mapę. Dlaczego królewska droga omija Parczew – miasto najważniejsze w tej okolicy, skręcając nagle na wschód? To zupełnie wbrew logice ówczesnego systemu, kiedy wyraźne wskazania króla wytyczały szlaki kupieckie w interesie dochodów Korony. Na specjalnych komorach płaciło się różnego typu podatki. Miasta mające prawo składu wymuszały na kupcach wykładanie produktów przeznaczonych na sprzedaż. I może w tym tkwi odpowiedź? Nagły skręt szlaku mógł być sposobem na uniknięcie uciążliwych danin. W większości te stare drogi przykrył już asfalt. Ten fragment jagiellońskiego traktu pozostał jednak taki, jak niegdyś.

W programie również wizyta w tajemniczym miejscu w lesie w okolicach Włodawy, na terenie gminy Hanna. To niewielka polana określana jako Zborowe – prawdopodobnie w tym miejscu zbierali się unici na tajnych nabożeństwach w czasach prześladowań. Prześladowania unitów dokonywały się według scenariusza wypracowanego w Petersburgu. Najpierw z cerkwi unickich usuwano wszystko, co łączyło się z liturgią łacińską. Urzędnicy carscy zaś namawiali, aby unici dobrowolnie przyjęli religię cara. Potem stosowano groźby i ściągano drakońskie kontrybucje. A gdy to nie przynosiło oczekiwanych rezultatów więziono „opornych" lub zsyłano ich na Sybir. Stąd właśnie nabożeństwa w tajemnych miejscach takich jak to. Według miejscowych podań w tej okolicy można napotkać wiele pounickich śladów.

zachomikowany

139,7 MB
21 wrz 10 20:40

Było... nie minęło - 2010.01.30.wmv

W programie bohaterem jest Humber – jedna z osobliwych maszyn pancernych, używanych także przez polskie siły zbrojne, w tym żołnierzy dywizji generała Maczka. Termin "lekki czołg kołowy" być może brzmi nieco dziwnie, ale trzeźwo myślący angielscy sztabowcy operując perspektywą walk w skali imperium nad którym nigdy nie zachodzi słońce, doskonale rozumieli przewagę koła – zwłaszcza dużego, z terenową oponą – nad gąsienicą w warunkach walk na pustyni i w tropikach. Piasek – najokrutniejszy z materiałów ściernych - bezlitośnie zacierał łożyska, piłował sworznie i ogniwa unieruchamiając wózki jezdne tradycyjnych czołgów. A podwozie, na którym poruszał się Humber to w istocie konstrukcja ciągnika KT-4. Prototypy Humbera powstały na początku 1940 r., a już w roku następnym pierwsze egzemplarze bojowe wyładowywano ze statków w afrykańskich portach. Cały też czas trwała praca modernizacyjna – potężniały pancerz i silniki, a nade wszystko rósł kaliber uzbrojenia - od karabinu maszynowego Bren 7,7 mm poprzez 15 mm wielkokalibrowy karabin maszynowy Besa, aż po świetne działko. Ukoronowaniem pracy konstruktorów był zaś pojazd wyprodukowany w liczbie 3600 egzemplarzy na przestrzeni kilku wojennych lat. w programie również powrót do Łagowa do niezwykłej lotniczej pamiątki. Na cmentarzu w Łagowie - u szczytu mogiły pilota kapitana Tadeusza Sędzielowskiego znajduje się niezwykła lotnicza relikwia - dźwigar polskiego samolotu myśliwskiego P11, z którym czas i korozja obeszły się bardzo okrutnie. Po kilku tygodniach prac jego konserwacja szczęśliwie dobiegła końca.

zachomikowany

108,0 MB
21 wrz 10 20:40

Było... nie minęło - 2010.03.06.wmv

Maszyna, która roztrzaskała się o godzinie 1:30 dnia 04.08.1944 r. w tej dolinie wsi Wojnarowa to Halifax ze 148. brytyjskiego Dywizjonu Specjalnego Przeznaczenia, niosącego pomoc partyzantce w okupowanej przez Niemców Europie. Były to niezwykle heroiczne, dalekosiężne loty trwające po 13 godzin, na granicy wytrzymałości nawet tych najtwardszych. Dziś trudno przecenić skalę poświęcenia lotników, którzy ciężko obładowanym bombowcem musieli wymknąć się niemieckim, nocnym myśliwcom, by dostarczyć narzędzia walki ludziom, których nawet języka nie znali. Historia tego tragicznego lotu zaczęła się o 19:45 czwartego sierpnia 1944 r., gdy z włoskiego lotniska Campo Casale wystartowały kolejno 3 Liberatory i 11 Halifaxów. Miejscem przeznaczenia miała być początkowo Warszawa, jednak cel lotu zmieniono następnie na spotkanie z polskim podziemiem. Z pokładów samolotów zrzucano paczki na spadochronach. Około północy, nad południową Polską jedna z maszyn została jednak zaatakowana przez niemiecki samolot myśliwski. Halifax zapalił się i uderzył o ziemię. Dla trzech lotników to spotkanie z ziemią było ostatnim... Czterej pozostali ratowali się skokiem na spadochronach, a ich późniejsze losy na terenie Polski mogłyby stanowić materiał obszernej sensacyjnej fabuły. Prędzej czy później w tym urokliwym miejscu złotymi zgłoskami po wsze czasy trzeba będzie zapisać w twardym kamieniu nazwiska siódemki lotników z Halifaxa. W miejscu zderzenia brytyjskiego samolotu z ziemią obecnie stoi dom. My mamy jednak nadzieję, że wokół coś jeszcze w ziemi pozostało.

zachomikowany

94,3 MB
21 wrz 10 20:40

Było... nie minęło - 2010.03.20.wmv

Literatura lotnicza pełna jest przybliżeń. Powiada się : „spadł gdzieś w pobliżu…”, „gdzieś w okolicy…”. Te przybliżenia w praktyce sięgają od 2 do nawet 20 kilometrów. Tak też jest z historią śmierci kapitana Mieczysława Medweckiego – polskiego pilota, który był pierwszą lotniczą ofiarą II wojny światowej. Kapitanowi Medweckiemu historia zapisała los symboliczny. Nie ma kompendium lotniczych zdarzeń ostatniej wojny, które nie zaczynałoby się od jego dramatycznej śmierci, o świcie 1 września 1939 r. We wczesnych godzinach rannych (5.15) kpt. Medwecki wystartował z polowego lotniska w Balicach koło Morawicy, do walki z nadlatującą na bombardowanie Krakowa formacją niemieckich bombowców He-111 i Ju-87. W czasie startu, będąc na niedużej wysokości, został zestrzelony przez nadlatujący nieprzyjacielski samolot Ju-87 z I./StG 2 Immelmann. Tym, który ostrzelał polskiego kapitana był Lt. Frank Neubert. Z relacji Neuberta wynika, że polski myśliwiec eksplodował w powietrzu, jednak wspomnienia porucznika Władysława Gnysia, który startował tuż za Medweckim zdają się tego nie potwierdzać. O historii kapitana opowiada także Renata Gostyńska – właścicielka domu zlokalizowanego naprzeciw dawnego lotniska polowego – domu, w którym kwaterowali oficerowie polskiego lotnictwa, w tym Mieczysław Medwecki. Kolejnym miejscem historycznych poszukiwań jest majątek Siedlisko, położony w gminie Grabowiec, w powiecie zamojskim. Dwór w Siedlisku, we wrześniu 1939 r. należał do Józefa Tuszowskiego. Tam też przebywała w owym czasie Helena z Chorwatów Splewińska. Według jej pisemnej relacji, około 20 września zawitał tu gen. Stefan Dąb-Biernacki w towarzystwie swojego sztabu. Podczas prywatnej rozmowy wręczył pani Helenie sztandar z Matką Boską i białym orłem na czerwonym tle po drugiej stronie. Generał prosił Helenę o ukrycie sztandaru. Kobieta skarb powierzony przez generała zakopała w szczelinie przeciwlotniczej, wykopanej w pierwszych dniach wojny przez dziedzica na terenie dworskiego parku. Gdzie znajduje się ów okop?

zachomikowany

94,6 MB
21 wrz 10 20:40

Było... nie minęło - 2010.03.27.wmv

W odcinku o „ożywieniu” silnika ciągnika C2P. Sam ciągnik narodził się w biurze badań technicznych broni pancernych jako realizacja wytycznych Sztabu Głównego, nakazujących stopniowe przejście w jednostkach artyleryjskich z trakcji konnej na motorową. W stosunku do dzisiejszych konstrukcji silnik ten jest tylko historycznym etapem. Przywykliśmy do norm 100 KM osiąganych z litra pojemności skokowej. Wedle tych reguł ten silnik powinien mieć 300 KM, a miał niecałe 50. Był udoskonaloną wersją 6-cylindrowego, gaźnikowego licencyjnego fiata, ale bił na głowę swego protoplastę niezawodnością i jakością wykonania. Pozwalał ciągnikowi rozwijać zdumiewającą – jak na tamte czasy – prędkość 45 km/h. Następnie przeskoczymy 200 km na południe aby upomnieć się o jeszcze jeden materialny dowód imponujących czynów naszych pradziadów. Lejno to obecnie miejscowość letniskowa na pojezierzu łęczyńsko-włodawskim. W czasach powstania styczniowego był to majątek Józefa Seweryna Liniewskiego, który w 1963 r. postawił tu krzyż ku pamięci swego przyjaciela Kazimierza Bogdanowicza, zabitego w Lublinie 06.03.1863 r. Pomimo carskich represji krzyż przetrwał do 1892 r., do końca życia Seweryna. Chcielibyśmy tę pamiątkę Sewerynowi Liniewskiemu i jego przyjacielowi zwrócić…

zachomikowany

364,6 MB
21 wrz 10 20:40

Było... nie minęło - 24.04.2010 (23m54s).avi

Weterani sierpniowych walk powstańczych wciąż gromadzą się by dawać świadectwo tamtym dniom i heroicznym czynom. Tym razem przy okazji wydania pamiętnika Stanisława Likiernika – jednego z żołnierzy legendarnego „Kedywu”.

W lesie pod Białą Podlaską znajdują się dwie zagubione mogiły, do których nie prowadzą żadne ślady. Autorzy przyjeżdżają tu mniej więcej od ośmiu lat, upominając się o godne żołnierzy miejsce spoczynku dla dwóch lotników, którzy niedaleko, samolotem RWD-8 uderzyli o ziemię. Ten kawałek nieba nad Podlasiem był wymarzonym miejscem dla realizowania taktyki, którą niemieccy myśliwcy nazywali „wolnym polowaniem”. Z minimalnym ryzykiem własnym można było wrócić do bazy z łatwym zwycięstwem nad polskim samolotem transportowym lub łącznikowym. Tu krzyżowały się bowiem lotnicze szlaki wiodące do dowództwa lotnictwa w Brześciu nad Bugiem i na lotniska strategiczne Gnojno-Owadno i Wielick.

Działała wreszcie wielka baza zaplecza Małaszewicze i Podlaska Wytwórnia Samolotów, toteż zdarzeń takich jak śmierć załogi RWD-8 możemy w okolicach Białej naliczyć kilkanaście. Samolot, którego losami się zajmujemy był jedną z siedmiu maszyn 53 Eskadry Obserwacyjnej przedzielonej do lotniczego wsparcia Armii „Modlin”. Los chciał, że właśnie tej jednostce przypadło zadanie niezwykle trudne i ryzykowne – rozpoznanie kolumn nieprzyjaciela, zrzucanie i podejmowanie meldunków, przemykanie nisko, powoli, tak by ujść oczom wrogich myśliwców – co nie zawsze się udawało. Te dwie zapomniane mogiły przetrwały czas wojny i okupacji. Długo po wojnie pojawiła się płyta nagrobna i metalowy krzyż. Chcielibyśmy – w porozumieniu z miejscowymi władzami - doprowadzić do przeniesienia prochów lotników na cmentarz wojskowy w Białej Podlaskiej, pozostawiając symboliczne leśne mogiły dla upamiętnienia miejsca i zdarzenia sprzed lat.

zachomikowany

200,3 MB
21 wrz 10 20:40

Było... nie minęło - 2010.05.01.avi

Gdzie dokładnie rozbił się samolot kpt. Medweckiego? Poszukiwania wraz z wolontariuszami trwają. Po poszukiwaniach terenowych autorzy wybierają się do Chełma. Tamtejszy kościół Rozesłania Apostołów to miejsce wyraźnie magiczne. Tym razem sprowadziła ich tam relacja, według której pod pomieszczeniem klasztornym, przylegającym do kościoła znajdują się zasypane podziemne kondygnacje...

zachomikowany