-
5837 -
1 -
282 -
1
6134 plików
44,41 GB
Mike Oldfield rozpoczął swoją karierę będąc jeszcze nastolatkiem, grając na gitarze w założonej przez jego siostrę Sally folkowej grupie Sallyangie. Jedyną wydaną przez nich płytą jest Children of The Sun. W 1968 roku razem ze starszym bratem, Terrym, założył na krótko zespół rockowy Barefoot. Po rozwiązaniu zespołu, zatrudnił się jako basista w grupie Kevina Ayersa, gdzie później przejął rolę głównego gitarzysty[2].
Około roku 1970 roku artysta pragnął stworzyć rozbudowany utwór instrumentalny. Posiadał ku temu umiejętności i zebrał odpowiednie instrumenty. W wynajętym mieszkaniu, przy pomocy pożyczonego magnetofonu nagrał 25 minutową suitę, wstępnie nazwaną Opus One. Młody muzyk, przedstawiając swoje demo różnym wytwórniom odsyłany był z kwitkiem. Dopiero w 1972 trafił do Richarda Bransona – właściciela małego studia nagraniowego oraz wysyłkowego sklepu płytowego. Branson zainteresował się projektem młodego muzyka i postanowił udostępnić mu studio oraz dwóch młodych inżynierów dźwięku: Simona Heywortha i Toma Newmana. Ta sesja studyjna zaowocowała powstaniem albumu Tubular Bells w którego skład wchodziło ponownie nagrane Opus One (jako Part One) oraz Part Two – druga część suity, napisana i pierwszy raz nagrana już w studiu. Celem wydania albumu Richard Branson założył wytwórnię płytową Virgin.
Tubular Bells okazała się sukcesem, tak artystycznym jak i komercyjnym. Dobre przyjęcie przez krytyków oraz świetna sprzedaż rzuciła sławę na młodego, zamkniętego w sobie muzyka. Dwuczęściowa suita stała się jedną z klasycznych pozycji rocka progresywnego. Podsumowaniem sukcesu albumu było wykorzystanie początkowej części Part One jako motywu muzycznego filmu Egzorcysta (wykorzystywane także w kolejnych częściach serii)[3]. Rok później ukazała się także wersja orkiestrowa przygotowana przez dobrego znajomego Oldfielda – Davida Bedforda.
Nie ma plików w tym folderze
-
0 -
0 -
0 -
0
0 plików
0 KB