Nie Wchodż tutaj - Filmy

Film opowiada o genezie ruchu New Age, jego inwazji na zachód i negatywnych skutkach społecznych. Odsłania kulisy działalności tzw. "masters" (ang. najwyższych) oraz los ślepo im posłusznych uczniów.

Koyaanisqatsi to jeden z najgłośniejszych filmów dokumentalnych ostatnich lat.Film został nakręcony w 1982 roku.
Tytuł: "Koyaanisqatsi" to słowo pochodzące z języka indian Hopi, które oznacza "życie szalone, życie w pędzie, życie, które trzeba zmienić".W filmie nie pojawia się żaden komentarz, nie ma narratora.Bohaterem filmu jest nasza planeta - Ziemia.W filmie pokazane są dwa rodzaje obrazów - zdjącia przyrody i miast.Zdjęcia były robione na terenie Stanów Zjednoczonych, a zdjęcia miasta, to obrazy z Nowego Jorku.
Kamera inaczej pokazuje przyrodę, a inaczej miasto. Nad dzikimi, niezamieszkanymi przez człowieka obszarami kamera "przelatuje", ujęcia są długie, obraz jest spokojny. Przyroda jest statyczna, niezmienna.
Miasto to dynamika, ciągła zmiana i ruch, chaos, pęd, strumień ludzi i samochodów. Obrazy zmieniają się szybko, coraz szybciej. Jednak pojawia się także powolny lot kamery nad miastem, Obraz miasta z lotu ptaka przekształca się w obraz mikroprocesorów.
Miasto także pokazane jest poprzez spokojne ujęcia, zwolnione tempo filmowania.
Wszystkim tym obrazom towarzyszy niesamowita muzyka autorstwa Philipa Glassa.
Ostatnie ujęcie pokazuje indiański rysunek na skalnej ścianie. Temu ujęciu towarzyszy spokojna muzyka i śpiew chóru męskiego, który powtarza jedną tylko frazę: "koyaanisqatsi".
Przed napisami końcowymi pojawia się tekst (po niemiecku!), słowa pochodzące prawdopodobnie od indian Hopi, mówiące, że wydobywanie darów Ziemi może się odwrócić przeciw nam, aż pewnego dnia spadnie z nieba naczynie wypełnione popiołem i wszystko pogrzebie. Słowa te nawiązują do przedostatniego ujęcia filmu, które pokazuje katastrofę Challengera i spadanie jednej z jego cząści na ziemię.

1.0: W poszukiwaniu pierwotnego wzorca - Wymiary w geometrii, Prawo Skalowania, Biologia, Zasada Unifikacji, Piramidy.

Mieliśmy szczęście odkryć , że jeśli umieścisz punkt danych dla komórek biologicznych na wykresie to ulokuje się on mniej więcej na środku . To oznacza ,że biologiczna ‘rozdzielczość’ jest ogniwem pomiędzy wielkim i małym . Jesteście ‘Horyzontem Zdarzeń ‘w wolnym tłumaczeniu , i jesteście przesyłem danych od skrajnie wielkiego do skrajnie małego.
Czy to nie jest to, co robicie ? Zbieracie informacje i przesyłacie je do swojego wnętrza , co w tym ujęciu ma nieskończony potencjał graniczny, także przesyłacie tą informację poprzez swoją granicę do nieskończonego wszechświata w Was samych. I kiedy zaczynacie widzieć samych siebie wzrastających w takim świecie, wasz pogląd na świat, wasz sposób bycia we wszechświecie, sposób w jaki jesteście i jacy jesteście całkowicie się zmienia, ponieważ zaczynacie dostrzegać ważność waszych obserwacji; zaczynacie widzieć ważność waszych interpretacji pola i tego czym karmicie wszechświat.
Zamiast widzieć siebie jako nieważną małą kropkę , która nie znaczy nic dla wszechświata zaczynasz postrzegać siebie jako centrum stworzenia (..) jeżeli doszedłeś do takiego wniosku to musiałeś też dojść do takiego wniosku ,że każdy z nas jest centrum swojego wszechświata i to czyni nas wszystkich równymi - I WSZYSCY JESTEŚMY JEDNYM.

Pozostałe części w folderze [ZOBACZ TO!] - [Dokumentalne - Różne] - [Nassim Haramein - Przekroczyć Horyzont Zdarzeń]

Gorąco Polecam

Film opowiada o przyszłości naszej planety. Pokazuje, że większość z nas nie myśli o tym, że w ciągu następnego stulecia życie może się skończyć. Wydaje się to dziwaczne, skrajne, nawet niemożliwe.
Jednak według nowatorskich naukowych badań, jest to realna możliwość - o ile nie zrobimy drastycznych zmian.

Ostatni wywiad udzielony przez Aarona Russo w 2007 roku dziennikarzowi Alexowi Jonesowi, stanowiący poniekąd jego osobisty testament. Aaron Russo był wielokrotnie nagradzanym producentem i reżyserem filmowym. W czasie swojej barwnej kariery filmowej i artystycznej napotykał na różnorodne przeszkody stawiane mu przez administrację rządową, wskutek czego postanowił zaangażować się w politykę własnego państwa. Kandydował na gubernatora Nevady, założył Partię Konstytucyjną a w 2004 roku ubiegał się o urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych. Jego dalszym planom politycznym i filmowym położyła kres choroba nowotworowa. Mimo to w roku 2006 podjął się wyreżyserowania i wyprodukowania filmu dokumentalnego "America: Freedom to Fascism". Na początku 2007 roku udzielił pełnego poparcia kandydatowi na prezydenta USA, Ronowi Paulowi.

Film opowiada o tym co dzieje się w Ameryce, o bankierach, mafii policyjnej, o upadku poszanowania dla indywidualizmu, o faszyzacji życia...

Painful Deceptions jest dwugodzinnym dokumentem, którego autor (Eric Hufschmid) przedstawia dowody na to, że ani Osama, ani żaden inny terrorysta-islamista nie mógł stać za tym, co wydarzyło się pamiętnego 11 września w Stanach Zjednoczonych. Materiały filmowe i analizy zawarte w tym filmie, przedstawiają szereg aspektów dotyczących wydarzeń tamtego dnia, z których każdy podważa tzw. „oficjalną wersję”, czyli przebieg wypadków, na który każdego dnia powołują się politycy oraz media.