Jest taki obraz - Wykradzenie ciała Świętego Marka - Jacopo Tintoretto.mp3

Tintoretto zwany także Robustim, według ostatnich badań - noszący nazwisko Comin (1518 -1594) – wenecjanin, malarz włoski, manierysta. Jeden z głównych przedstawicieli szkoły weneckiej XVI wieku. Znany z szybkości tworzenia i niezwykłej fantazji. Jego styl charakteryzuje się dynamiką i ekspresją. W Wenecji tworzył cykle monumentalnych obrazów o tematyce religijnej, historycznej i biblijnej.
"Wykradzenie ciała świętego Marka" jest jednym z czterech obrazów Tintoretta odnoszących się do patrona Wenecji - obok "Cudu świętego Marka"(1548), "Odnalezienia ciała świętego Marka"(1562-66) i"Świętego Marka ratującego Saracena"(1562)
Przestrzeń obrazu to wymyślona architektura wielkiego placu z marmurową posadzką, przedstawiona w niebywałym skrócie perspektywicznym. Grupa na pierwszym planie wpisuje się w uciekającą daleko przestrzeń. Panuje straszna burza z grzmotami, sięgającymi ziemi. Cały plac zalany jest wodą, w której stoją pierwszoplanowe postacie, a widmowe istoty przemykają się i chowają w arkadach. Jedna postać chwyta się kotary, inna próbuje utrzymać
wyrywającego się wielbłąda. Tylko dzielni kupcy, nie zważając na nawałnicę wnoszą ciało św. Marka, które jest niezwykle świetliste i nienaruszone, jakby jeszcze żyło.
- Scena to została wymyślona przez Tintoretta - podkreśla dr Grażyna Bastek. - Być może ciało św. Marka przedstawione zostało w taki sposób, by nikt nie śmiał podważać prawdziwości relikwii – był malarzem, który nie miał jakichkolwiek oporów przed malowaniem dziwacznych scen, wiele z nich wymyślał.
Tintoretto słynął z rysunkowej kreski, to odróżniało go od iluzorycznego, plamistego w technice, malarstwa Tycjana. Tintoretto stwarzał ekstrawaganckie zjawy umysłu – nie trzymał się konsekwentnie perspektywy, oświetlenie przedmiotów i postaci nie ma nic wspólnego fizycznym światłem. Wszystko na obrazie jest podporządkowane logice metafor. Charakterystyczną dominantę czerwieni w kolorystyce, obrazy Tintoretta zawdzięczają gruntowaniu resztkami farb, robionych ręcznie, które nie mogły, z racji z swej nietrwałości być przechowywane i wykorzystane następnego dnia.
Tintoretto wielokrotnie stwarzał zjawy umysłu, operował światłem bez jakiejkolwiek logiki - Wielu biografów pisało o tym, że od początku starał się zdobyć pozycję najdziwniejszego malarza świata.
Tintoretto prowadził coś w rodzaju rodzinnego biznesu, zatrudniając w pracowni swoje dzieci - córkę Mariettę oraz synów - Domenica i Marca. Matietta Robusti(1560 - 1590) była nawet znaną w Wenecji portrecistką i śpiewaczką, niestety - umarła jeszcze za życia ojca. Domenico dalej malował w stylu ojca, ale nie odziedziczył po nim wielkiego talentu...