W stronę sztuki - MP3

Galeria

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

1
2
3
4
5
6
7
8
9 ...

3,4 MB
26 lut 13 17:55

Jest taki obraz - Uczta bogów (1514-1529) - Giovan ni Bellini i Tycjan.mp3

"Uczta bogów" Giovanniego Belliniego to słynne płótno, które stanowiło kluczowy element w jednym z najpiękniejszych, najdoskonalszych układów dekoracyjnych wnętrz włoskiego renesansu – w prywatnych apartamentach księcia Ferrary Alfonsa d’Este. Obraz oryginalnie znajdował się w Komnacie Alabastrowej na zamku w Ferrarze - camerino d'alabastro.
Książę zamówił dwóch największych malarzy z Wenecji – najpierw Giovanniego Belliniego, a później jego ucznia Tycjana – aby przedstawili ucztę lub biesiadę na podstawie opowieści mitologicznej. Giovanni Bellini wykonał obraz na temat zainspirowany opisami Filostrata Starszego oraz Owidiusza.
Ukończony przez Belliniego w 1514 roku – obraz jest sygnowany – został przemalowany przez Tycjana, prawdopodobnie z powodu anachronicznego wyglądu obrazu w 1529 roku i niedopasowania do innych obrazów powstałych i obecnych w Komnacie Alabastrowej. Na obrazie więc mamy scenę figuralną Belliniego, która przynależy do kanonu XV w. oraz dynamiczne tło Tycjana, które przynależy już do XVI w.
Audycja z 27 czerwca 2010

z chomika Cixin

10,3 MB
26 lut 13 17:55

Jest taki obraz - Apollo i Marsjasz - Tycjana.mp3

Marsjasz walczy z Apollem
Dr Grażyna Bastek omawia późny obraz Tycjana pt. "Apollo i Marsjasz" - znajdujący się w Kromieriżu (Czechy).
Kiedy ktoś wchodzi w konkurencję z bogami, to zawsze źle się to kończy. Doskonale potwierdza to obraz Tycjana "Apollo i Marsjasz".
Pewnego dnia Marsjasz znalazł w lesie instrument wynaleziony przez Atenę, na którym ona nie chciała grać. Dźwięk piszczałki spodobał się satyrowi do tego stopnia, że postanowił się z instrumentem zmierzyć. Swoją grą wzniósł się na wyżyny. Za świetnego muzyka uchodził także Apollo. Kiedy poczuł zagrożenie ze strony konkurenta, wyzwał go na pojedynek. Zwycięzca miał zrobić z pokonanym to, co tylko zechce. Pojedynek wygrał Apollo. W nagrodę powiesił Marsjasza na sośnie i obdarł ze skóry. Jedna z legend głosi, że z krwi Marsjasza powstała jedna z rzek płynących przez las.
Między rokiem 1575 a 1576 Tycjana namalował obraz "Apollo i Marsjasz" upamiętniający to wydarzenie. Znajdujący się w centrum płótna mężczyzna, powieszony głową do dołu, to Marsjasz. Jego cierpienie pokazane jest tak, jakby był chrześcijańskim męczennikiem.
Różnie interpretuje się postacie, które otaczają Marsjasza. Jedni uważają, że klęczący na pierwszym planie młodzieniec o jasnych włosach to Apollo. Według innych Apollo to młodzieniec o ciemnych włosach, w różowej szacie, grający na lira da braccio.
Zamyślony starzec usytuowany w prawej części obrazu to prawdopodobnie król Midas, zmartwiony sądem, którego dokonał. Obraz sprawia wrażenie monochromatycznego. Bogactwo kolorów ujawnia się, gdy przyglądamy się mu z bliska.
Zbigniew Herbert jest autorem wiersza zatytułowanego "Apollo i Marsjasz".
(na podst. audycji "Jest taki obraz", Program Drugi Polskiego Radia, 7 marca 2010)

z chomika Cixin

13,7 MB
26 lut 13 17:55

Jest taki obraz - Wykradzenie ciała Świętego Marka - Jacopo Tintoretto.mp3

Tintoretto zwany także Robustim, według ostatnich badań - noszący nazwisko Comin (1518 -1594) – wenecjanin, malarz włoski, manierysta. Jeden z głównych przedstawicieli szkoły weneckiej XVI wieku. Znany z szybkości tworzenia i niezwykłej fantazji. Jego styl charakteryzuje się dynamiką i ekspresją. W Wenecji tworzył cykle monumentalnych obrazów o tematyce religijnej, historycznej i biblijnej.
"Wykradzenie ciała świętego Marka" jest jednym z czterech obrazów Tintoretta odnoszących się do patrona Wenecji - obok "Cudu świętego Marka"(1548), "Odnalezienia ciała świętego Marka"(1562-66) i"Świętego Marka ratującego Saracena"(1562)
Przestrzeń obrazu to wymyślona architektura wielkiego placu z marmurową posadzką, przedstawiona w niebywałym skrócie perspektywicznym. Grupa na pierwszym planie wpisuje się w uciekającą daleko przestrzeń. Panuje straszna burza z grzmotami, sięgającymi ziemi. Cały plac zalany jest wodą, w której stoją pierwszoplanowe postacie, a widmowe istoty przemykają się i chowają w arkadach. Jedna postać chwyta się kotary, inna próbuje utrzymać
wyrywającego się wielbłąda. Tylko dzielni kupcy, nie zważając na nawałnicę wnoszą ciało św. Marka, które jest niezwykle świetliste i nienaruszone, jakby jeszcze żyło.
- Scena to została wymyślona przez Tintoretta - podkreśla dr Grażyna Bastek. - Być może ciało św. Marka przedstawione zostało w taki sposób, by nikt nie śmiał podważać prawdziwości relikwii – był malarzem, który nie miał jakichkolwiek oporów przed malowaniem dziwacznych scen, wiele z nich wymyślał.
Tintoretto słynął z rysunkowej kreski, to odróżniało go od iluzorycznego, plamistego w technice, malarstwa Tycjana. Tintoretto stwarzał ekstrawaganckie zjawy umysłu – nie trzymał się konsekwentnie perspektywy, oświetlenie przedmiotów i postaci nie ma nic wspólnego fizycznym światłem. Wszystko na obrazie jest podporządkowane logice metafor. Charakterystyczną dominantę czerwieni w kolorystyce, obrazy Tintoretta zawdzięczają gruntowaniu resztkami farb, robionych ręcznie, które nie mogły, z racji z swej nietrwałości być przechowywane i wykorzystane następnego dnia.
Tintoretto wielokrotnie stwarzał zjawy umysłu, operował światłem bez jakiejkolwiek logiki - Wielu biografów pisało o tym, że od początku starał się zdobyć pozycję najdziwniejszego malarza świata.
Tintoretto prowadził coś w rodzaju rodzinnego biznesu, zatrudniając w pracowni swoje dzieci - córkę Mariettę oraz synów - Domenica i Marca. Matietta Robusti(1560 - 1590) była nawet znaną w Wenecji portrecistką i śpiewaczką, niestety - umarła jeszcze za życia ojca. Domenico dalej malował w stylu ojca, ale nie odziedziczył po nim wielkiego talentu...

z chomika Cixin