Dobronocka 2013-09-16.mp3

ewe0 / 2013 / Dobronocka 2013-09-16.mp3

Download: Dobronocka 2013-09-16.mp3

Pobierz

104,85 MB

Słowa dają moc

Barbara Smolińska

Taki jest też tytuł kampanii społecznej Fundacji "Dzieci Niczyje":
http://fdn.pl/slowa-daja-moc-0

Jakie to słowa?

Niby wiemy, ale wypowiadamy je tak rzadko!

Nie chcemy, by dzieci wyrosły na rozpuszczonych samolubów?

A może nie potrafimy?

A dalej? Już tak zostaje.

"Kocham Cię", "wierzę w Ciebie", "uda Ci się"… Jaka jest rola takich dobrych słów?

Dla dzieci i rodziców, w dzieciństwie i w dorosłości?

Gościem Dariusza Bugalskiego jest dr Barbara Smolińska, psychoterapeutka z "Pracowni Dialogu", autorka książki "Szczęśliwe dzieciństwo, dojrzałe rodzicielstwo".

Czas trwania: 115 min
Format: mp3, 128 kbps, stereo

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

ewe0

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Dobronocka

Rocznik 2013

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Dobronocka 2013-10-21.mp3

Jak oswoić szympansa w sobie?

Robert Rutkowski Szympans to nasz instynkt i pierwotna siła. Może być naszym najlepszym przyjacielem albo największym wrogiem. Na tym polega "Paradoks Szympansa" opisany przez profesora Steve'a Petersa. "Paradoks Szympansa" tłumaczy naturę wewnętrznej walki, jaka odbywa się w ludzkim umyśle. Według psychologa i terapeuty Roberta Rutkowskiego, w każdym z nas jest człowiek i szympans. Szympansa nie da się unicestwić czy wyrzucić, ale należy nauczyć się nim zarządzać, by nad nami nie zapanował. Warto też uświadomić sobie, że pojęcie "szympans" nie dotyczy naszego pochodzenia, ale wewnętrznego "ja". - Szympans to nasz instynkt, atawizm, który pomaga osiągać wyznaczone cele. A osiąganie celu jest warunkiem człowieczego funkcjonowania. Dlatego szympans wymaga zarządzania - wyjaśnia Robert Rutkowski. Tym zarządzaniem jest umiejętne harmonizowanie naszych skrajnych emocji. Kluczem do sukcesu może być zatem świadome wykorzystanie witalności, a czasami nawet nieokrzesanej siły szympansa. - Każda droga ma sens jeśli wiemy dokąd idziemy. Ale i skąd idziemy. Zrozumienie, że to, czego doświadczmy teraz to konsekwencja tego, co było, pokazuje kierunek, którym warto podążać - mówi Robert Rutkowski. Dlatego gość audycji "Dobranocka" proponuje terapię "nawykową", czyli uczenie się nowych zachowań, które można "nadpisać" nad tymi, które są dla nas destrukcyjne. W ten sposób, żyjąc "w symbiozie z małpą", można przejść proces tworzenia siebie na nowo. Należy nie dopuścić do tego, by małpa zmieniła się w potwora. Więcej o tym, jak to zrobić, usłyszą Państwo w nagraniu audycji. Czas trwania: 115 min Format: mp3, 128 kbps, stereo

Dobronocka 2013-10-07.mp3

Doświadczenia Adama P. Anczykowskiego

Adam P. Anczykowski - Przez sześć lat poszukiwałem złota, później jeszcze trzy spędziłem wycinając kanadyjskie lasy i ten czas pokazał, jak pokorny staje się człowiek, który wie, że w każdej chwili na plecy może skoczyć mu grizzly i nawet Magnum 44. w kieszeni nie jest w stanie pomóc. Świadomość ta pomaga jednak przetrwać – mówi Adam P. Anczykowski. Gość "Dobranocki" to właściciel dwóch paszportów, niedoszły architekt, a także trener sportowy i sędzia Karate Shotokan. W roku 2000 reprezentował Polskę na Mistrzostwach Świata w Tokio. Z Polski wyjechał w 1980 roku. Dwa lata spędził w Brukseli, gdzie starał się o wizę do Stanów Zjednoczonych. – Moim marzeniem było otrzymanie wizy na Alaskę, ale USA odmówiło – opowiada Adam P. Anczykowski. Ostatecznie Anczykowski miał do wyboru dwa kierunki, Australię i Kanadę, którą wybrał. Jak przyznaje decyzja była świadoma i nigdy jej nie żałował. – Nigdzie nie ma takich pstrągów jak te w Kanadzie i gór, po których chodzenie to wyjątkowe przeżycie. Przemierzając kanadyjskie szlaki przez trzy czy cztery miesiące można nikogo nie spotkać – opowiada gość Grażyny Dobroń. Adam P. Anczykowski to niedoszły architekt, któremu studia jednak bardzo się przydały, kiedy postanowił zostać poszukiwaczem złota. Tego fachu uczył się w Kanadzie, w jedynej na świecie szkole, która przygotowuje do tej ciężkiej, żmudnej, fizycznej pracy, która nie ma nic wspólnego z siedzeniem z miseczką na brzegu rzeki i poszukiwaniem drobinek cennego kruszcu. – Szukałem matki złoża, z którego te kawałeczki są wypłukiwane i rzekami unoszone przez tysiące kilometrów, gdzie ludzie z miseczkami je wypłukują i każdy z nich marzy, żeby do tego źródła dojść – wyjaśnia zawodowy poszukiwacz złota z licencją kanadyjską. Wykształcenie bardzo pomogło Anczykowskiemu, bo wśród prostych twardzieli, którzy rzadko kończyli szkoły, wyróżniał się znajomością wykreślania map, co niezmiernie przydaje się w pracy, jaką wykonywał przez sześć lat. Adam P. Anczykowski podejmował w swoim życiu niezmiernie ciekawe wyzwania. Prowadził odwierty diamentów w Sierra Leone, przygotowywał złoża ropy naftowej do eksploatacji w Kongu, a także uruchamiał produkcję w kopalni miedzi, złota i srebra w Brytyjskiej Kolumbii. Od 10 lat studiuje i zgłębia tajniki ludzkiej świadomości w kierunku poszerzenia jej. Doświadczenie życiowe jakie zdobył pomaga mu rozumieć otaczający świat. Z Grażyną Dobroń rozmawiał o granicach wytrzymałości i możliwościach człowieka w dzisiejszym świecie. Zapraszamy do wysłuchania audycji. Czas trwania: 116 min Format: mp3, 128 kbps, stereo

Dobronocka 2013-09-09.mp3

Równouprawnienie domowe

Katarzyna Miller - Młodsi ludzie są chyba coraz bardziej skłonni, by traktować się na równi. Natomiast w starszych pokoleniach to na kobiecych barkach spoczywa ogromna ilość pracy, i to takiej, która nie jest szanowana przez mężczyzn - mówi psycholożka. Katarzyna Miller uważa, że w praktyce rzadko realizujemy zasadę równouprawnienia. Psycholożka i pisarka zwraca uwagę, że najczęściej to na kobietach spoczywa ogromna ilość obowiązków domowych, a mężczyźni nie doceniają ich pracy, także dlatego, że nie zostawia ona trwałych "produktów”: przygotowany posiłek zostaje szybko zjedzony, wyprasowane ubranie prędko pogniecione. Rozmówczyni Jerzego Sosnowskiego twierdzi, że kobiety mają głęboko zakodowane, że to, jak wygląda kuchnia i dom, świadczy o nich samych. Dlatego nie potrafią sobie "odpuścić”. Na przykład nie pójdą spać, jeśli nie umyją naczyń. - Dziewczyny, uczmy się od mężczyzn! Oni potrafią powiedzieć: "a co to szkodzi, jak raz obiadu nie będzie?". To jest naprawdę mądre - przekonuje psycholożka. Gość "Dobronocki” mówi, że przy dzieleniu obowiązków warto pamiętać, by niektóre czynności wykonywać wspólnie, na przykład ugotować obiad. - Strasznie cenne są rzeczy, które robi się wspólnie. To ludzi łączy - podkreśla. Czas trwania: 111 min Format: mp3, 128 kbps, stereo

Dobronocka 2013-09-02.mp3

Wspomnienia szkolne

Katarzyna Korpolewska - Matura staje się symbolem różnych rzeczy, których się obawiamy. Tak naprawdę śni nam się egzamin maturalny, jeżeli w życiu czeka nas coś ważnego i tego się obawiamy. Przypominamy sobie stan lęku i pojawia się obraz matury - opowiada dr Katarzyna Korpolewska, psycholog. Niektóre szkolne wspomnienia są dobre, ale nie wszystkie. Wiele osób, nawet te, które nie miały kłopotów z nauką, śni co jakiś czas koszmar o zdawaniu matury. A co dopiero, jeśli komuś zdarzyło się znaleźć w poważnym konflikcie z nauczycielem (lub z kolegami…)! Sny związane z maturą mają w gruncie rzeczy luźny związek z tym jak wspominamy szkołę. Okazuje się, że na ten lęk po latach pracuje nasza wyobraźnia. - Trzeba sobie powiedzieć: "do widzenia, szkoło". Trzeba się pożegnać z tym nauczycielem. Czasami warto dokonać diagnozy, że to mnie zabolało, wystraszyło, sprawiło, że przestałam wierzyć w siebie, ale minęło - tłumaczy dr Katarzyna Korpolewska. Bywa, że mimo upływu lat związane z tym emocje nie zmniejszają się. Czy szkolną traumę da się przezwyciężyć? A może istnieją sposoby, dzięki którym uczeń może jej z pewnością uniknąć? I czy nauczyciel, który chce być skuteczny, może ucznia nie stresować (żeby po latach nie występować w jego snach w charakterze potwora)? Dlaczego nauczyciele często stosują strach jako narzędzie do utrzymania władzy? - To bardzo błędnie rozumiany autorytet. Na zasadzie: „jeśli się boją, to mnie szanują”. Tak nie jest – przekonuje gość Jerzego Sosnowskiego i podkreśla, że wszystko jedno czego się uczy, warto robić to językiem uczniów i w taki sposób, który przyciągnie ich uwagę. Zapraszamy do wysłuchania całej audycji, którą w zastępstwie Grażyny Dobroń, przygotował Jerzy Sosnowski. Czas trwania: 112 min Format: mp3, 128 kbps, stereo

Dobronocka 2013-08-12.mp3

Jak uwolnić się od poczucia winy? Mirosław Słowikowski

Mirek Słowikowski - Poczucie winy wpisane jest w życiorysy wszystkich ludzi na świecie - mówi Mirek Słowikowski, trener biznesu. Żyjemy z poczuciem winy za wszystko, co w życiu wychodzi nie tak, jak było zaplanowane, z braku pracy, pieniędzy, z powodu nieudanego związku, wychowania nie tak zdolnego czy zdrowego dziecka. Winimy siebie i wszystkich dokoła: żonę, męża, teściów, że np. źle dziecko wychowali, a nawet całe pokolenia, gdy chodzi o przemoc albo picie. Żona wypomina mężowi zdradę sprzed 10 lat równie emocjonalnie i przy każdej okazji jakby to było wczoraj. Kiedy chce odejść, on jej grozi i szantażuje. To bardzo autodestrukcyjna gra w życie. - Powinniśmy uwolnić się od zobowiązania przed samym sobą do robienia czegoś, do postępowania w jakiś sposób, który nie jest nasz, tylko wywołany czyimiś oczekiwaniami w stosunku do nas - tłumaczy Mirek Słowikowski. Ekspert zaznacza, że poczucie winy z pozoru jest bardzo niewinne. Łapiemy się ciągle na tym, że robimy to nieustannie. - Bardzo często jesteśmy wychowywani poprzez poczucie winy - wyjaśnia rozmówca Grażyny Dobroń. W Japonii powszechnym wzorcem reakcji na przekraczanie norm społecznych jest wstyd, w Polsce króluje poczucie winy. Jak zauważa ekspert poczucie winy jest głównym motywatorem zachowań w związkach. - Trzeba dokonać wyboru: można być albo pozytywnym wojownikiem, biorącym odpowiedzialność za swoje życie, albo być ofiarą i poddawać się manipulacjom - opowiada gość Trójki. W tym drugim przypadku prędzej czy później poczujemy się jakby złapani w klatkę, powstaje w nas potwornie dużo tłumionej agresji. Czy poczucie winy w ogóle jest nam potrzebne w życiu, przecież się z tym nie rodzimy? Jak "zobaczyć" manipulację poczuciem winy w pracy, jak reagować? Jak się uwolnić od niechcianych win? Czas trwania: 116 min Format: mp3, 128 kbps, stereo

Dobronocka 2013-07-08.mp3

Sztuka wakacyjnego wypoczynku

Urszula Kwiatek Coraz więcej rodzin spędza wakacje "na zakładkę". Z dziećmi wyjeżdża mama, później wraca, a pociechy przejmuje tata. - Mężowie i żony mijają się tłumacząc, że inaczej nie da się tego zorganizować - mówi Urszula Kwiatek, psycholog. Większość z nas zapomniała do czego służy urlop i jak należy wypoczywać. Wielu uważa, że urlop jest luksusem dla bogaczy, tymczasem odpoczynek należy się każdemu. - Nie jest tak ważne dokąd wyjeżdżamy, ale ważne jest jak sobie zorganizujemy ten czas i przede wszystkim, jak wakacje ułożymy sobie w głowie - mówi Urszula Kwiatek, psycholog i dietetyk. Niestety często decydujemy się na drogi urlop w pięknym zakątku świata, a spędzamy go kłócąc się z partnerem lub ciągle poganiając dzieci. - Sztuka regeneracji i ukojenia emocji to jest coś, czego powinniśmy się uczyć i bardzo boleję nad tym, że takiej wiedzy nie nabywamy w szkole - podkreśla gość Grażyny Dobroń. Zdaniem psycholog Polacy nie mają nawyku czyszczenia swoich organizmów z emocji. - Gdy wracamy do domu zakurzeni i spoceni to idziemy pod prysznic. Niestety nie robimy sobie prysznica emocjonalnego po przeżyciach związanych z kłótnią z szefem, który znów nie miał racji - wyjaśnia Urszula Kwiatek. Na wakacje czekamy, ale jednocześnie się ich boimy, bo czas spędzony z rodziną może być dla nas zaskoczeniem. - Po miesiącach życia w biegu i stresie, kiedy przychodzi ten upragniony wolny czas i mamy możliwość rozmowy okazuje się, że nie mamy o czym rozmawiać - stwierdza Urszula Kwiatek. Dlatego, zanim udamy się na wakacje, zastanówmy się czego oczekujemy i jakich emocji szuka nasza głowa. Czas trwania: 116 min Format: mp3, 128 kbps, stereo

Dobronocka 2013-07-01.mp3

Czy mieć mniej to znaczy być bardziej?

Krzysztof Pieczyński Gospodarzem audycji, w zastępstwie Grażyny Dobroń, jest Jerzy Sosnowski. - Refleksja jest czymś, od czego uciekamy, ponieważ rodzi pustkę. Tymczasem z pustką trzeba się zmierzyć - mówił w Trójce aktor Krzysztof Pieczyński. Kuszeni przez reklamy, żyjący w kraju, który ciągle jeszcze się dorabia, chcąc doścignąć poziom życia w Europie Zachodniej, należący do społeczeństwa, które ekonomicznie niebezpiecznie się rozwarstwiło - ciągle chcemy mieć więcej, lub frustrujemy się, że na coś nas nie stać. Ale czy "mieć więcej” nie oznacza czasem: "być mniej”? I odwrotnie: czy świadoma i dobrowolna decyzja, żeby z czegoś zrezygnować, nie sprawia niekiedy, paradoksalnie, że pod jakimś trudno mierzalnym względem stajemy się bogatsi? Krzysztof Pieczyński tłumaczył w radiowej Trójce, że w Polsce jest wąska grupa aktorów zarabiająca dobrze. Aktor zaznaczył jednak, że w tym zawodzie, szczególnie w naszym kraju, nie jest łatwo utrzymać się na szczycie, a co za tym idzie dobrze zarabiać. - W Polsce drabina rozwoju, kariery, zarobków, jest stosunkowo niska. To człowiek musi postawić sobie drabinę do nieba, albo po prostu przebranżowić się i zaczynać od nowa. Wtedy ta drabina jest bardzo wysoka - wyjaśnił Pieczyński. Aktor tłumaczył, że często w życiu wpadamy w koleinę polegającą na tym, że oprócz bogacenia się, nic innego nie robimy. - Wtedy nagle zaczyna brakować nam powietrza - mówił gość Trójki. - Ma to związek nie tylko z pieniędzmi, ale też pokazuje, jak my się "wkręcamy" w stan, który gwarantuje nam brak refleksji" - podkreślił Pieczyński. Aktor dodał, że refleksja jest tym od czego uciekamy, ponieważ pustka jest niebezpieczna. - Pustka rodzi pytania. Niewiele osób wytrzymuje pustkę, ale każdy powinien się w niej znaleźć. Trzeba zmierzyć się z nią. Musimy zrozumieć, co to jest pustka - zaznaczył aktor. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy o zarobkach, bogaceniu się, chęci zysku, czyli o tym, czy warto "mieć więcej" czy "być mniej". Czas trwania: 113 min Format: mp3, 128 kbps, stereo

Dobronocka 2013-06-17.mp3

Wygórowane wymagania wobec partera Tomek Jamroziak

Tomasz Jamroziak - Żyjemy w czasach supermarketowych, chcemy pójść do sklepu, kupić gotowy produkt o nazwie "mąż” lub "żona”, przyjść do domu, rozpakować i mając w ręce gwarancję, gdy coś jest nie tak, wymienić. Reperowanie związków nie jest modne - mówi Tomasz Jamroziak, psycholog. Wygórowane oczekiwania wobec partnera rosną wraz z wiekiem, wykształceniem i stylem życia. Praca tylko w takim zawodzie, a pensja nie mniej niż... Partner ma być porządny i uczciwy, byle nie zazdrośnik i najlepiej bez nałogów. Psychologowie uważają, że oczekiwania są naturą naszego umysłu. Zazwyczaj dzieje się tak, że jeżeli czegoś nie dostaniemy to rodzi się rozczarowanie, a jak dostajemy to się rodzi satysfakcja. - Oczekiwania powodują, że koncentrujemy się na tych rzeczach, które chcemy osiągnąć i wydaje się nam, że tylko one dadzą nam więcej niż rzeczywiście mogą dać - wyjaśnia Tomasz Jamroziak, psycholog. Zdaniem gościa "Dobronocki", często jest tak, że kiedy spełniają się nasze oczekiwania, to tracimy to coś, co było najważniejsze. - Tracimy radość, tracimy szczęście, sens życia i poczucie istnienia drugiej osoby, partnera - mówi gość Grażyny Dobroń. Najczęściej w takich momentach zaczynamy zauważać też braki tej drugiej osoby. Zachowania które akceptowaliśmy nagle zaczynają nas irytować. Dodatkowo, gdy pojawiają się problemy stwierdzamy z żalem, że "to nie tak miało być". - Brakuje nam wytrwałości, nie jesteśmy na tyle odważni, aby w momencie pojawienia się problemów, rozczarowania zobaczyć co jest za zakrętem - mówi psycholog i dodaje, że za zakrętem często jest coś niezwykłego. Czas trwania: 115 min Format: mp3, 128 kbps, stereo

Dobronocka 2013-06-03.mp3

Wylecz cukrzycę swoją dietą

Grażyna Pająk – Nie da się oszukać organizmu. Jeżeli pozwalamy sobie skubnąć jakieś zakazane rzeczy, to zaczynamy zaburzać procesy w naszym organizmie i widać to od razu w wynikach badań – mówi dr Grażyna Pająk, biolog i dietetyk. Cukrzyca to choroba numer 1 naszych czasów. Często łączy się z otyłością i w tym zestawie jest przyczyną chorób serca, różnych stanów zapalnych, w tym Hashimoto, otępienia czy raka. Okazuje się jednak, że niemal całkowicie wywołana jest przez czynniki środowiskowe i styl życia. Wspomniane przyczyny cukrzycy pozwalają stwierdzić, że niemal w 100% można jej zapobiegać i ją leczyć - twierdzi dr Mark Hyman, konsultant do spraw zdrowia Białego Domu, który w książce "Koniec z cukrzycą i otyłością" przedstawił punkt po punkcie, jak to zrobić. To instrukcja obsługi człowieka XXI wieku, który chce odzyskać zdrowie raz na zawsze. Dr Grażyną Pająk, biolog i dietetyk zaznacza, że każdy powinien wyeliminować z diety cukry, syrop fruktozowy, gluten oraz kwasy tłuszczowe trans. Z kolei większość z nas przyjmuje za mało tłuszczów właściwych, które znajdują się na przykład w maśle. Jeżeli zdecydujemy się na przejście na dietę bezglutenową powinniśmy odstawić wszelkie odmiany pszenicy, kaszę manną, kuskus, orkisz, ale również na pewien okres czasu żyto i jęczmień, a także owies. Gościem audycji była także Joanna Figlewska, tłumaczka książki "Koniec z cukrzycą i otyłością”. Czas trwania: 115 min Format: mp3, 128 kbps, stereo

Dobronocka 2013-05-27.mp3

Dorosłe Dzieci Alkoholików z piętnem na całe życie? Stowarzyszenie OD-DO

Stowarzyszenie "OD-DO" Wzrastając w rodzinie dysfunkcyjnej dzieci nabierają cech, które w przyszłości mogą się okazać dla nich samych bardzo niszczące. Jak sobie z tym radzić opowiadali w "Dobronocce” terapeuci ze stowarzyszenia "Od-Do”. Większość z nas miało lub ma w rodzinie osobę pijącą. Jeśli jest to ojciec albo mama - inaczej jednak człowiek się rozwija, inaczej widzi siebie i relacje z innymi. Trudniej też poradzić sobie z wyzwaniami dorosłego, samodzielnego życia, wykorzystać nadarzające się okazje czy szanse. Problem jest poważny, bo według szacunków 4 mln ludzi w Polsce to dorosłe dzieci alkoholików. Często wydaje im się, że wystarczy zmienić otoczenie, żeby zostawić kłopoty za sobą. – Niestety tak się nie dzieje. I nagle, próbując osadzić się gdzie indziej w dorosłym życiu, doświadczają kryzysu i zauważają, że coś z nimi jest nie tak, że rówieśnicy funkcjonują jakoś lepiej. A prawda jest taka, że wzrastają w dysfunkcyjnej rodzinie nabieramy cech, które wykształcają się jako system obronny wobec tych problemów. I to rzutuje na życie, nawet jeśli nie mieszkamy już w dysfunkcyjnym domu – tłumaczył w Trójce terapeuta Cezary Biernacki. Natomiast Anna Maria Seweryńska podkreślała, że takie dostosowanie się do środowiska jest naturalne. – Natomiast to, co jest charakterystyczne w rodzinie dysfunkcyjnej to fakt, że dostosowanie następuje do czynników, które są niszczące – powiedziała terapeutka. Jak sobie radzić ze wstydem za rodziców, gdzie szukać pomocy po nieszczęśliwym dzieciństwie, co można zrobić, kiedy przeszłość nie daje o sobie zapomnieć? Zapraszam do wysłuchania rozmowy z Anną Marią Seweryńską i Cezarym Biernackim, terapeutami ze Stowarzyszenia "Od-Do". Czas trwania: 117 min Format: mp3, 128 kbps, stereo

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin