Deszcz pada na naszą miłość (Lektor PL).avi

ewabalicka85 / ►Kino Europejskie◄ / Deszcz pada na naszą miłość (Lektor PL).avi

Download: Deszcz pada na naszą miłość (Lektor PL).avi

Pobierz plik

438,6 MB

Czas trwania: 90 min

obsada: Gunnar Björnstrand, Birger Malmsten, Barbro Kollberg, Magnus Kesster, Erik Rosén,
reżyseria: Ingmar Bergman,
scenariusz: Herbert Grevenius , Ingmar Bergman,
zdjęcia: Erland von Koch,
muzyka: Nino Rota
szczegóły: dramat, Szwecja, 1949, 95 min

Film opowiada historię miłości Davida i Maggi, dwójki młodych ludzi, którzy czują się zagubieni we wrogim im społeczeństwie. Bedąc ciągle odrzucanymi przez otoczenie, walczą o prawo do własnego szczęścia.
"Deszcz pada na naszą miłość" został życzliwie przyjęty przez krytykę, jednakże sam Bergman był nim rozczarowany. Następnego dnia po premierze zadzwonił do producenta Lorensa Marmstedta i powiedział, że już nigdy więcej nie zrobi filmu. Lorens uznał, że to dobry pomysł.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

ewabalicka85

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Moja droga Wendy 2005 (Lektor PL).avi

obsada: Jamie Bell, Bill Pullman, Michael Angarano re ...

obsada: Jamie Bell, Bill Pullman, Michael Angarano reżyseria: Thomas Vinterberg, scenariusz: Lars von Trier, zdjęcia: Anthony Dod Mantle szczegóły: dramat, Dania, 2005, 105 min Niewielkie miasteczko na amerykańskiej prowincji.‭ Nastoletni Dick (pamiętny z genialnej roli w filmie "Billy Elliot" Jamie Bell) jest wyobcowanym półsierotą. Szybko jednak zostaje sam, bo w kopalni ginie jego ojciec. Prowadzi szare życie, które nabiera innych barw za sprawą Wendy. Nie, nie, bynajmniej nie dziewczyny, ale... broni. Dick pierwotnie kupuje rewolwer jako prezent urodzinowy dla kuzyna. Ten jednak nie przyjmuje podarku. Okazuje się, że broni nie można już zwrócić, więc chłopak zatrzymuje ją dla siebie. Dziwnym zrządzeniem losu kolega Dicka jest ogromnym fascynatem broni, mimo że uważa się za pacyfistę, podobnie zresztą jak sam Dick. W rezultacie chłopcy zakładają tajne bractwo, złożone z okolicznych nastolatków, które wyznaje kult broni, a jednocześnie ideę pacyfizmu. Każdy z członków stowarzyszenia posiada co najmniej jeden pistolet, który otrzymuje swoje imię i który zostaje zaślubiony danej osobie. Chwilami urasta to do rangi absurdu, ale dla tych dzieciaków jest całym życiem, a przynajmniej ważną jego częścią. Nadchodzi jednak dzień, kiedy broń musi zostać użyta... "Moja droga Wendy" to film wyreżyserowany przez Thomasa Vinterberga ("Festen", "Wszystko dla miłości"), w oparciu o scenariusz Larsa von Triera ("Idioci", ‬"‭Przełamując fale‬"‭, "Tańcząc w ciemnościach"). Pierwotnie film miał zrealizować sam von Trier, ale był wówczas w trakcie przygotowań do filmu "Manderley", drugiej, po "Dogville", części antyamerykańskiej trylogii. Zainteresował więc historią swojego przyjaciela Thomasa Vinterberga, współautora słynnego "Manifestu Grupy Filmowej Dogma". Duńczyk znakomicie poradził sobie z tekstem kolegi po fachu, realizując bardzo dobry film. Z początku nieco rozlazły, momentami nużący, celebrując każdy kadr, potem jednak konstruując misterny, pełen nieprzewidzianych zwrotów, film akcji. ‭Spółka Vinterberg-von Trier na przykładzie młodych Amerykanów pokazuje potęgę broni, odsłaniając cienką granicę pomiędzy dobrem a złem. Przedstawia w jaki sposób sztywne zasady (nie tylko moralne) chwieją się w podstawach, by w mgnieniu oka obróciły się w nic nieznaczące słowa. To smutne, ale prawdziwe. Bo spotykamy się w tym na co dzień. I w tym sensie przypowieść Duńczyków nabiera wymiaru uniwersalnego. ‭Całości znakomicie dopełnia muzyka popularnego w latach 60. brytyjskiego poprockowego zespołu The Zombies, który jest też ulubioną grupą bohaterów filmu.

Dogville.avi

obsada: Nicole Kidman, Stellan Skarsgard, Chloe Sevigny, ...

obsada: Nicole Kidman, Stellan Skarsgard, Chloe Sevigny, Paul Bettany, Patricia Clarkson głosy: John Hurt reżyseria: Lars von Trier, scenariusz: Lars von Trier, zdjęcia: Anthony Dod Mantle szczegóły: dramat/thriller, Dania, Niemcy, Szwecja, Norwegia, Finlandia, Włochy, Francja, Holandia, 2003, 178 min Piekło naprawdę wybrukowane jest dobrymi intencjami. Jego przerażającą, kinowo-teatralną wizję stworzył tym razem Lars von Trier. To "Dogville". Trzęsąca się kamera, często chaotyczne, niemalże amatorskie (z założenia mające wyglądać właśnie na amatorskie) ujęcia z ręki, to jeden ze znaków rozpoznawczych filmów powstających w ramach manifestu Dogmy, którego Trier jest jednym ze współtwórców. Do Dogville przybywa, szukając schronienia przed gangsterami, Grace. Mieszkańcy miasteczka zgadzają się jej go udzielić, pod warunkiem, że w zamian, będzie dla nich pracować. W tych dwóch zdaniach można właściwie streścić film. Trier nakręcił opowieść o tym, jak łatwo o przekroczenie cienkiej granicy pomiędzy dobrem i złem. O negatywnym, niszczącym wpływie władzy. Jest z nią podobnie jak z pieniędzmi. Ich błysk działa jak opium na naszą chciwość. Chcemy mieć coraz więcej. Zatracamy się w tej żądzy posiadania. I nie możemy przestać. Tak samo jest z dreszczykiem emocji, który daje poczucie władzy nad kimś. Wtedy człowiek przekracza granice, których, w normalnych okolicznościach, nigdy by nie przekroczył, rozluźnia się jego morale. Zaczyna postrzegać rzeczywistość w nowy sposób; nagina prawdę do swoich potrzeb, tłumaczy siebie i swoje zachowanie. Jest w stanie przekonać nie tylko samego siebie ale i otoczenie, że jest w porządku, nawet jeśli daleko mu do tego. Grace (wspaniała kreacja Nicole Kidman) to chodząca niewinność. Brakuje jej tylko świecącej aureoli. Ktoś powinien chodzić za nią i trzymać ją zapaloną nad jej głową (to by pasowało do konwencji, w jakiej utrzymany jest film). W miarę jak przyglądamy się temu, jak coraz bardziej jest wykorzystywana, pojawia się pytanie, dlaczego się na to godzi. Okazuje się, że, tak jak Trier potraktował swój film, tak i ona traktuje swój pobyt w miasteczku - jak coś w rodzaju eksperymentu. Mimo, że na to nie wygląda, ma w rękawie asa, o którym nikt nie wie. Długo nic na to nie wskazuje, ale, jak się okaże, to ona ma przewagę nad mieszkańcami Dogville ("Pieskiej doliny"?), nie oni nad nią. Co dzień z każdej strony zalewają nas tysiące barw, dźwięków. Żyjemy w zwariowanym świecie, w którym wszystko gdzieś stale pędzi, pulsuje, jest w ciągłym ruchu. To zaczyna się robić męczące. Pod tym względem film Triera daje widzowi swego rodzaju wytchnienie. Jest ubogi w scenografię, w barwy ( chwilami to niemalże film monochromatyczny ) a i akcja rozgrywa się w nim powoli, bez tak charakterystycznego dziś dla świata ( zarówno rzeczywistego jak i kinowego ) pośpiechu. Jak sam się do tego przyznał, Lars chciał nas zmusić do nowego, świeżego spojrzenia na kino. Udało mu się to. Oby to hasło rewolucji w filmie miało swoją kontynuację. Byłoby ciekawie, gdyby nie tylko w wykonaniu Triera. Gdyby podchwycili je także inni twórcy; reżyserzy i scenarzyści. Nie tylko z kręgu Dogmy.

Kanibale (Lektor PL).rmvb

Produkcja:Włochy muzyka:Ennio Morricone czas trwania: 83 ...

Produkcja:Włochy muzyka:Ennio Morricone czas trwania: 83 minuty Uwspółcześniona i zrealizowana w duchu satyryczno-groteskowym adaptacja “Antygony” Sofoklesa. Liliana Cavani w alegorycznej formie opowiada o studenckiej kontestacji z 1968 roku. W osobie Terejzasza [Pierze Clementi] pojawiło się na ekranie kolejne, po “Teoremacie” Pasoliniego nowoczesne i bardzo śmiałe wcielenie Chrystusa… Pełna symboliki współczesna opowieść o młodej kobiecie, która próbuje podczas zamieszek młodzieżowych w Mediolanie odnaleźć i pochować ciało swojego, zabitego przez policję, brata. Dziewczyna zostaje schwytana przez przedstawicieli prawa i skazana na śmierć. Jej narzeczony, który jest synem szefa miejscowej policji próbuje ją uratować.

C'est arrive pres de chez vous (1992).avi

obsada: Benoit Poelvoorde, Hector Pappaert, Jenny Drye ...

obsada: Benoit Poelvoorde, Hector Pappaert, Jenny Drye reżyseria: Remy Belvaux, Andre Bonzel, Benoit Poelvoorde scenariusz: Benoît Poelvoorde, Vincent Tavier zdjęcia: André Bonzel muzyka: Jean-Marc Chenut szczegóły: sensacja, Belgia, 1992, 95 min Kamera śledzi seryjnego zabójcę i złodzieja w chwilach kiedy właśnie wykonuje swój "zawód". Nawiązuje do sztuki, muzyki, natury, społeczeństwa i życia, w miarę jak pozbywa się listonoszy, emerytów i przypadkowych ludzi. Powoli zaczyna wciągać w swe działania ludzi z przeciwnej strony kamery, a oni zaczynają się zastanawiać, czy to, co robią to dobry pomysł. Film zakazany w wielu krajach.

Mies vailla menneisyytta.avi

obsada: Markku Peltola, Kati Outinen, Annikki Tahti ...

obsada: Markku Peltola, Kati Outinen, Annikki Tahti reżyseria: Aki Kaurismaki, scenariusz: Aki Kaurismaki, zdjęcia: Timo Salminen szczegóły: dramat, Finlandia, Niemcy, Francja, 2002, 97 min Akiego Kaurismakiego znawcy kina nazywają fińskim Jarmushem. Nie jest to bezpodstawne porównanie. Obaj słyną z oryginalności, surrealistycznego humoru, ironii zestawionej z melancholią i sympatią dla przedstawianych bohaterów. Obu cechuje skromność w stosowaniu filmowych środków a kolejne ich produkcje udowadniają jak wielka siła drzemie w niskobudżetowych, kameralnych produkcjach. Nie inaczej jest w przypadku najnowszego filmu fińskiego reżysera. "Człowiek bez przeszłości" to historia bezimiennego spawacza (w filmie nazwanego enigmatycznie "M"), który przybywa pociągiem do Helsinek w poszukiwaniu pracy. Już pierwszego dnia zostaje ciężko pobity w parku i ograbiony. Trafia do szpitala, gdzie po opatrzeniu ran, lekarze ostatecznie uznają go za zmarłego. Cudownie się jednak odradza i wyrusza rozpocząć nowe życie. Okazuje się, że na skutek odniesionych urazów stracił pamięć. Ze strzępków informacji stara się zrekonstruować swój świat. Zamieszkuje na przedmieściach stolicy wśród bezdomnych i innych, którym los nie poskąpił biedy i niesprawiedliwości. Ale właśnie tam znajduje miłość i szczęście. Bohaterami filmu są ludzie z nizin społecznych, odrzuceni, pokrzywdzeni przez los. Reżyser, który przedstawia ich ze śmiertelną powagą, wyraźnie się jednak z nimi solidaryzuje, nie można bowiem nie wychwycić melancholii, za którą skrywa się sympatia i współczucie dla filmowych postaci. Trudno zresztą bohaterów nie lubić - to ludzie łagodni i dobrzy, którzy choć z materialnego punktu widzenia nie mają nic, są posiadaczami największego skarbu - godności i wielkiego serca. Są niezwykle ciepli, godni szacunku i cieszą się tym, co mają. W to środowisko wkracza "M", człowiek, który traci wszystko - pieniądze, walizkę, dowód tożsamości a nawet pamięć. Film jest jego historią, mężczyzny, który próbuje ze strzępów wspomnień poskładać całe dotychczasowe życie. Jest to też opowieść o tym, jak człowiek może ułożyć sobie życie bez benefitów, jakie daje mu posiadanie przeszłości. Bez niej nie może przecież powiedzieć kim jest, nie może powołać się na swoje zasługi i wzbudzić w ludziach zaufania. Ale paradoksalnie w tej beznadziejnej sytuacji tkwi jego klucz do szczęścia, bo właśnie dzięki utracie pamięci udaje mu się je odnaleźć. Stąd wynika niezwykle optymistyczne przesłanie filmu, jako opowieści o podnoszeniu się z dna, o budowaniu życia od nowa. Film dowodzi, że można w każdym momencie zacząć wszystko od nowa, dostać od życia drugą szansę i nawet gdy spotyka nas coś strasznego, nie tylko przetrwać ale i sprawić, by nasze życie stało się lepsze.

Płotka 2005 (Lektor PL).avi

obsada: Sam Neill, Hugo Weaving, Martin Henderson reż ...

obsada: Sam Neill, Hugo Weaving, Martin Henderson reżyseria: Rowan Woods, scenariusz: Jacqueline Perske, zdjęcia: Danny Ruhlmann, muzyka: Nathan Larson szczegóły: dramat, Australia, 2005, 114 min Cate Blanchett, laureatka Oskara, wciela się w rolę Tracy Hart, kobiety która postanawia zerwać ze swoją niechlubną przeszłością. Udało się jej wyjść z nałogu heroinowego, a nowej szansy na życie upatruje w otworzeniu własnego biznesu. Przeszłość jest jednak bezwzględna. Były chłopak, brat z kryminalnymi aspiracjami i nadopiekuńcza matka stają jej na drodze ku szczęściu. Zasadne stają się pytania jakie zadaje sobie Tracy: Czy można zacząć życie od nowa, kiedy się je prawie przegrało? Czy można ponownie uwierzyć w miłość, kiedy się wcześniej przez nią cierpiało?

Paris Texas 1984.avi

obsada: Harry Dean Stanton, Nastassja Kinski, Dean Stock ...

obsada: Harry Dean Stanton, Nastassja Kinski, Dean Stockwell reżyseria: Wim Wenders, scenariusz: Sam Shepard, zdjęcia: Robby Müller, muzyka: Ry Cooder szczegóły: dramat, Niemcy, 1984, 144 min Na teksańskiej pustyni, niedaleko granicy z Meksykiem, pojawia się samotny mężczyzna. Nielegalnie przekroczył granicę, i od wielu dni błąka się po okolicy. Kiedy wreszcie dociera do pierwszej amerykańskiej osady, z wyczerpania mdleje. Okazuje się, że mężczyzna ma amnezję, nie wie, kim jest i skąd przyszedł. Na podstawie odnalezionych przy nim dokumentów lekarze docierają do mieszkającego w Los Angeles Walta. Ten ze zdumieniem rozpoznaje w pacjencie swojego starszego brata, Travisa, który cztery lata wcześniej porzucił żonę i synka i wszelki słuch po nim zaginął... Złota Palma w Cannes, aplauz krytyki i publiczności przyczyniły się do ogromnej sławy tego filmu

Le Cercle rouge 1970.rmvb

obsada: Alain Delon, Bourvil, Gian Maria Volonte, Yves M ...

obsada: Alain Delon, Bourvil, Gian Maria Volonte, Yves Montand reżyseria: Jean-Pierre Melville, scenariusz: Jean-Pierre Melville, zdjęcia: Henri Decae, muzyka: Eric Demarsan szczegóły: kryminał/thriller, Francja, Włochy, 1970, 140 min Kiedy skuty Vogel ucieka z pędzącego pociągu komisarzowi Mattei, Corey wychodzi przedterminowo z marsylskiego więzienia. Jeden ze strażników zdradził mu tajemnicę nowych zabezpieczeń renomowanego paryskiego salonu jubilerskiego. Jadący do Paryża Corey ukrywa w bagażniku swego samochodu napotkanego Vogla, co pozwala mu ominąć obławę Mattei. Dobierając na trzeciego Jansena dokonują brawurowego napadu na jubilera. O geniuszu tego filmu decyduje mroczny klimat, genialne aktorstwo oraz świetnie zbudowany scenariusz. Serce biło mi nie miłosiernie w momencie gdy Volonte uciekł Bourvilowi z pociągu. Zresztą świetna scena napadu oraz ostatnia sekwencja. Aktorstwo zasługuje tu na szczególną uwagę. Genialny Delon i Bourvil oraz nie ustępujący im Volonte oraz Montand. Świetność dopełnia muzyka a nawet jej brak. Melville świetnie buduje napięcie poprzez bardzo dobre zmontowanie scen. Kino z najwyższej półki.

Wings Of Desire (1987).rmvb

obsada: Bruno Ganz, Solveig Dommartin, Otto Sander re ...

obsada: Bruno Ganz, Solveig Dommartin, Otto Sander reżyseria: Wim Wenders, scenariusz: Wim Wenders, zdjęcia: Henri Alekan, muzyka: Jurgen Knieper szczegóły: dramat, Niemcy, Francja, 1987, 122 min Dwa anioły trafiają na Ziemię i korzystając ze swej niematerialności wtapiają się w tłum berlińczyków. Odwiedzają czytelnię, wytwórnię filmową, cyrki. To właśnie tutaj jeden z nich zakochuje się w pięknej artystce i zaczyna marzyć o zrzuceniu skrzydeł. "Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący." 1 Kor 13, 1 Tak… Miłość! Pisano o niej wiersze, dramaty, powieści. Miłość jest obecna we wszystkich możliwych gatunkach literackich, filmowych, muzycznych, malarskich. W całej szeroko pojętej sztuce. Temat wdzięczny, chwytliwy tak popularny i częsty aczkolwiek niewyczerpany. Pod szyldem miłości, ale bardziej rodem z podrzędnych zamtuzów, kariery robią gwiazdki jednego sezonu, nikczemnie wycierając i upadlając w imię zysku prawdopodobnie najważniejsze z uczuć, do jakich zdolny jest człowiek. Co prawda diamentu nie można zarysować, jednakże takie niegodziwe występki mogą skutecznie przysłonić jego blask grubą warstwą kurzu. W takich wypadkach należy go jak najprędzej oczyścić i moim zdaniem świetnie do tego celu nadaje się film Wima Wendersa "Niebo nad Berlinem". Sama fabuła dotyczy losów dwóch Aniołów, a od pewnego momentu zwłaszcza jednego z nich imieniem Damiel (w tej roli Bruno Ganz). Niosą oni pomoc ludziom zamieszkującym powojenny Berlin. Obserwują mieszkańców, słyszą ich rozmowy, wnikają w ich myśli, pozostając przy tym niewidzialnymi. Aniołowie są nieśmiertelni, czynią dobro, bardzo kochając swoich podopiecznych. Jednakże świat z ich perspektywy jest widziany w odcieniach szarości (co również oddaje kamera). Ludzie natomiast widzą kolory. Jest to silnie zarysowana metafora oparta na sferze emocji, która stanowi przyczynek do postawienia sobie szeregu egzystencjalnych pytań. Aniołowie jako istoty wyższe opiekują się mniej doskonałymi ludźmi, jednakże niejednokrotnie pragną być zdolni do ludzkich emocji i namiętności (kolor). To stanowi właśnie motyw przewodni filmu. Reszta to mozaika losów, myśli berlińczyków, stosy problemów, dylematów, które widz dostrzega, ponieważ w głównej mierze narracja prowadzona jest z „anielskiej” perspektywy. Taka dawka „życia” innych ludzi nie jest łatwa do przyjęcia, nie każdy to wytrzyma, bo choć daje do myślenia, może się wydać nużące.

Chleb i róże [Lektor PL].rmvb

produkcja: Francja, Hiszpania, Niemcy, Szwajcaria Wielka ...

produkcja: Francja, Hiszpania, Niemcy, Szwajcaria Wielka Brytania, Włochy gatunek: Dramat obyczajowy reżyseria: Ken Loach rok produkcji: 2000 czas trwania: 110 minut język: polski lektor Film fabularny ukazujący sytuację latynoamerykańskiej emigracji zarobkowej w USA. Nielegalne przekraczanie granicy za syty okup, nielegalny pobyt, z trudem zdobyta praca “na czarno” za głodowe pensje – bez ubezpieczenia i gwarancji socjalnych. Koniec lat 90, kiedy toczy się akcja filmu to okres presji i ekspansji neoliberalnej doktryny ekonomicznej, a także kryzys działalności związkowej i organizacji robotniczej. Sprzątające luksusowy hotel podejmują jednak ostatecznie próbę walki, organizują się i strajkują, a ich bunt odnosi wymierny sukces – naciskany pracodawca, dotąd bezwzględnie wykorzystujący wyalienowanych, pozbawionych świadomości klasowej pracowników ulega presji zorganizowanego oporu. Inspiracja przychodzi “z zewnątrz”, przez co film rzuca również światło na złożone relacje środowiska pracowników z agitującymi na ich rzecz, nawołującymi ich do walki młodymi związkowcami – idealistami. Loach porusza w ten sposób “odwieczną dyskusję” o istocie i strategii ruchu pracowniczego. Tytuł dzieła nawiązuje do historycznych wydarzeń 1912 roku. Wtedy to w Nowym Jorku pracownice przemysłu odzieżowego podjęły strajk pod hasłem wykraczającym poza doraźne postulaty materialne: “Chcemy chleba, ale pragniemy też i róż”.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin