I.powraca.wiatr;Wladimir.Bukowski.rar

Format: pliki *.png

"I powraca wiatr" to autobiografia Bukowskiego przedstawiająca życie w ZSRR. Bohater opisuje swoją drogę od pierwszego zetknięcia się z totalitaryzmem w organizacji pionierów (pierwsze słowa dziecka: Mama, Tata, Lenin). Poznajemy życie zwykłego sowieckiego obywatela, porażające nawet dzisiaj realia dnia codziennego ZSRR (w tym potępienie w organizacji młodzieżowej lub na zebraniu kolektywu pracowniczego). Najwięcej miejsca zajmuje życie codzienne w łagrze i więzieniu, opisy relacji z więźniami kryminalnymi, głodówek i innych protestów. Została zaprezentowana cała galeria opozycjonistów jak również pechowców, którzy przypadkowo padali ofiarą represji. Oprócz opozycji demokratycznej autor opisuje działalność tzw.menedżerów, opozycję narodową, poetów czy neomarksistów. W Związku Sowieckim pewien aferzysta mógł kraść do woli - problemy zaczęły się od tego, ze za własne pieniądze zbudował dom dla robotników. Istniały na papierze całe kompleksy przemysłowe ujęte w planach i otrzymujące państwowe dotacje - a w rzeczywistości rósł w tych miejscach zagajnik (łapówki otrzymywały wszystkie urzędy kontrolne).

Szczególne wrażenie robią przeżycia Bukowskiego w szpitalach psychiatrycznych. Wówczas obywatel sowiecki krytykujący ustrój mógł zostać uznany za chorego na tzw.schizofrenię bezobjawową. Biedak mógł umrzeć w szpitalu z powodu bezpodstawnie dawkowanych leków lub naprawdę zwariować. Trudno uwierzyć, że byli ludzie którzy przetrwali to wszystko. Bukowski udziela praktycznych porad jak przetrwać w więzieniu, jak ważne jest stawianie sobie celów i organizacja czasu. Więzienie było polem walki o prawa obywatelskie - za pomocą skarg, głodówek czy protestów. Książka to praktyczny przewodnik jak przetrwać w karcerze, schować książki czy żyletki, z czego można zrobić herbatę lub alkohol.

Autobiografia Bukowskiego to opowiadanie człowieka, który z powodów moralnych przeciwstawił się komunistycznemu kłamstwu. Obecnie mimo krótkiego upływu czasu niewiele osób pamięta tamte warunki życia a wiele wręcz nie zna. "Nikt od Ciebie nie wymaga, byś tą władzę kochał czy jej ufał - wystarczy byś się jej bał, był pokorny, wykonywał plan, podnosił rękę na zebraniu, zgodnie aprobował i z oburzeniem potępiał" - to skrócona wersja socjologii według Bukowskiego. I jedna jeszcze istotna w wypadku obecnych władz Rosji refleksja: "Psy i czekiści nie wytrzymują spojrzenia na wprost - sprawdzałem to wiele razy". I to może jedyna nadzieja dzisiaj dla narodu rosyjskiego, w którego państwa sporo się zmieniło po to aby wiele zostało tak samo.