Vladimir Nabokov - Rozpacz.zip
-
1983 - W upale i kurzu -
2001 - W cieniu słońca -
2002 - Opętanie -
2008 - Morfina -
A. S. Byatt -
Alan Sillitoe -
Aleksander Kuprin -
André Malraux -
Andrea Camilleri -
Andrzej Wydrzyński -
Anita Brookner -
Ariel Dorfman -
Arkadij i Gieorgij Wajner -
Carol Shields -
David Lodge -
Gilbert Adair -
Indra Sinha -
Irène Némirovsky -
Isabel Allende -
Iwan Bunin -
James Gordon Farrell -
Jamil Ahmad -
John Barth -
Jorge Franco -
José Lezama Lima -
Kornel Filipowicz -
M.L. Stedman -
Marlen Haushofer -
Michaił Zoszczenko -
Miodrag Bulatović -
music -
Natasha Solomons -
Olga Tokarczuk -
Péter Esterházy -
Pierre La Mure -
Piper Kerman -
Pisarze Białoruś -
Richard Adams -
Robert P. Davis -
Ruth Prawer Jhabvala -
Sarah Waters -
Sebastian Barry -
Swietłana Aleksijewicz -
Thomas Keneally -
Toni Morrison -
Vincente Lenero -
William Boyd -
William Carlos Williams -
Zadie Smith -
Zbigniew Kruszyński
Vladimir Nabokov - Dar
"Dar" jest według wielu krytyków najwybitniejszą rosyjskojęzyczną powieścią Vladimira Nabokova (1899-1977), niektórzy nawet nazywają ten utwór największą dwudziestowieczną powieścią rosyjską w ogóle. Jest to książka o człowieku szczęśliwym. Czyni go takim talent, dar obserwacji i wrażliwości, poczucie własnej rangi pisarskiej i wreszcie odwzajemniona miłość. Powieść jest zarazem hołdem złożonym literaturze rosyjskiej, jak również inteligentną i bezwzględną polemiką z niektórymi jej nurtami. Znaleźć w niej można również coś w rodzaju programu artystycznego Nabokova, a także jeden z najbardziej kompletnych zarysów jego przekonań metafizycznych. Przede wszystkim jednak "Dar" to skomplikowany i wspaniale funkcjonujący mechanizm literacki, nieustannie zwodzący czytelnika, naprowadzający go na fałszywe tropy - po to, by dać mu całą pełnię i głębię satysfakcji estetycznej.
Vladimir Nabokov - Król, dama, walet
»Król, dama, walet« "to czyste czarnoksięstwo!". Magiczna otchłań karnawału miłości i śmierci. Zabawa w życie, miłosny hazard. Gra, w której karty rozdaje kobieta. "Banalny trójkąt małżeński" czy tragiczna miłość romantyczna? Papierowa figurka z teatru marionetek czy Emma Bovary umierająca z miłości?
Vladimir Nabokov - Blady ogień
Książka składa się z 1.000-wersowego poematu "Blady ogień", napisanego przez amerykańskiego poetę Johna Shade'a oraz z serii przypisów do poematu (wyraźnie odbiegających od tematu i kilkakrotnie przekraczających objętościowo długość samego poematu) napisanych przez sąsiada i przyjaciela Shade'a – Charlesa Kinbote'a, który utrzymuje, że jest zdetronizowanym królem fikcyjnego państwa – Zembli.
Vladimir Nabokov - Śmiech w ciemności
"Śmiech w ciemności" (Laughter in the Dark, 1938) jest drugą wersją wczesnej powieści V. Nabokova "Camera obscura", napisanej po rosyjsku pod pseudonimem Sirin. Pierwsza wersja ukazała się w angielskim przekładzie w 1936 r., jednakże Nabokov nie był z niego zadowolony, spróbował więc przetłumaczyć książkę sam, równocześnie modyfikując tekst, zmieniając właściwą mu stylistykę, a przede wszystkim układ kompozycyjny. W rezultacie tych zmian powstała jedna z ciekawszych powieści wielkiego prozaika. Jej tematem jest miłość dojrzałego mężczyzny - człowieka wykształconego, subtelnego znawcy sztuki - do młodziutkiej, cynicznej i dość prymitywnej dziewczyny. Owo spóźnione uczucie, ślepe i głuche na wszelkie sygnały, staje się dla mężczyzny życiową katastrofą. Ta powieść o dramacie miłosnym, nie pozbawiona również elementów sensacyjnych, okazała się bardzo atrakcyjnym materiałem na scenariusz filmowy i doczekała się ekranizacji.
Vladimir Nabokov - Splendor
Nieznana u nas dotąd powieść Vladimira Nabokova (1899-1977), napisana w roku 1930. Sam autor w jednym z wywiadów umieścił ją wśród swych trzech najlepszych powieści rosyjskich, a jej bohatera nazywał jednym ze swych ulubionych. Rzecz o człowieku, którego marzenia się spełniają, o pokonywaniu strachu i bezinteresownym wyczynie, okupionym zapewne śmiercią. Z utworów Nabokova "Splendor" wydaje się najbliższy wzorom klasycznej powieści rosyjskiej, ale zarazem silnie przesycony jest tym, co u tego pisarza jedyne i niepowtarzalne.
Vladimir Nabokov - Ada albo Żar. Kronika rodzinna
Czternastoletni Van Veen poznaje swoją kuzynkę Adę, kiedy przyjeżdża na wakacje do Ardis wiejskiej posiadłości ciotki. Oboje zakochują się w sobie do szaleństwa, ich uczucie jest niezwykle silne, gwałtowne i nasycone zmysłowością. Ojciec chłopaka postanawia natychmiast przerwać ten związek. Młodzi rozstają się na wiele lat spotkają się dopiero jako ludzie starsi ale wszystkie życiowe wybory, a zwłaszcza miłosne przygody będą naznaczone przez ich młodzieńcze, płomienne uczucie. Powieść ma formę kroniki rodzinnej spisanej ręką Vana. To utwór pełen aluzji literackich, malarskich i filmowych, gier słownych, fałszywych tropów, zabaw z gatunkami literackimi. Uczta dla miłośników literatury, a szczególnie twórczości Nabokova. Pierwszy polski przekład ostatniej powieści Nabokova ukoronowanie twórczości pisarza, najbardziej erotyczna, a zarazem najambitniejsza jego powieść.
Vladimir Nabokov - Oko
Krótka, ale smakowita powieść Vladimira Nabokova (1899-1977) Oko, napisana na przełomie roku 1929 i 1930, jest bardzo ważna w dorobku pisarza jako pierwsze pojawienie się pewnych istotnych dla jego twórczości tematów, zabiegów i tendencji. To najwcześniejsza Nabokovowska powieść, w której narracja prowadzona jest nie w trzeciej, ale w pierwszej osobie. To także najwcześniejsza jego powieść, w której pojawiają się jako problemy pierwszoplanowe zagadnienia solipsyzmu i tożsamości. Wreszcie jest to pierwsza powieść, w której stykamy się z fałszywą wizją świata, prezentowaną przez człowieka niezrównoważonego psychicznie. W Oku należy więc widzieć poprzednika wielu arcydzieł rosyjsko-amerykańskiego prozaika, na przykład Rozpaczy, Lolity i Bladego ognia.