Bez zawieszenia Roman Dziewoński.mp3 - Sluchowiska i audiobooki - mp3 - barmar7

Zapraszamy na słuchowisko wg mikropowieści Daniela Charmsa "Starucha". Adaptacja radiowa Janusz A. Dziewiątkowski, reżyseria Waldemar Modestowicz. Zegar bez wskazówek, śmierć i powrót do świata żywych, groteska i dramat. Proza rosyjskiego dramaturga, który zmarł w szpitalu psychiatrycznym, intryguje. Autor: Daniel Charms Autor Przekładu: Dominik Wódz Reżyser: Waldemar Modestowicz Realizator: Maciej Kubera Opracowanie muzyczne: Tomasz Obertyn Inni współtwórcy: Janusz Adam Dziewiątkowski Obsada: Mariusz Bonaszewski (Bohater), Irena Jun (Starucha), Łukasz Simlat (Sakerdon Michajłowicz), Wiktoria Gorodeckaja (Panienka), Maria Robaszkiewicz (Maria Wasiljewna) oraz Franciszek Dziduch, Julia Sichowicz, Olaf Marchwicki (dzieci)

Józefina i ja - Hans Magnus Enzensberger.mp3

Joachim, trzydziestoletni ekonomista, po nieudanym małżeństwie postanawia całkowicie poświęcić się karierze zawodowej. Jednak przypadek czy też przeznaczenie inaczej pokieruje jego życiem: pewnego wrześniowego dnia spotka 75-letnią Madame Józefinę, byłą śpiewaczkę operową. Między młodym człowiekiem a ekscentryczną staruszką, obdarzoną niebagatelnym temperamentem i niezwykłą fantazją, zawiązuje się przyjaźń. Tylko czy Joachim zna całą prawdę o artystce i jej równie tajemniczej służącej, Frydzie Birnbaum? Autor: Hans Magnus Enzenberger Autor przekładu: Andrzej Kopacki Adaptacja: Małgorzata Szymankiewicz Reżyseria: Waldemar Modestowicz Realizacja: Tomasz Perkowski Opracowanie muzyczne: Renata Baszun Obsada: Elżbieta Kępińska – Józefina Grzegorz Damięcki – Joachim Emila Krakowska – Fryda Barbara Prokopowicz – Hella Janusz Rafał Nowicki - Doktor Feilchenfeldt

Jezioro Bodeńskie - Stanisław Dygat.mp3

Powieść powstała w latach 1942-43. Opublikowana została w 1946 roku. Należy do najważniejszych utworów Stanisława Dygata (1914-1977). Jej treścią są przeżycia młodego Polaka w niemieckim obozie dla Francuzów i Anglików w Konstancy nad Jeziorem Bodeńskim (co związane było zresztą z wojennymi perypetiami autora, posiadacza francuskiego paszportu w okupowanej Warszawie). Refleksje i marzenia bohatera, wywodzące się z rodzimych wzorców literackich, są tu skonfrontowane z codziennością życia w otoczeniu internowanych kolegów-cudzoziemców. Autor obnaża polską mitologię narodową, prowadząc do sytuacji groteskowych i tragikomicznych. Interesuje go zdejmowanie z postaci bohaterów kolejnych masek, wydobywanie schematów myślenia, obrona autentyczności i wolności jednostki. Jest to literatura charakteryzująca się trzeźwością i sceptycyzmem, nasycona przy tym nutą melancholii, poezji, a także subtelnego humoru. Rezyseria - Janusz Kukula Obsada: Andrzej Ferenc (bohater) Jarosław Gajewski (Thompson) Mariusz Benoit (Rouillot) Wojciech Wysocki (Villbert) Marek Bargiełowski (ksiądz Cleont) Agata Kulesza (Janka) Joanna Trzepiecińska (Susanne) Agnieszka Warchulska (Ludka) Marek Obertyn (leutnant Klaus) Tomasz Marzecki (żołnierz niemiecki) Marcin Troński (McKinley)

Kobiety - Charles Bukowski- audiobook cz.1.mp3

Kobiety to już nawet nie osobny rozdział w życiu Charlesa Bukowskiego - to cała książka, której pierwsze zdania brzmią: "Miałem pięćdziesiątkę na karku i od czterech lat nie byłem w łóżku z kobietą. Nie miałem żadnych przyjaciółek. Kobiety widywałem jedynie na ulicy lub w innych miejscach publicznych, lecz patrzyłem na nie bez pożądania, z poczuciem, że nic z tego nie będzie. Onanizowałem się regularnie, ale myśl o jakimkolwiek związku z kobietą - nawet nie opartym na seksie - była mi obca. "Po czym następuje blisko trzysta stron poświęconych głównie opisom zbliżeń z imponującą liczbą partnerek. Kobiety pociągały autora z siłą, która pozbawia mężczyzn nie tylko rozsądku, ale i instynktu samozachowawczego. Czasem uważał je za modliszki, przystawał jednak na każde ryzyko, byle tylko dokonać kolejnego podboju. Nawet czytelnicy, których mogłaby razić nadmierna dosadność opisów, nie rozstaną się z tą książką w połowie. Charles Bukowski urodził się w 1920 roku w Andernach, w Niemczech. Kiedy miał trzy lata, jego rodzice wyemigrowali do USA. Dorastał w ubogich, robotniczych dzielnicach Los Angeles, gdzie dobrze poznał smak niedostatku. Doświadczał go także i później. Pierwsze opowiadanie opublikował w roku 1944, nieprędko jednak doceniono jego talent - długo musiał utrzymywać się z pracy fizycznej i różnych dorywczych zajęć, często bywał bez grosza i bez dachu nad głową, zdany na łaskę przypadkowych ludzi. Dopiero w dwu ostatnich dekadach życia pisarstwo zaczęło przynosić mu spore dochody. Twórczość Bukowskiego stanowi niepowtarzalne zjawisko w świecie zachodniej literatury. Często stawiany na równi z Hemingwayem i Henrym Millerem, zyskał uznanie krytyki i czytelników przede wszystkim za wspaniałe wyczucie formy, doskonale lapidarny styl i autentyzm. Powodem niesłabnącej fascynacji jego prozą jest też bez wątpienia awanturnicze życie, które z upodobaniem trwonił na inne swoje pasje: kobiety, alkohol, hazard. Jedynym światem, w którym czuł się naprawdę swojsko i którego reguły w pełni zaakceptował, był świat pijaków, dziwek, wykolejeńców i nieudaczników, ludzi wyobcowanych ze społeczeństwa i niezdolnych, tak jak on, nagiąć się do życia w kieracie. Otaczająca go atmosfera skandalu i prowokacji, przebijająca z jego prozy postawa buntownika, krytycznie nastawionego do akademickich, komercyjnych nurtów literatury amerykańskiej, obalanie obyczajowych tabu, dosadny, często wulgarny język sprawiły, że stał się kultową postacią literackiego podziemia i idolem pokolenia bitników. Pozostawił po sobie bogaty dorobek w postaci ponad trzydziestu książek: powieści, opowiadań, zbiorków poezji. Zmarł 9 marca 1994 roku w swoim domu w San Pedro, który jest dziś celem swoistych pielgrzymek wielbicieli jego niezwykłego talentu.

Kobiety - Ch.Bukowski audiobook cz.2.mp3

Kobiety to już nawet nie osobny rozdział w życiu Charlesa Bukowskiego - to cała książka, której pierwsze zdania brzmią: "Miałem pięćdziesiątkę na karku i od czterech lat nie byłem w łóżku z kobietą. Nie miałem żadnych przyjaciółek. Kobiety widywałem jedynie na ulicy lub w innych miejscach publicznych, lecz patrzyłem na nie bez pożądania, z poczuciem, że nic z tego nie będzie. Onanizowałem się regularnie, ale myśl o jakimkolwiek związku z kobietą - nawet nie opartym na seksie - była mi obca. "Po czym następuje blisko trzysta stron poświęconych głównie opisom zbliżeń z imponującą liczbą partnerek. Kobiety pociągały autora z siłą, która pozbawia mężczyzn nie tylko rozsądku, ale i instynktu samozachowawczego. Czasem uważał je za modliszki, przystawał jednak na każde ryzyko, byle tylko dokonać kolejnego podboju. Nawet czytelnicy, których mogłaby razić nadmierna dosadność opisów, nie rozstaną się z tą książką w połowie. Charles Bukowski urodził się w 1920 roku w Andernach, w Niemczech. Kiedy miał trzy lata, jego rodzice wyemigrowali do USA. Dorastał w ubogich, robotniczych dzielnicach Los Angeles, gdzie dobrze poznał smak niedostatku. Doświadczał go także i później. Pierwsze opowiadanie opublikował w roku 1944, nieprędko jednak doceniono jego talent - długo musiał utrzymywać się z pracy fizycznej i różnych dorywczych zajęć, często bywał bez grosza i bez dachu nad głową, zdany na łaskę przypadkowych ludzi. Dopiero w dwu ostatnich dekadach życia pisarstwo zaczęło przynosić mu spore dochody. Twórczość Bukowskiego stanowi niepowtarzalne zjawisko w świecie zachodniej literatury. Często stawiany na równi z Hemingwayem i Henrym Millerem, zyskał uznanie krytyki i czytelników przede wszystkim za wspaniałe wyczucie formy, doskonale lapidarny styl i autentyzm. Powodem niesłabnącej fascynacji jego prozą jest też bez wątpienia awanturnicze życie, które z upodobaniem trwonił na inne swoje pasje: kobiety, alkohol, hazard. Jedynym światem, w którym czuł się naprawdę swojsko i którego reguły w pełni zaakceptował, był świat pijaków, dziwek, wykolejeńców i nieudaczników, ludzi wyobcowanych ze społeczeństwa i niezdolnych, tak jak on, nagiąć się do życia w kieracie. Otaczająca go atmosfera skandalu i prowokacji, przebijająca z jego prozy postawa buntownika, krytycznie nastawionego do akademickich, komercyjnych nurtów literatury amerykańskiej, obalanie obyczajowych tabu, dosadny, często wulgarny język sprawiły, że stał się kultową postacią literackiego podziemia i idolem pokolenia bitników. Pozostawił po sobie bogaty dorobek w postaci ponad trzydziestu książek: powieści, opowiadań, zbiorków poezji. Zmarł 9 marca 1994 roku w swoim domu w San Pedro, który jest dziś celem swoistych pielgrzymek wielbicieli jego niezwykłego talentu.

Wycinka - Thomas Bernhard.mp3

"Wycinka", czyli wiedeńska satyra na ludzi sztuki. Premiera słuchowiska Igora Gorzkowskiego W Dwójkowym cyklu "Słuchowisko na lato" zapraszamy na premierę adaptacji powieści austriackiego pisarza Thomasa Bernharda pt. "Wycinka" w przekładzie Moniki Muskały. Adaptacja radiowa i reżyseria Igora Gorzkowskiego, w rola głównych usłyszymy: Andrzeja Mastalerza i Adama Ferencego. Słuchowisko "Wycinka" to radiowa adaptacja głośnej powieści austriackiego pisarza Thomasa Bernharda. Jest to, charakterystyczny dla pisarstwa Bernharda, monolog narratora (Andrzej Mastalerz), alter ego pisarza, opisujący pewną kolację "artystyczną" odbywającą się w wiedeńskim domu małżeństwa Auersbergerów. Gospodarze wieczoru, wraz ze swoimi gośćmi, oczekują na honorowego gościa, jakim jest aktor wiedeńskiego Burgtheater (Adam Ferency), instytucji, która w Austrii jednoznacznie kojarzona jest konserwatywnym podejściem do sztuki. Literacki oryginał wywołał w Wiedniu w latach osiemdziesiątych ogromny skandal towarzyski, bowiem w uczestnikach opisanej kolacji wiele postaci z artystycznego światka Wiednia rozpoznało siebie. Jeden ze sportretowanych bohaterów powieści wytoczył Bernhardowi proces o zniesławienie, co zresztą przysporzyło publikacji znakomitej promocji. W adaptacji Igora Gorzkowskiego walor rozpoznawalności wśród bohaterów prawdziwych postaci traci na znaczeniu. Nie istotne jest też miejsce i czas rozgrywania się akcji. Słuchowisko stało się więc "czystą", bo pozbawioną konkretnego kontekstu, satyrą na ludzi sztuki, na ich kabotyństwo i snobizm. Autor adaptacji zachował w scenariuszu Bernhardowską frazę, tak specyficzną dla autora oryginału, a Andrzej Mastalerz, aktor kreujący Autora znakomicie potrafi jej rytmiczność i muzyczność przedstawić. Thomas Bernhard: Wycinka Przekład: Monika Muskała Adaptacja i reżyseria: Igor Gorzkowski Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Opracowanie muzyczne: Piotr Tabakiernik Obsada: Andrzej Mastalerz – Narrator Adam Ferency – Aktor *** Słuchowisko powstało we współpracy z Filmoteką Narodową - Instytutem Audiowizualnym.

Emigranci - Mrożek Sławomir.mp3

"Emigranci" Mrożka - słuchowisko w Dwójce W sobotnim Słuchowisku na lato przypominamy radiową adaptację "Emigrantów" Sławomira Mrożka, wybitnegego dramaturga i pisarza, zmarłego 15 sierpnia 2013 roku. Reżyseria Janusza Kukuły. Dwaj cudzoziemcy z bliżej nieokreślonego kraju zamieszkują wspólnie suterenę w nieznanym mieście Europy Zachodniej. Wyobcowany intelektualista, AA, wybrał emigrację z powodów politycznych, jego towarzysz zaś, "chłoporobotnik" XX, wyjechał wyłącznie dla zarobku. Skazani są na własne towarzystwo, a ich symbioza polega na wzajemnym uzależnieniu... Sławomir Mrożek: „Emigranci” Reżyseria: Janusz Kukuła Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski Obsada: Andrzej Zieliński - AA Sławomir Orzechowski - XX

Sztuka kochania - K.Szolajski.mp3

Wisłocka, czyli jak to ze "Sztuką kochania" było. Premiera słuchowiska Konrada Szołajskiego. W radiowej Jedynce premiera słuchowiska zrealizowanego na podstawie powieści Konrada Szołajkiego pt. "Wisłocka, czyli jak to ze "Sztuką kochania" było". Adaptacja radiowa i reżyseria autora. W roli Michaliny Wisłockiej - Patrycja Soliman. Premiera w Teatrze Polskiego Radia. WISŁOCKA, czyli jak to ze Sztuką kochania było Konrada Szołajskiego to opowiedziana w niekonwencjonalny sposób historia życia kobiety, która potrafiła doświadczenia z własnego, nieudanego małżeństwa wykorzystać w podręczniku dla par. Sztuka kochania pomogła milionom Polaków i Polek nie tylko w łóżku, ale również w miłości. W słuchowisku przedstawiono walkę o wydanie najsłynniejszej polskiej książki o seksie, wydrukowanej w czasach PRL w większej ilość egzemplarzy niż Pan Tadeusz czy Biblia. Konrad Szołajski to reżyser i scenarzysta filmowy, autor wielu głośnych utworów fabularnych i dokumentalnych, a prywatnie przyjaciel Michaliny Wisłockiej. W 2001 roku nakręcił film, w którym pani Michalina opowiedziała o swoim barwnym życiu; dzięki temu mogła później powstać biograficzna powieść Szołajskiego. Choć została oparta na faktach, stanowi fantazję na temat losów Michaliny Wisłockiej i jej słynnego poradnika erotycznego. Autor ubiera tę niezwykłą biografię w atrakcyjną formę kryminalno-szpiegowską osadzoną w Polsce czasów Gierka. Słuchowisko wyreżyserowane przez Szołajskiego, jest autorską adaptacją przygotowaną specjalnie dla Teatru Polskiego Radia i zrealizowaną w doborowej obsadzie aktorskiej. Konrad Szołajski: Wisłocka czyli „Sztuka kochania” Adaptacja i reżyseria: Konrad Szołajski Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Muzyka: Adam Walicki Obsada: Sławomir Pacek – Dominiak Krzysztof Kowalewski – Machała Kamilla Baar-Kochańska – Bożena Patrycja Soliman – Wisłocka Izabela Dąbrowska – Wanda Adam Ferency – Wisłocki Stefan Friedmann – Kądziela *** Słuchowisko powstało we współpracy z Narodowym Instytutem Audiowizualnym.

Bez zawieszenia - Roman Dziewoński.mp3

barmar7