-
1148 -
2273 -
268 -
112
3801 plików
140,89 GB
Foldery
Ostatnio pobierane pliki
12 maja 1992 roku, pod wierzchołkiem trzeciej góry świata, Kanczendzongi (8598 m), ostatni raz widziana była wybitna polska himalaistka Wanda Rutkiewicz. Kangczendzonga, po tybetańsku oznaczająca Pięć Wielkich Skarbnic Śniegu, miała być jej dziewiątym ośmiotysięcznikiem. Zamierzała zdobyć wszystkie (14), a tym samym Koronę Himalajów. Chciała być trzecią na świecie - po Reinholdzie Messnerze i Jerzym Kukuczce.
Wyprawą dowodził Meksykanin Carlos Carsolio. Z nim to Wanda Rutkiewicz rozpoczęła 12 maja 1992 roku około godziny 3.30 wspinaczkę na szczyt z obozu czwartego, położonego na wysokości 7900 m. Przez jakiś czas podążali razem, później Carsolio szedł przodem. Jeszcze w bazie umówili się, że od obozu II działać będą oddzielnie, pomagając sobie w miarę możliwości. Mimo silnego wiatru i głębokiego śniegu, dobra widoczność sprzyjała wspinaczce.
Rutkiewicz miała jednak problemy żołądkowe, szła wolniej. Meksykanin po wielu godzinach samotnej walki, dotarł na szczyt. Kiedy wracał, spotkał Polkę, która w tym czasie zdołała pokonać zaledwie połowę drogi, na wysokości 8200 - 8300 m. Rutkiewicz nie miała śpiwora, kuchenki, była zmęczona i odwodniona. Chciała spędzić noc w śniegu i następnego dnia atakować szczyt.
Carlos zszedł niżej i czekał na nią w obozie IV. 14 maja Meksykanin podał przez radio do bazy, że widział Polkę dwa dni wcześniej. Pogoda zepsuła się w rejonie Kanczendzongi w chwili, gdy Wanda Rutkiewicz spędzała samotnie noc na wysokości 8250 m. Przez następne dni warunki atmosferyczne nie poprawiały się. Szanse na odnalezienie Polki były znikome.
Wyprawą dowodził Meksykanin Carlos Carsolio. Z nim to Wanda Rutkiewicz rozpoczęła 12 maja 1992 roku około godziny 3.30 wspinaczkę na szczyt z obozu czwartego, położonego na wysokości 7900 m. Przez jakiś czas podążali razem, później Carsolio szedł przodem. Jeszcze w bazie umówili się, że od obozu II działać będą oddzielnie, pomagając sobie w miarę możliwości. Mimo silnego wiatru i głębokiego śniegu, dobra widoczność sprzyjała wspinaczce.
Rutkiewicz miała jednak problemy żołądkowe, szła wolniej. Meksykanin po wielu godzinach samotnej walki, dotarł na szczyt. Kiedy wracał, spotkał Polkę, która w tym czasie zdołała pokonać zaledwie połowę drogi, na wysokości 8200 - 8300 m. Rutkiewicz nie miała śpiwora, kuchenki, była zmęczona i odwodniona. Chciała spędzić noc w śniegu i następnego dnia atakować szczyt.
Carlos zszedł niżej i czekał na nią w obozie IV. 14 maja Meksykanin podał przez radio do bazy, że widział Polkę dwa dni wcześniej. Pogoda zepsuła się w rejonie Kanczendzongi w chwili, gdy Wanda Rutkiewicz spędzała samotnie noc na wysokości 8250 m. Przez następne dni warunki atmosferyczne nie poprawiały się. Szanse na odnalezienie Polki były znikome.
- sortuj według:
-
0 -
0 -
1 -
0
1 plików
73,19 MB
