Kraj Dogonow. Ginace dziedzictwo.avi

TYNSOMAY / PAŃSTWA GEOGRAFIA POLITYKA WOJNY / Afryka / Kraj Dogonow. Ginace dziedzictwo.avi

Download: Kraj Dogonow. Ginace dziedzictwo.avi

Pobierz plik

642,57 MB

Czas trwania: 52 min

Kraj Dogonów. Ginące dziedzictwo
29 cze 2014 o godz. 06:00 kategoria: Kultura / Media | Brak komentarzy
reżyser: Lutz Gregor
Niemcy, 2012, 60 min.
polski lektor
Niemiecki reżyser Lutz Gregor zabiera widzów w fascynujący świat Dogonów – ludu żyjącego w Afryce Zachodniej.
Dogonowie to lud zamieszkujący południowo-wschodnią część Mali, państwa położonego w Afryce Zachodniej. Krajobraz ich regionu jest unikatowy. Charakteryzuje się wioskami położonymi na odcinku około 200 kilometrów wzdłuż spektakularnego uskoku Bandiagara. Dziedzictwo naturalne i kulturowe Dogonów zostało wpisane w 1989 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Obecnie kraj Dogonów, ich tańce, maski, drewniane rzeźby i architektura są jedną z najważniejszych atrakcji turystycznych Mali.

Przez całe ubiegłe stulecie badacze odnotowywali znaczące zmiany w organizacji społecznej, kultury materialnej i wierzeń tego ludu. W dużej mierze za tę transformację odpowiada duży ruch turystyczny w tym regionie. Lutz Gregor w swoim filmie zabiera widzów do krainy Dogonów i przedstawia im dylematy, przed którymi stają jej mieszkańcy – z jednej strony pragnący dostosować się do nowoczesności panującej wokół, z drugiej chcący zachować swoje unikalne tradycje. Przepiękne zdjęcia i portrety indywidualne mieszkańców Mali sprawiają, że film oferuje imponujący wgląd w fascynujący świat Dogonów

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

TYNSOMAY

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Hotel Rwanda (Hotel Ruanda). Lektor PL.avi

2004 / RPA, USA, Wielka Brytania, Włochy Lektor PL ...

2004 / RPA, USA, Wielka Brytania, Włochy Lektor PL obrazek

Kiedy Rwanda pogrążała się w szaleństwie, jeden człowiek poprzysiągł chronić rodzinę, którą kochał. Obietnica ta dodała mu odwagi, by ocalić ponad 1200 osób. Film opowiada historię Paula Rusesabahina, kierownika hotelu, który dal schronienie uchodźcom, ratując ich od pewnej śmierci. Kiedy reszta świata zamknęła oczy na problemy Rwandy, Paul udowodnił, że jeden dobry człowiek może wpłynąć na losy świata.

Idz diable precz.avi

Idź diable precz 4 cze 2010 o godz. 23:10 kategoria: Ru ...

Idź diable precz 4 cze 2010 o godz. 23:10 kategoria: Ruchy Wolnościowe, Wojna / Imperializm | Brak komentarzy reżyseria: Gini Reticker kraj: USA rok produkcji: 2008 czas trwania: 70 minuty język: polski lektor Liberia jest najstarszym niepodległym państwem w Afryce. Jest także jednym z niewielu krajów na świecie, którego powstaniu towarzyszyła utopistyczna wizja ludzkiej natury. Od 1822 r. osiedlali się w niej byli niewolnicy z USA, którzy w 1847 r. ogłosili powstanie własnego, niepodległego państwa. Mieli oni żyć w pokoju z członkami osiemnastu lokalnych plemion. Praktyka okazała się jednak zupełnie inna – historia Liberii to szereg okrutnych wojen domowych, zamachów stanu i morderstw politycznych. W najbardziej krwawym konflikcie, toczącym się nieprzerwanie od 1989 do 2003 r., zginęło blisko 200 tys. mieszkańców Liberii (przy życiu pozostało około 3,5 miliona). Wydawać by się mogło, że w takich okolicznościach jakakolwiek inicjatywa pokojowa jest skazana na niepowodzenie. Wszyscy, którzy na przestrzeni lat odważyli się protestować przeciwko rzeziom, szybko stawali się ich ofiarami. Jednak w 2003 r. o pokój zaapelowały kobiety – do tej pory traktowane co najwyżej jako łup wojenny. Wiedziały, że jeżeli tym razem nie zareagują, ich kraj może przestać istnieć. Zarówno armie partyzantów, jak i siły rządowe nie przebierały w środkach – tworzyły oddziały dzieci-zabójców, poddawały żołnierzy działaniu narkotyków, zachęcały do masowych gwałtów, tolerowały kanibalizm. Inicjatywa kobiet, będąca odruchem ludzkiego sprzeciwu wobec otaczającego je horroru, szybko przekroczyła podziały religijne i etniczne. Swą organizację nazwały Liberian Mass Action for Peace. Była to pierwsza organizacja, w której działały chrześcijanki i muzułmanki. Od początku dystansowały się od polityki, podkreślając, że interesuje je wyłącznie pokój. Film jest kronikarskim zapisem rozwoju masowego ruchu społecznego, tworzonego wyłącznie przez kobiety. Aktywistki postanowiły codziennie spotykać się na targu rybnym, obok którego przejeżdżał liberyjski dyktator Charles Taylor. Początkowo było ich zaledwie kilkanaście, ale szybko liczba ta urosła do kilku tysięcy. Padający deszcz, piekące słońce, zabłąkane kule karabinowe – nic nie było w stanie ich stamtąd usunąć. Były ubrane w białe stroje, niosły plakaty z wymalowanymi hasłami. Choć zakrawa to na cud, po kilku miesiącach wymusiły na stronach konfliktu przystąpienie do rokowań pokojowych. Ze względów bezpieczeństwa toczyły się one w Ghanie – aktywistki LMAP pojechały tam, by nadzorować rozmowy. Odniosły kolejny sukces – presja przez nie wywierana walnie przyczyniła się do szybszego zawarcia pokoju. Powstrzymało to codzienną rzeź na ulicach stolicy Liberii. Za reżyserię i produkcję filmu odpowiadały feministki z USA, od lat wspierające ruchy kobiece w Afryce. W swoich życiorysach mają współpracę z takimi tuzami zaangażowanego dokumentu jak Michael Moore czy Raoul Peck. Realizacja dokumentów jest dla nich jednym ze sposobów walki o lepszy, sprawiedliwszy świat bez wojen i ucisku.

Nagi General.avi

Nagi generał 7 lut 2011 o godz. 23:25 kategoria: Wojna ...

Nagi generał 7 lut 2011 o godz. 23:25 kategoria: Wojna / Imperializm | Komentarzy: 5 kraj: USA rok produkcji: 2010 czas trwania: 54 minuty język: polski lektor Opowieść dokumentalna o mężczyźnie o nazwisku Joshua Milton Blahyi, znanym także jako Nagi Generał, pochodzącym z Liberii byłym pastorze, który jest jednym z najokrutniejszych żyjących morderców i kanibali w skali świata. Twierdzi, że w wieku 11 lat miał wizję, podczas której rozmawiał z samym diabłem przez telefon i ten nakazał mu zabijać i jeść ludzi, aby wzmocnić swą potęgę. Blahui pochodzi z klanu Sarpo, którego starszyzna wyniosła go na szczyty kościelne, dzięki czemu stał się później duchowym doradcą prezydenta Liberii Samuela Doego. Gdy wybuchła wojna domowa w kraju, stanął po stronie Roosevelta Johnsona. Gwałtowny i ekscentryczny walczył nago, stąd jego przydomek Nagi Generał. On i jego oddziały miały na sobie tylko buty i broń, gdyż wierzył, że nagość chroni ciało przed kulami. Przed bitwą zawsze poświęcał życie ofiary. „Było to z reguły małe dziecko, gdyż jego krew satysfakcjonuje diabła. Czasem zanurzałem się pod wodę, gdzie dzieci pływały. Nurkowałem, chwytałem jedno i skręcałem mu kark. Potem z żołnierzami piliśmy jego krew”. Podobno jego oddziały zamordowały około 20 000 osób. Rzezie Nagiego Generała skończyły się wraz z końcem wojny domowej w Liberii. W 1997 roku podczas podróży do Ghany wyspowiadał się w kościele i uważa, że ocalił swe życie. Teraz, gdy znów przemawia z ambony, spotyka wielu krewnych swych ofiar. „Czuję się bardzo, bardzo źle”, ale utrzymuje, że to diabeł go opętał i on odpowiada za jego przeszłość. Pobierz:

Liberia - podroz do kraju wojny.avi

Liberia – podróż do kraju wojny 3 sie 2010 o godz. 11:5 ...

Liberia – podróż do kraju wojny 3 sie 2010 o godz. 11:58 kategoria: Wojna / Imperializm | Brak komentarzy Kraj: USA Reżyseria: Jonathan Stack Rok produkcji: 2004 Czas trwania: 55 min Język: Polski lektor Film o wojnie domowej w Liberii. Twórcy filmu, w tym słynny Jonathan Stack, znajdują się z kamerą po obu stronach konfliktu, pokazując bezsens wojny oraz kulisy konfliktu. Liberia nie jest już strategicznym punktem na afrykańskiej mapie i choć obie strony wzywają USA do mediacji, Waszyngton wysyła wojsko i mediatorów, gdy jest już za późno. Pierwsza wojna domowa w Liberii trwała z przerwami od 1989 do 1997 roku i pochłonęła 150 tysięcy istnień ludzkich. Konflikt między siłami rządowymi a opozycją (Narodowy Patriotyczny Front Liberii) wybuchł ponownie 8 lipca 2003 roku. Przeczytaj: Liberia: Żołnierze z korpusu sił pokojowych ONZ wykorzystują seksualnie dzieci

Koszmar Darwina.avi

Koszmar Darwina 9 sty 2010 o godz. 17:46 kategoria: Ant ...

Koszmar Darwina 9 sty 2010 o godz. 17:46 kategoria: Anty / Alterglobalizacja, Ekologia / Prawa Zwierząt | Komentarzy: 2 Kraj: Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Kanada, Szwecja, Tanzania Reżyseria Hubert Sauper Rok produkcji: 2004 Czas trwania: 107 minuty Język: Polskie napisy Koszmar Darwina” to opowieść o ludziach z Północy i globalizacji, a także o pewnej rybie. W latach 60-tych samym centrum Afryki w ramach naukowego eksperymentu do wód Jeziora Wiktorii wpuszczono pierwsze sztuki nowego gatunku ryby. W wyniku tych działań gwałtownie rosnąca populacja okonia nilowego doprowadziła do zagłady praktycznie wszystkich pozostałych gatunków zamieszkujących jezioro. Ten żarłoczny drapieżca rozmnażał się w tak oszałamiającym tempie, że dziś jego białe mięso eksportowane jest do wszystkich krajów świata. Olbrzymie samoloty towarowe, które niegdyś służyły Rosjanom, przylatują codziennie aby odebrać ostatnie połowy, wymieniając je na kałasznikowy i amunicję, wykorzystywane w niezliczonych wojnach, które opanowały mroczne serce kontynentu. Rozkwit tego międzynarodowego konglomeratu żywieniowego i zbrojeniowego doprowadził do szatańskiego sojuszu, zawartego w imię globalizacji nad brzegami największego tropikalnego jeziora na planecie, sprowadzając tu armię młodych rybaków, hinduskich właścicieli fabryk, afrykańskich ministrów, unijnych komisarzy, rosyjskich pilotów i tanzańskich prostytutek. Austriacki dokumentalista Hubert Sauper odsłania przed nami okrutne oblicze świata. Chciałoby się wręcz powiedzieć, że trafiamy do piekła. Problem w tym, że to, co widzimy na ekranie, nie jest niczym nadzwyczajnym. Właśnie fakt, że oglądamy codzienność, przeraża najbardziej. Na przykładzie regionu Tanzanii nad brzegami jeziora Wiktorii Sauper pokazuje nam świat ciągłej walki o życie. Tu nie ma miejsca na nadzieję, a przyszłość liczy się nie w latach, lecz w miesiącach, a czasem ledwie w dniach. W jeziorze Wiktorii łowione są gigantyczne ryby. Jednak okoliczni mieszkańcy z tej obfitości nie korzystają. Całość wysyłana jest na eksport, zaś miejscowi żywią się odpadkami i z niepokojem przeglądają informacje o zbliżającej się klęsce głodowej. Większość z nich jednak jej nie doczeka. Zginą zamordowani przez równie zdesperowanych, lecz sprytniejszych, odważniejszych lub sprawniejszych od siebie. Ta szybka śmierć jest błogosławieństwem, które nie wszystkich dotyka. Ci, którym nie jest ona dana, umierają powoli, wycieńczeni AIDS i innymi chorobami. W oczekiwaniu na nieuchronny koniec towarzyszy im tylko alkohol i inne używki. Afryka według Saupera to region, który – nominalnie wolny – wciąż jest kolonialną kloaką dla białych ludzi. Gwałcą oni bez skrupułów mieszkańców tych ziem, lecz czynią to w nadziei uniknięcia podobnego losu. Kiedyś kupowano niewolników, dziś zagarnia się zasoby naturalne. Afryka jest burdelem i śmietnikiem, bez nadziei na przyszłość.

Prostując ścieżki.avi

Prostując ścieżki 26 kwi 2011 o godz. 14:00 kategoria ...

Prostując ścieżki 26 kwi 2011 o godz. 14:00 kategoria: Inne | Brak komentarzy rok produkcji: 2010 reżyseria: Susan Cohn rockefeller czas trwania: 28 minuty język: polski lektor Dokument produkcji HBO przedstawia kilka scen z życia doktora Ricka Hodesa, pełnego poświęcenia amerykańskiego lekarza, który od ponad 20 lat ratuje etiopskie dzieci. Pochodzący z Nowego Jorku doktor Rick Hodes zdecydował się poświęcić swoje życie pomocy innym. Od ponad dwudziestu lat mieszka i pracuje w Etiopii, gdzie leczy młodych pacjentów, cierpiących między innymi na gruźlicę kości i choroby kręgosłupa. Codziennie boryka się z problemami typowymi dla pracy w krajach Czarnego Lądu – brak odpowiedniego sprzętu i leków, na które byłoby stać jego pacjentów (często wykłada pieniądze z własnej kieszeni), niewystarczająca liczba lekarzy i pielęgniarzy. Trudności go jednak nie zniechęcają, doktor Hodes nie ustaje w pracy. Jednocześnie jest ojcem dla siedemnaściorga przygarniętych dzieci, pochodzących z różnych środowisk. Jak godzi wszystkie obowiązki? Skąd czerpie siłę? Doktor Hodes wciela w życie piękne, pochodzące z Talmudu hasło „Kto ratuje jedno życie, ratuje cały świat”. Nie ukrywa też, że nie byłby w stanie wykonywać swojej pracy bez głębokiej wiary, która go cechuje (wyznaje ortodoksyjny judaizm). Reżyserka filmu, Susan Cohn Rockefeller, jest znaną pisarką, scenarzystką i dokumentalistką, która w swojej twórczości stara się przybliżać sylwetki ludzi walczących o lepsze jutro, czy to w skali lokalnej, czy globalnej. Jej wyprodukowany przez HBO dokument Prostując ścieżki był pokazywany na licznych festiwalach filmowych, m.in. w Hot Springs, Cleveland, Nantucket, Los Angeles, San Diego, Toronto i Nowym Jorku, gdzie spotykał się z ciepłym przyjęciem ze strony widzów i krytyków. Otrzymał również Nagrodę Jury i Nagrodę Publiczności na Woods Hole Film Festival.

Toksyczna somalia.avi

Toksyczna Somalia 15 cze 2011 o godz. 07:14 kategoria ...

Toksyczna Somalia 15 cze 2011 o godz. 07:14 kategoria: Ekologia / Prawa Zwierząt | Brak komentarzy kraj: Francja rok produkcji: 2010 reżyser: Paul Moreira czas trwania: 52 minuty język: polski lektor W ciągu kilku lat Somalia stała się składowiskiem odpadów toksycznych dla zachodniego świata. To właśnie do afrykańskiego kraju wysyłane są statki pełne skrajnie niebezpiecznych chemikaliów i materiałów radioaktywnych. W cały proceder zamieszana jest zaś włoska mafia. Liczba śmiertelnych ofiar zatrucia w somalijskim regionie Puntland wynosi już setki, podczas gdy tysiące wciąż żywych cierpią na poważne choroby. Fatalny stan służby zdrowia uniemożliwia realne oszacowanie rozmiarów tragedii, niemniej jedno jest pewna: sytuacja wymaga natychmiastowej interwencji. Niestety nic nie wskazuje na to, by Somalia przestała być wysypiskiem najbardziej problematycznych śmieci. Toksyczne odpady wciąż zatruwają miejscową wodę i ziemię, lokalne władze udają, że problem nie istnieje, a poszkodowanej ludności nikt nie pyta o zdanie. Kto stoi za tym procederem? Znaleźć odpowiedź na to pytanie nie jest łatwo. Dwóch włoskich dziennikarzy próbowało przeprowadzić śledztwo i skończyło się ono dla nich tragicznie. Dopiero w roku 2009 ujawnione zostały szokujące informacje, wyjawione przez jednego z włoskich mafiosów…

Czasem Trzeba Zatańczyć z Diabłem.avi

Czasem trzeba zatańczyć z diabłem 29 cze 2011 o godz. ...

Czasem trzeba zatańczyć z diabłem 29 cze 2011 o godz. 22:26 kategoria: Wojna / Imperializm | Brak komentarzy kraj: USA reżyser: Rebecca Richman Cohen rok produkcji: 2010 czas trwania: 82 minuty język: polski lektor Freetown, stolica Sierra Leone. Grupa żołnierzy ONZ strzeże ufortyfikowanego budynku Sądu Specjalnego. Wewnątrz oczekuje na proces Issa Sesay, przywódca antyrządowych rebeliantów. Zdaniem jednych bezwzględny morderca i zbrodniarz, według innych – bohater tragiczny. Issa Sesay stał na czele sił Zjednoczonego Frontu Rewolucyjnego, prowadzącego długotrwałą walkę z władzami Sierra Leone. Po schwytaniu zarzucano mu terroryzowanie cywili, wymierzanie zbiorowych kar, zabójstwa, przemoc seksualną i psychiczną, wykorzystywanie dzieci jako żołnierzy, porwania, zmuszanie do niewolniczej pracy, rabunki, podpalenia. Prokuratorzy stwierdzili jednoznacznie – Sesay to zbrodniarz wojenny. Jego obrońcy utrzymywali tymczasem, że był on jedynie żołnierzem wbrew własnej woli walczącym w obronie cywili, i podkreślali rolę, jaką odegrał w zaprowadzeniu w Sierra Leone pokoju. Tylko jedno było pewne – proces byłego bojownika musiał dostarczyć wielu emocji. „Latem 2006 roku siedziałam za kuloodporną szybą w galerii dla obserwatorów w Sądzie Specjalnym dla Sierra Leone, pierwszym w historii „trybunale hybrydowym” do sądzenia zbrodni wojennych, powołanym przez ONZ i rząd Sierra Leone” – wspomina reżyserka REBECCA RICHMAN COHEN. „W tamtym czasie nie kręciłam jeszcze filmów, ale byłam studentką prawa i odbywałam staż w zespole adwokackim. (…) Wtedy właśnie po raz pierwszy przyjrzałam się Sesayowi, byłemu przywódcy rebeliantów, oskarżonemu o zbrodnie przeciw ludzkości, a zarazem kluczowej postaci procesu pokojowego. Zafascynowała mnie mnogość ról, jaką jeden człowiek odegrał w wirze brutalnego konfliktu. Uznałam, że jego historia powinna zostać przedstawiona szerszej widowni”. Wykorzystując wiedzę prawniczą i filmowe zacięcie, Richman Cohen zrealizowała dokument o procesie Sesaya. Rozmawiała z oskarżycielami i obrońcami mężczyzny, a także dotarła za kraty, do samego bojownika. Dzięki jej staraniom powstał intrygujący dokumentalny dramat sądowy, odsłaniający kulisy funkcjonowania międzynarodowego wymiaru sprawiedliwości i zarazem ujawniający prawdę, iż na wojnie przegrywają wszyscy, jeżeli nie można sprawić, by pokój i sprawiedliwość zatryumfowały wspólnie. „Czasem trzeba zatańczyć z diabłem” nagradzano na wielu festiwalach i przeglądach, m.in. na festiwalu w Bostonie, SXSW Film Festival i Human Rights Watch w Nowym Jorku.

Elektrownia atomowa w Polsce. Skąd uran Eksploatacja ....avi

Elektrownia atomowa w Polsce. Skąd uran Eksploatacja i jej konsekwencje - YouTube.avi

Kradzione tuczy Afrykańscy prezydenci.avi

Kradzione tuczy. Afrykańscy prezydenci 12 lip 2012 o ...

Kradzione tuczy. Afrykańscy prezydenci 12 lip 2012 o godz. 18:09 kategoria: Wojna / Imperializm | Brak komentarzy kraj: Francja rok produkcji: 2010 język: polski lektor Przy 42 Avenue Foch, jednej z najdroższych ulic Paryża stoi pięciopiętrowa rezydencja z własną dyskoteką, salonem fryzjerskim, spa i różową jadalnią. Jeszcze do niedawna mieszkał tu najstarszy syn autokratycznego prezydenta Gwinei Równikowej. Dzisiaj dom stoi zaplombowany przez policję – jest osobliwym świadectwem wielkiej korupcyjnej afery. W maju 2007 roku trzy organizacje antykorupcyjne wniosły po pierwszy w historii pozew przeciwko przywódcom trzech afrykańskich krajów Gabonu, Konga i Gwinei Równikowej. Niezbite dowody wskazywały na szereg nadużyć finansowych, jakich się dopuścili, sprzeniewierzając państwowe pieniądze zarabiane na handlu surowcami naturalnymi. Gdy sprawę zaczęły nagłaśniać media, trudno było uniknąć pytań o ich szczególną relację z biznesmenami z Francji – niegdysiejszego głównego kolonizatora Afryki. Zwłaszcza, że francuski majątek zniesławionych prezydentów i ich rodzin wyceniono na ponad 160 milionów euro. “Kradzione tuczy” to historia o wielkim finansowym skandalu oraz nierównej walce z korupcyjnym systemem, który także w Europie znalazł wpływowych sprzymierzeńców.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin