YouTube - KTO JEST ŻYDEM_.avi

Do Szkoły podstawowej uczęszczał w Chrostowie. Po ukończeniu podstawówki rozpoczął naukę w liceum w Ostrołęce, które zakończył zdaniem matury. Studiował w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie i w Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie[1]. Rozprawę habilitacyjną pt. Ogród Eden – zapoznane świadectwo asyryjskiej diaspory bronił (30 września 1996) na Akademii Teologii Katolickiej (Wydział Teologiczny) gdzie uzyskał stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk teologicznych, specjalność: biblistyka.

Kierownik Katedry Egzegezy Starego Testamentu oraz Zakładu Dialogu Katolicko-Judaistycznego (Wydział Teologiczny) Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Kierownik Zakładu Egzegezy i Teologii Biblijnej (Wydział Teologiczny) na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wcześniej prorektor Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Był pomysłodawcą Prymasowskiej Serii Biblijnej oraz redaktorem naukowym wielu jej tomów[2].

Papież Benedykt XVI powołał go do grona ekspertów 12. Zgromadzenia Zwyczajnego Synodu Biskupów, który odbywał się w październiku 2008 w Watykanie. Tematem obrad było "Słowo Boże w życiu i misji Kościoła".

Do szerszej publiczności skierowane były dwa "wywiady-rzeki" opublikowane przez wydawnictwo Fronda: Bóg, Biblia, Mesjasz (2007) oraz Kościół, Żydzi, Polska (2009). W pierwszej, przez pryzmat biografii Chrostowskiego prezentowana jest współczesna biblistyka, przy czym autor porównuje perspektywy chrześcijańskie i judaistyczne[3]. Druga mówi o dialogu chrześcijańsko-judaistycznym oraz polsko-żydowskim.

Jest redaktorem naczelnym periodyku teologów polskich Collectanea Theologica, stałym publicystą kwartalnika Fronda, fronda.pl, Naszego Dziennika, Przeglądu Powszechnego oraz współpracownikiem redakcji katolickiej TVP. Często uczestniczy także w audycjach Radia Maryja i Telewizji Trwam.

Kontrowersje wokół Kościół, Żydzi, Polska[edytuj]

Gazeta Wyborcza i arcybiskup Józef Życiński krytykowali ks. Chrostowskiego za książkę Kościół, Żydzi, Polska, oskarżając go między innymi o antysemityzm i nienawiść religijną oraz niszczenie dialogu między chrześcijaństwem i judaizmem[4]. W obronie Chrostowskiego wystąpiło wydawnictwo Fronda, które wydało tę książkę, a także m.in. Nasz Dziennik, Radio Maryja, Telewizja Trwam, Rzeczpospolita, Niedziela, Najwyższy Czas! oraz katolickie portale, podkreślając ciekawe spojrzenie autora na sprawy dialogu z judaizmem w oparciu o nieznane dotąd lub mało znane fakty z historii bez politycznej poprawności[5][6][7][8][9]. W obronę duchownego zaangażowali się Stanisław Michalkiewicz[10] oraz Jerzy Robert Nowak[11] i Tomasz Terlikowski[12].