Całun Turyński.jpg

Całun jest lnianym płótnem o wymiarach 436 na 110 centymetrów, na którym widnieje odbicie zwłok mężczyzny, rzekomo zmarłego śmiercią tragiczną. Ale czy rzeczywiście całun turyński to ta sama tkanina, w którą 1900 lat temu owinięto ciało Jezusa?

Trochę historii
„Źródła z pierwszych wieków ery chrześcijańskiej milczą o istnieniu całunu” — napisano w dziele New Catholic Encyclopedia. W roku 544 jakiś wizerunek — jakoby nie sporządzony ręką ludzką — pojawił się w starożytnym mieście Edessa (w dzisiejszej Turcji). Miał on przedstawiać twarz Chrystusa. Podobno w roku 944 znajdował się w Konstantynopolu. Większość historyków jest jednak zdania, że nie można go utożsamiać z dzisiejszym całunem turyńskim.
W XIV wieku jakiś całun, należący do Geoffreya de Charny, znajdował się we Francji. W 1453 roku przeszedł na własność księcia Ludwika Sabaudzkiego, który umieścił go w kościele w Chambéry, stolicy dynastii sabaudzkiej. Stamtąd w 1578 roku Emanuel Philibert przewiózł go do Turynu.

Różne opinie
W roku 1988, za zgodą ówczesnego arcybiskupa Turynu Anastasia Ballestrera, przebadano całun metodą węglową, aby określić jego wiek. Badania przeprowadzone w trzech renomowanych laboratoriach — w Szwajcarii, Anglii i USA — dowiodły, że pochodzi on ze średniowiecza, a więc nie z czasów Chrystusa, lecz z okresu znacznie późniejszego. Arcybiskup uznał to orzeczenie za prawdziwe i opublikował następujące oświadczenie: „Powierzywszy interpretację wyników tych badań nauce, Kościół zapewnia o swym poważaniu i czci dla czcigodnego wizerunku Chrystusa, który dla wiernych pozostaje przedmiotem kultu”.
Obecny arcybiskup, Giovanni Saldarini, oznajmił: „Nie możemy twierdzić, że podobizna ta jest podobizną Chrystusa zdjętego z krzyża”. Ale jednocześnie zapewnił: „Bez wątpienia wierzący może widzieć w tym odbiciu wizerunek człowieka opisanego w Ewangeliach”. Dnia 24 maja 1998 roku, podczas ekspozycji całunu, papież Jan Paweł II nazwał go „odbiciem pozostawionym przez umęczone ciało Ukrzyżowanego”.
Jak widać, istnieją ważkie dowody na to, że całun turyński nie jest płótnem grobowym Jezusa. A gdyby jednak był? Czy otaczanie czcią tej tkaniny byłoby rzeczą właściwą dla kogoś, kto pragnie się stosować do nauk Pisma Świętego?
Zastanówmy się nad drugim z Dziesięciorga Przykazań, które według pewnego katolickiego przekładu brzmi następująco: „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu” (Wyjścia 20:4, 5, Biblia Tysiąclecia). Prawdziwi chrześcijanie biorą też sobie do serca słowa apostoła Pawła: „Chodzimy dzięki wierze, a nie dzięki widzeniu” (2 Koryntian 5:7; 1 Jana 5:21).