orzeł - państwowy symbol.jpg

Szelamitka / •Święta• / orzeł - państwowy symbol.jpg

Download: orzeł - państwowy symbol.jpg

Pobierz

30 KB

(448px x 336px)

Jakie zasady biblijne tłumaczą pogląd chrześcijan na ceremonie upamiętniające ważne wydarzenia w historii państwa?
Jana 18:36: „Jezus odpowiedział [namiestnikowi rzymskiemu]: ‚Moje królestwo nie jest częścią tego świata’”.
Jana 15:19: „Gdybyście [naśladowcy Jezusa] byli częścią świata, świat kochałby to, co jest jego własnością. A ponieważ nie jesteście częścią świata, ale ja was ze świata wybrałem, dlatego świat was nienawidzi”.
1 Jana 5:19: „Cały świat podlega mocy niegodziwca” ; Jana 14:30 " 30 Już nie będę wiele z wami mówił, bo nadchodzi władca świata. A on nic we mnie nie ma".
Szatan Diabeł jest władcą tego świata.Jest on przeciwnikiem Stwórcy wszechświata Jehowy Boga. Wywiera on olbrzymi wpływ na sposób myślenia i działania ludzi.Szerzy ducha samolubstwa i pychy.Historyk Carlton Hayes napisał: „Dla nacjonalizmu głównym symbolem wiary i centralnym przedmiotem uwielbienia jest sztandar (...). Mężczyźni odkrywają głowy, gdy się obok nich niesie sztandar. Na cześć sztandaru poeci piszą ody, a dzieci śpiewają hymny”.
Hymny narodowe wyrażają uczucia patriotyczne i często zawierają prośbę do Boga o kierownictwo i opiekę nad narodem lub jego władcami.
Prawdziwi chwalcy swojego Stwórcy proszą Boga o przyjście jego Królestwa,tak jak nauczył ich Pan Jezus - Ew. Mateusza 6:9-10 " „Macie więc modlić się w ten sposób:
„‚Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi....."
Musimy mieć świadomość,że niedługo spełnią się słowa proroczej Księgi Daniela 2:44 "„A za dni tych królów Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie obrócone wniwecz. I to królestwo nie przejdzie na żaden inny lud. Zmiażdży ono wszystkie owe królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać po czasy niezmierzone".
Uczestnictwo w ceremoniach tego typu byłoby uprawianiem kultu bałwochwalczego.Władzę i jej symbole narodowe należy szanować zgodnie z Listem ap. Pawła do Rzymian 13:1-4,ale kultu czci nie oddawać.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Szelamitka

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Święta
Definicja: Dni wolne od pracy i zajęć szkolnych, upamiętniające jakieś wydarzenie. Bywają też okazją do urządzania spotkań w gronie rodziny lub miejscowej społeczności. Ich uczestnicy mogą je uważać za uroczystości religijne albo za imprezy towarzyskie lub świeckie.

Inne pliki do pobrania z tego chomika

orzeł - państwowy symbol.jpg

Jakie zasady biblijne tłumaczą pogląd chrześcijan na ce ...

Jakie zasady biblijne tłumaczą pogląd chrześcijan na ceremonie upamiętniające ważne wydarzenia w historii państwa? Jana 18:36: „Jezus odpowiedział [namiestnikowi rzymskiemu]: ‚Moje królestwo nie jest częścią tego świata’”. Jana 15:19: „Gdybyście [naśladowcy Jezusa] byli częścią świata, świat kochałby to, co jest jego własnością. A ponieważ nie jesteście częścią świata, ale ja was ze świata wybrałem, dlatego świat was nienawidzi”. 1 Jana 5:19: „Cały świat podlega mocy niegodziwca” ; Jana 14:30 " 30 Już nie będę wiele z wami mówił, bo nadchodzi władca świata. A on nic we mnie nie ma". Szatan Diabeł jest władcą tego świata.Jest on przeciwnikiem Stwórcy wszechświata Jehowy Boga. Wywiera on olbrzymi wpływ na sposób myślenia i działania ludzi.Szerzy ducha samolubstwa i pychy.Historyk Carlton Hayes napisał: „Dla nacjonalizmu głównym symbolem wiary i centralnym przedmiotem uwielbienia jest sztandar (...). Mężczyźni odkrywają głowy, gdy się obok nich niesie sztandar. Na cześć sztandaru poeci piszą ody, a dzieci śpiewają hymny”. Hymny narodowe wyrażają uczucia patriotyczne i często zawierają prośbę do Boga o kierownictwo i opiekę nad narodem lub jego władcami. Prawdziwi chwalcy swojego Stwórcy proszą Boga o przyjście jego Królestwa,tak jak nauczył ich Pan Jezus - Ew. Mateusza 6:9-10 " „Macie więc modlić się w ten sposób: „‚Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi....." Musimy mieć świadomość,że niedługo spełnią się słowa proroczej Księgi Daniela 2:44 "„A za dni tych królów Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie obrócone wniwecz. I to królestwo nie przejdzie na żaden inny lud. Zmiażdży ono wszystkie owe królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać po czasy niezmierzone". Uczestnictwo w ceremoniach tego typu byłoby uprawianiem kultu bałwochwalczego.Władzę i jej symbole narodowe należy szanować zgodnie z Listem ap. Pawła do Rzymian 13:1-4,ale kultu czci nie oddawać.

Andrzejki.jpg

Przyjęcia i zabawy organizowane w wigilię dnia św. Andrz ...

Przyjęcia i zabawy organizowane w wigilię dnia św. Andrzeja (tak zwane „andrzejki” ) są połączone z rozmaitymi wróżbami dotyczącymi przyszłości uczestników zabawy; nietrudno jest dzięki temu rozpoznać pogańskie pochodzenie tej tradycji. Pismo święte zakazuje ludowi Bożemu zajmowania się wróżeniem i praktykami czarnoksięskimi, ostrzega też przed zgubą, ku której zmierzają naruszający ten wyraźny zakaz (5 Mojż. 18:10-12; Obj. 21:8). Zresztą do zastanowienia powinien chrześcijanina pobudzić już sam fakt, że ta czy inna uroczystość łączy się z imieniem „świętego”, któremu kościół, a więc nie Bóg, lecz ludzie przyznali ten tytuł oraz miejsce w kalendarzu. W niektórych krajach na przykład, zwłaszcza katolickich, w dniu oznaczonym jako dzień „świętego” patrona danego imienia solenizanci zamiast urodzin obchodzą tak zwane imieniny.

kartka z kalendarza.jpg

Skąd się wywodzi Dzień Matki? W Encyclopædia Britannica ...

Skąd się wywodzi Dzień Matki? W Encyclopædia Britannica powiedziano: „Święto wywodzące się z kultu matki w starożytnej Grecji. Formalny kult matki z ceremoniami ku czci Kybele, czyli Rei, Wielkiej Macierzy Bogów, praktykowano podczas idów marcowych w całej Azji Mniejszej” (1959, t. 15, s. 849)

Fizyczna praca uszlachetnia,bo przyczynia się do spraw....jpg

Święta - Fizyczna praca uszlachetnia,bo przyczynia się do sprawności fizycznej.jpg

Pierwsi chrześcijanie nie obchodzili ani dni, ani lat ...

Pierwsi chrześcijanie nie obchodzili ani dni, ani lat sabatowych. Dopiero w 321 r. cesarz Konstantyn postanowił, że niedziela (łac. dies Solis [„dzień Słońca”], starodawna nazwa związana z astrologią i kultem słońca, a nie sabbatum [„sabat”] ani dies Domini [„dzień Pański”]) ma być dniem odpoczynku dla wszystkich z wyjątkiem rolników. Gdy Jezus Chrystus przebywał na ziemi, nazwał siebie „Panem sabatu” (Mt 12:8). Literalny sabat, który miał zapewniać Izraelitom odpoczynek od pracy, był „cieniem tego, co ma nadejść, ale rzeczywistość należy do Chrystusa” (Kol 2:16, 17). Jezus jest zatem Panem sabatu, który „ma nadejść”. Jako Pan panów, będzie przez tysiąc lat sprawował władzę nad całą ziemią (Obj 19:16; 20:6). Podczas swej ziemskiej służby właśnie w sabat dokonał niektórych najwspanialszych cudów (Łk 13:10-13; Jn 5:5-9; 9:1-14). Podobnie w przyszłości uwolni ludzkość od niezliczonych udręk i przywróci jej duchową i fizyczną doskonałość, a jego Tysiącletnie Panowanie będzie okresem odpoczynku sabatowego dla ziemi i ludzi (Obj 21:1-4).

Katolicki dogmat - Wniebowzięcie.jpg

Czy Maria została wzięta z ciałem do nieba? MILIONY l ...

Czy Maria została wzięta z ciałem do nieba? MILIONY ludzi wierzą dzisiaj we „wniebowzięcie” Marii, to znaczy w jej wstąpienie z literalnym ciałem do nieba. Dnia 1 listopada 1950 roku papież Pius XII ogłosił tę naukę nieomylnym dogmatem Kościoła rzymskokatolickiego. Podwaliny tej proklamacji położono dużo wcześniej. Od setek lat katolicy świętują wniebowzięcie Marii w dniu 15 sierpnia. Kiedy papież Pius IX w roku 1854 ujął w dogmat naukę o tym, jakoby „Maria od samego jej poczęcia została uchroniona od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego”, do Watykanu zaczęły napływać prośby o zdefiniowanie „wniebowzięcia Marii”. Należało rozstrzygnąć kwestię, czy Maria była wolna tylko od grzechu pierworodnego, czy także nie musiała umrzeć i przebywać w grobie do chwili zmartwychwstania. Definicja podana przez papieża Piusa XII nie rozstrzygnęła sprawy, czy Maria rzeczywiście umarła, ale przedstawiła „wniebowzięcie” Marii jako niezbity fakt. Pius XII stwierdził: „Niepokalana Matka Boska, niezmiennie dziewicza Maria, po dopełnieniu ziemskiego biegu życia została z ciałem i duszą wzięta do chwały niebieskiej”. Skoro więc wiele milionów ludzi uważa „wniebowzięcie” Marii za doktrynę chrześcijańską, należałoby się spodziewać, że w Piśmie Świętym znajdziemy dla niej solidne uzasadnienie. Czy tak jest istotnie? „Nie ma w Biblii wyraźnej wzmianki o Wniebowzięciu”, przyznaje New Catholic Encyclopedia, „lecz mimo to dekret papieski utrzymuje, iż ostateczną podstawą tej prawdy jest Pismo Święte” (tom 1, strona 972). Chcąc określić, czy istotnie Biblia stanowi „ostateczną podstawę” doktryny o „wniebowzięciu” Marii, musimy zbadać, co właściwie powiedziano w niej na ten temat.

nagietek.jpg

ŚWIĘTA W SATANIZMIE Najważniejszym świętem dla wyznawcy ...

ŚWIĘTA W SATANIZMIE Najważniejszym świętem dla wyznawcy satanizmu są urodziny. Dlaczego? Sataniści twierdzą, że każdy może być bogiem, jeśli tylko za takiego się uzna. Obchodzenie własnych urodzin jest więc dla nich równoznaczne z obchodzeniem urodzin boga. Oczywiście większość ludzi nie zajmuje tak skrajnego, egotystycznego stanowiska. Niemniej w książce The Lore of Birthdays (Tradycje urodzinowe) powiedziano: „Inne święta radują serce, ale urodziny schlebiają naszemu ego”. Do największych świąt w kalendarzu satanistów należy też Noc Walpurgii oraz Halloween. To pierwsze ma związek z wiarą, że ‛w noc poprzedzającą 1 maja odbywa się zlot czarownic’ (Merriam-Webster’s Collegiate Dictionary).

Mikołaj i jego sanie.gif

Dzisiejsze zwyczaje związane z płodnością Wiele inn ...

Dzisiejsze zwyczaje związane z płodnością Wiele innych zwyczajów związanych ze „świętym” Mikołajem nosi na sobie piętno pogańskiego pochodzenia. Na przykład 4 grudnia w północnej Europie wylegają na ulice chłopcy w wieku od 12 do 18 lat. Są dziwacznie poprzebierani, ustrojeni w pióra, muszelki i inne regionalne ozdoby, a na twarzach mają maski. To Sunne Klaezjen — „święci Mikołajkowie”. Następnego wieczora przychodzi kolej na osiemnastolatków i dorosłych mężczyzn. Wyposażeni w miotły, pałki i krowie rogi przeganiają z ulic kobiety, dziewczęta i młodszych chłopców. Dziewczynkom każą tańczyć lub skakać przez kij. Co się za tym kryje? Te zabawy także wiążą się z płodnością, do której stale nawiązywano w dawnych kulturach. Mroczna zima napawała lękiem i często uważano, że jest okresem, gdy bóstwo płodności śpi lub nie żyje. Wierzono, iż różnymi sposobami można je ocucić albo przynajmniej trochę mu pomóc. Dary, tańce, hałas, uderzenia rózgą — wszystko to miało odpędzać złe duchy oraz zapewniać płodność ludziom, zwierzętom i roli. Dziewczynki skaczące przez kij naśladują więc swoje prababki, które wierzyły, że im wyżej podskoczą, tym wyżej urośnie im len. A młodzi mężczyźni, przeganiający kobiety i dzieci, odtwarzają rytuał wypędzania złych duchów.

Mikołaj.jpg

Pogańskie obrzędy wkradły się do chrześcijaństwa, ...

Pogańskie obrzędy wkradły się do chrześcijaństwa, ponieważ setki lat temu misjonarze z ramienia kościoła nie nalegali, żeby nowo nawróceni przestrzegali biblijnego nakazu: „Wydostańcie się spośród nich i odłączcie się (...) i przestańcie dotykać nieczystego” (2 Koryntian 6:17). Misjonarze chrześcijaństwa nie tylko nie położyli kresu pogańskim praktykom, ale wręcz przyczynili się do ich utrwalenia, gdyż przejęli je po wprowadzeniu niewielkich zmian. Z czasem rozpowszechniły się one po całym świecie. Osadnicy holenderscy przywieźli zwyczaj obchodzenia dnia „świętego” Mikołaja do Ameryki Północnej. Potem zmieniono mu imię na „Santa Claus”. Dostojny biskup przeobraził się w rumianego, zażywnego poczciwca w jaskrawoczerwonym ubiorze. Zamiast infuły ma czapkę krasnala, a białego wierzchowca zastąpiły sanie zaprzężone w renifera. W dalszym ciągu jednak przynosi prezenty, chociaż jego wizytę przesunięto na Wigilię.

urodzinowy tort.gif

Urodziny to dzień urodzin lub rocznica tego dnia. W niek ...

Urodziny to dzień urodzin lub rocznica tego dnia. W niektórych rejonach świata w rocznicę urodzin, zwłaszcza dziecka, urządza się przyjęcia i wręcza prezenty.W Biblii są doniesienia o obchodzeniu urodzin. ❤ Księga Rodzaju 40:20-22: „A trzeciego dnia były urodziny faraona i urządził on ucztę (...). Przełożonego podczaszych przywrócił na jego stanowisko podczaszego (...). Ale przełożonego piekarzy powiesił”. ❤ Ew. Mat. 14:6-10: „Gdy obchodzono urodziny Heroda, zatańczyła na nich córka Herodiady i tak bardzo się spodobała Herodowi, że pod przysięgą obiecał jej dać, o cokolwiek poprosi. Wtedy za namową matki powiedziała: ‚Daj mi tu na półmisku głowę Jana Chrzciciela’. (...) Posłał i kazał ściąć Jana w więzieniu”. .❤❤❤ Słowo Boże nie pochwala obchodzenia urodzin, więc należy stronić od tego zwyczaju.Pierwsi chrześcijanie i Żydzi w czasach biblijnych nie obchodzili urodzin - „W tym okresie wszelka myśl o świętowaniu urodzin była chrześcijanom zupełnie obca” (August Neander, Allgemeine Geschichte der christlichen Religion und Kirche, 1842, t. 1, s. 518). „Późniejsi Hebrajczycy uważali obchodzenie urodzin za element bałwochwalczego kultu. Słuszność ich poglądu aż nadto potwierdzały ówczesne zwyczaje związane z tym dniem” (The Imperial Bible — Dictionary, red. Patrick Fairbairn, Londyn 1874, t. 1, s. 225). ❤❤❤ „Przeróżne zwyczaje, które się upowszechniły wśród ludzi świętujących urodziny, mają długą historię. Wywodzą się ze sfery magii i religii. Składanie życzeń, dawanie prezentów i świętowanie przy zapalonych świecach miało — jak wierzono w starożytności — chronić solenizanta przed demonami i zapewniać mu bezpieczeństwo w nadchodzącym roku. (...) Aż do IV wieku chrześcijaństwo odrzucało obchodzenie urodzin jako zwyczaj pogański” (Schwäbische Zeitung, dodatek do czasopisma Zeit und Welt z 3/4 kwietnia 1981, s. 4). „Grecy wierzyli, że każdy ma swego opiekuńczego ducha, czyli demona, który był obecny przy jego narodzeniu i czuwa nad nim przez całe życie. Ten duch zachowywał mistyczny związek z bogiem, w którego urodziny ów człowiek przyszedł na świat. Również Rzymianie przyswoili sobie takie wyobrażenie. (...) Pogląd ten przetrwał w ludzkiej wyobraźni i znajduje odbicie w wierze w anioła stróża, dobrą wróżkę i świętego patrona. (...) Zwyczaj zapalania świec na ciastach zapoczątkowali Grecy. (...) Okrągłe niby księżyc miodowniki, ozdobione zapalonymi cienkimi świeczkami, stawiano na ołtarzach świątyń [Artemidy]. (...) W ludowych wierzeniach świeczki urodzinowe mają szczególną siłę magiczną w spełnianiu życzeń. (...) Odkąd człowiek zaczął budować ołtarze dla swych bóstw, zapalone świeczki i ogień ofiarny miały specjalne znaczenie mistyczne. Świeczki urodzinowe są zatem wyrazem czci i hołdu dla solenizanta i zapewniają szczęście. (...) Istotnym elementem tego święta są urodzinowe powinszowania i życzenia pomyślności. (...) Pogląd ten zakorzeniony jest w magii. (...) Urodzinowe życzenia wychodzą na dobre albo na złe, ponieważ człowiek jest w tym dniu bliżej świata duchów” (Ralph i Adelin Lintonowie, The Lore of Birthdays, Nowy Jork 1952, ss. 8, 18-20).

Mikołaj i jego wór.gif

„Święty” Mikołaj a Odyn Dzień „świętego Mikołaja”! W US ...

„Święty” Mikołaj a Odyn Dzień „świętego Mikołaja”! W USA i w innych krajach „święty Mikołaj”, albo „Santa Claus”, pojawia się podczas Bożego Narodzenia. Brodaty Sinterklaas lub Sint Nikolaas, któremu poświęcono 6 grudnia, należy do najpopularniejszych „świętych” w Belgii i Holandii. Jego imieniem nazwano wiele kościołów, kaplic, ulic i dzielnic. Znany jest w tradycji jako „wielki przyjaciel dzieci”, który podczas swego święta hojnie rozdaje im upominki. W dziele Oosthoeks Encyclopedia wyjaśniono: „Obchody [dnia świętego Mikołaja] w gronie rodzinnym wzięły początek od święta kościelnego (obejmującego również przygotowywanie niespodzianek dla dzieci), które z kolei wywodziło się z pierwiastków przedchrześcijańskich. Święty Mikołaj, pędzący konno po dachach, to pogański bóg Wodan [Odyn]. (...) Święty Mikołaj wiódł też za sobą w szaleńczej gonitwie dusze zmarłych, odwiedzające ziemię”. Teutoni istotnie wierzyli, że w ciągu „dwunastu złych dni”, między Bożym Narodzeniem a świętem Trzech Króli (6 stycznia), ich najważniejszy bóg Odyn (Wodan) prowadzi przez pola wściekłą szarżę dusz zmarłych. Rozpętuje ona zawieruchę, która niesie ze sobą nasiona płodów ziemi, zapewniając obfity urodzaj. A co powiedzieć o jabłkach, orzechach i innych jesiennych owocach rozdawanych w dniu „świętego Mikołaja”? Są to symbole płodności. Niegdyś uważano, iż podczas mroźnej i mrocznej zimy można sobie zjednać przychylność bogów, składając im dary. Miało to podnosić płodność ludzi, zwierząt i pól. Osadnicy holenderscy przywieźli zwyczaj obchodzenia dnia „świętego” Mikołaja do Ameryki Północnej. Potem zmieniono mu imię na „Santa Claus”. Dostojny biskup przeobraził się w rumianego, zażywnego poczciwca w jaskrawoczerwonym ubiorze. Zamiast infuły ma czapkę krasnala, a białego wierzchowca zastąpiły sanie zaprzężone w renifera. W dalszym ciągu jednak przynosi prezenty, chociaż jego wizytę przesunięto na Wigilię. Katolickiego „świętego” Mikołaja gdzieniegdzie wyparł „Dziadek Mróz”. Niemniej po dziś dzień bez trudu można rozpoznać jego pogańskie pochodzenie.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin