-
20054 -
5316 -
194430 -
21
219832 plików
485,17 GB
Garnitur chromosomowy leniwca grzywiastego tworzy 25 par (2n=50) chromosomów; FN=64.
Sierść leniwca grzywiastego jest wybarwiona na kolor jasnobrązowy. Włosy na szyi opadają na ramiona i mają kolor czarny. Ta grzywka jest u samców obfitsza i ciemniejsza niż u samic. Całkowita długość ciała samca (wraz z głową) osiąga wymiar 55–72 cm, przy masie ciała 8,8 kg, a samic 55–75 cm przy masie ciała 4,5–10,1 kg. Ogon jest krótki – o długości około 5 cm.
Leniwiec grzywiasty wiedzie nocny, nadrzewny tryb życia. Okresowo opuszcza drzewa, aby oddać mocz i wypróżnić się. Jest powolnym zwierzęciem, prowadzącym osiadły tryb życia. W ciągu doby przebywa odległość rzędu 24 m, z czego 17 m w porze dziennej, a 5 m w porze nocnej. Przemieszczanie zajmuje mu tylko 6–17% czasu w ciągu dnia. 60–80% dziennej części doby zwierzę poświęca na odpoczynek, 7–17% na żerowanie, a 1–6% na zaloty. Powyższą średnią wyliczono na podstawie długotrwałej obserwacji (przez 66 dni w ciągu 14 miesięcy) zachowań 3 zwierząt zamieszkujących brazylijski Poço das Antas Biological Reserve. Populacje zamieszkujące we wschodnich obszarach przybrzeżnych Brazylii położonych poniżej 1500 m n.p.m. wykazują sympatryczność z leniwcem pstrym.
Zwierzęta odbywają gody pod koniec pory suchej i na początku pory deszczowej (sierpień–październik), a w okresie luty–kwiecień (pod koniec pory deszczowej i na początku pory suchej) samice rodzą jedno młode. Potomstwo osiąga dojrzałość płciową między drugim a trzecim rokiem życia. Leniwiec grzywiasty osiąga na wolności wiek do około 12 la.
Zamieszkuje wyłącznie obszary lasów atlantyckich stanów w południowo-wschodniej Brazylii: Bahia, Espírito Santo i Rio de Janeiro. Prawdopodobnie zamieszkuje obszar o powierzchni mniejszej niż 1000 km². Leniwiec grzywiasty jest foliofagiem. Dietę badanej przez naukowców populacji z Poço das Antas Biological Reserve stanowiły liście 21 gatunków roślin. W tym 16 gatunków drzew i 5 gatunków lian – z 12 rodzin i 15 rodzajów. Zwierzęta preferowały raczej młode liście. 56% pożywienia stanowiły części figowców z rodziny morwowatych, Mandevilla z toinowatych, Micropholis venulosa z sączyńcowatych i śliw z różowatych. Ale dieta poszczególnych osobników składa się z kilku gatunków roślin.
Na leniwcach grzywiastych żerują pasożyty zewnętrzne: pod udami kleszcze Amblyomma varium i Boophilus, a w dolnej części pleców i na udach chrząszcze Trichilium.
Leniwiec grzywiasty występuje w mokrych lasach tropikalnych, oraz w półzielonych lasach tropikalnych. Siedlisko gatunku charakteryzuje się opadami o rocznej sumie nie mniejszej niż 1200 mm. Średnia wielkość siedliska obejmuje teren o powierzchni 5,4–5,6 ha. Z kolei gęstość zasiedlenia jest szacowana na 0,09–1,25 osobników na hektar.
- sortuj według:
-
- 58 KB
- 8 paź 18 18:59
-
0 -
13 -
0 -
0
13 plików
4,91 MB