-
20041 -
5349 -
194399 -
21
219821 plików
496,16 GB
Charles Aznavour – Warszawa, 23 czerwca 2014
Urodził się w Paryżu jako syn ormiańskich emigrantów: Mikajela Aznawuriana i Knar Baghdasarian. Jego ojciec urodził się w Achalciche w Gruzji, a matka pochodziła z kupieckiej rodziny z Turcji. Oboje rodzice zatrzymali się tymczasowo we Francji w drodze do USA. Musieli czekać na wizę wjazdową, gdy na świat przyszedł ich syn. Muzykalni rodzice pierwsi odkryli u swego dziecka talent muzyczny (mały Charles uczył się grać [krótko] na skrzypcach i później na pianinie) i bardzo wcześnie wprowadzili je w świat teatru. Zaczął występować już w wieku 9 lat, śpiewając w duecie ze starszą siostrą Aïdą w restauracji ormiańskiej, prowadzonej przez ojca. Wtedy też zaczął używać pseudonimu, pod którym będzie go znał cały świat – Charles Aznavour. W latach 30. XX w. występował na francuskiej prowincji, grając w lokalnych teatrach. Wystąpił też w kilku filmach.
Już w wieku młodzieńczym zaczął komponować piosenki i śpiewać je w duecie z Pierre’em Roche’em. Przełom w jego karierze artystycznej nastąpił, gdy obu usłyszała Édith Piaf i zaprosiła w 1946 na swoje tournée po Francji, a następnie po USA i Kanadzie. W 1952 Aznavour powrócił z amerykańskiego tournée do Francji sam, gdyż jego partner pozostał w Kanadzie z nowo poślubioną żoną. Aznavour wznowił współpracę z Édith Piaf[5]. Sukces artystyczny nie przyszedł od razu. Krytykom nie podobał się głos Aznavoura, jego niski wzrost (161 cm) i sposób bycia na scenie. Jednak jego piosenki podobały się coraz bardziej publiczności i w II poł. lat 50. Aznavour już liczył się na muzycznej scenie Francji[6]. Miał wówczas w repertuarze ok. 30 piosenek, a wśród nich takie przeboje jak Sur ma vie, Parce que czy Après l’amour. 1957 był rokiem wielkiego triumfu Aznavoura, który dał serie koncertów w paryskich salach: Alhambrze, a następnie w Olympii. Zdążył jeszcze odbyć (z sukcesem) międzynarodowe tournée. W 1958 wystąpił w filmie Jean-Pierre’a Mocky’ego Les dragueurs, a później w filmie Georges’a Frange’a La tête contre les murs (za który otrzymał nagrodę w kategorii: Najlepszy Aktor Roku. W latach 60. ugruntował już swoją popularność w Europie i na świecie. Na początku dekady wystąpił w prestiżowej nowojorskiej Carnegie Hall, a następnie odbył długie międzynarodowe tournée po Turcji, Libanie, Grecji, Afryce i ZSRR, gdzie miał okazję odwiedzić ojczyznę przodków i jej stolicę Erywań; zaśpiewał tam przebój La mamma. Kiedy Aznavour ostatecznie powrócił do Francji w 1965, dał niezapomniany koncert One Man Show w Olympii; w ciągu 12 tygodni przy pełnej widowni wykonywał 30 piosenek. Latem tego samego roku wystąpił w filmie Pierre’a Granier-Deferre’a, Paris au mois d’août, a pod koniec roku w musicalu Monsieur Carnaval. La bohême, piosenka z tego musicalu stała się najbardziej znanym przebojem w całej jego karierze. Jego piosenka La Mamma w 1966 została sprzedana we Francji w liczbie ponad 1 mln egzemplarzy. W tym samym roku piosenkarz odbył tournée po Kanadzie i Antylach Francuskich. Koniec lat 60. to ponowne udane występy w paryskiej Olympii. W 1969 Aznavour otrzymał nagrodę przyznaną mu przez Association of American Songwriters and Composers oraz medal La Médaille Vermeil w Paryżu za piosenkę Hier encore.
Rok 1970 rozpoczął się od koncertów w USA, w tym na Broadwayu. Na początku 1971 Aznavour powrócił do Paryża dając koncert w Olympii. Kilka miesięcy później we Włoszech dostał nagrodę Złotego Lwa na Festiwalu Filmowym w Wenecji za włoską wersję piosenki Mourir d’aimer. Jego repertuar stał się bardziej zróżnicowany; artysta zainteresował się tematyką społeczną i obyczajową: Le temps des loups (o przemocy w miastach), wspomniana Mourir d’aimer (o Faits divers) czy Comme ils disent (o homoseksualizmie). Zaczął też pisać pamiętniki (wydane w USA jako Aznavour par Aznavour).
Początek i koniec 1972 to występy w Olympii, sukces piosenki Les plaisirs démodés, która osiągnęła szczyty list przebojów oraz operetka Douchka, napisana wspólnie ze szwagrem, kompozytorem Georges’em Garvarentzem. W 1974 Aznavour odniósł wielki sukces w Wielkiej Brytanii, kiedy jego piosenka She osiągnęła pierwsze miejsce na liście przebojów i status platynowej płyty; jakby na przekór, we Francji sprzedawała się słabo.
- sortuj według:
-
0 -
1 -
0 -
9
10 plików
35,02 MB