02.jpg

Nazaret, miasto rodzinne Jezusa, dzisiaj w niczym nie przypomina miasta z czasów, kiedy Maryja z dzbanem na głowie chodziła do źródła po wodę, a u Jej boku podążał mały Jezus i bosymi piętami wzniecał przydrożny kurz.
Miasto zapewne nie odgrywało żadnej znaczącej roli, skoro w ogóle nie jest wspominane w Starym Testamencie ani w żadnym dziele starożytnym. Po raz pierwszy wymienione jest w Nowym Testamencie. Nie sugerujmy się określeniem „miasto” jakiego używają ewangeliści (Mt 2,23; Łk 1,26.39; 4,29), czynią to wzorem greckiego tłumaczenia Starego Testamentu, które każdą miejscowość, duże miasto czy zapadłą wioskę nazywa „polis”, określenie tłumaczone jako miasto.
Nazaret był raczej niewielką mieściną, aczkolwiek zamieszkaną na bardzo długo przed czasami Nowego Testamentu, najstarsze fragmenty ceramiczne znalezione w czasie wykopalisk pochodzą z ok. 900 roku przed Chrystusem.
Przez swe położenie geograficzne Nazaret był idealnym miejscem, aby chronić lata życia ukrytego Syna Bożego, z dala od „międzynarodowej trasy” Via Maris, która przebiegała w odległości ok. 10 km na południowy-wschód. Z dala od zgiełku światowego, w niewielkiej dolinie otoczonej górami, dokonały się tajemnice naszego zbawienia: Zwiastowanie i Wcielenie, tu uświęcając życie rodzinne wzrastał Zbawiciel.Dzisiaj nad miastem dominuje potężna bazylika Zwiastowania, zbudowana przez franciszkanów w latach 1960-1969. Bazylikę zaprojektował włoski architekt Giovanni Muzio. Potężna stożkowata kopuła, zakończona kamienną latarnią wznosząca się na wysokość 57 m chroni relikwię - Grotę Zwiastowania. Jak wyglądał domek Maryi kiedy „wszedł do Niej anioł i pozdrowił” (Łk 1,28) nie wiadomo. Lecz wiadomo z całą pewnością, że kolejne pokolenia chrześcijan otaczały tę Grotę szczególną czcią. Nowoczesna bazylika stanęła w miejsce kościoła z XVIII wieku, w którym pokazywano grotę. W grocie tej „według tradycji” - jak mówiono, miało miejsce Zwiastowanie. Kościół XVIII-wieczny, stosunkowo niewielki, z powodów politycznych wybudowany naprędce i niegodny tak ważnego wydarzenia zbawczego, postanowiono zburzyć i wybudować aktualną bazylikę.Przy tej okazji przeprowadzono badania archeologiczne i odkryto, że tradycja ma stuprocentową rację. W tym samym miejscu już krzyżowcy w XII wieku wybudowali duży kościół. Uciekli się do kilku sztuczek architektonicznych, zastosowanych tylko po to, aby chronić Grotę. Krzyżowcy nie przypadkiem wybrali to miejsce, bo już w V wieku mnisi mieli tu bizantyjską bazylikę, która czciła Grotę. Sensacyjne okazały się odkrycia najstarszej warstwy - już w trzecim, a może nawet w drugim wieku było tu miejsce kultu! Czyli już chrześcijanie pierwszych pokoleń, nawróceni z judaizmu, otoczyli Grotę czcią i przekształcili w kościół.Już bezpośredni spadkobiercy świadków życia i zmartwychwstania Chrystusa, gromadzili się tu na modlitwie i zapewne tak samo jak w Jerozolimie „łamali chleb po domach ”(Dz 2,46), tak tu w Grocie-domu sprawowali Eucharystię. Mamy na to pewne, kamienne dowody.
Opracował o. Marian B. Arndt ofm

Arabska wieś z Kafr Kanaw Dolnej Galilei jest identyfikowana w tradycji chrześcijańskiej, KanieGalilei. Tutaj, według tradycji, Jezus dokonał cudu wina, gdy udał się na ślub i zamienił wodę w wino. W 17 wieku Kafr Kana został oficjalnie uznany przez Watykan, A papież oficjalnie potwierdził, że Kafr Kana jest rzeczywiście Kanie Galilei. Po tym uznaniu wies została dodana do lista chrześcijańskich miejsc świętych. Niektórzy badacze identyfikacji Kafr Kana z Kana wspomnianych w starożytnych pismach egipskich Amarna (od około 4000 lat temu).
Jeden taki czy inny sposób, w rzymsko-Bizancjum (1000-2000 lat temu), nie była duża społeczność żydowska tutaj , ale najwyraźniej przez okres Mameluków (około 800 lat temu) większość mieszkańców Kafr Kana była chrześcijańska, choć nie było jeszcze społeczności żydowskiej i tu. Obecnie większość mieszkańców Kafr Kana to muzułmanie.
W centrum wsi znajduje się kilka pozostałości starożytnych budowli i jaskiń pochówku. Mieszkańcy wsi zbudowali nowe domy na południowy wschód i północny wschód dawnej wsi. Najważniejszym miejscem we wsi jest Kościół katolicki, wybudowany w 1879 roku, w tradycyjnym miejscu cudu wina. Poza tym Kościół greckokatolicki kościół z St George, Wybudowany w 1886 roku w domu są dwa słoiki kamienne greckokatolicki wyznawcy wierzą, są słoiki, w których Jezus dokonał cudu wina.
Istnieje też kościół imienia św Bartłomieja, zbudowany zgodnie z tradycją, w miejscu domu Nathaniel w Kanie (Bartłomieja), jeden z uczniów Jezusa.
Niektóre 200.000 turystów odwiedza Kafr Kana rocznie. Zainspirowany cud wina, tradycja rozwinęła organizowania wesela tutaj, a także odnowienie przysięgi małżeńskiej, aby wzmocnić małżeństwa i odwiedzających zwyczajowo kupić wino tutaj. Ulica z kościołów w centrum wsi, została odnowiona i została zbudowana promenada łącząca ośrodki religijne. Małe sklepy zostały zbudowane wzdłuż promenady, z miejsca odpoczynku i fasady i dziedzińce budynków zostały atrakcyjnie refinished. Infrastruktura została ustalona wzdłuż promenady dla obiektów handlowych i hoteli, tak, że użytkownicy będą mogli łączyć w sobie komfort nowoczesnej turystyki z ich doświadczeniami religijnymi.