Rimini - miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Emilia-Romania, w prowincji Rimini, nad Morzem Adriatyckim. Jest to jedno z najpopularniejszych miast turystyczno-wypoczynkowych nad północnym Adriatykiem. Rimini to kurort nad Morzem Adrjatyckim, czyli we wschodniej częsci Włoch. Jest to zdecydowanie najbardziej popularna miejscowość nad północnym Adrjatykiem. Tutaj znajdziecie największe parki rozrywki w Europie tj. Mirabilandia, Auafan. Najsłynniejsze zabytki w mieście to Most Tyberiusza oraz Łuk Augusta, nastomiast w pobliżu możecie zwiedzieć jedno z najmniejszych państw świata - San Marino.

Pesaro - Centrum miasta stanowi elegancka Piazza del Popolo. Tło dla tradycyjnych ogródków kawiarnianych tworzą ostre linie fasad budynków z epoki faszystowskiej oraz renesansowa powściągliwość Palazzo Ducale. Najcenniejszy renesansowy zabytek Pesaro to wspaniały poliptyk Koronacja Maryi Giovanniego Belliniego wystawiony w galerii sztuki Museo Civico na Piazza Toschi Mosca. Nieopodal, przy Via Rossini, stoi romańska katedra z ogromną mozaiką ułożoną w zawiłe, geometryczne, średniowieczne i bizantyjskie wzory. Przecznicę za muzeum stara, wąska Via Castelfidardo prowadzi do arkad najbardziej atrakcyjnej ulicy miasta - Corso XI Settembre. Warto tu zwiedzić kościół SanťAgostino.

San Giovanni Rotondo to miasto i gmina we Włoszech, w regionie Apulia, w prowincji Foggia. Miejsce życia św. Ojca Pio z Pietrelciny - od 4 września 1916 roku do 23 września 1968 roku. Gminę zamieszkuje około 27 tysięcy osób. Charakterystyczne dla tego terenu są częste trzęsienia ziemi. San Giovanni Rotondo jest częścią Parku Narodowego Gargano (Parco Nazionale del Gargano) i Górskiej Wspólnoty Gargano (Montana del Gargano). Na północ od miasta leży Cagnano Varano, na zachód San Marco in Lamis, na wschód Monte Sant'Angelo,a na południu Manfredonia i Foggia. Nad miastem dominuje góra Monte Calvo (1056 m n.p.m), zaś samo położone jest na zboczu wzgórza Castellano na wysokości 565 m n.p.m. Sanktuarium Ojca Pio znajduje się na zachodnim krańcu miasta. Patronem miasta jest św. Jan Chrzciciel.
Sanktuarium Ojca Pio w San Giovanni Rotondo składa się z zabudowań klasztornych, Kościoła
i Bazyliki Matki Bożej Łaskawej, Kościoła Ojca Pio i Drogi Krzyżowej.
Historia klasztoru kapucynów w San Giovanni Rotondo sięga lat 1538-1540, kiedy to dzięki staraniom mieszkańców i na ich koszt oraz za zgodą arcybiskupa Siponto, kardynała Jana Marii z Monte San Sabino, późniejszego papieża Juliusza III (nepota, w 1555 roku wysłał do Polski pierwszego nuncjusza), zakonnicy przybyli tu i otrzymali w darze teren wraz z wiejskim domem i studnią.
Z powodu licznie napływających do San Giovanni Rotondo wiernych w latach 1956-1959 obok dawnego zakonnego kościółka wzniesiono bazylikę, dedykowaną również Matce Bożej Łaskawej. Bazylika jest dziełem architekta Giuseppe Gentile z Boiano (Campobasso). Wymiary świątyni: długość 57 m, szerokość 12 m i wysokość 25 metrów. W zwieńczeniu jej frontonu ustawiono mierzącą prawie 3 m wysokości marmurową figurę Niepokalanej z gwiezdną aureolą - dzieło Antonia Bassi di Trani. Spośród trzech naw bazyliki, centralna wyraźnie dominuje nad pozostałymi. W jej absydzie oświetlonej 32 oknami, nad głównym ołtarzem widnieje mozaika o powierzchni 60 m kwadratowych, przedstawiająca wizerunek Matki Bożej Łaskawej. Jest ona dziełem profesora Bedininiego, a wykonaną przez watykańską szkołę mozaiki, artyści watykańscy wykonali także 8 mozaik w nawach bocznych, autorstwa profesora Antonio Achilliego i o. Ugolino da Belluno (tylko mozaika przedstawiająca Matkę Boską Różańcową). Na prawo od ołtarza głównego znajdują się organy składające się z 4860 piszczałek, poświęcone przez Ojca Pio 6 sierpnia 1966 roku.
KOŚCIÓŁ ŚWIĘTEGO OJCA PIO
Po beatyfikacji Ojca Pio w roku 1999 sanktuarium stało się jednym z najliczniej odwiedzanych
w świecie katolickim i konieczne stało się wybudowanie nowej świątyni, mogącej pomieścić rzesze napływających pielgrzymów. Wcześniej, w 1993 roku bracia kapucyni rozpoczęli przygotowania do budowy nowego kościoła finansowanej z ofiar wiernych całego świata i subwencji państwowych. Jego uroczyste otwarcie nastąpiło 1 lipca 2004 roku, a konsekracji dokonano dzień później.
Kościół został wybudowany według projektu jednego z najsłynniejszych współczesnych architektów - Renzo Piano. Świątynia została wzniesiona z kamienia i drewna. Zajmuje powierzchnię 4700 m2. Wewnątrz znajduje się 1650 ławek, które mogą pomieścić 6500 osób. Arnaldo Pomodoro zaprojektował krzyż i ołtarz, zaś ambonę i prowadzącą do niej drogę - Giuliano Vangi. Niewielka kaplica adoracji znajduje się poza prezbiterium, w osobnym pomieszczeniu, usytuowanym pomiędzy kościołem i zakrystią, może pomieścić (w ławkach) około 80 osób. Kaplica spowiedzi położona jest pod kościołem głównym. Składa się z 31 konfesjonałów, w których penitent może wybrać: czy uklęknąć przy kratkach rozmównicy, czy też usiąść naprzeciw spowiednika. Powierzchnia dolnego kościoła liczy około 500 m2 i może pomieścić około 500 osób. Baptysterium kościoła zostało umiejscowione na zewnątrz świątyni, po lewej stronie od głównego wejścia. Ma formę sadzawki, do której schodzi się po trzech stopniach - symbolizują one trzy rzeczywistości, jakich wyrzeka się człowiek przystępujący do sakramentalnego obmycia: grzech, zło i szatana. Zaś trzy stopnie pozwalające na wyjście z sadzawki są wyznaniem wiary w Boga - Ojca Wszechmogącego, w Jezusa Chrystusa - Syna Bożego, Zbawiciela człowieka oraz w Ducha Świętego, który jest duszą Kościoła. Charakterystycznymi elementami nowoczesnej bryły świątyni są: okno o powierzchni około 700 m2, 21 wielkich, odmiennych od siebie łuków, z których największy ma 49,75 m odległości między podstawami i 17 m wysokości - wykonane są one z 1320 różnorodnych bloków skalnych. Dziedziniec kościelny zajmuje powierzchnię 9200 m2 - tu w celebracjach może uczestniczyć około 35000 osób. Powierzchnia dziedzińca wyłożona jest kamieniem z pobliskiej Apriceny. Na samym dziedzińcu, w specjalnie przygotowanych miejscach, zasadzono 24 drzewka oliwne. 12 z nich poświęcono apostołom, zaś pozostałe 12 prorokom. Widoczny z daleka kamienny krzyż mierzy około 40 metrów wysokości. Został wzniesiony przez nałożenie na siebie 65 ciosanych kamieni. Środkiem przechodzą stalowe pręty wzmacniające konstrukcję. W górze zostały umieszczone dwa horyzontalne ramiona o długości 4,5 m. Krzyż jest darem regionu Puglia, do którego należy San Giovanni Rotondo, a zaprojektowany został przez głównego autora projektu całego sanktuarium - Renzo Piano.