kosmos

Autorzy zaglądają za kulisy NASA, prezentując historię i budowę promu kosmicznego. Większość ludzi wyobraża sobie, że tak wyjątkowe urządzenie opiera się na najnowocześniejszych technologiach informatycznych. Widzowie przekonają się, że więcej komputerowych rozwiązań można znaleźć np. w samochodach niż w wahadłowcach. Choć jest on niezaawansowany technologicznie, umieszczenie promu na orbicie wymaga precyzyjnego planowania, wysiłku konstrukcyjnego i dużej liczby testów. Za wszystko odpowiada sztab ludzi pracujący dla NASA.

Fascynująca opowieść, o tym, że do zbudowania Międzynarodowej Stacji Kosmicznej potrzeba zaangażowania i środków 16 państw. Program mówi o poświęceniu ludzi, którzy związali się ze sobą pomimo różnic kulturowych, aby stawić czoła projektowi, którego żaden naród nie zdołałby zrealizować sam, a którego dokończenie zajmie ponad pięć lat.

Podczas drugiej wojny światowej w nazistowskich Niemczech trwały prace nad nowoczesną technologią rakietową dla wojska. Główną postacią tego projektu był Wernher von Braun, twórca pierwszego rakietowego pocisku balistycznego V2. Po zakończeniu wojny zdobycie niemieckich technologii stało się głównym celem wywiadów USA i ZSRR. Oba mocarstwa chciały wykorzystać je do podboju kosmosu. Pierwszą rundę rywalizacji wygrali Amerykanie. Von Braun zgodził się bowiem, w ramach zadośćuczynienia za współpracę z SS, pracować dla USA. Zdenerwowane porażką władze Związku Radzieckiego zareagowały błyskawicznie i uwolniły z więzienia Siergieja Korolowa, inżyniera odbywającego karę za rzekomą zdradę. Stanął on przed wyborem - albo powtórzy osiągnięcia Von Brauna, albo wróci do gułagu. Nie mając wyjścia, zdecydował się na pierwsze rozwiązanie...

Amerykanie i Sowieci przygotowują się do załogowych lotów w kosmos. W ZSRR Siergiej Korolow, uskrzydlony sukcesem, jakim było umieszczenie satelity na orbicie, przystępuje do realizacji programu misji załogowych o nazwie Wostok. Mimo problemów z biurokracją i niechęcią amerykańskiego społeczeństwa Wernher von Braun w tym samym czasie rozpoczyna pracę przy podobnym projekcie pod kryptonimem Merkury. Rosnące tempo wyścigu o panowanie w kosmosie ma jednak swoje złe strony. Pośpiech powoduje bowiem liczne niedociągnięcia techniczne. W ich wyniku 24 października 1960 roku na kosmodromie Bajkonur dochodzi do wybuchu, w którym ginie ponad 90 osób.