Swat4 crack, cdkey, instrukcja uruchomienia po polsku.rar

Uploaded with ImageShack.us




Ocena ogólna: 7/10

Część z Was na pewno zastanawiała się, jak to jest wcielić się w elitarny oddział do walki z przestępstwem, "popularny" w kraju kwitnących hamburgerów, SWAT. Jest to skrót od Special Weapons and Tactics, co powinno wyjaśnić wszelkie wątpliwości związane z tematyką gry, przynajmniej u tych bystrzejszych użytkowników komputera. Na początek może troszkę historii. Seria SWAT wywodzi się z popularnych na poczatku lat 90 gier z serii Police Quest. Animowane postacie biegały po ekranie i łapały kolejnych przestepców. Na bazie tych produkcji powstał pomysł, aby stworzyć grę akcji z elementami taktyki. W tym miejscu warto zaznaczyć, iż seria SWAT ewoluowała od gry raczej strategicznej do gry właśnie akcji z domieszką taktyki. Było to widać już w trzeciej części. Oto przed Wami czwarta odsłona jednej z najpopularniejszych gier na peceta.

Ale zacznijmy od początku ;) Rozpakowując grę z pudełka byłem przygotowany na wszystko. Już przed włożeniem płytki do napędu miałem mieszane uczucia. Nastawiałem się na grę albo tak skomplikowaną, że ciężko będzie rozpracować w niej tutorial, albo grę, która rozdmuchana zapowiedziami i boomem przedpremierowym, okaże sie zwykłym smieciem. Poczytałem trochę instrukcję, żeby zapoznać się z poszczególnymi komendami i pełen obaw odpaliłem to cudo ;) Menu jest animowane i trzeba przyznać, że od razu wzrok przykuwa cudna grafika, z masą szczegółów i genialnie zrobionymi teksturami. Nie znam się na stronie technicznej takich rzeczy, ale SWAT wygląda pięknie, patrząc okiem zwykłego zjadacza chleba. W opcjach nie za bardzo jest co zmieniać. Poziom detali jest ustawiony adekwatnie do mocy naszego sprzętu i nie da się go przestawić. Można natomiast zmienić rodzielczość. Niewiele. Klawiszologia jest natomiast dość intuicyjnie pomyslana, tak że gracz nie powinien miec problemów z opanowaniem sterowania oddziałem. Jeśli chodzi o samą rozgrywke to do wyboru mamy tryb kariery, tryb multi (o którym później napisze Raven) oraz tutorial. Jako człowiek niezbyt obeznany z serią SWAT, zacząłem od tutoriala i wszystkim graczom radzę zrobić to samo. Można poznać działanie poszczególnych broni i gadżetów, które sa przydatne w dalszej grze. Z przedmiotów dodatkowych najbardziej podobała mi się kamerka, której końcówke można wsadzić pod drzwi lub wysunąć za róg i sprawdzic co dzieje się w pomieszczeniu obok. Potem szybki stinger i ekipa wsypuje się do środka :D Muszę przyznać, że trening narobił mi duzo smaku. Gra, choć teoretycznie skomplikowana, jest banalna w obsłudze. Oprócz głównej postaci, dowódcy, mamy swój oddział złożony z czterech ludzi. Kierujemy nimi za pomocą...prawego przycisku myszy. Śmieszne, ale prawdziwe :) Tak naprawdę klawiatura jest potrzebna do poruszania się, zmiany broni i ewentualnie włączenia trybu snajpera. Skoro już przy tym jestem - otóż tryb snajperski, Drodzy Państwo, polega na tym, że kiedy dostajemy komendę, że snajper widzi wrogi obiekt, naciskamy szybko dwa klawisze odpowiadające za obsługę trybu snajperskiego i zdejmujemy delikwenta. Proste, a ile radości. Rozochocony odpaliłem tryb kariery. Do wyboru mamy trzy poziomy trudności. Łatwy, średni i trudny, które są zależne od ilości punktów, jaką trzeba uzyskac w danej misji. Punkty dodatkowe otrzymuje się za nie zabijanie, a np. obezwładnienie i skucie podejrzanych itd. Zabicie zakładnika powoduje koniec misji, śmierć głównej postaci również. Tyle.

Od początku gra wydawała się genialna. Poczynając od grafiki, ilości szczegółów, poprzez muzykę, odgłosy postaci, broni, na samych akcjach naszych podopiecznych kończąc. Ach, cóż to za frajda, gdy oddział specjalny wkracza do domku aby odbić zakładników i przywrócić porządek, wkracza do klubu muzycznego, aby odbic zakładników i przywrócić porządek, wkracza do sklepu jubilerskiego, aby odbić zakładników, pogadać z gościem i przywrócić porządek, wkracza do szpitala, aby pogadać z gościem, odbić wszystkich zakładników i przywrócić porządek...eeee...nie wydaje Wam się, że piszę dość monotematycznie? Niestety, taka jest ta gra. To, co z początku wydawało się genialne, po paru misjach robi się zwyczajnie nudne. W misji X - wkrocz do budynku, wyeliminuj podejrzanych, odbij zakładników. Zadania różnią się praktycznie tylko miejscami, w których sa zaplanowane. Zero urozmaicenia. Moi Drodzy, jesli miałbym napisać poradnik do gry SWAT 4, wyglądałby on tak: idź całą drużyną, sprawdzaj lusterkiem co czai się za rogiem lub za drzwiami, wrzucaj stingera i całą drużyną rób szturm na wrogów. Koniec. Aha, od czasu do czasu, na opornych zakładników, stosuj paralizator, żeby można im było załozyć kajdanki. I jeszcze w ostatnich misjach możesz sobie rozbroić bomby. Dno i metr mułu. Na nic tu świetna grafika, oprawa dźwiękowa (wyłaczając odgłosy postaci, bo te po trzech pierwszych misjach się nudzą i zaczynają drażnić), multum broni (z których ja przez wszystkie misje używałem jednego zestawu dla całej druzyny ;) i ciemne, klimatyczne lokacje (miejscami). Gra jest potwornie nudna i denerwująca, kiedy po raz n-ty rozwala Cię ostatni bandyta w budynku. Cóż, takie uroki gry, w której opcja save jest dostepna dopiero po ukonczeniu misji. Generalnie tryb single player w świetnie zapowiadającej się grze został położony na całej linii. Może multi jest lepsze...Raven? Pisał dla Państwa Bad'iuszMax Horsionko.

Dziękujemy naszemu wysłannikowi na Bliski Wschód (do sklepu za rogiem) i przenosimy się do studia :)

Świetna grafika, dość niskie wymagania sprzętowe, kapitalny dźwięk, sprawdzony pomysł. Czego jeszcze chcieć? Klimatu i grywalności. Zgadzam się z przedmówcą, że po paru misjach zaczyna się robić nieciekawie... Dlatego przeszedłem raptem 4 misje, traktując je jako trening przed trybem multiplayer. Czy będzie duża różnica? Kolosalna! Pięc trybów gry, z których najważniejsze to Baricaded Suspects (standardowy dedmecz), CO-OP i VIP Escort. Kooperacja to przechodzenie misji z singla z żywymi ludźmi w zespole, dużo ciekawsze niż gdy u twego boku walczą Swatowscy kierowani przez AI. Ale według mnie ta gra rozwija skrzydła w momencie włączenia eskorty VIP'a. VeryImbecylPerson to losowo wybierany gracz z ekipy SWAT, musi on dotrzeć do jakiegoś punktu (np. helikoptera na dachu), drużyna Suspect musi go powstrzymać. Ale zabicie go byłoby zbyt proste, terroryści muszą go obezwładnić (potraktować gazem, prądem itp.), skuć kajdankami, przetrzymać 2 minuty i dopiero zlikwidować! Przez te 2 minuty "dobrzy kolesie" wychodzą ze skóry, żeby VIP'a uwolnić, co jest o tyle ciekawe, że plansze są naprawdę świetnie zaprojektowane. BardzoWażnaOsoba ma tylko pistolet i 2 magazynki do niego, więc sam sobie nie poradzi. Z kolei reszta graczy ma do dyspozycji standardowy arsenał jednostek specjalnych, rozszerzony o takie zabawki jak AK-47 czy karabin strzelający pieprzowymi kulkami. Jeżeli przypadkiem dobiorą się dwie dobre drużyny, zabawa zaczyna być ekstremalnie emocjonująca. Ale po co liczyć na przypadek? Zbierzcie kolegów, komunikujcie się za pomocą jakiegoś programu (p. TeamSpeak) i zacznijcie polowanie! W tym momencie SWAT 4 jest najlepszym taktycznym shooterem na rynku. Lecz jeżeli nie masz stałego łącza, odpuść sobie tą grę, chyba że jesteś maniakiem SWAT'a (jak ja :)
Plusy:
+ świetna grafika
+ muzyka!
+ mocarny tutorial + pierwsze kilka misji
+ stinger :)
+ tryb multi

Minusy:
- tryb single
- nuda
- multum broni, które na nic się nie zdają
- brak klimatu

Ocena ogólna: 7/10
SWAT 4
Gatunki gry: akcja, taktyczna
Wydawca polski: CD Projekt
Wydawca oryginalny: Vivendi Universal Games
Data wydania polskiego: 15 kwiecień 2005
Data wydania oryginału: 4/2005
Oryginalna strona gry: http://ww.swat4.com
Język gry: Polski - napisy
Tryby gry: Multi player, Single player
Dostępna platforma: PC
Systemy operacyjne: Windows 2000, Windows 98, Windows ME, Windows XP
Sugerowany sprzęt:

procesor: Pentium 4 1.4 GHz
pamięć operacyjna: 512 MB RAM
karta grafiki: 128MB (GeForce 4 lub lepsza)
hdd: 2 GB
sieć do trybu multi