Karol Szymanowski - Hagith.avi

Pierwsze szkice jednoaktowej opery "Hagith", dedykowanej księciu Władysławowi Lubomirskiemu, który sam dostarczył kompozytorowi libretto autorstwa swego przyjaciela, wiedeńskiego pisarza Felixa Dörmanna, pochodzą z 1912 roku. Partyturę całego dzieła ukończył Karol Szymanowski w październiku 1913 roku. Prapremiera opery odbyła się jednak dopiero dziewięć lat później - 13 maja 1922 roku w Teatrze Wielkim w Warszawie, z Marią Mokrzycką, Ignacym Dygasem i Stanisławem Gruszczyńskim w roli solistów oraz Emilem Młynarskim jako dyrygentem.

Libretto: Strudzony życiem, Stary Król nie chce umierać. Lekarz i arcykapłan pragną go utrzymać przez ofiarę z młodego dziewczęcia, które grzałoby go swym ciepłem i oddało życie za niego. Ale stary król nie wierzy nikomu i wszędzie dopatruje się zdrady. Wbrew jego woli koronowano na króla właśnie jego syna. Z gniewem słucha starzec radosnych okrzyków ludu. Gdy przychodzi do niego syn, stary skazuje go na wygnanie. Wieczorem do sypialni Starego Króla wchodzi Hagith, dziewczyna przeznaczona na ofiarę i spotyka Młodego Króla, którego kocha. Widywała go codziennie, gdy koło jej domku przechodził do gaju oliwnego. Arcykapłan ostrzega Hagith, że jeśli nie ulegnie Staremu Królowi zostanie ukamienowana. Arcykapłan i Lekarz odchodzą. Stary Król usiłuje zjednać sobie Hagith, ale ona mówi mu, że go nienawidzi, a kocha Młodego Króla, któremu chce oddać swoje życie. W czasie tej rozmowy Stary Król unosi się gniewem i umiera. Wtedy Hagith wybiega na taras i obwieszcza ludowi, że Stary Król nie żyje. Arcykapłan przekonany, że to Hagith go zabiła, skazuje ją na ukamienowanie. Młody Król chce jej bronić, ale jest już za późno. (Treść libretta przytoczona za "Przewodnikiem Operowym" Karola Stromengera)