sandokan

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Mężczyzna korsarz

widziany: 9.11.2025 00:13

7192
1296
699
5728

15424 plików
832,46 GB

Ukryj opis

Ostatnio pobierane pliki

DK_Darth_Bane_Zasada_dwóch.rar

af0010.mp3

af0009.mp3

af0008.mp3

af0007.mp3

af0006.mp3

af0005.mp3

af0004.mp3

af0003.mp3

af0002.mp3

sandokan

Galeria

audiobooki	ebooki i abooki	filmy
filmy dokumentalne	Galeria	Gwara Poznańska--Blubry Staego Marycha(Marian Pogasz)
kabarety	muzyka	poezja muzyka głos
Pratchett - filmy i komiksy - abc	Prywatne	Rembek Stanisław
ROjst Sezon 3	seriale	sluchowiska
teatr tv	zachomikowane

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

691,8 MB
15 gru 14 18:11

TTV - Komar - Opowiesci dworcowe.mkv

reż. Jerzy Markuszewski. 1999. czas: 39 min, występują: Irena Kownas, Adam Ferency, Bronisław Pawlik, Jan Pęczek, Jerzy Trela, Zdzisław Wardejn,

"Opowieści dworcowe", choć niektóre podszyte goryczą, także dodają otuchy. To nietypowy spektakl, bez głównego bohatera, bez tradycyjnie rozumianej akcji, za to niosący wiele treści, anegdot i wnikliwych obserwacji typów ludzkich. Każda z pojawiających się postaci opowiada swoją, zupełnie odrębną historię. Nie przedstawiają się sobie nawzajem z nazwiska czy imienia. Chociaż otwierają się przed sobą, pozostają jednak anonimowi. Przychodzą i odchodzą, jak na dworcu, jak w życiu. W ich opowieściach kryją się pojedyncze ludzkie losy, a także jakaś cząstka obrazu społeczeństwa, w którym ciągle żywa jest historia.Stacja kolejowa jakich wiele - odrapane budynki, plątanina torów, las słupów trakcyjnych, w oddali zarys miasta. Na peronie ławka, na niej okutana chustami kobieta z tobołami i mężczyzna z laską. Mężczyzna przychodzi tu od lat popatrzeć na inwalidów, tych bez nogi, bo łatwiej ich teraz spotkać na dworcu niż na ulicy. A tylu już się naoglądał w dzieciństwie. W hotelu wojskowym, gdzie jego dziadek był windziarzem, spotkał nawet słynnego lotnika Mariesjewa z"Opowieści o prawdziwym człowieku". Do dziś pamięta, co czuł, widząc owianego legendą bohatera stojącego na drewnianych szczudłach zakończonych gumowym krążkiem. W filmie protezy wyglądały jak prawdziwe nogi, w błyszczących butach. Rozpłakał się wtedy i od tamtej pory powtarza - dzięki Ci, Panie, za Twe hojne dary... Opowiedziawszy swoją historię, mężczyzna kuśtyka w stronę wyjścia. Kobieta jeszcze czeka na swój pociąg. Tyle lat przywoziła do miasta świeże mięso, trzy razy w tygodniu. Teraz już nie handluje, ale przyjeżdża jak dawniej, z torbami, bo ręce przywykły. Pogrążonemu w lekturze panu, który przysiadł na ławce, z przejęciem opowiada, co wyczytała w wyrzuconej na makulaturę książce o Kim Ir Senie. Słuchający z niedowierzaniem przypatruje się poczciwej kobiecinie, która święcie wierzy we wszystko, co napisano o tym"wielkim i dobrym człowieku".