WPROWADZENIE.
Z przyjemnością prezentujemy uwadze uczniów i badaczy sekretnych doktryn tę małą pracę opartą na tradycyjnych naukach hermetycznych. Tak mało zostało napisane na ten temat, pomijając niezliczone odwołania do nauk w wielu pracach na temat okultyzmu, że wielu prawdziwych poszukiwaczy Prawd zawartych w Arkanach bez wątpienia ucieszy się z pojawienia się tego dzieła. Celem tej pracy nie jest głoszenie jakiejś wyjątkowej filozofii bądź doktryny, lecz podanie studentowi oświadczenia Prawdy, która będzie służyła mu do pogodzenia wielu kawałków wiedzy okultystycznej, które zdobył, lecz zdawały się być przeciwstawne, często zniechęcały i odrzucały na początku nauki. Naszą intencją nie jest wznoszenie nowej Świątyni Wiedzy, lecz raczej umieszczenie w rękach ucznia Uniwersalnego Klucza, za pomocą którego można otworzyć wiele wewnętrznych drzwi w Świątyni Tajemnicy, w której progi już wszedł. Żadna część nauk okultystycznych posiadanych przez świat nie jest tak bardzo strzeżona jak fragmenty nauk hermetycznych napływających do nas przez dziesiątki stuleci, które minęły od życia ich wielkiego twórcy, Hermesa Trismegistusa, „skryby bogów”, który żył w Egipcie w dniach, gdy obecna rasa ludzi była jeszcze w początkowym etapie rozwoju. Był on współczesny Abrahamowi, a jeśli legendy mówią prawdę, był też nauczycielem tego czcigodnego mędrca. Hermes był i jest Wielkim Centralnym Słońcem Okultyzmu, którego promienie służyły do oświetlenia niezliczonych nauk, szerzonych od tamtego czasu. Wszystkie fundamentalne i podstawowe nauki osadzone w naukach ezoterycznych wszystkich ras pochodzą od Hermesa. Nawet korzenie najstarszych starożytnych nauk Indii bez wątpienia sięgają do oryginalnych nauk hermetycznych. Z krainy Gangesu wielu zaawansowanych okultystów wędrowało do krainy Egiptu i siadało u stóp Mistrza. Od niego otrzymali Uniwersalny Klucz, który tłumaczył i godził ich rozbieżne spojrzenia, przez co została ustanowiona sekretna doktryna. Również z innych krain przybyli uczeni, którzy uważali Hermesa za Mistrza Mistrzów. Jego wpływ był tak wielki, że pomimo wielu zboczeń ze ścieżki powodowanych upływem wieków i nauczycieli nauczających w tych różnych krainach, nadal można znaleźć podstawowe podobieństwo i zbieżności, które leżą u podstaw wielu, często całkiem przeciwnych, teorii nauczanych przez okultystów w tych krainach w dzisiejszych czasach. Student religioznawstwa będzie w stanie zauważyć wpływ nauk hermetycznych w każdej religii wartej nazwania, która znana jest człowiekowi, niezależnie od tego, czy jest już martwą praktyką, czy też istnieje w pełni rozkwitu w dzisiejszych czasach. Poza elementami przeciwnymi, zawsze istnieje pewna zbieżność, a nauki hermetyczne działają jako Wielki Pojednawca. Zdaje się, że życie i praca Hermesa ukierunkowane były raczej na zasadzenie wielkiego ziarna-Prawdy, które urosło i rozkwitło w tak wielu formach, niż na ustanowienie szkoły filozoficznej, która zdominowałaby myśl świata. Jednakże oryginalne prawdy, których uczył, zostały niezmienione w swojej oryginalnej czystości przez kilka osób w każdej epoce, które odrzucając wielką liczbę na wpół rozwiniętych studentów i naśladowców, podążali za hermetycznym zwyczajem i rezerwowali swoją prawdę dla tych kilku, którzy byli gotowi zrozumieć ją i opanować. Prawda była przekazywana z ust do uszu pośród niewielu. W każdym pokoleniu zawsze było kilku wtajemniczonych, w różnych krainach na Ziemi, którzy utrzymywali święty ogień nauk hermetycznych i zawsze chętnie używali swoich lamp do ponownego zapalenia mniejszych lamp zewnętrznego świata, kiedy przygasały, zostawały zaniedbane i kiedy knoty stawały się zabrudzone obcą materią. Zawsze istniało kilku, którzy wiernie trwali przy ołtarzu Prawdy, na którym zapalona była Wieczna Lampa Mądrości. Ci ludzie poświęcili swoje życia pracy nad miłością, którą poeta tak dobrze określił w tych słowach: „O, niech płomień nie wygaśnie! Pielęgnowany wiek po wieku w swej mrocznej jaskini – pielęgnowany w swoich boskich świątyniach. Karmiony przez czyste sługi miłości – niech płomień nie wygaśnie!” Ci ludzie nigdy nie szukali powszechnej aprobaty ani wielu naśladowców. Byli obojętni na te rzeczy, ponieważ wiedzieli, jak niewielu jest w każdym pokoleniu tych, którzy są gotowi na Prawdę lub którzy rozpoznaliby ją, gdyby im ją ukazać. Zachowują oni „mięso dla dorosłych”,
podczas gdy inni zadowalają się „mlekiem dla dzieci”. Zachowują oni perły mądrości dla kilku wybranych, którzy widzą ich wartość i noszą je w koronach, zamiast rzucać je przed materialistyczne, wulgarne świnie, które zakopałyby je w błocie i zmieszały z ich obrzydliwym mentalnym jedzeniem. Jednak ci ludzie nigdy nie zapomnieli ani nie przeoczyli oryginalnych nauk Hermesa, przekazując słowa prawdy tym, którzy gotowi są na ich otrzymanie. Ich nauka jest tak określona w Kybalionie: „Gdzie stąpają kroki Mistrza, otwierają się uszy gotowych na jego naukę”. A także: „Kiedy uszy ucznia gotowe są słuchać, wtedy pojawiają się usta, by napełnić je mądrością”. Lecz ich zwyczajowe podejście zawsze było surowe według hermetycznego aforyzmu zawartego w Kybalionie: „Usta mądrości są zamknięte dla wszystkiego z wyjątkiem uszu zrozumienia”. Istnieją tacy, którzy krytykują to podejście hermetyków i którzy twierdzą, że nie ukazują oni dobrego ducha w swej polityce odosobnienia i małomówności. Jednakże krótkie spojrzenie na karty historii ukaże mądrość Mistrzów, którzy znali szaleństwo prób uczenia świata rzeczy, na które nie był gotowy i których nie chciał otrzymać. Hermetycy nigdy nie chcieli być męczennikami i zamiast tego woleli siedzieć cicho z boku, z litościwym uśmiechem na swych zamkniętych ustach, podczas gdy „niebiosa grzmiały na nich wielce” w ich zwyczajowej rozrywce narażania na śmierć i tortury uczciwych, lecz zbłądzonych entuzjastów, którzy wyobrażali sobie, że mogą wmusić rasie barbarzyńców prawdę, którą mogą zrozumieć jedynie wybrani, którzy kroczą Ścieżką. Duch prześladowań nie umarł jeszcze na Ziemi. Istnieją pewne nauki hermetyczne, które, gdyby się je publicznie ogłosiło, sprowadziłyby na nauczycieli wielki krzyk szyderstwa i obelg od wielu, którzy podnieśliby na nowo okrzyki: „Ukrzyżować! Ukrzyżować!”. W tej małej pracy staraliśmy się przekazać fundamentalne nauki Kybaliona, próbując oddać podstawowe działanie Praw, zostawiając czytelnikowi ich zastosowanie, a nie wchodząc w szczegóły nauki. Jeśli jesteś prawdziwym uczniem, będziesz w stanie wypracować i zastosować te Prawa. Jeśli nie - wtedy musisz stać się nim, gdyż inaczej nauki hermetyczne będą dla ciebie jedynie „słowami, słowami, słowami”. TRZECH WTAJEMNICZONYCH

• Odtwórz folder
• Pobierz folder
• Zachomikuj folder