Czarne skrzydła.zip

Ken Kesey

McMurphy, szuler, dziwkarz i zabijaka, udaje wariata, żeby wykpić się od odsiadywania wyroku. Pobyt w szpitalu psychiatrycznym wydaje mu się dobrym żartem. Do chwili, gdy dowiaduje się, że nie odzyska wolności, dopóki nie uznają go za wyleczonego. Decyzja należy do Wielkiej Oddziałowej, z pozoru uosobienia słodyczy i dobroci, w rzeczywistości sadystki znęcającej się nad pacjentami. McMurphy, który buntuje przeciwko niej chorych, nagle zdaje sobie sprawę, że jeśli się przed nią nie ukorzy, nie opuści szpitala. Czy da się pokonać bezdusznemu Kombinatowi?

Angelika Kuźniak Ewelina Karpacz-Oboładze

Opowieść o Ewie Demarczyk

Demarczyk to nie tylko głos, ale także kolor. To jednak nie tylko czarna melancholia, ale także żart. Ten humor jest lekki i wyrafinowany, oparty na literaturze z najwyższej półki. Baczyński, Pawlikowska-Jasnorzewska, Leśmian, Tuwim – po takich sięgała „tekściarzy”. Zygmunt Konieczny, Andrzej Zarycki i przyjaciele z Piwnicy pod Baranami opowiedzieli autorkom o tym, jak Ewa Demarczyk stała się ważną postacią w Krakowie. Jak następnie stała się artystką polskiego i europejskiego formatu. I dlaczego zamilkła.

Aleksander Kaczorowski

"Tę książkę powinna była napisać moja mama. To jej zawdzięczam opowieść o pradziadku, który woził bryczką panią dziedziczkę gdzieś pod Sochaczewem (i tak naprawdę nie był moim pradziadkiem). Historię Andzi, która z pomocą żydowskiego szynkarza uciekła za ukochanym do Ameryki. I jej trzech sióstr, które przed niespełna stu laty zamieszkały na warszawskiej Woli, a jedną z nich była moja babcia Natalia. Ja tylko spisałem, jak umiałem, te intymne, rodzinne historie. Moja mama zrobiłaby to lepiej". | Aleksander Kaczorowski "Aleksander Kaczorowski, którego Praski elementarz naprawdę był moim elementarzem, dziś podsuwa nam książkę o zupełnie innym charakterze. To czuła opowieść o jego miejscach i jego prywatnej historii". | Mariusz Szczygieł

Etgar Keret

Wiarygodny i kultowy już portret współczesnych Izraelczyków w nowej odsłonie graficznej Przemka Dębowskiego! Dziewczyna opala się nago na trawie; kot wpada pod motocykl; agent nieruchomości pokazuje mieszkania samotnej kobiecie; mała dziewczynka pragnie mieć błyszczące oczy; telewizor obserwuje kochającą się parę. Siłę opowiadań Kereta – izraelskiego mistrza krótkiej formy – stanowi prostota, autentyzm i bezpretensjonalność. Autor umieszcza bohaterów w zwyczajnych, często banalnych sytuacjach, pozwalając im mówić w naturalny, nieraz wulgarny sposób. Groteska przeplata się tu z głębokim smutkiem.

Etgar Keret

Obraz współczesnego Izraela dla fanów filmów braci Coen, surrealizmu, pure nonsensu i… Etgara Kereta. Krótkie, trafione w punkt opowiadania Kereta są pozornie autobiograficzne, lecz jego wyobraźnia nie daje mu poprzestawać wyłącznie na faktach. Opowieści o.nowo narodzonym synu pisarza, a także o jego ojcu, który nad kołyską wnuka już mu prawi o zakupionych dlań funduszach inwestycyjnych choć pozornie realistyczne, podszyte są surrealizmem i groteską. Co w sumie nie jest tak dalekie od rzeczywistości…