Janusz Morgerstern.AVI

Biografie - Anthony Hopkins - TV.avi

I am Bruce Lee E02 Lektor PL.avi

I nie żałuj tego (1995).avi

Film poświęcony dziennikarzowi muzycznemu, Franciszkowi ...

Film poświęcony dziennikarzowi muzycznemu, Franciszkowi Walickiemu.

Zdzisław Maklakiewicz (1996).avi

Film opowiada o aktorskiej karierze Zdzisława Maklakiewi ...

Film opowiada o aktorskiej karierze Zdzisława Maklakiewicza, jednego z najbardziej charakterystycznych postaci polskiego kina. O jego życiu, aktorstwie, przyjaźni z Janem Himilsbachem, opowiadają dwie żony, Marek Piwowski, Janusz Kondratiuk, Janusz Głowacki, Gustaw Holoubek, Tomasz Lengren i Jerzy Karaszkiewicz. Wspomnienia te uzupełniają fragmenty filmów, m.in. "Rejsu", "Polskich dróg", "Bariery", "Salta".

Credo. Jerzy Duda-Gracz (2005).avi

Należał do najbardziej znanych i cenionych rysowników i ...

Należał do najbardziej znanych i cenionych rysowników i malarzy. Fascynował wnikliwością obserwacji, umiejętnością syntezy. Jego drapieżny, karykaturalny i nieco plebejski humor jednych zachwycał, innych oburzał. Nikt jednak nie mógł odmówić gruzłowatej, bulwiastej, przaśnej rzeczywistości jego obrazów trafności ujęcia, zgodności ze stanem faktycznym. Zmarły w 2004 r. Jerzy Duda-Gracz miał dar wnikliwej obserwacji otaczającego go świata, umiejętność syntezy, operowania symbolami. Często złośliwie i ironicznie piętnował nasze wady i przywary, ale nie brak mu było również ciepła i liryzmu. Zmuszał do refleksji nad losem jednostki i narodu. Wywodził się z "zapyziałej, parszywej, powiatowej Częstochowy lat 40. i 50.", jak sam ją określał. "To jest mój świat i z nim się utożsamiam: świat drugorzędności, tandety, kiczu, śmiecia, odpadu" - mówił. Pokazywał rzeczywistość drobnomieszczańską, rzeczywistość ciemnogrodu i kruchty, ale też mieszkańców dzielnic autentycznej nędzy, zapijaczonych i ogłupiałych w swoim upodleniu. Z czasem młodzieńcze emocje w nim wygasły, coraz częściej wracał myślami do lat dzieciństwa, do odciśniętych w pamięci wspomnień, do tych, co już odeszli, do pierwszych miłości i rozczarowań. Młodzieńcza zajadłość ustąpiła miejsca doświadczeniu i rozwadze, tęsknocie i melancholii. Artysta uświadomił sobie bowiem, że nowa, drapieżna, szalona rzeczywistość wypiera nieubłaganie świat jego dzieciństwa, zastępuje jego swojską przaśność zachodnim blichtrem. Nie takiego ucywilizowania kraju i rodaków pragnął. Nie chciał, żeby Polska była skansenem, ale żeby zachowała tradycje, to, co dla nas charakterystyczne. Do tego dochodziła coraz silniejsza świadomość przemijania wszystkiego i wszystkich, stopniowa afirmacja Boga, przeciw któremu kiedyś się burzył. Efektem tych wewnętrznych przemian był cykl prac ukazujących Jezusa w różnych współczesnych sytuacjach. Nie tworzył ich, podobnie jak swych wcześniejszych prac, z myślą o tym, czy to się dobrze sprzeda. Chciał być w zgodzie z samym sobą, niekoniecznie "modny" i "na czasie". Takiego właśnie, skupionego i poważnego, wykładającego rzeczowo swoje racje, pokazuje artystę kamera twórców filmu "Credo". W swojej katowickiej pracowni, ale także wśród ruin dawnej kopalni węgla, na tle śląskich familoków Jerzy Duda-Gracz opowiada o swojej drodze artystycznej, filozofii tworzenia obrazów. Mówi o swych inspiracjach, marzeniach, malarskich kanonach. Komentuje rzeczywistość, przemiany, jakie dokonały się w ostatnich latach w kraju i w ludziach, nasz stosunek do owych zmian i do świata. Czy już ze świadomością własnego bliskiego końca?

Byłem wszędzie. Olgierd Budrewicz (2013).avi

Barwna biografia Olgierda Budrewicza prosiła się o film. ...

Barwna biografia Olgierda Budrewicza prosiła się o film. Wyreżyserował go Artur Mościcki. Jego bohater został dziennikarzem w czasach, gdy reporter był ambasadorem ludzi nie mających szans wyrwać się za granicę. Opowiadał świat, przedstawiał i tłumaczył inne kultury, religie, cywilizacje, kontynenty. Urodzony w 1923 r. w Warszawie, należał do pokolenia Kolumbów, których nie załamał dramat okupacji i hekatomba Powstania Warszawskiego. Jako żołnierz Armii Krajowej, na tajnych kompletach rozpoczął studia prawnicze, które ukończył po wojnie. Nigdy jednak nie pracował w zawodzie. Ciągnęło go do reportażu. Dziennikarzem został podczas wojny. Współredagował powstańcze pismo Dziennik Radiowy 22. Obwodu AK. Zawodowym reporterem stał się w 1956 r. Udało mu się wtedy wyjechać z Polski w aurze filmu kina akcji. Na statku handlowym, jako praktykant sypiący węgiel pod kotły, dotarł do Kairu i Bejrutu. To właśnie stamtąd wysłał pierwszy artykuł do Przekroju i został korespondentem pisma. Dotarł do ponad 160 państw. Do wielu – jako pierwszy polski dziennikarz. Opowiadał Polakom o Wyspach Andamańskich, o stolicy Ekwadoru, o Galapagos i Borneo. O spotkaniu z Billem Clintonem i z Pigmejami. O burzy piaskowej na Saharze i blekaucie w Nowym Jorku. Drugą jego pasją była Warszawa. Jako varsavianista odbywał po niej podróże również w czasie. Do jego najważniejszych książek należą: Bedeker warszawski, Podróże do czterech rogów świata, Byłem wszędzie, Równoleżnik zero, Z Polską w sercu. Olgierd Budrewicz był wielokrotnie odznaczany za zasługi m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i złotym medalem Gloria Artis. Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Związku Literatów Polskich, ZAIKS-u, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Oddziału Polskiego The Explorers Club. Zmarł 20 listopada 2011 roku.

I am Bruce Lee E01 Lektor PL.avi

Tońko czyli legenda o ostatnim baciarze (1988).avi

Legendarny Tońko - Henryk Vogelfanger - partner Szczepka ...

Legendarny Tońko - Henryk Vogelfanger - partner Szczepka z "Wesołej Lwowskiej Fali" i pamiętnych przedwojennych komedii ilmowych: "Będzie lepiej", "Włóczęgi" i zniszczonej w płomieniach września 1939 "Serce batiara" - snuje swą opowieść o życiu, o Lwowie i jego dawnych mieszkańcach. Urodził się na Łyczakowie, gdzie najżywiej biło serce Lwowa. Jak mało kto znał duszę tego miasta i mentalność ludzi, ich specyficzny sposób patrzenia na świat i jedyną w swoim rodzaju gwarę zwaną bałakiem. To, czym nasiąknął w dzieciństwie i młodości - język batiarski, ale nigdy wulgarny, humor ulicy i knajp, ale nigdy agresywny czy sprośny - stało się fundamentem niezrównanych dialogów Szczepka i Tońka przed mikrofonami lwowskiego radia. Przed wojną, gdy nadawano "Wesołą Lwowską Falę", pustoszały ulice. Po ewakuacji ze Lwowa w 1939 r. Szczepko i Tońko dotarli do Rumunii, potem przez Jugosławię do Włoch. Ze swymi programami jeździli do żołnierzy generała Maczka, grali dla nich. Po wojnie Szczepko - Kazimierz Wajda wrócił do Polski. Tońko osiadł w Londynie, w angielskim koledżu wykładal łacinę i prawo (z prawa doktoryzował się na Uniwersytecie Jana Kazimierza i miał we Lwowie kancelarię adwokacką). Wrócił do Polski półtora roku przed śmiercią, zamieszkał w domu kombatanta, który w przypływie dobrego humoru nazywał domem "kombatiara". Czuł się samotny, choć przyjaciele nieraz naciągali go na lwowskie wspomnienia. Zmarł w 1990 roku, w dwa dni po swoich 86 urodzinach. Pozostała legenda "ostatniego batiara" - i wspomnienie utrwalone na taśmie filmowej.

Marszałek Józef Piłsudski (2009).avi

Dokument poświęcony życiu Józefa Piłsudskiego.

Jego imię Polska. Tadeusz Kościuszko (2006).mkv

Film przedstawia sylwetkę Tadeusza Kościuszki, bohatera ...

Film przedstawia sylwetkę Tadeusza Kościuszki, bohatera dwojga narodów - Polski i Stanów Zjednoczonych, którego życie i dokonania otacza legenda. Urodził się w Siechnowicach, nauki pobierał w Szkole Rycerskiej w Warszawie, m. in. u księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego, później studiował w Paryżu w Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby. Doskonalił również swoje zainteresowania w dziedzinie inżynierii wojskowej, architektury i malarstwa. Rozgoryczony sytuacją osobistą wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie przebywał 8 lat, walcząc o niepodległość tego kraju i zdobywając wysokie uznanie wśród amerykańskich dowódców. Do dziś cieszy się tam popularnością - wystawiono mu wiele pomników, jego imieniem nazwano miasta i ulice. Po powrocie do Polski otrzymał podpisaną przez króla nominację na generała majora wojsk koronnych. Jego dokonania w czasie insurekcji zapisały się na zawsze na kartach historii. Po niewoli i uwięzieniu przez cara wyjechał na emigrację do Francji i Szwajcarii, gdzie w Solurze spędził ostatnie dni swego życia i tam zmarł.

Janusz Morgerstern.AVI

nela331