Poezja

"Niewielki wybór tekstów, jaki oddajemy w Państwa ręce, zaczerpnięty został z tradycji literackiej zasadniczo odmiennej od wzorców, do których przywykliśmy. Starożytne Indie pozostawiły nam bowiem rodzaj literatury opierającej się klasyfikacji geologicznej i nieustannie podważającej nasze rozumienie tekstu literackiego. Z punktu widzenia historii literatury pomieszczone w niniejszym tomiku hymny należą do literatury wedyjskiej, tzn. do najstarszego okresu literatury staroindyjskiej, obejmującego - z grubsza - lata 1200-600 przed Chrystusem. Literatura wedyjska jest zasadniczo czwórdzielna, tzn. stanowi świadectwo kontynuacji przekazu w czterech wielkich tradycjach związanych z czterema "szkołami", a te z inicjującymi je czterema wielkimi zbiorami zwanymi Wedami..." - fragment książki

Poezja francuskiego nadrealisty Lautréamonta, która nawet dzisiaj wywołuje niezwykle sprzeczne relacje. Nieokiełznana wyobraźnia, sadyzm, bluźnierstwa, ciągłe ostrzeganie czytelnika. Książka dla ludzi o mocnych nerwach.

Tytuł Os Lusíadas można przetłumaczyć jako Synowie Luza (Luzjady). Nawiązuje on do mitycznego Luza i plemienia Luzytanów, od których to rzekomo mają wywodzić się Portugalczycy. Epopeja składa się z 10 pieśni i jest oparta na wzorach klasycznych. Opowiada o podróży Vasco da Gamy do Indii, na tym tle ukazuje historię (od czasów mitycznych i rzymskich, po epokę odkryć na Dalekim Wschodzie) i tradycje Portugalczyków. Dzieło wyraża tęsknotę i miłość poety do utraconej ojczyzny.