Kilka słów o przepowiedniach

Egzorcyzmy, opętanie, demony
ks. Aleksander Posacki SJ
Ojciec Aleksander Posacki SJ wskazuje na różne formy obecności kultu Zła we współczesnej kulturze, rozrywce, a nawet nauce. Jego rzetelna, zdyscyplinowana analiza nie budzi wątpliwości, rozświetlając wiele zakamarków mrocznej duszy współczesnego człowieka... » zobacz więcej http://adonai.pl/zagrozenia/?id=45






"Kilka słow o przepowiedniach

Prawda czy fałsz
Temat prekognicji fascynował człowieka od zamierzchłych czasów. Dość często napotkać można wypowiedzi osób uznających się za wizjonerów, zaznajomionych z tym, co jeszcze nie nastąpiło, co zakryte przed oczyma innych. Wiele z nich jednak w konfrontacji z rzeczywistością okazuje się być zwyczajna bujdą, ale i znane są przypadki, kiedy słowo stało się faktem.

29.08.1863 w dzienniku "Globe" opublikowano artykuł o całkowitym zniszczeniu jednej z indonezyjskich wysepek przez fale tsunami. Historię ową wyśnił jeden z pracujących dla gazety dziennikarzy. Za swój dowcip został usunięty z pracy. Kilka dni później w wyniku erupcji wulkanu Krakatau zagładzie uległa cała wysepka Pulau Rakata, na której znajdował się ów wulkan.

Znane są też przepowiednie o. Klimuszko i o. Pio. Ale jednocześnie zdaniem innych prekognitów 1970-1985 miał się wynurzyć nowy kontynent, a do 1985 roku miął istnieć jeden ogólnoświatowy rząd . Podobno jednak zagadnienie znajomości przyszłości nie można przypisać jedynie człowiekowi.

Zwierzęta wiedzą

W wierze ludowej obecne są przekonania o nadnaturalnej wiedzy (przeczuciu?) zwierząt: psy wyjące przed zgonem człowieka czy szczury uciekające ze statku, który miał zatonąć. Podobno Pompeje były ostrzeżone - bezskutecznie - przed katastrofą.

Kiedy w 1938 roku lawina przysypała schronisko św. Gotharda w Alpach, trzymane przez zakonników psy ratownicze nie chciały prze kilka poprzedzających kataklizm dni nie chciały przebywać na zewnątrz. Czy można jednak powiedzieć coś pewnego o przepowiedni? Zdaniem ezoterysty i badacza historycznego Petera Lermesurier'a - tak.

Siedem praw przepowiedni

W swojej książce "Prophecy in Action" angielski badacz historycznych proroctw, Peter Lemesurier, sformułował zestaw siedmiu praw dotyczących przepowiedni, szczególnie tych najbardziej rozpowszechnionych:

1. najbardziej prawdopodobne spełnienie się przepowiedni jest to, którego nie da się przewidzieć;
2. najbardziej oczywista interpretacja jest zwykle błędna;
3. z góry wyrobiona opinia i proroctwo nie maja ze sobą nic wspólnego;
4. istnieje tendencja do samospełenienia się przepowiedni bez względu na akcje, jakie podejmują ludzie, by im zapobiec;
5. dokładność przepowiedni maleje proporcjonalnie względem kwadratu czasu do jej spełnienia się;
6. przepowiednia i jej interpretacja to czynności zupełnie nieporównywalne;
7. przepowiednia zwykle bardzo skraca czas potrzebny do jej spełnienia.

Najgłośniejsze

Któż nie słyszał o przepowiedniach Nostradamusa, św. Malachiasza czy innych. Niektóre dopiero po upływie pewnego czasu zyskały miano przepowiedni, jak np. teksty zapowiadające powołanie Polaka na biskupa Rzymu: od 1978r. jedne z wierszy Juliusza Słowackiego czy też wizja sługi Bożego ks. Bronisława Markiewicza pochodząca z 1886r., opublikowana w 1908: "Najwyżej zaś Bóg was Polaków wyniesie, gdy dacie światu wielkiego papieża".

Interpretacja

Najbardziej dyskusyjna sprawa dotycząca tekstów prekognicyjnych - wielokrotnie można zetknąć się chociażby z różnorodnym interpretacjami czterowierszy Nostradamusa, czasami bardzo umiejętnie dopasowujących wydarzenia historyczne do XVI-wiecznego tekstu.

IV Ekloga Wergiliusza (40 r. p.n.e.) dość długo widziana była jako wizja mesjańska:

"Oto już nadszedł kres, głoszony proroctwem Sybilli
Wielki szereg stuleci popłynie teraz od nowa:
Wraca na ziemię Dziewica, wraca proroctwo Saturna
I pokolenie nowe z bezkresnych zstępuje przestworzy
Tylko ty, boska Lucyno, wyciągnij rękę nad Chłopcem,
Który się zrodzi, by zniszczyć na ziemi wieki żelazne
I złote wieki przywrócić!...
Za świat szczęście stulecia, popłyną Wielkie Miesiące;
Za Twoich rządów zmazane będą zbrodnie ohydne,
Które was plamią, i ziemia wyzwoli się z trwogi odwiecznej.
A on, z bogami obcując, będzie oglądał herosów
I będzie kroczył wśród nich. Posiądzie dzielność rodzica
I wtedy władzę obejmie nad światem uspokojonym"

Ekloga IV

Jednakże rozumienie danego tekstu zmienia się często w momencie, kiedy realia wykazywały pewne rozbieżności między zaistniałymi wydarzeniami a głoszonym tekstem. Wówczas dostosowywano wydźwięk przepowiedni do poznanych już wydarzeń.

Co na to Kościół?

Nauka Kościoła Rzymskokatolickiego jest prosta:

KKK 2115 Bóg może objawić przyszłość swoim prorokom lub innym świętym. Jednak właściwa postawa chrześcijańska polega na ufnym powierzeniu się Opatrzności w tym, co dotyczy przyszłości, i na odrzuceniu wszelkiej niezdrowej ciekawości w tym względzie. Nieprzewidywanie może stanowić brak odpowiedzialności. KKK 2116 Należy odrzucić wszystkie formy wróżbiarstwa: odwoływanie się do Szatana lub demonów, przywoływanie zmarłych lub inne praktyki mające rzekomo odsłaniać przyszłość. Korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja, wyjaśnianie przepowiedni i wróżb, zjawiska jasnowidztwa, posługiwanie się medium są przejawami chęci panowania nad czasem, nad historią i wreszcie nad ludźmi, a jednocześnie pragnieniem zjednania sobie ukrytych mocy. Praktyki te są sprzeczne ze czcią i szacunkiem - połączonym z miłującą bojaźnią - które należą się jedynie Bogu. Te słowa nie wymagają żadnego komentarza.

...i Pismo Święte?

Zarówno w Nowym jak i Starym Testamencie znajdujemy komentarze na temat wróżbitów, chiromancji itp. I zawsze była to opinia negatywna, potępiająca tego typu praktyki. Oto jeden z przykładów:

"Bo to mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Nie dajcie się wprowadzić w błąd przez waszych proroków, którzy są wśród was, i przez waszych wróżbitów; nie zwracajcie uwagi na wasze sny, jakie śnicie. Oni bowiem prorokują wam kłamstwa w moje imię. Nie postałem ich - wyrocznia Pana" (Jer 29,8-9)

Lub:

"Nie będziecie się zwracać do wywołujących duchy ani do wróżbitów. Nie będziecie zasięgać ich rady, aby nie splugawić się przez nich. Ja jestem Pan, Bóg wasz!" (Kpł 19, 31)

Jednakże należy rozróżnić posługę prorocką od działalności wróżbitów i fałszywych proroków. Wówczas należy proroctwo rozumieć jako jeden z charyzmatów, czyniący z proroka nie tylko osobę, której objawiane są sprawy przyszłe, ale jako mędrca, przewodnika narodu.

Ku końcowi

Temat jasnowidzeń i przepowiedni nie zginie chyba tak długo, jak długo żył będzie człowiek. W jego naturę wpisana jest ciekawość, nie tylko tego, co go otacza, ale i tego, co ma nastąpić. Szkoda tylko, że tak łatwowiernie zawierza szalbierzom lub osobom parającym się okultyzmem itp. Czyż wiedza o tym, co podobno niechybnie ma nastąpić, wpłynie na ową niechybność...? Temat - rzeka. I chyba nigdy do końca nie będzie poznany. Prawda czy fałsz - poznacie po owocach.




Anna Bartowiak



Sekty - co każdy powinien wiedzieć
Piotr Tomasz Nowakowski
Książka ta ma za zadanie przede wszystkim informować, a nie straszyć. Nie chodzi o to, by z kimkolwiek walczyć. Zastrzeżenia, jakie budzą liczne kontrowersyjne nieraz zachowania i postawy guru, każą jednak upomnieć się o człowieka, który częstokroć nieświadomy niebezpieczeństwa angażuje się na rzecz rozmaitych "mistrzów duchowych"... » zobacz więcej





© 2001-2008 Pomoc Duchowa

Nie ma plików w tym folderze