Klara i Angelika_by_adam_xyz.avi

zxcvbnm174 / Filmy / Kino Polska / Klara i Angelika_by_adam_xyz.avi

Download: Klara i Angelika_by_adam_xyz.avi

Pobierz plik

257,55 MB

Czas trwania:

(1976) Adaptacja opowiadania Marii Dąbrowskiej, zrealizowana przez wytrawną dokumentalistkę. Filmowa nowela "Klara i Angelika" opowiada o wybitnej aktorce, obchodzącej artystyczny jubileusz. Trwają ostatnie przygotowania do premiery "Domu kobiet" na benefis, Klarę Naimską oblegają dziennikarze, reporterzy, reżyserzy dokumentaliści, przyjeżdża nawet delegacja z rodzinnego miasta. Ją samą rocznica skłania do refleksji na temat życia i sensu własnej pracy. Podsumowanie nie wypada najlepiej. Bohaterka, choć otoczona przyjaciółmi i wielbicielami, czuje się samotna i nierozumiana. Z jej rozmyślaniami kontrastuje bezpretensjonalny sposób bycia manikiurzystki Angeliki, nie obciążonej balastem popularności oraz związanymi z nim stresami i wyrzeczeniami.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

zxcvbnm174

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Życzę przyjemnego oglądania. Filmy są w całości więc w razie nieudanego pobrania próbuj ponownie.

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Oda do radości-by_adam_xyz.avi

Zadziwiający dojrzałością, sprawnością warsztatową i roz ...

Zadziwiający dojrzałością, sprawnością warsztatową i rozmachem debiut trojga młodych filmowców - studentów łódzkiej filmówki, którym realizację ich pierwszego dzieła umożliwiła wygrana w konkursie na scenariusz ogłoszonym przez Akson Studio. Autorzy wartko i bezpretensjonalnie, językiem swego pokolenia opowiadają o młodych ludziach, dla których demokratyczna i wolna Polska wcale nie stała się krajem ich marzeń, wielkich możliwości i spełnionych nadziei. To wciąż kraj przegranych frustratów i cwanych krętaczy, w którym tak mało jest miejsca na zwyczajną, uczciwą normalność. Film ma charakter nowelowy: trzy odrębne historie z różnych miejsc w Polsce (pierwsza nowela nosi tytuł "Śląsk", druga - "Warszawa", trzecia - "Morze"), różni bohaterowie, ale wszyscy młodzi, na progu dorosłego życia, próbujący się usamodzielnić i jakoś ustabilizować. Wszyscy też napotykają te same problemy: niedostatek pieniędzy, niemożność porozumienia się z najbliższymi osobami, rozdarcie między wyobrażeniami a rzeczywistością, a czasami po prostu niedojrzałość, brak pomysłu na życie.

D.I.L._by_adam_xyz.rmvb

z opisem

Rozdroze Cafe Cd2_by_adam_xyz.avi

Rozdroze Cafe Cd1_by_adam_xyz.avi

(2005) Bohaterem filmu jest Grześ, chłopak z małego mias ...

(2005) Bohaterem filmu jest Grześ, chłopak z małego miasteczka, który wychował się bez ojca, w cieniu despotycznej Matki. Młodsza siostra Dusia była dla niego zawsze wzorem urody i wszelkich cnót, istotą która powinna otrzymać od życia to co najlepsze. O najmłodszym bracie, upośledzonym psychicznie Bronku zawsze starał się zapomnieć, chociaż to on nauczył go czułości i opiekuńczości. Brak ojca w dzieciństwie wytworzył w nim przekonanie, że od niego zależy los rodziny i że to on w przyszłości powinien zapewnić jej dobrobyt i bezpieczeństwo. Niestety życie nie stworzyło mu zbyt wielu możliwości do spełnienia tych marzeń. Po maturze, w poszukiwaniu lepszego życia, przyjeżdża do Warszawy. Jego najbliższymi przyjaciółmi stają się trzynastoletnia prostytutka Lusia, oraz Gerard, ochroniarz z banku. Drobne kradzieże, wymuszenia, włamania, prostytucja, narkotyki, to według nich najprostszy sposób na zarabianie i jako takie życie. Grześ coraz częściej wysłuchuje od Matki niekończących się pretensji o niezaradność i egoizm. Nie może też pogodzić się z myślą, że jego ukochana siostra wyjdzie za mąż dla pieniędzy, za starego Senatora. To powoduje, że jest w stanie podjąć ryzyko akcji mogącej w jednej chwili przynieść mu pieniądze. Okazja trafia się jak na zamówienie, kiedy Gerard zwierza się, że w najbliższym dniu bankowy sejf będzie pełen. Robota łatwa, jak wyjęcie pieniędzy z bankomatu. Potrzebna będzie tylko pomoc Grzesia i jego kumpli. Napad okazuje się pułapką. Grześ z kolegami zostaje aresztowany. Przeżycia powodują, że nasz bohater zmienia się. Przyznaje się do zaplanowania napadu i do dokonania morderstwa. Kryje swoich kumpli i bierze całą winę na siebie. Traci swą dotychczasową gwałtowność i niecierpliwość, staje się bardziej wyrozumiały wobec bliskich. Przemiana wewnętrzna Grzesia budzi jednocześnie współczucie i podziw. Zmienia się także jego Matka.

Diabeł_by_adam_xyz.rmvb

(2005) - Człowiek jak umiera, zmienia się w coś straszne ...

(2005) - Człowiek jak umiera, zmienia się w coś strasznego, ludzie boją się tego - mówi cicho stara Palchowa - a ja to lubię. Zajęciem kobiety jest opieka nad umierającymi. W całej wiosce jest uważana za znawczynię spraw życia i śmierci. Z kolei Franciszek cały czas spędza w rzeźni. Kiedy dowiedział się, że dni jego matki są policzone, zdecydował się wynająć Palchową. Usługi kobiety nie są tanie. Po długich targach i ustaleniu ostatecznej stawki, Palchowa zgadza się czuwać przy staruszce tuż przed jej ostatnią podróżą. Ale matka Franciszka nie zamierza umierać. Mijają kolejne dni i starsza kobieta wciąż uparcie pozostaje wśród żywych. Czyżby miała na tym świecie jakieś niewyrównane rachunki? I czemu nie chce rosołu, tak gwałtownie sprzeciwia się próbie otwarcia okna? Jaki mroczny sekret z przeszłości ukrywa? Tymczasem Franciszek zastanawia się już nad sprzedażą wysłużonego "żuka". Auto jest stare, ale z dobrym silnikiem, może być z niego niezły grosz. W obejściu stoją jeszcze nieużywane od dawna maszyny rolnicze, które można spieniężyć. Oczekiwanie nie jest także na rękę Palchowej, która ma już kolejną klientkę, w dodatku bardzo bogatą. A konkurencja nie śpi i zadanie pilnowania umierającego może przypaść rywalce. Palchowa zaczyna zastanawiać się jak przyspieszyć zgon matki Franciszka. Inspiracją dla Tomasza Szafrańskiego do nakręcenia "Diabła" było opowiadanie Guy de Maupassanta o tym samym tytule. Reżyser i scenarzysta w jednej osobie dodał nowe wątki i uwspółcześnił realia. Powstały w ten sposób film jest opowieścią mroczną, niepokojącą i przewrotną.

Jestem_by_adam_xyz.rmvb

(2005) Opowieść o chłopcu poszukującym swojego miejsca w ...

(2005) Opowieść o chłopcu poszukującym swojego miejsca w życiu. Mieszkający samotnie na opuszczonej barce jedenastolatek zaprzyjaźnia się z dziewczynką z sąsiedztwa. To spotkanie przynosi ze sobą nie tylko pierwsze zauroczenie czy może nawet zakochanie, ale i wielkie, wspaniałe odkrycie - na świecie niekoniecznie trzeba być samotnym. Jeśli ma się szczęście, można znaleźć tych, którzy myślą podobnie, mają podobne dylematy i tak samo postrzegają świat.

Masz_na_imie_Justine_by_adam_xyz.avi

(2005) Na świecie rocznie sprzedaje się 2 miliony ludzi. ...

(2005) Na świecie rocznie sprzedaje się 2 miliony ludzi. 200 tysięcy z nich to kobiety sprzedawane do domów publicznych. W tej liczbie jest 15 tysięcy Polek. Film przedstawia historię jednej z nich. Mariola jest młodą dziewczyną pochodzącą z małego miasteczka. Nie mając atrakcyjnych perspektyw, marzy o nowym życiu. Wyznaje swojej babci i dwóm najlepszym przyjaciółkom - Hani i Oli, że wyjeżdża nad morze ze swoim nowym chłopakiem Arturem, dawnym kolegą ze szkoły podstawowej, który mieszka w Niemczech. Artur przyrzeka Marioli magiczne wakacje nad Atlantykiem. Następnego dnia potajemnie wyjeżdżają. Dla dziewczyny całonocna podróż jest cudownie spełniajacym się marzeniem. Podekscytowana perspektywą poznania rodziców Artura, Mariola uczy się podstawowych zwrotów po niemiecku. Kiedy docierają do Berlina, Artur zmęczony jazdą decyduje, że przenocują u Nadenki, przyjaciółki pochodzącej z Jugosławii. Nadenka ma malutkie dziecko i skromne mieszkanie. W nowej sytuacji Mariola czuje się niepewnie, ale dla Artura "to tylko jedna noc..." Nieoczekiwanie pojawia się trzech przyjaciół Artura: Gunter (50 lat), Jury (35 lat) i Nico (25 lat). Gunter ukradkiem przekazuje Arturowi plik banknotów - Mariola została sprzedana. Brutalnie poznaje nowe fakty: teraz ma na imię Justine, będzie prostytutką. Jeśli się nie podporządkuje, zabiją jej babcię. Kiedy próbuje uciec, zostaje bezlitośnie zgwałcona. Jedynie Nico okazuje odrobinę łagodności i nie używa przemocy. Uwięziona w opustoszałym budynku blisko placu budowy, w mieszkaniu na czwartym piętrze, 20 metrów nad ziemią, Mariola jest w pułapce. Przez kolejne dni cierpi z powodu, bólu, głodu, zimna, samotności, upokorzenia. Jej stan zdrowia pogarsza się. Ocalenie oferuje Nico: chce zostać "treserem" dziewczyny, poskramiaczem, który w dziesięć dni przekształci ją w uległą i dochodową dziwkę. Jego prawdziwy cel to zostać jej alfonsem.. W czterech ścianach mieszkania rozpoczyna się dwuznaczna i gwałtowna relacja - poskramianie, w którym krok po kroku Mariola oddaje swoją tożsamość temu mężczyźnie, delikatnemu i okrutnemu w słabości, nieubłaganie zmierzającemu do osiagnięcia celu. Dzień po dniu, Mariola przechodzi powolny proces alienacji od swojej prawdziwej natury, proces, który ma uchronić ją od cierpienia i uratować życie babci. Światełko na końcu tunelu obmywa Mariolę, alias Justine, w gorzkosłodkim blasku pękniętej tożsamości.

Krew z nosa_by_adam_xyz.rmvb

(2004) "Słuchajcie chłopaki! Spada koleś z piętnastopięt ...

(2004) "Słuchajcie chłopaki! Spada koleś z piętnastopiętrowego wieżowca i, przelatując koło każdego piętra, pociesza się: "jak na razie nie jest źle, jak na razie nie jest źle, jak na razie nie jest..." Zaraz, zaraz, to ile razy on tak powtarzał? Piętnaście, idioto! Tyle razy, ile pięter! A parter?" Choć to nader wyrafinowany i nie dla wszystkich zrozumiały dowcip, mogłoby być wesoło, gdyby nie nadmiar szczerości jednego z przyjaciół. Kiedy osiedlowi skinheadzi poprosili grzecznie Pabla, Sieję i Maria o wyjaśnienie okoliczności nagłego pojawienia się na murze wyjątkowo paskudnych paszkwili antyskinowskich, prostoduszny Mario wyznał całą prawdę. Dostał z byka. Już drugi dzień krew cieknie mu z nosa. A Pablo doznał bolesnej kontuzji ręki. Wiadomo, same nogi nie wystarczą. Bez sprawnych rąk nie należy zapuszczać się w dżunglę wrocławskiego blokowiska. Pablo ma czas na znalezienie nowego sposobu na życie. Może lepszego, gwarantującego sukcesy w innej niż bójki z łysymi dziedzinie? Chłopak postanawia nagrać własną autorską płytę hip-hopową. Ale owiany mroczną sławą Sauron Rzeźnik, właściciel miejscowego studia nagraniowego "Trzustka" i zarazem wokalista zespołu deathmetalowego ani myśli robić prezenty młodszemu koledze. Za sesję nagraniową trzeba słono płacić. Pablo nawet nie widział takich pieniędzy. Lecz już wie, że forsa leży na ulicy. Wystarczy się po nią schylić. Wystarczy zająć się handlem narkotykami...

Sztuka_spadania_by_adam_xyz.MOV

(2004) Atol. Zapomniana baza wojskowa gdzieś na Pacyfiku ...

(2004) Atol. Zapomniana baza wojskowa gdzieś na Pacyfiku. Wysyłani są tam zasłużeni oficerowie, których wojsko nie może się jeszcze pozbyć, a którzy w wyniku wypełnionych misji stracili rozum i kontakt z rzeczywistością. Tam w oddaleniu od cywilizacji, praw i kodeksów pielęgnują swoje dziwactwa. Sierżant Al pielęgnuje miłość do młodych i dzielnych żołnierzy. Doktor Friedrich pielęgnuje swój talent fotograficzny. A stary, psychicznie zagubiony Generał tworzy sztukę. Nie na papierze i nie na płótnie. Inaczej...

Parę osób mały czas_by_adam_xyz.avi

(2005) Andrzej Barański już w połowie lat 80. myślał o p ...

(2005) Andrzej Barański już w połowie lat 80. myślał o przeniesieniu na ekran "Zawału" Mirona Białoszewskiego, ale na przeszkodzie stawały mu kłopoty z pozyskaniem praw autorskich i zdobyciem funduszy na produkcję. Pod koniec lat 90. miał już gotowy scenariusz o jego serdecznej przyjaciółce i sekretarce, niewidomej Jadwidze Stańczakowej, ale znów musiało minąć kilka lat, nim wreszcie projekt doczekał się realizacji. Za kanwę scenariusza posłużyła książka Jadwigi Stańczakowej "Dziennik we dwoje", na podstawie której powstała kameralna i subtelna, niezwykle ciepła, ale przenikliwa opowieść o przyjaźni dwojga artystów pióra, uhonorowana m. in. na FPFF w Gdyni w 2005 r. nagrodą za wybitną kreację Krystyny Jandy i nagrodą dziennikarzy, oraz nagrodą na festiwalu w Karlovych Varach za główną rolę męską dla równie znakomitego Andrzeja Hudziaka. Akcja filmu obejmuje lata 1975 - 1982 i ukazuje złożone relacje Mirona Białoszewskiego i Jadwigi Stańczakowej z punktu widzenia tej ostatniej. Trudno jednak powiedzieć, że jest to wyłącznie jej relacja: niewidoma kobieta oglądała bowiem i poznawała świat oczyma Mirona, czy to podczas przejażdżek z nim po mieście (co prawda, często w środku nocy, bo pisarza drażnili ludzie i światło słoneczne), czy to poprzez jego teksty opisujące rzeczywistość. Potrzebowali siebie nawzajem, mimo że nie umieli nazwać tego, co ich łączyło: przyjaźń, bliskość duchowa, platoniczne uczucie? On - nadwrażliwy egoista, kapryśny introwertyk, odsuwał od siebie wszystko, co stanowiło prozę codziennej egzystencji. Potrzebował kogoś, kto by się nim opiekował i pilnował bieżących spraw: od kupowania ubrań, sprzątania i prania, poprzez załatwianie spraw urzędowych, po przepisywanie jego tekstów, umawianie spotkań z wydawcami i czytelnikami. Ona pragnęła za wszelką cenę żyć jak ludzie widzący, być aktywna i samodzielna, czuć się potrzebna. Po rozstaniu z wieloletnim przyjacielem, nazwanym w filmie Jackiem, Białoszewski stał się jeszcze bardziej zależny od niej i grona znajomych, sąsiadów, przyjaciół, którzy dbali o niego i jego sprawy pod dyskretne dyktando Jadwigi. On nie bardzo umiał okazywać wdzięczność, bywał wobec niej opryskliwy, ale też potrafił jak nikt inny pocieszyć ją w samotności i depresji, na którą cierpiała. Gdy Jadwiga też zapragnęła pisać, bezceremonialnie krytykował jej wiersze, powodowany doświadczeniem, ale i zawodową zazdrością. Nie chciał mieć przy sobie konkurentki, która początkowo podejmowała te same tematy, opisywała te same miejsca i osoby co on, lecz jednocześnie udzielał jej cennych wskazówek pisarskich. Gdy zdołał ją przekonać, że powinna się skupić na swych odczuciach i przeżyciach osoby niewidomej, przyniosło to korzyść im obojgu: jej wiersze zyskały na autentyzmie i oryginalności, on przestał się obawiać rywalizacji i porównań.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin