FILMY-OPIS JAKOSCI

Napewno wielu z was zastanawia sie co to są za oznaczenia przy danym filmie/releasie, poniżej zamieszczam odpowiedz.


Źródła releasów:

* CAM:
Film nagrany w kinie, za pomoca kamery DV. Dźwięk pochodzi z wbudowanego w kamerze mikrofonu. Często nagrywany pod pewnym kątem, charakteryzuje się rownież drżeniem obrazu, specyficznym mruganiem obrazu (ze względu na różny framerate kamery i projektora), słabym kontrastem w ciemnych i bardzo jasnych scenach, widokiem przechodzącej publiczności oraz jej reakcjami - np. śmiech). Wydawany jako VCD lub SVCD.


* Telesync (TS):
Źródło obrazu - kamera cyfrowa, tak samo jak w przypadku CAM, jedyną rożnicą jest inne źródło dźwięku - liniowo nagrane z gniazda dla słuchawek, lub podłączone do kinowego systemu audio - elimuje to zakłócenia pochodzące z otoczenia, ale często dźwięk charakteryzuje się trzaskami, szumem, lub niektóre tony są mocno przesterowane - najczęsciej niskie. Wydawany jako VCD lub SVCD.


* Workprint:
Wersja robocza filmu, która jakimś cudem "wydostała się" ze studia. Charakteryzuje się bardzo różną jakością obrazu, czasem jest to przechodzony VHS, a czasem cyfrowe źródło obrazu. Film może znacznie odbiegać od wersji końcowej - dobrymi przykładami były WORKPRiNT'y The Hulk, LOTR: Two Towers gdzie brakowalo efektów, lub były nieskończone, jednak zdażają się filmy, które praktycznie nie różnią się od wersji końcowej - najczęsciej brakuje tylko napisów początkowych i końcowych. Ta wersja filmu jest prawie zawsze oznaczona przez nazwę wytwórni i licznik. Wydawany jako VCD lub SVCD.


* Screener (SCR):
Rip z promocyjnej kasety VHS rozsyłanej do dziennikarzy, sklepów, wypożyczalni (również do członków Akademii Filmowej przed rozdaniem Oscarów). Tego typu kasety istnieją praktycznie od początków historii VHS, na początku lat 90 zdażały się nawet piraty z tych kaset. Średniej jakości obraz - taki jak przeciętna kaseta VHS, dobry dźwięk stereo, oraz napisy na temat zakazu dystrybucji tej kasety. Jakość w dużej mierze zależy od użytego magnetowidu i karty przechwytującej obraz. Wydawany jako VCD lub SVCD.


* VHSrip:
Rip ze sklepowej kasety VHS, najcześciej są to bardzo stare filmy, czasem perełki, nie wydane dotąd na DVD, ale również jakieś bootlegi muzyczne, albo XXX. Wydawany jako VCD lub SVCD, czasami DivX/XViD.


* LASERDISCrip:
Rip z przodka DVD - płyty LaserDisc. Jakość znacznie lepsza niż w przypadku VHS - można ją porównać z obecnie używanym formatem SVCD, jednak do tworzenia LD używano najczęściej nie-remasterowanych źródeł - stąd ostrość słabsza niż w przypadku SVCD, widoczne zadrapania, kurz, ziarnistość negatywu. Na LD wydano bardzo wiele specjalnych edycji niektórych filmów, nadal niedostępnych na DVD - Blade Runner European Cut, trylogia Star Wars, THX1138, i wiele innych.


* Telecine (TC):
Kopia taśmy filmowej przeznaczona do wyświetlenia w kinie jest kopiowana za pomocą tych samych urządzeń co do masteringu DVD, jednak bez dalszej obróbki cyfrowej - dlatego obraz charakteryzuje się wszystkimi wadami taśmy filmowej - zadrapania, kurz, itd., czasami kolory są zbyt mocno nasycone. Dźwięk coraz częsciej pochodzi z cyfrowych nośników z dźwiekiem DTS przeznaczonych dla kin, dlatego jego jakość jest porównywalna z tym co możecie usłyszeć na DVD. Czasami zdażają sie TELECiNE z nałożonymi napisami - najczęsciej chińskimi lub rosyjskimi. Kiedyś mało popularne, jednak ostatnio popularność tego typu źródła bardzo wzrosła za sprawą rosyjskich i azjatyckich piratów. Najczęściej wydawany jako DivX/XViD.


* PDVD
Rip z płyty DVD przygotowanej przez piratów, najczęstszym źródłem obrazu jest TELECiNE (w przeszłości zdażały się również TS). Coraz lepiej przygotowywane - bardzo dobrej jakości obraz, różne ścieżki dźwiękowe (DolbyDigital, a nawet DTS), napisy, menu, czasami nawet jakieś dodatki - trailer, galeria zdjęć.


* TVRip, HDTVRip, PDTVRip, DVBRip
Źródłem jest obraz telewizyjny, najczęściej przechwycony strumień MPEG2 telewizji cyfrowej. Jakość zbliżona troche do DVD, jedynie trochę mniejszy bitrate, minimalnie słabsza ostrość, nie zawsze dźwięk przestrzenny.


* DVDScreener
Rip z promocyjnej płyty DVD (przeznaczenie takie samo jak w przypadku SCREENER'a), najczęściej obraz nie odbiega mocno od tego co zobaczycie w DVDRip ze sklepowego DVD, jednak jakość długich filmów upakowanych na płycie 4.7 GB pozostawia czasem trochę do życzenia, to samo dotyczy filmów, których obróbka cyfrowa nie była jeszcze ukończona - wyglądają poprostu jak poprawione TELECiNE. Charakteryzuje się napisami na temat legalności i zakazu dystrybucji, czarno-białymi scenami, czasami również licznikiem.


* DVDRip
Rip ze sklepowej płyty DVD. Najlepsza możliwa jakość obrazu i dźwieku, o ile nic nie zostało zchrzanione.



Formaty filmów:

* VCD - VCD to format bazujący na kompresji MPEG-1 ze stałą ilością bitów na sekundę (bitrate) w wysokości 1150kbit/s przy rozdzielczości 352x240 (NTSC). VCD jest generalnie używane przy materiałach słabszej jakości (CAM/TS/TC/Screener (VHS)/TVrip (analogowy)) aby uzyskać mniejsze rozmiary plików i zmieścić tak dużo jak się da na jednej płytce. Zarówno VCD jak i SVCD są mierzone za pomocą minut a nie megabajtów i dlatego plik mpeg może się zdawać większy niż pojemność płytki, ale w rzeczywistości można zmieścić 74 minuty filmu na płytce CDR74.


* SVCD - SVCD bazuje na kompresji MPEG-2 (tak jak DVD), co pozwala na zmienną ilość bitów na sekundę (bitrate), aż do 2500kbit/s przy rozdzielczości 480x480 (NTSC), która jest potem zmieniana na format ekranu 4:3 w czasie odtwarzania. Ze względu na zmienny bitrate, długość filmu jaką można zmieścić na jednym CDR nie jest stała, ale zwykle kształtuje się między 35 a 60 minutami. Dla uzyskania lepszej jakości SVCD, dokonując zapisu przy zmiennym bitrate należy używać wielokrotnych przebiegów ('passes'). Zajmuje to więcej czasu ale obraz w efekcie jest znacznie czystszy.


* XVCD/XSVCD - Są to po prostu VCD/SVCD, które są niezgodne ze standardem. Formaty te obsługują dużo wyższe rozdzielczości i bitrate, ale tylko niektóre programy pozwalają je odtworzyć. X(S)VCD są całkowicie niestandardowe i wykorzystywane do domowego 'ripowania' przez ludzi, którzy nie zamierzają ich opublikować.


* RealMedia (RM) / ASF / nAVI - Są to bardzo małe pliki, których nie warto kompresować. ASF to jakby przodek DivX, a RM jest wciąż używane do odtwarzania strumieniowego i przez ludzi na modemach. nAVI to zhackowany DivX rzadko obecnie stosowany. Te formaty obsługiwane są tylko przez komputery, nie mogą być odtwarzane przez odtwarzacze stacjonarne.


* DivX / XviD - DivX to format zaprojektowany dla platform multimedialnych. Używa dwóch kodeków: niskiej szybkości ruchu (low motion) lub wysokiej szybkości ruchu (fast motion). Większość starych filmów kodowana była w 'low motion' i dlatego występują tam problemy z szybkim ruchem. Później została rozwinięta metoda znana jako SBC (Smart Bitrate Control - Inteligentna Kontrala Bitrate), która to w czasie kodowania przełącza się między kodekami dając dużo lepszą jakość. Format jest anamorficzny [co oznacza, że format 16:9 jest zmniejszany do 4:3, ale może być zmieniony z powrotem na format 16:9 podczas odtwarzania], a bitrate i rozdzielczość mogą być dowolne. Większość wersji DivX (ale nie Re-Enc) jest zripowana z DVD i generalnie może zawierać aż do 2 godzin dobrej jakości filmu na 1CD. Istnieją różne kodeki, z których najbardziej popularne są oryginalny DivX3.11a, DivX 4.12 i nowe kodeki XviD.


* CVD - CVD jest połączeniem formatów VCD i SVCD i może być odtwarzany na większości stacjonarnych DVD. Obsługuje taki sam bitrate jak MPEG-2, ale używa rozdzielczości 352x480 (NTSC), jako, że rozdzielczość pozioma jest ogólnie mniej ważna. Aktualnie żadne grupy nie wypuszczają filmów w formacie CVD.


* DVD-R - Jeden z formatów zapisu płyt DVD, który zdaje się być najbardziej popularny (spośród DVD-RAM, DVD-R i DVD+R). Mieści 4.7GB na jednej stronie, choć istnieją także dwustronne płytki, mogące pomieścić prawie 10GB. Filmy SVCD MPEG-2 muszą być skonwertowane przed wypaleniem na DVD-R żeby mogły być prawidłowo odtworzone. Skopiowanie DVD na DVD-R jest możliwe, ale czasami trzeba zrezygnować z niektórych dodatków czy języków, aby dało się zmieścić w 4.7GB.


* MiniDVD - MiniDVD / cDVD jest tym samym formatem co DVD, ale na standardowym nośniku CDR / CDRW. Z powodu dużej rozdzielczości bądź bitrate'u, na płytce mieści się 18-21 min. materiału filmowego. Format jest kompatybilny tylko z kilkoma odtwarzaczami.



Oznaczenia release`ów:

* PROPER - Inna grupa wydała poprawiony release, dlatego, że poprzedni release posiadał jakieś błędy. O powodzie wydania *PROPER* można się dowiedzieć z NFO.


* NUKED - Release posiadał jakieś błedy lub grupa złamała zasady scenowe, których nie da się naprawić.


* REPACK - Grupa zauważyła błąd w wydanym przez siebie release'ie, dlatego wydała jeszcze raz poprawioną wersje.


* LIMITED - Oznaczenie filmu wyświetlanego w małej ilości kin lub wydanego na DVD w małej ilości egzemplarzy. Najczęściej są to filmy festwialowe lub specjalne wersje, niektórych filmów.


* iNTERNAL - Release, który nie podlega ocenie na scenie - nie można wystawić mu NUKE'a dlatego, że jest to release do "użytku wewnętrznego". Grupy wydają iNTERNAL'e z kilku powodów - albo jakość źródła jest bardzo słaba i wydając taki release nie chcą obniżać swojej pozycji na scenie, albo release jest niezgodny z zasadami scenowymi (np. film, który według zasad dotyczących długośći powinien zostać zripowany na 1CD, zostaje wydany jako iNT 2CDs z dźwiekiem AC3).


* STV - Straight-To-Video - oznaczenie filmów, które powstały wyłacznie z myślą o rynku DVD, VHS - te filmy nie są wyświetlane w kinach.


* REENCODE - Rekompresja (najczęściej do DivX/XViD) release jakiejś grupy - często rekompresuje się release'y CAM, TS, SCR.


* DUPE - Duplikat czegoś już wydanego na scenie.


* SUBBED/UNSUBBED - Wersja filmu z napisami połączonymi z obrazem, lub ich pozbawiona.



Systemy obrazu:

NTSC
Pierwszy na świecie system telewizji kolorowej stosowany od 1954 w USA, Kanadzie i Japonii. Częstotliwość sygnału to 60 Hz - framerate czystego NTSC to 29.970 FPS. Założeniem twórców tego systemu było umożliwienie wyświetlania filmu z prędkością zbliżona do kinowych 24 FPS, przy uwzględniuniu wszystkich barier technologicznych. Aby osiągnąć ten cel wprowadzono dwa alternatywne rozwiązania - proces dodania dodatkowych klatek do obrazu, będących interpolacją sąsiednich klatek (w ten sposób z 23.976 FPS (lub 23.978 FPS) zbliżonych bardzo do 24 FPS, otrzymujemy obraz z 29,970 FPS) lub użycie przeplotu - tak samo jak w przypadku PAL.

PAL
System telewizji kolorowej będący modyfikacją systemu NTSC; odznacza się mniejszą od niego wrażliwością na zakłócenia transmisyjne, gł. zniekształcenia fazowe; oprac. 1962 w RFN. Częstotliwość sygnału to w większośći modyfikacji PAL 50 Hz - framerate to 25 FPS (ze względu na troche odmienne cele utworzenia tego systemu zrezygnowano z przybliżenia framerate do 24 FPS, na rzecz niezawodności, uniwersalności i odporności na zakłócenia tego systemu). Obraz jest wyświetlany z przeplotem.

Formaty obrazu:

WIDESCREEN
Format szerokoekranowy, o proporcjach rzeczywistych obrazu powyżej 1.33:1, oznaczany na pudełku DVD jako 16:9.

FULLSCREEN
Format pełnoekranowy, o proporcjach obrazu zbliżonych do 1.33:1, oznaczany na pudełku DVD jako 4:3. Format pełnoekranowy dzieli się na dwa rodzaje Open Matte i Pan&Scan (w zależności w jaki sposób kręcono dany film) Open Matte pokazuje więcej obrazu niż format Widescreen Pan&Scan to poprostu obraz Widescreen przycięty do proporcji 1.33:1 (4:3)

Nie ma plików w tym folderze