Horney Karen - Autoanaliza cz2.pdf
-
Alfabet migowy 2 -
arteterapia -
Buber Martin -
butch dixon -
corbin fisher -
Cuentos para pensar -
David R. Hawkins -
DELE -
Diagnoza psychologiczna -
Diagnoza psychologiczna dziecka -
Eckhart Tolle -
Eichelberger Wojciech -
El subjuntivo en ejercicios -
Enologia -
Espanol practica mas -
Etyka zawodu psychologa -
Film -
Filmy Hiszpańskie Cine Español -
Fiszki hiszpański -
Gramatyka -
Historia de España -
Interwencja kryzysowa -
Język migowy -
Języki obce -
Kake -
komiks -
Libros (ebook,audiobook) -
Los secretos del celebro -
MĘSKI STRIPTIZ -
Mr. Freeman -
Neurologia kliniczna (dr Świderski) -
Neuropsychologia kliniczna - Egzamin -
Neuropsychologia kliniczna Walsha -
nextdoor -
Ossolineum -
Pelis -
pliki audio MBSR -
Porozumienie bez przemocy -
Português -
Procesy grupowe -
Psychofizjologia -
Psychologia niepełnosprawnych intelektualnie -
Psychologia pracy i organizacji -
Psychologia zdrowia -
Psychoonkologia -
Satir Virginia -
tim tales -
Toe Sucking Guys -
Tom Of Finland -
UKNM
Niemiecka psychoanalityk i psychiatra najbardziej popularna przedstawicielka koncepcji psychodynamicznych, współtwórczyni neopsychoanalizy. Od 1932 pracownik Instytutu Psychoanalitycznego w Berlinie. Później wyemigrowała do USA. Współzałożycielka Amerykańskiego Instytutu Psychoanalitycznego. W swoich pracach podkreślała społeczno-kulturowe uwarunkowania rozwoju osobowości i zaburzeń, dystansując się wobec biologizmu koncepcji Freuda. Jej najsłynniejsze dzieło to Neurotyczna osobowość naszych czasów (1937).
W swojej pracy Karen Horney inaczej interpretuje siły przyczyniające się do powstania nerwicy. Podobnie jak Freud stwierdziła, że przyczyną nerwicy są nierozwiązane wewnętrzne konflikty. Siłą napędową tych konfliktów są popędy, które zupełnie inaczej niż w koncepcji Freuda, są siłą specyficzną dla neurotyków. Rodzą się one z poczucia wyizolowania, bezradności, strachu, wrogości. Ich celem jest zdobycie poczucia bezpieczeństwa. Cechą charakterystyczną i przyczyną nerwicy jest neurotyczna struktura charakteru, nerwica charakteru. W tym ujęciu charakter składa się z sprzecznych (a więc konfliktowych, wzajemnie się wykluczających) tendencji, które neurotyk próbuje pogodzić, choć jest to całkowicie niemożliwe.