Kuno zostaje królem Torgnolu - wydarzenie to zbiega się z rezygnacją ze swojej funkcji miejscowego wypróbowywacza broni, Igora, który wynosi się z królestwa i podejmuje współpracę z wrogim plemieniem Hunów. Nowa faworyta króla przy byle okazji podpuszcza Kuna do wszczęcia waśni z Hunami. Nielada pretekstem jest tu właśnie zdrada Igora, którego wiedza o uzbrojeniu królestwa może okazać się zbyt niebezpieczna dla populacji barbarzyńców. Jednakże doborowy oddział wysłany na odbicie Igora (piękna lady kręcąca się przy Kunie wmówiła wszystkim, że nieszczęśnik został uprowadzony) na skutek problemów organizacyjnych związanych z ustaleniem zwiadu, wraca do zamku pobity i z pustymi rękoma. Zdesperowany Kuno w zemście za bezradność podwładnych zakazuje barbarzyńcom wszelkich libacji oraz kontaktów z kobietami. Tymczasem eks-wypróbowywaczowi broni zostaje przydzielona funkcja porządkowego w komnacie z urną Walou-Walou, skrywającą w swoim wnętrzu nasienia wszystkich dotychczasowych wodzów Hunów. W najbliższej przyszłości ów zawartość odegra niebagatelną rolę w... powiedzmy, że w przywróceniu do życia samego króla Kuna. ;) Będzie to zaraz po tym jak Kran zrealizuje swój szatański pomysł pozostawienia niewygodnego króla tuż przed bramą grodu Hunów, podczas gdy on i dzielne barbarzyńskie oddziały oddalą się na z góry upatrzone pozycje. Wtedy jednak okaże się, że właśnie zdegradowany monarcha miał na swojej głowie bezcenną koronę, bez której nie można mianować nowego króla. Dlatego zadanie odbicia insygniów spada na muskularne barki odpowiedzialnego za całe niedopatrzenie Krana. Ten daje się wziąć do niewoli Hunów i wtedy zaczyna się prawdziwa jatka...