Pink Floyd (1973) The Dark Side of the Moon

.

The Dark Side of the Moon

LP: (Harvest SHVL 804) 24 marca 1973
Nagrano pomiędzy 1 czerwca 1972 a 1 lutego 1973 w studiu Abbey Road w Londynie.

1. Speak to Me/Breathe In The Air (Mason/Waters/Gilmour/Wright) 3:57
2. On the Run (Gilmour/Waters) 3:50
3. Time (Mason/Waters/Wright/Gilmour) 6:49
4. The Great Gig in the Sky (Wright) 4:44
5. Money (Waters) 6:22
6. Us and Them (Waters/Wright) 7:49
7. Any Colour You Like (Gilmour/Mason/Wright) 3:26
8. Brain Damage (Waters) 3:46
9. Eclipse (Waters) 2:11

* David Gilmour – gitary, śpiew, syntezator VCS 3
* Nick Mason – perkusja, instrumenty perkusyjne, [efekty dodatkowe]]
* Richard Wright – instrumenty klawiszowe, śpiew, Syntezator VCS 3
* Roger Waters – gitara basowa, gitary, śpiew, syntezator VCS 3, efekty dodatkowe
* Backing vocals: Clare Torry, Doris Troy, Lesie Duncan, Liza Strike, Barry St. John

Realizacja: Alan Parsons
Produkcja: Pink Floyd

Ciemną Stronę Księżyca zna chyba każdy. Nawet tylko ze słyszenia. Rozeszła się ona bowiem do dnia dzisiejszego w około 30 milionach egzemplarzy!
Jest to dzieło niezwykle spójne, o wyważonych proporcjach pomiędzy tekstem a muzyką. Właśnie ta spójność spowodowała chyba, że płyta rozeszła się w tak wielkim nakładzie. Wyważenie takie jest dlatego, że w tamtych czasach wydawało się że kwadrofonia zastąpi stereofonię i każdą ścieżkę przygotowywano bardzo starannie. Duży wkład w brzmienie płyty miał realizator, Alan Parsons. Zresztą — co tu się dużo wypowiadać o tej płycie. Jest ona tak niepowtarzalna i fantastyczna, że po prostu trzeba ją posłuchać a nie o niej pisać. Myślę, że wielu zgodzi się ze mną, gdy nazwę The Dark Side Of The Moon największym dziełem w historii muzyki rockowej...


(The) Dark Side of the Moon – album koncepcyjny brytyjskiej grupy rockowej Pink Floyd z 1973. Tematami 9 utworów na płycie są problemy współczesnego życia: pieniądze, chciwość, przemijanie, szaleństwo i wojna.

Dark Side of the Moon jest 3. najlepiej sprzedającym się albumem w historii muzyki [1] (wg innych źródeł – 2.) – do dnia dzisiejszego sprzedanych zostało więcej niż 40 milionów egzemplarzy. Płyta The Dark Side of the Moon spędziła bez przerwy 741 tygodni (14 lat) na amerykańskiej liście Billboard 200, dłużej niż jakikolwiek album w historii fonografii.

W 1973 gdy ukazał się ten album, choć przyjęto go entuzjastycznie, mało kto się spodziewał, że stanie się on jednym z kilku najsłynniejszych albumów w historii muzyki rockowej. Album utrzymał się przez 741 tygodni[2] w pierwszej setce Billboardu i do dziś jest jednym z najlepiej sprzedających się albumów rockowych. Gdy się ukazał, muzyka na nim grana była już dobrze znana fanom zespołu, gdyż nowe utwory grane były na koncertach grupy. W momencie, gdy zespół wszedł do studia (nagrania trwały od czerwca 1972 r. do stycznia 1973 r.), muzyka była już w pełni skomponowana i przećwiczona. Pozwoliło to muzykom pracować nad poszczególnymi fragmentami oddzielnie, rzadko spotykając się w londyńskim Abbey Road Studios. Keith Emerson wspomina, jak w przerwie wspólnego koncertu przypadkowo usłyszał Watersa rozdzielającego czas w studio pomiędzy poszczególnych muzyków. Zdziwiony zapytał go, czy nie prościej by było spotkać się wszystkim razem. Odpowiedź Watersa była zaskakująca: "To zaoszczędza nam wielu kłótni".

Album zawiera wiele oryginalnych pomysłów. Zgodnie z sugestią Alana Parsonsa włączyli do utworu Time zsynchronizowane dźwięki bijących zegarów, nagrane i zmiksowane przez niego. Jak w poprzednich albumach, skorzystali również z dźwięków pozamuzycznych. Dźwięk otwierających się kas sklepowych i przesypujących monet (bodaj najdłuższy loop zrealizowany w tradycyjnej technice) zgrany jest z otwierającym utworem Money riffem granym na gitarze basowej. Po raz też pierwszy muzycy zaprosili do współpracy innych artystów.

Album mówi o ludzkich lękach, o samotności, o przemijającym czasie (zwłaszcza Time), kruchości ludzkiej egzystencji, szaleństwie i zachłanności (autorem tekstów wszystkich utworów jest Roger Waters). Przesłanie albumu jest skrajnie nihilistyczne i pesymistyczne. Cały album podsumowuje wypowiedź dozorcy budynku, Gerry'ego Driscolla, którego można usłyszeć w ostatnich sekundach wybrzmiewającej muzyki, gdy powraca dźwięk bijącego serca There is no dark side of the moon really... matter of fact it's all dark (Nie ma ciemnej strony księżyca, w rzeczywistości jest cały ciemny).

Jedną z zagadek albumu jest pojawienie się w ostatnich sekundach płyty niezidentyfikowanych dźwięków, trwających zaledwie krótką chwilę. Brzmi to jak muzyka, lecz niewielkie natężenie dźwięku nie pozwala bliżej go określić. Według jednej z hipotez, dźwięki zostały nagrane przypadkowo i mogły przedostać się z sąsiedniego studia przez uchylone drzwi. Według przypuszczeń miałaby to być orkiestrowa wersja utworu Ticket to Ride zespołu The Beatles. Znając jednak dokładność muzyków i producentów Pink Floyd, takie wyjaśnienie wydaje się mało prawdopodobne.

The Dark Side Of The Moon

Nie ma plików w tym folderze