Download: senekmlodszy.jpg 90. Seneka Młodszy, retor, pisarz, poeta, filozof rzymski.jpg
Seneka Młodszy
Lucius Annaeus Seneca (Minor), (Prado).
Lucius Annaeus Seneca (Minor) (ur. ok. 4 p.n.e. w Kordobie[1], zm. 65 r. n.e.), Lucjusz Anneusz Seneka (Młodszy) – retor, pisarz, poeta, filozof rzymski, zwany Filozofem, syn Seneki Starszego (Seneca Maior) zwanego Retorem (Seneca Rhetor). Stoik, piewca heroicznej etyki. Jego filozofia wywarła znaczny wpływ na chrześcijaństwo. Był wychowawcą cesarza Nerona, na początku jego rządów miał znaczne wpływy na dworze, w 56 roku n.e. sprawował urząd konsula. W 63 roku wycofał się z polityki, a dwa lata później Neron zmusił go do popełnienia samobójstwa, oskarżając go o rzekome powiązania ze spiskiem Pizona.
Spis treści
1 Życiorys
2 Twórczość
3 Poglądy filozoficzne
4 Medea i Kolumb
5 Przypisy
6 Bibliografia
7 Linki zewnętrzne
Życiorys
Urodził się w 4 r.p.n.e. w Kordobie. Był drugim synem Hevii i Lucjusza Anneusa Seneki. Jego starszy brat Junniusz Anneusz Gallio był prokonsulem jednej z rzymskich prowincji. Młodszy brat nazywał się Annaeus Mela.
W młodości Seneka studiował w Rzymie retorykę i filozofię. Jego pierwszy nauczyciel Attalos zaszczepił w nim zainteresowanie do filozofii stoickiej. Ze względu na słaby stan zdrowia Seneka w 16 r.n.e. wyjechał do Egiptu. Do Rzymu wrócił stamtąd w 31 roku n.e. Dziesięć lat później został jednak przez cesarza Klaudiusza (pod wpływem jego trzeciej żony Messaliny) zesłany na Korsykę. Seneka nigdy nie wybaczył cesarzowi swego zesłania i po jego śmierci napisał na jego cześć złośliwy panegiryk Udynienie boskiego Klaudiusza. Z wygnania powrócił jeszcze za życia tego władcy, tym razem za wstawiennictwem jego czwartej żony, Agrypiny, która w 49 r.n.e. uczyniła go wychowawcą swego syna, przyszłego cesarza Nerona. Po śmierci Klaudiusza w 54 r.n.e Seneka stał się wraz z prefektem Burrusem jednym z głównych doradców młodego, wówczas zaledwie 17-letniego Nerona. W pierwszych latach panowania Neron nie interesował się polityką i słuchał rad swoich wychowawców.
Przypisy
Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wyd. I. Wrocław: Ossolineum, 1998, s. 29. ISBN 83-04-04403-X.
Anthony James Boyle, An Introduction to Roman Tragedy, Routledge, New York 2006, s. 192
Eugeniusz Konik, Dramat starożytny, Wrocław 1984, s. 122
Michael Grant, Miasta Wezuwiusza - Pompeje i Herculanum, PIW, Warszawa 1986, s. 76
Przemysław Kubiak, Damnatio ad bestias i inne kary wykonywane na arenie w antycznym Rzymie, WUŁ, Łódź 2014, s. 98, przyp 271
Sabine MacCormack, On the wings of time: Rome, the Incas, Spain, and Peru, Princeton University Press, Princeton, New Jersey 2007, s. 247-249
Bibliografia
Vogt, K. M., 2007, „Seneca” w Stanford Encyclopedia of Philosophy, 20.09.2010,
(Fragment)
Wikimedia Commons.
Domena publiczna.