lucyliusz.jpg 70. Lucyliusz.jpg

wieslaw2011 / Dokumenty (historia starożytna) / Obrazy - do historii starożytnej / Rzym starożytny - twórcy kultury - obrazy / lucyliusz.jpg 70. Lucyliusz.jpg

Download: lucyliusz.jpg 70. Lucyliusz.jpg

Pobierz

7 KB

(160px x 220px)

Lucyliusz, Caius Lucilius (ok. 180-102/1 p.n.e.), satyryk rzymski pochodzący z bogatych ekwitów. Przyjaciel Scypiona Młodszego, z którym walczył w kampanii numantyjskiej (133-132 p.n.e.). Poeta, autor satyr (z 30 ksiąg zachowanych ok. 1300 wierszy), w których krytykuje społeczeństwo rzymskie II w. p.n.e., piętnuje wady ludzkie, rozluźnienie norm moralnych, wyśmiewa wrogów Scypiona.

Inne utwory Lucyliusza opisywały podróż na Sycylię, rozmowy filozofów, wspomnienia wojenne, rozważania na tematy literackie. Lucyliusz był pierwszym satyrykiem rzymskim i prawodawcą satyry jako gatunku. Jego styl kontynuowali Horacy, Persjusz i Juwenalis.
Onet. Wiem. Darmowa Encyklopedia.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

wieslaw2011

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Eusebius_of_Caesarea.jpg

Euzebiusz z Cezarei Pokaż informacje o autorze ...

Euzebiusz z Cezarei Pokaż informacje o autorze Domena publiczna File:Eusebius of Caesarea.jpg Przesłany: 19 marca 2006

Lucianus z Samosat(1).jpg

Lukian William Faithorne - http://x38.xanga.com/ ...

Lukian William Faithorne - http://x38.xanga.com/022f372171433238557142/b188638311.jpg Lucianus (fictional portrait). Engraving of the English painter William Faithorne. Domena publiczna File:Lucianus.jpg Utworzony: XVII wiek

seneca.jpg 85. Seneka starszy. Retor rzymski.jpg

Seneka Starszy, zwany Seneka Retor, Lucius Annaeus Senec ...

Seneka Starszy, zwany Seneka Retor, Lucius Annaeus Seneca (ok. 55 p.n.e. - ok. 40 n.e.), ojciec Seneki Młodszego. Retor rzymski pochodzący z Korduby (obecnie Kordoba) w Hiszpanii. Ekwita. U schyłku życia napisał dla swych 3 synów rodzaj antologii zawierającej cytaty z mów retorów, których osobiście słuchał (z 10 ksiąg zachowały się księgi 1, 2, 7, 9, 10). Poszczególne księgi poprzedzał wstęp z rozważaniami na tematy literackie. Jego dzieło historyczne o wojnach domowych zaginęło. Wikipedia Commons. Domena publiczna,

Lucianus z Samosat.jpg

Lukian William Faithorne - http://x38.xanga.com/ ...

virgil.jpg 77. Wergiliusz.jpg

Wergiliusz, właściwie Publiusz Wergiliusz Maro (łac. Pub ...

Wergiliusz, właściwie Publiusz Wergiliusz Maro (łac. Publius Vergilius Maro), niekiedy Publiusz Wergiliusz Maron lub niepoprawnie Wirgiliusz (ur. 15 października 70 p.n.e., zm. 21 września 19 p.n.e.) – rzymski poeta, uważany za jedną z najważniejszych postaci w dziejach światowej literatury, autor Eneidy, Georgik, Bukolik i Drobiazgów[1]. Wergiliusz, właściwie Publiusz Wergiliusz Maro (łac. Publius Vergilius Maro), niekiedy Publiusz Wergiliusz Maron lub niepoprawnie Wirgiliusz (ur. 15 października 70 p.n.e., zm. 21 września 19 p.n.e.) – rzymski poeta, uważany za jedną z najważniejszych postaci w dziejach światowej literatury, autor Eneidy, Georgik, Bukolik i Drobiazgów[1]. Wergiliusz pochodził z niezamożnej rodziny z Galii Cisalpejskiej. W młodości znajdował się pod wpływem innych rzymskich poetów, co było widoczne w jego młodzieńczych Drobiazgach. Swój własny język, styl i sposób wyrazu odnalazł w Bukolikach, które przyniosły mu sławę i tytuł największego poety Rzymu. Na talencie Wergiliusza poznali się Mecenas i August, którzy obdarzyli go opieką, majątkiem i przyjaźnią. Po opublikowaniu Georgik, przyjętych od razu jako arcydzieło, na prośbę Augusta rozpoczął pisać Eneidę, epopeję poświęconą historii Rzymu. Śmierć uniemożliwiła mu dokończenie tego poematu[2]. Prace Wergiliusza zostały lekturami szkolnymi jeszcze za życia autora. Przynajmniej do początków XIX wieku znajdowały się w centrum kanonu literackiego, wywierając olbrzymi wpływ na europejską kulturę, naukę a nawet politykę[3]. Bezpośrednio lub pośrednio oddziałały na całą późniejszą literaturę, a ich ślady są obecne w każdej epoce i wszystkich krajach, które czerpały wzorce z klasycznej łaciny. Powszechnie określano Wergiliusza, za Dantem, tytułem l'altissimo poeta („najwyższy poeta”)[4]. Przez badaczy nazywany jest „Ojcem Zachodu”, gdyż stał się literackim pomostem pomiędzy tradycją pogańską a chrześcijańską – uważano go za wieszcza (vates), anima naturaliter christiana („duszę z natury chrześcijańską”) a nawet proroka[5]. Od czasów Cesarstwa Rzymskiego aż do początków XIX wieku niemal każda nauka literatury zaczynała się od Eklogi I. Znajomość tego utworu – jak i całej twórczości Wergiliusza – jest niezbędnym kluczem do zrozumienia literackiej tradycji europejskiej (także polskiej, na przykład dzieł Kochanowskiego czy Mickiewicza)[6]: Wikipedia Commons. Domena publiczna

lukan.JPG 100. Lukan.JPG

Marcus Annaeus Lucanus (ur. 3 listopada 39, zm. 30 kwiet ...

Marcus Annaeus Lucanus (ur. 3 listopada 39, zm. 30 kwietnia 65) – poeta rzymski, bratanek Seneki Młodszego, wnuk Seneki Starszego. Urodził się w Kordowie, na terenach dzisiejszej Hiszpanii. Za udział w spisku Pizona na życie Nerona został zmuszony do samobójstwa. Z twórczości Lukana pozostała jedynie niedokończona Pharsalia - epopeja historyczna w 10 księgach dotycząca wojny domowej między Pompejuszem a Cezarem, zakończona klęską tego pierwszego pod Farsalos w 48 roku p.n.e. Oprócz tytułu Farsalia manuskrypty przekazują też alternatywny tytuł Bellum civile lub De bello civili. Z tego utworu pochodzi zwrot ferro et igni (ogniem i mieczem), w kontekście działań Cezara, który wolałby podbić i spustoszyć kraj przeciwnika niż zająć go bez walki. Tego zwrotu użył Henryk Sienkiewicz jako tytułu pierwszej części swojej Trylogii. Lukan - jako uczestnik uczt cesarskich - pojawia się w powieści Quo vadis Henryka Sienkiewicza. Farsalię tłumaczyli: Wojciech Stanisław Chrościński (1690), który napisał również jej Kontynuację (1693), Jan Alan Bardziński (1691) oraz Mieczysław Brożek (1994). Linki zewnętrzne Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów z Lukana Utwory Lukana (łac.) Lukan Utwory Wojna domowa (pol.) Wikipedia Wolna Encyklopedia.

lucretius-sm.jpg 73. Lukrecjusz(ur. ok. 99 p.n.e., zm.....jpg

Rzym starożytny -... - lucretius-sm.jpg 73. Lukrecjuszur. ok. 99 p.n.e., zm. ok. 55 p.n.e. - rzymski poeta i filozof.jpg

Titus Lucretius Carus (ur. ok. 99 p.n.e., zm. ok. 55 p.n ...

Titus Lucretius Carus (ur. ok. 99 p.n.e., zm. ok. 55 p.n.e.) – rzymski poeta i filozof. Jeden z wąskiej grupy – obok Katullusa oraz komediopisarzy Plauta i Terencjusza – poetów republikańskiego Rzymu, których utwory zachowały się do naszych czasów. Jedyne, znane nam dzieło Lukrecjusza to napisany heksametrem poemat De rerum natura (tytuł ten jest różnie tłumaczony O naturze wszechrzeczy, O rzeczywistości itp.), w sześciu księgach o łącznej objętości prawie 7500 wersów. Utwór ten uważa się za arcydzieło literatury łacińskiej, podkreśla się też jego wpływ na rozwój całej następującej po Lukrecjuszu poezji, włącznie z Wergiliuszem. Jest to wykład filozofii epikurejskiej, a jego przesłaniem jest wyzwolenie człowieka od przesądów i strachu przed śmiercią. Lukrecjusz stara się to osiągnąć przechodząc stopniowo od etycznych aspektów nauki Epikura do jego fizyki i psychologii. Lukrecjusz nie ukończył jednak swego poematu, wydał go po jego śmierci Cycero. O życiu Lukrecjusza wiadomo niewiele, jednym ze źródeł informacji jest Chronica Eusebia św. Hieronima. Według niej Lukrecjusz urodził się w roku 94 p.n.e., oszalał po przedawkowaniu napoju miłosnego, podczas przebłysków rozsądku napisał szereg ksiąg, które zostały prze-edytowane przez Cycerona, a Lukrecjusz popełnił samobójstwo w 44 roku swojego życia. Przekaz św. Hieronima można podważać: epikureizm Lukrecjusza przedstawiony w jego dziele jest silnie racjonalistyczny i trudno przypuszczać, by traktował truciznę jako środek do rozwiązywania jakichkolwiek problemów[potrzebny przypis]. Ponadto, Hieronim był wrogiem epikureizmu, który zaprzeczał istnieniu życia pozagrobowego, jego relacje należy więc traktować z ostrożnością. Z drugiej strony, polski tłumacz De rerum natura, Adam Krokiewicz, uznał informację o samobójstwie Lukrecjusza za prawdopodobną, biorąc pod uwagę melancholię, jaką przesiąknięty jest cały poemat, a w szczególności jego III księga[1]. W jednym z listów do brata sprawę poematu Lukrecjusza poruszał Cycero. Jest to ostatnia napotykana w źródłach wzmianka o dziele Lukrecjusza aż do uwagi Donata z IV wieku, który w biografii Wergilego pisząc o przywdzianiu przez niego togi virilis jako znaku pełnoletności dodaje: "tego samego dnia (tj. 15 października 55 p.n.e.) zmarł poeta Lukrecjusz". Przyjmując za prawdę informację Hieronima, że Lukrecjusz żył 44 lata otrzymujemy stąd datę jego urodzenia jako ok. rok 99 p.n.e.[potrzebny przypis] Jedyne co z całą pewnością można stwierdzić o życiu Lukrecjusza to fakt, że był przyjacielem lub klientem poety Gajusza Memmiusza, któremu dedykował swój poemat. Linki zewnętrzne Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów z Lukrecjusza "De rerum natura" w originale na stronie "The Latin Library" Język angielski: Projekt Gutenberg Stanfordzka Encyklopedia Filozofii Lukrecjusz Wikipedia Wolna Encyklopedia. Domena publiczna.

horacy.jpg 79. Horacy (65 - 8 p.n.e.) - poeta rzymski....jpg

Rzym starożytny -... - horacy.jpg 79. Horacy 65 - 8 p.n.e. - poeta rzym...największego łacińskiego liryka i mistrza satyry.jpg

Horacy (łac. Quintus Horatius Flaccus), właściwie Kwintu ...

Horacy (łac. Quintus Horatius Flaccus), właściwie Kwintus Horacjusz Flakkus (ur. 8 grudnia 65 r. p.n.e. w Wenuzji – zm. 27 listopada 8 r. p.n.e.) – poeta rzymski, często określany mianem największego łacińskiego liryka i mistrza satyry[1]. W czasach cesarza Augusta, w których żył i tworzył, sławą przewyższał go jedynie Wergiliusz[2]. Napisał 162 utwory poetyckie, liczące łącznie 7816 wersów, zebrane w czterech zbiorach – Epodach, Satyrach, Odach i Listach. Wszystko, co wyszło spod jego pióra, uważane było przez wieki za doskonałe zarówno w swym kształcie poetyckim, jak i w przebogatej treści – od błahych motywów poezji biesiadnej lub erotycznej, aż do poważnych problemów filozoficznych, moralnych, politycznych, retorycznych czy literackich. Te ostatnie znalazły wyraz zwłaszcza w Sztuce poetyckiej – pierwszym łacińskim podręczniku teorii literatury[3]. Był wielbicielem piękna świata i uroków życia. Głosił chwałę rzymskich cnót, chociaż przeszedł skomplikowaną drogę życiową. Pochodził z nizin społecznych południowej Italii, był synem wyzwoleńca. W młodości walczył w obronie republiki, przeciwko Oktawianowi, jako oficer w armii zabójcy Cezara, Marka Brutusa. W wieku dojrzałym zaczął wspierać pryncypat Augusta i cesarski program reform oraz odnowienia imperium[4]. Jego utwory charakteryzowały się refleksją moralną rozbudowaną w stopniu wcześniej niespotykanym. Dzieła Horacego zawierały rozważania o nieuchronności śmierci, o wartości pełnego umiaru, rozumnego życia. Swoim uczuciom i chwilowym nastrojom nadawał formę uniwersalną, która przemawiała przez wieki i stała się jednym z fundamentów europejskiej tradycji literackiej. Uważany jest za jedną z najważniejszych postaci w dziejach światowej poezji[1]. W drugiej połowie I wieku Marek Waleriusz Probus dokonał pierwszego w dziejach krytycznego wydania pełnej twórczości jednego autora – Horacego. Wydanie to było używane w okresie Cesarstwa Rzymskiego, średniowieczu, renesansie i jest wciąż wznawiane współcześnie. Zachowało się w ponad dwustu pięćdziesięciu rękopisach, z których najstarsze spisane zostały w VIII i IX wieku[3]. Spis treści 1 Życie 1.1 Dzieciństwo 1.2 Młodość 1.3 Początki kariery literackiej 1.4 Pierwszy okres twórczości 1.5 Okres liryczny twórczości 1.6 Późny okres twórczości 1.7 Śmierć 2 Dzieła 2.1 Epody 2.2 Satyry 2.3 Ody 2.4 Listy 3 Recepcja 3.1 Starożytność 3.2 Średniowiecze i nowożytność 3.3 W Polsce 4 Przypisy 5 Bibliografia 5.1 Przekłady polskie 5.2 Literatura 6 Linki zewnętrzne (Fragment) Wikipedia Wolna Encyklopedia.

Prop_and_Cynth. Propercjusz i Syntia w Twoli.jpg

Auguste Jean Baptiste Vinchon, Propercjus and Cynthia w ...

Auguste Jean Baptiste Vinchon, Propercjus and Cynthia w Tivoli Auguste Vinchon - Original uploader was Chjones 60656 at en.wikipedia Auguste Jean Baptiste Vinchon, "Propertius and Cynthia at Tivoli" Domena publiczna File:Prop and Cynth.jpg Utworzony: 7 września 2007 Jean-Baptiste-Auguste Vinchon (malarz francuski) urodził się w Paryżu w dniu 5 sierpnia 1789 roku Stał malarz tematów historycznych. Tłumacz Google z jęz. angielskiego.

FieldsMedalFrontArchimedes.jpg

łowa tego rzymskiego poety widnieją na Medalu Fieldsa. T ...

łowa tego rzymskiego poety widnieją na Medalu Fieldsa. Transire suum pectus mundoque potiri, co się wykłada: „Wznieść się ponad granice ludzkich możliwości i przewodzić światu”. Stefan Zachow. Oryginalnym przesyłającym był Geometry guy z angielskiej Wikipedii Later versions were uploaded by Ianmacm at en.wikipedia. Oryginalnym przesyłającym był Geometry guy z angielskiej Wikipedii - Originally from en.wikipedia; description page is/was here. The photo carries no copyright and may be freely used for publications. IMU requests, though, that Stefan Zachow's authorship is duly acknowledged. This is the medal that was declined in 2006 by en:Grigori Perelman for his work on the en:Poincaré conjecture. Source: The International Mathematical Union (with more detailed information about copyright at an image description page there) Szczegóły pozwolenia (PD-AUTHOR; Released into the public domain (by the author).) Zobacz więcej Domena publicznazobacz zasady File:FieldsMedalFrontArchimedes.jpg Utworzony: 15 października 2007

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin