Download: Zaplanuj wizytę - Ancient Theatres of Epirus - Dodona.html
Kliknij,otwórz, pobierz obraz
Amfiteatr w Dodonie Epir
Z angielskiego na polski translator Google
Kiedy, gdzie, jak
„Jest kraina z bogatymi łąkami, bogata w stada i wstydliwy kine”, pisze starożytny poeta Hesiod, „a Zeus kochał ją i wyznaczył na swoją wyrocznię”. W ten sposób Dodona stała się ziemską rezydencją wielkiego boga, drugi tylko do swojego pałacu na Górze Olimp. Kult Zeusa w Dodonie był związany z wróżbiarstwem. Jego kapłanki i kapłani „interpretowali” szelest świętego dębu i odpowiadali na pytania śmiertelników.
Śmiertelnicy urządzali zabawy, aby uczcić bogów we wszystkich wielkich sanktuariach. Gry Naia na cześć Zeusa prawdopodobnie odbywały się w Dodonie od dawna, ale najsławniejszy przywódca Epiru zyskał sławę, która im odpowiadała. Pyrrhus z Epiru, król greckiego plemienia Molosów, krewny i wielbiciel Aleksandra Wielkiego, odnowił lub, w innej wersji, ustanowił gry na początku III wieku pne i „uzbroił” sanktuarium we wszystkie niezbędne budynki , w tym teatr.
Theatre of Dodona został zbudowany na wielką skalę, aby spełnić ambicje króla Pyrrhusa. W każdym razie musiał być wystarczająco duży, aby pomieścić ogromne tłumy, ponieważ sanktuarium i gry cieszyły się wówczas panhelleniczną sławą. Nawet teściowie Pyrrhusa przybyli z Egiptu: jego teściowa Berenice i jego teść Ptolemeusz I, założyciel dynastii Ptolemeuszy, który wyróżniał się w rasie rydwanów.
Wielki Teatr Dodony zmieniał się z upływem czasu. Specjaliści zajmujący się teatrem potrafią odróżnić zmiany, uszkodzenia, dodatki. Największą zmianą, a raczej zmianą, jest ta, która zaszła w czasach rzymskich, być może za czasów cesarza Augusta. Zgodnie z obyczajami i zainteresowaniami Rzymian orkiestra teatru została przekształcona w arenę, na której odbywają się walki dzikich zwierząt.
Kiedy cesarz Hadrian odwiedził Dodonę w AD 132, miasto już upadało. Niedługo potem starożytna religia i jej Teatr zostaną porzucone na wieki. W połowie XX wieku siedzenia teatru wyglądały jak kamienie porozrzucane przez naturę na zboczu wzgórza; orkiestra i scaenae zostały pochowane pod ziemią uprawną. Potem sytuacja się odwróciła. Wykopaliska, badania, a także ostatnio nowe prace konserwatorskie i restauratorskie przywróciły formę Teatru i zdolność do przyjmowania widzów i przedstawień po raz kolejny.