Madonna House.docx

Madonna House

Madonna House to zgromadzenie konsekrowanych osób świeckich – kobiet i mężczyzn, a także księży.
Jesteśmy wspólnotą Kościoła rzymskokatolickiego, powołaną, aby dać świadectwo miłości Jezusa Chrystusa,
kochając Go i służąc Mu w naszych braciach i siostrach, a tym samym głosząc “Dobrą Nowinę” całemu światu.

Nasz dom główny znajduje się w Combermere, małej miejscowości niedaleko Barry’s Bay
w prowincji Ontario, w Kanadzie — około 300 km na północny wschód od Toronto i 200 km
na zachód od Ottawy. Okolica ta, znana wielu Polakom jako “ontaryjskie Kaszuby”,
wzięła swą nazwę od pierwszego osadnictwa polskich Kaszubów na tym terenie,
w drugiej połowie XIX wieku. Obecnie jest to również popularne miejsce letniskowe dla Polonii, gdzie odbywają się między innymi obozy harcerskie czy rekolekcje dla polskich parafii.

Madonna House została zatwierdzona według nowego kodeksu prawa kanonicznego jako “publiczne zgromadzenie wiernych”,
pod bezpośrednim zwierzchnictwem biskupa miejscowej diecezji
w Pembroke, Ontario. Obecnie liczy ona ponad 200 członków, pochodzących z Ameryki Północnej i wielu krajów poza nią, w tym również z Polski. Ponad połowa z nich przebywa
w Combermere pracując w głównym ośrodku formacji naszego apostolatu lub w innych jego oddziałach jak gospodarstwo rolne, sklep misyjny, opieka nad przewlekle chorymi i inne. Pozostali członkowie wspólnoty służą w naszych domach w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Europie (Anglia, Francja, Belgia), Brazylii, Afryce (Ghana) i Rosji. Madonna House zrzesza także ponad 130 współpracujących z nią księży, diakonów i biskupów.

Wszystkie ośrodki Madonna House powstały na zaproszenie miejscowego biskupa, aby służyć potrzebom danej diecezji. Jedne odpowiadają głównie na podstawowe potrzeby materialne tych, którym służą, inne są przede wszystkim domami modlitwy i gościnności w duchu Ewangelii.
Ta prosta gościnność — serce otwarte na Boga w drugim człowieku — to istota naszego powołania, bo jak powiedziała kiedyś Katarzyna Doherty, założycielka Madonna House, “samotność jest największą bolączką naszych czasów”.

Wszystkie osoby pragnące spędzić w Madonna House pewien okres czasu, zapraszamy
do wspólnego uczestnictwa w naszym codziennym życiu modlitwy, pracy i rekreacji.

Początki Madonna House

Założycielka Madonna House, Katarzyna de Hueck Doherty
(z domu Kołyszkin), urodziła się 15 sierpnia 1896 roku w Rosji, w rodzinie ziemiańskiej. Została wychowana w tradycji prawosławnej otwartej na wpływy katolicyzmu. W związku z pracą ojca
w służbie dyplomatycznej, odebrała wykształcenie zarówno
w Rosji ,w słynnej Szkole Księżnej Oboleńskiej w Petersburgu, jak i za granicą, w szkołach prowadzonych przez zakonnice katolickie.

W 1912 roku piętnastoletnia Katarzyna została poślubiona przez barona Borysa de Hueck. Był to początek bolesnych i tragicznych wydarzeń w jej życiu osobistym prowadzących ostatecznie do separacji i unieważnienia małżeństwa wiele lat później.
Podczas I Wojny Światowej Katarzyna służyła na froncie jako pielęgniarka, a po wybuchu Rewolucji Październikowej schroniła się wraz z mężem w Finlandii, gdzie z wyroku komunistów omalże nie zginęła śmiercią głodową. Stamtąd przedostała się
do Anglii, a potem do Kanady. W Anglii podjęła decyzję o wstąpieniu do Kościoła rzymskokatolickiego (1919 rok), nie wyrzekając się przy tym swojego prawosławnego dziedzictwa.

Po przyjeździe do Kanady państwo de Hueck zamieszkali w Toronto. Tu, w 1921 roku urodził się ich jedyny syn, George. Początki życia w “Nowym Świecie” nie były łatwe. Choroba męża, brak środków utrzymania, ciężka praca fizyczna nie wystarczająca
na więcej niż przetrwanie w nędzy, nieufność ówczesnego społeczeństwa wobec tak zwanej “słowiańskiej emigracji”, to tylko niektóre
z wielu przeciwności, jakie spotkały Katarzynę w tym czasie. Ostatecznie przyszła zmiana na lepsze. Energiczna osobowość i dramatyczne talenty Katarzyny pozwoliły jej na otrzymanie korzystnej finansowo pozycji prelegentki w znanym biurze wykładowym, podróżującym
po kontynencie północnoamerykańskim ze swoimi programami kulturalno — oświatowymi.

U szczytu kariery zawodowej i materialnego dobrobytu ogarnęło ją głębokie zwątpienie w sens takiego życia. Wtedy właśnie, poprzez słowa Ewangelii, “Powstań, idź… sprzedaj wszystko, co masz… podnieś swój krzyż
i naśladuj Mnie”, które zdawały pojawiać się za każdym razem kiedy otwierała Pismo Święte, usłyszała wezwanie do radykalnej zmiany życia.
Po okresie zmagań i wątpliwości, posłuszna temu wezwaniu rozdała swój majątek ubogim, zabezpieczając wcześniej utrzymanie dla syna.

Za pozwoleniem i poradą biskupa diecezji zamieszkała pomiędzy biednymi w Toronto. Wkrótce zebrała się wokół niej niewielka grupa współpracowników i tak
w początku lat 30-tych
powstał pierwszy Friendship House (“Ośrodek Przyjaźni”). Po kilku latach otwarł on swoje placówki
w wielu innych miastach (Harlem w Nowym Jorku, Chicago, i inne). Katarzyna w tym czasie, podobnie jak jej przyjaciółka Dorothy Day, była jedną z pierwszych
w walce o sprawiedliwość społeczną i rasową w Ameryce Północnej. W latach 40tych, Katarzyna poślubiła Edwarda Doherty, znanego dziennikarza amerykańskiego, którego poznała w Harlemie. Ich znajomość zaczęła się kiedy Eddie, zainteresowany Friendship House
postanowił opisać jego działalność na łamach nowojorskiej prasy.

17 maja 1947 roku Katarzyna i Eddie zamieszkali w Combermere, w Kanadzie, dając początek dzisiejszemu Madonna House. W krótkim czasie zaczęli dołączać inni, zostając tu pomimo trudnych warunków życia z dala od bezpieczeństwa i wygód miasta. Katarzyna przyjmowała każdego z gościnnością zapraszając do wspól-nego życia — modlitwy, pracy i rekreacji. Podobnie jak w Friendship House pomagała także miejscowej ludności. Odwiedzała samotnych, pielęgnowała chorych, organizowała naukę dla dzieci i dorosłych, zbierała pieniądze, ubrania
i żywność dla wszystkich potrzebujących. I tak w konkretny, prosty sposób świadczyła i uczyła o miłości Boga.

Z upływem lat zainteresowanie duchowością Madonna House wzrosło. Na zaproszenie biskupów z innych diecezji, zarówno
w Kanadzie jak i poza jej granicami, zostały otwarte nowe ośrodki apostolatu. Duchowość naszej wspólnoty oparta na życiu Świętej Rodziny z Nazaretu, wywarła wpływ na wiele osób przybywających do Combermere z całego świata. Ten wpływ wciąż rośnie nawet dzisiaj. Wizja prostego życia Ewangelią, którą Bóg obdarzył Katarzynę dociera do wielu głównie poprzez kontakt
z naszymi domami. Inni poznają ją czytając książki i publikacje opracowane na podstawie pism Katarzyny.

Katarzyna Doherty zmarła 14 grudnia, 1985 roku w Combermere, w wieku 89 lat. W 1991 roku, za zgodą miejscowego biskupa w Pembroke, wszczęto jej proces beatyfikacyjny, a obecnie nadano jej tytuł “Służebnicy Bożej”.

Madonna House w słowach Katarzyny

Wspólnota ewangelicznej miłości

“Celem istnienia Madonna House jest stworzenie wspólnoty wzajemnej miłości w duchu Ewangelii. Powodzenie tej misji nie leży w zewnętrznych osiągnięciach i sukcesach, lecz wypływa przede wszystkim z miłości jaką darzymy się nawzajem. Aby stworzyć wspólnotę trzeba najpierw poznać Trójcę Świętą. Nie ma prawdziwej jedności pomiędzy ludźmi, którzy nie potrzebują Jezusa Chrystusa lub sami chcą być dla siebie Bogiem. Zanurzając się sercem w tajemnicy Trójcy Świętej,
po prostu zakochując się w Niej, stajemy się uczestnikami tej wiekuistej wspólnoty miłości”.

Modlitwa

“Kiedy dotykamy jedną ręką Boga, a drugą bliźniego nasze ramiona rozpostarte są na kształt Krzyża. Człowiek na kształt Krzyża jest symbolem modlitwy. A jedyne prawdziwe porozumienie to porozumienie pomiędzy dwojgiem ukrzyżowanych
ludzi”.

Nazaret

“Duchowość Madonna House to duchowość Nazaretu… Świętej Rodziny, która była wspólnotą doskonałej miłości
i miłosierdzia”.

Miłość Boga i bliźniego

“Chrześcijanin to człowiek, który pokochał Boga. A ten, kto kocha Boga kocha ludzi. Nie ludzkość jako abstrakcyjne pojęcie, lecz każdego indywidualnego człowieka. Kochać ludzi to znaczy służyć im we wszystkich dziedzinach życia. Starając się wyjaśnić co to znaczy, nazwałam naszą wspólnotę “ludźmi wody i ręcznika”, którzy poprzez posługę innym naśladują Chrystusa obmywającego swoim uczniom stopy”.

żebranie

“Jesteśmy żebrakami dla Pana — prosimy o datki przede wszystkim dla ubogich, a także dla nas samych. Prosimy
o wszystko czego my i ci, którym służymy potrzebują.
Tym samym pragniemy żyć jak biedni tego świata, bo w nich mieszka Chrystus. Bóg, który z miłości do człowieka stał się żebrakiem”.

Bezkompromisowe życie Ewangelią

Szczególnym darem Katarzyny była wizja życia Ewangelią obejmująca bez wyjątku każdą ludzką sytuację. Jak mówiła, Ewangelia nie jest teorią oderwaną od rzeczywistości, nie ma w niej nic abstrakcyjnego. “Wszystko co robimy, najzwyklejsze prace i codzienne obowiązki stanowią osnowę i wątek tego radykalnego wyboru — bezkompromisowego życia Ewangelią. Stolarz potrzebuje drzewa jako tworzywa do swojej pracy, specjalista komputerowy technologii. Kucharz przygotowując posiłek karmi głodnych, a ci co pracują
w pralni przyodziewają nagich. W ten sposób, przy naszym uczestnictwie miłość Chrystusa nieustannie odnawia cały świat. Dobra Nowina staje się konkretną rzeczywistością każdego dnia. Miłość dokonuje Swojego wcielenia we wszystkim czym żyjemy, bo Jezus Chrystus, Syn Boży został człowiekiem, Słowo stało się ciałem.

Głosimy Ewangelię sercem, umysłem, pracą naszych rąk.
Z miłości do Boga, dzień po dniu staramy się wykonywać jak najdoskonalej najbardziej prozaiczne zadania i dzięki Miłości odkrywamy świętość w dobrym spełnianiu tych pozornie mało ważnych uczynków. Jest to zaprawdę nasze powołanie
i każdego, kto podąża za Chrystusem”.

Wizja prostego życia w duchu Nazaretu, jaka dana była Katarzynie ma wiele obliczy. Zaś jej podstawą jest wierność “obowiązkowi chwili obecnej”, nazywanym również “sakramentem chwili obecnej”, czyli wypełnianie naszych zadań podyktowanych potrzebami tych, którym służymy każdego dnia. I tak właśnie dokonuje się dzieło uświęcenia
i odnowy świata w Chrystusie.

Pustynia

Pustynia to powszechnie znane teraz słowo za sprawą napisanej przez Katarzynę książki “Pustynia: Spotykając Boga w milczeniu, samotności i modlitwie”, należącej do klasyków współczesnej literatury religijnej. Została ona przetłumaczona na wiele języków. Wydanie polskie, w przekładzie Doroty Murawskiej, ukazało się nakładem PAX-u w 1991 roku.

“Pustynia” to rosyjskie słowo, które poza określeniem geograficznym oznacza również rodzaj pustelni
w świecie chrześcijańskiego Zachodu. W Madonna House może to być wyposażony jedynie w najpotrzebniejsze sprzęty pokój albo chata, gdzie za pozwoleniem naszego kierownika duchowego udajemy się zwykle na jedną dobę, aby modląc się w samotności
i poszcząc w intencji tych, którym służymy, spotkać Boga. Idąc do pustyni zabieramy ze sobą tylko Pismo Święte, bochenek chleba i wodę. Jak uczy Katarzyna “nikt nie może nam powiedzieć, co mamy tam robić”, bo “przebywamy w obecności Boga, który w ciszy przemawia do naszego serca”. Pustynia jest zasadniczo miejscem wewnątrz nas samych, gdzie w skupieniu
i milczeniu trwamy nieustannie przed obliczem Boga pomimo zgiełku i rozproszenia świata. Katarzyna nazywa to “pustynią serca”, “pustynią na targowisku”.

W Combermere, gdzie tryb życia określają wymogi licznej wspólnoty naszym powołaniem jest taka właśnie modlitwa, “na targowisku”.

“Nie jest ważne to, co robisz, lecz to, kim jesteś”

Katarzyna

Dzień powszedni w Madonna House w Combermere

Rytm każdego dnia w Madonna House określa wspólna modlitwa i praca związana z potrzebami życia naszej licznej rodziny. Duch Nazaretu, duch wzajemnej miłości i prostej służby prowadzi nas w tych codziennych zajęciach.

Gromadzimy się w kaplicy na poranną modlitwę liturgiczną
o godzinie 8:00. Po wspólnym śniadaniu rozchodzimy się
do naszych miejsc pracy. Większość z nich to tradycyjne zajęcia związane z prowadzeniem domu i gospodarstwa rolnego
— w kuchni, pralni, piekarni, przy sprzątaniu, w bibliotece,
przy utrzymywaniu budynków, sortowaniu odzieży i innych datków, które otrzymujemy na potrzeby ubogich. W sezonie letnim dochodzą do tego również rozmaite prace polowe.

W południe zbieramy się na obiad i lekturę wziętą zazwyczaj
z pism Katarzyny lub Świętych Kościoła. Wieczorna Msza Święta, odprawiana o godzinie 17:15, to najważniejsze wydarzenie całego dnia. Ofiara Chrystusa odnawia nas, przemienia
i jednoczy — Jezus Chrystus jest naszym życiem. W słowach Katarzyny “żyjemy pomiędzy jedną Mszą Świętą a drugą”.
Po kolacji o godzinie 18:00, jeżeli nie zaplanowane są inne zajęcia, mamy czas wolny. Kończymy dzień na spotkaniu
przy wieczornej herbacie o godzinie 21:00. Po odśpiewaniu “Salve Mater”, hymnu do Matki Bożej, udajemy się na wieczorny spoczynek.

Niedziele, święta i inne uroczystości religijne obchodzone są w Madonna House stosownie do okazji, w prawdziwie świątecznym duchu. Zmienia się wobec tego porządek dnia, Eucharystia i wspólny posiłek pozostając jego głównymi wydarzeniami.

Tok życia w Madonna House przebiegający według takiego właśnie rytmu sprzyja wewnętrznemu skupieniu i modlitwie.
Z upływem czasu obecne w nas pośpiech i zgiełk świata ustępują miejsca ciszy.

Poznając głębię swojego serca wkraczamy w nieskoczończoną tajemnicę żyjącego tam Boga. Katarzyna nazywa to “wewnętrzną wędrówką”. Ci, którzy zostają pielgrzymami na tej drodze, podążają za głosem Ducha Świętego i poprzez Jego moc głoszą Dobrą Nowinę swoim życiem gdziekolwiek się nie znajdą.

Program dla naszych gości

Kobiety i mężczyźni, od 18 roku życia, względnie dobrego zdrowia, przybywają do Madonna House na kilka dni lub dłuższy okres czasu. Przybywają tu, aby wziąć udział w życiu
chrześcijańskiej wspólnoty opartym na radach ewangelicznych — ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. A także, aby uczyć się jak wcielać te przykazania w konkretnych, codziennych sytuacjach i jak słuchając poprzez kierownictwo duchowe, rozpoznawać głos Boga we własnej duszy.

Zapraszamy naszych gości do pełnego uczestnictwa we wszystkich zajęciach wspólnoty — w modlitwie, pracy, rekreacji i wzajemnej posłudze zależnie od potrzeb danej chwili.

Dla niektórych, naszym ubóstwem będzie mieszkanie w wieloosobowych salach sypialnych, dla innych niewiele wolnego czasu na potrzeby osobiste.

Osoby zainteresowane pobytem w Madonna House prosimy o wcześniejsze zapoznanie się z naszą stroną w Internecie,
lub o kontakt listowny na adres podany z tyłu ulotki.

Wykłady i nauczanie

Madonna House oferuje całoroczne wykłady na tematy związane z podstawami wiary katolickiej, życia duchowego, Pisma Świętego, Katechizmu Kościoła Katolickiego, rozwoju kultury chrześcijańskiej i inne, wynikające z bieżących zagadnień Kościoła. Częste wykłady gościnne i seminaria wzbogacają i urozmaicają ten program. Jednak przede wszystkim, Madonna House pragnie świadczyć i uczyć w konkretny sposób jak żyć pełnią wiary w dzisiejszym świecie.

“Kana” — tygodniowe rekolekcje letnie dla rodzin

Co roku, od lipca do połowy sierpnia, Madonna House zaprasza rodziny na tygodniowy pobyt w pięknej leśnej okolicy nad jeziorem, niedaleko naszego ośrodka. Tradycja ta bierze swój początek od spotkania naszej założycielki z papieżem Piusem XII w 1951 roku. Słowa papieża do Katarzyny “zwracaj szczególną uwagę na potrzeby rodziny, niezależnie od wszystkich innych prac w jakie twój apostolat będzie zaangażowany” zaowoco-wały rok później utworzeniem “Kany”. Rodziny mają tu okazję do wspólnego z innymi wypoczynku i odnowy swojego chrześcijańskiego życia w przyjaznej, domowej atmosferze. Codzienna Msza Święta w obozowej kaplicy odprawiana p